Ο φίλαθλος που φιλοδοξεί να δημιουργήσει μουσείο της ΑΕΛ! (pics)

Κάποιοι συλλέγουν γραμματόσημα. Άλλοι νομίσματα. Άλλοι, πάλι, μαζεύουν με μανία χαρτοπετσέτες, αυτοκόλλητα ή μαγνητάκια για να κολλήσουν στην πόρτα του ψυγείου τους. Υπάρχουν οι άλλοι, υπάρχει και ο Χρυσοβαλάντης Μπέσιος, ο οποίος κατέχει την πιο ζηλευτή συλλογή για κάθε φίλαθλο της ΑΕΛ.

Ο Χρυσοβαλάντης έχει έναν μεγάλο σκοπό. Να δημιουργήσει ένα μουσείο για την ιστορία της ΑΕΛ. Πώς θα το πετύχει αυτό; Συλλέγοντας φορεμένες εμφανίσεις της ομάδας αλλά κι άλλα αντικείμενα, όπως λάβαρα, μπάλες, μετάλλια και εισιτήρια. Ηδη στα χέρια του υπάρχουν περισσότερες από 100 φανέλες και πλέον επόμενος του στόχος είναι η στέγαση σε ένα χώρο που θα δημιουργηθεί το μουσείο της ομάδας. Ενα μουσείο που θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον για κάθε ποδοσφαιρόφιλο να το επισκεφθεί.

«Γεννήθηκα, μεγάλωσα και δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά στη Λάρισα ως ελεύθερος επαγγελματίας στον τομέα της πυρόσβεσης. Παρακολουθώ την ΑΕΛ από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και αργότερα ακολουθούσα την ομάδα και σε πολλά εκτός έδρας παιχνίδια. Τόσο στο Αλκαζάρ όσο και στο Αρίνα δεν έχω χάσει παιχνίδι και η ΑΕΛ σε καθημερινή βάση είναι θέμα συζήτησης. Παίρνοντας πριν δυόμιση περίπου χρόνια μια φανέλα της ΑΕΛ στα χέρια μου, μέσω γνωστού, ξεκίνησε όλο αυτό το εγχείρημα που έχει σαν στόχο να συλλεχθούν φανέλες από κάθε αγωνιστική σεζόν πριν περάσουμε στο επόμενο βήμα...τη δημιουργία ενός μόνιμου χώρου που θα στεγάσει όλα αυτά τα αντικείμενα και θα λειτουργεί σαν μουσείο της ΑΕΛ», αναφέρει αρχικά στο «Gazzetta Weekend» Χρυσοβαλάντης Μπέσιος.

Οσον αφορά την πρώτη φανέλα που απέκτησε; Αυτή του Κενάν Μπαρκάν, πριν από μερικά χρόνια μετά από ένα παιχνίδι της ομάδας του με τον Πανιώνιο. Ωστόσο, αυτή δεν είναι η αγαπημένη του εμφάνιση, καθώς όπως μας εξήγησε δεν μπορεί να ξεχωρίσει κάποια, μιας και όλες είναι ιδιαίτερα σημαντικές για εκείνον.

«Ήταν η θεωρητικά εκτός έδρας εμφάνιση της ΑΕΛ της περιόδου 2018-2019 και συγκεκριμένα του Κενάν Μπαρκάν, σε ένα παιχνίδι στο Αρίνα μεταξύ ΑΕΛ και Πανιωνίου το Δεκέμβριο του 2018.

Όλες είναι αγαπημένες από τη στιγμή που φέρουν σαν έμβλημα το άλογο. Η συγκεκριμένη όμως είναι όντως ιδιαίτερη γιατί ήταν η αρχή της όλης προσπάθειας, που ενώ ξεκίνησε με στόχο να συλλεχθούν φανέλες για προσωπική χρήση τελικά μετά από 2 και κάτι χρόνια μιλάμε πλέον για έναν χώρο έκθεσης-μουσείο».

Βέβαια, η προσπάθεια που έχει ξεκινήσει ο Χρυσοβαλάντης Μπέσιος, μόνο εύκολη δεν είναι, καθώς όπως υπογράμμισε απαιτείται χρόνος, ψάξιμο και χρήματα προκειμένου να φτάσει στα χέρια του μια φανέλα. Παρ' όλα αυτά ο κόσμος της Λάρισας, στέκεται δίπλα του και προσπαθεί να τον βοηθήσει με οποιονδήποτε τρόπο.

«Εάν θέλει κάποιος φανέλες για δική του χρήση ή για δικούς του ανθρώπους, όπως κάθε ποδοσφαιρόφιλος, είναι σχετικά εύκολο.. Ωστόσο, όταν ο στόχος σου είναι η δημιουργία ενός μουσείου η αλήθεια είναι ότι θα πρέπει κανείς να διαθέσει πολύ χρόνο, ψάξιμο και χρήμα κι όλα αυτά σε καθημερινή βάση γιατί ποτέ δεν ξέρεις από πού θα "εμφανιστεί" μία φανέλα! Σίγουρα υπάρχουν και άτομα που θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν την αγάπη σου γι' 'αυτό που κάνεις αλλά ταυτόχρονα θα γνωρίσεις και ανθρώπους που συμμερίζονται αυτή την προσπάθεια και θα σε βοηθήσουν αφιλοκερδώς παραχωρώντας δικά τους αντικείμενα...αυτό είναι κάτι που εκτιμώ ιδιαίτερα και πραγματικά νιώθω υποχρεωμένος απέναντι τους.

Είτε με ανταλλαγές είτε με αγορές είτε απλά με παραχωρήσεις ο κόσμος της ΑΕΛ έχει αγκαλιάσει αυτό το εγχείρημα και πραγματικά νιώθω πολύ όμορφα που η όλη προσπάθειά μου έχει βρει αυτή την ανταπόκριση. Να τονίσω βέβαια ότι είναι πολύ δύσκολο κάποιος να παραχωρήσει κάτι που του ανήκει - είναι γνωστή άλλωστε η αγάπη των Λαρισαίων για την ΑΕΛ - και το κατανοώ απόλυτα αλλά πραγματικά είναι μια προσπάθεια που είναι για όλους τους φιλάθλους της ΑΕΛ κι όχι μόνο».

Ωστόσο, δεν είναι μόνο ο κόσμος αφού και παλαίμαχοι αλλά και εν ενεργεία ποδοσφαιριστές του συλλόγου προσπαθούν κι αυτοί να τον βοηθήσουν, ώστε να ολοκληρώσει το έργο του.

«Με έχουν βοηθήσει και παλαίμαχοι και εν ενεργεία ποδοσφαιριστές. Πραγματικά νιώθω ευτυχισμένος, υποχρεωμένος αλλά και ταυτόχρονα νιώθω μεγάλη ευθύνη όταν μου παραχωρούν και μου εμπιστεύονται φανέλες και αντικείμενα που είναι τα μοναδικά τους ενθύμια από το πέρασμά τους από την ΑΕΛ.

Η αλήθεια είναι ότι φανέλες της δεκαετίας του 70 είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν αλλά ποτέ μη λες ποτέ... ιδιαίτερα δε φανέλες από την ίδρυση της ΑΕΛ που ενδεχομένως και λόγω του υλικού κατασκευής δεν μπόρεσαν να αντέξουν στο χρόνο, είναι ακόμη πιο δυσεύρετες.

Αν κάποιος φίλος της ΑΕΛ - κι όχι μόνο - κατέχει φανέλα ή οποιοδήποτε αντικείμενο της ΑΕΛ και θέλει να βοηθήσει στην προσπάθεια που κάνω μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου...με τον τρόπο αυτό θα συμβάλλει κι αυτός στο όλο εγχείρημα και ουσιαστικά θα γίνει μέρος της ιστορίας του μουσείου...ένα μουσείο που θα στεγαστεί σε έναν μόνιμο χώρο και θα είναι ανοιχτό για όλο τον κόσμο αφιλοκερδώς...θα ήθελα αυτός ο χώρος να αποτελέσει ένα σημείο συνάντησης για ποδοσφαιρικές συζητήσεις και αναμνήσεις που θα "ξυπνούν" από το κάθε αντικείμενο...ένας χώρος/μουσείο που θα μπορούν να αναπολούν οι παλαιοί και θα μαθαίνουν οι νεότεροι».

*Όποιος φίλαθλος της ΑΕΛ ή και άλλων ομάδων θέλει να συνδράμει την προσπάθεια μπορεί να επικοινωνήσει με την ομάδα «ΑΕΛ - ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ» και να συνεισφέρει με υλικό.