Τσίμπημα ανακούφισης και ελπίδας!

Παρασκευή 16 Απριλίου. «Δάλα, άνοιξε η πλατφόρμα για να κλείσεις ραντεβού». Τα λόγια του Νίκου Ρόλλα, του υπεύθυνου του gazzetta plus, ήχησαν σαν μελωδία στ' αυτιά μου. Ομολογώ ότι δεν είχε περάσει καν από το μυαλό μου ότι θα εμβολιαστώ τόσο σύντομα - παρόλο που που ανήκω στις ευπαθείς ομάδας, ως ινσουλινοεξαρτώμενος διαβητικός εδώ και 30 χρόνια!

Χωρίς να χρονοτριβώ μπαίνω στην πλατφόρμα (emvolio.gov.gr) για να κλείσω το πολυπόθητο ραντεβού μου. Συνήθως ραντεβού βγαίνουμε για να «σκλαβωθούμε». Αυτήν τη φορά είναι για να ελευθερωθούμε, όμως.

Αρχικά, νόμιζα ότι θα χρειαστεί περίπου μήνας για να νιώσω αυτό το τσίμπημα, για το οποίο μιλάει όλος ο πλανήτης. Εκανα λάθος. Η πρώτη διαθέσιμη ημερομηνία ήταν για τις 20/4. Τρεις μέρες μετά το άνοιγμα της πλατφόρμας δηλαδή. Η δεύτερη δόση θα γίνει στις 7/7 του 2021. Από το διάστημα που θα χρειαστεί αντιλήφθηκα, με τη βοήθεια του Νίκου Ρόλλα, ότι θα μου χορηγηθεί το AstraZeneca.

Η επόμενη κίνησή μου ήταν να καλέσω τον καρδιολόγο μου, Άγγελο Καλό.

«Γιατρέ, μπήκα στην πλατφόρμα κι η πρώτη διαθέσιμη ημερομηνία είναι για τις 19 αλλά θα κάνω το AstraZeneca. Να κλείσω πιο μετά για να κάνω το Pfizer;».

«Να κλείσεις αυτό που είναι να γίνει το ταχύτερο δυνατόν. Πεθαίνει κόσμος, αγόρι μου. Οι 45.000.000 Αγγλοι που το έκαναν είναι μαλάκες; Να πας να το κάνεις».

Δεν το σκέφτηκα δευτερόλεπτο από τη στιγμή που κλείσαμε αυτό το τηλεφώνημα δευτερολέπτων.

Προλαβαίνω, λοιπόν, τις ημερομηνίες που ήταν αρχικά διαθέσιμες. Σε λίγες μέρες θα είχα ο ίδιος εμπειρία γι' αυτό που ακούγονται τόσες αμφιλεγόμενες απόψεις.

Μια μικρή παρένθεση εδώ κι αν θέλετε μ' ακούτε σαφώς. Δεν έχει σημασία τί γράφουν στο ίντερνετ, τί ακούσατε να είπε η κυρία Τασούλα στο περίπτερο, ο κυρ Βαγγέλης στο φούρνο, ο Γιάννης στο μετρό, ο "Χ" περαστικός τί μετέφερε στο τηλέφωνο στο συνομιλητή του.

Αν έχετε το οποιοδήποτε θέμα, συμβουλευτείτε το γιατρό σας και κάντε ό,τι σας πει εκείνος. Σημασία δεν έχει τί νομίζουμε εμείς, αλλά τί πιστεύει σωστό η επιστήμη.

Το Σαββατοκύριακο κι η Δευτέρα κύλησαν όπως οι υπόλοιπες μέρες. Δεν είμαι από τους τύπους που αγχώνονται ιδιαίτερα για τέτοια θέματα. Ούτε ψάχνομαι, ούτε ρωτάω δεξιά κι αριστερά. Ο θείος μου το είχε κάνει, ο παππούς κι η γιαγιά μου το είχαν κάνει. Το ίδιο κι ο πατέρας μου. Ο πατέρας μου με 6πλο by pass ούτε πυρετό δεν ανέβασε. Τί θα πάθαινα εγώ, 34 ετών νέος άνθρωπος;

Στο εμβολιαστικό κέντρο απ' έξω με περίμενε ο κουμπάρος μου, ο Αντώνης. Όχι για συμπαράσταση, αλλά για να του δώσω κάτι. «Αγχώνεσαι, Τάκη;», μου λέει. «Καθόλου», του απαντάω. Χαιρετιόμαστε και μπαίνω μέσα στο εμβολιαστικό κέντρο Κ.Υ. Χαϊδαρίου.

Ακολουθεί η παρακάτω στιχομυθία με το φύλακα του κτιρίου:

«Τί θέλετε;»

«Να εμβολιαστώ».

«Γιατί; Δεν είστε στην ηλικιακή ομάδα».

«Είμαι διαβητικός, ανήκω στις ευπαθείς ομάδες».

«Ετσι εξηγείται».

Μου παίρνει τη θερμοκρασία κι ανεβαίνω στον πρώτο όροφο. Εκεί, μπαίνω σ' ένα δωμάτιο. Δίνω στα στοιχεία μου (ταυτότητα, ΑΜΚΑ και αριθμό ραντεβού). Υπογράφω ένα έγγραφο όπου δηλώνουμε αν έχουμε προσβληθεί από τον ιό, αν έχουμε κάποιες αλλεργίες σε εμβόλια και αν έχουμε κάποια χρόνια πάθηση.

Μετά την υπογραφή μου, περνάω σ' ένα άλλο δωμάτιο. Σηκώνω το δεξί μανίκι κι αυτό ήταν. Η πρώτη δόση είχε ήδη γίνει. Κάθομαι για περίπου μισή ώρα στο χώρο. Νιώθω απολύτως καλά και επιστρέφω στη δουλειά μου. Μέχρι το βράδυ δεν ένιωθα τίποτα απολύτως. Από τις 2 τα ξημερώματα της Τετάρτης (21/4) όμως ξεκίνησα να έχω ρίγη και πυρετό. Ταλαιπωρήθηκα για λιγότερο από μία μέρα. Την πάλεψα με Depon.

Πέμπτη πρωί (22/4) ήμουν απολύτως καλά. Μη φοβάστε. Μη κάνετε δεύτερες σκέψεις. Δώστε στο αύριο σάς το τσίμπημα που θα σας φέρει στην κανονικότητα σας και πάλι. Και προπάντων μη το παίζετε γιατροί! Εχουμε ήδη αρκετούς και πολύ καλούς. Εμπιστευτείτε τους!