Τζίτζι, πήδα μαζί μας!
Ο άνθρωπος που γράφει αυτό το κείμενο, είχε και έχει δύο κολλήματα από την πρώτη μέρα που κλήθηκε να γράψει για επαγγελματικούς λόγους. Το πρώτο είναι ότι δεν θέλει να επαναλαμβάνεται, δεν γουστάρει να γράφει για το ίδιο θέμα μέσα σε λίγες μέρες. Κάθημερινά, άλλωστε, ρωτάει τον Σαρρή (δεν φταίει αυτός αλλά αυτός τα ακούει) «πού θα πάει αυτό το καραγκιοζιλίκι με Μέσι-Ρονάλντο;» οπότε είναι... μαλακία να μπει στη διαδικασία να κάνει το ίδιο.
Το δεύτερο είναι ότι δεν μπορεί, προφανώς για ψυχολογικούς λόγους, να γράψει σε πρώτο ενικό. Δεν το έκανε ούτε για τον Μπάτζιο που τον έκανε Γιουβεντίνο, δεν το έκανε ούτε για τον Ντελ Πιέρο που τον έκανε τρισευτυχισμένο Γιουβεντίνο, θα το κάνει όμως τώρα για τον Μπουφόν. Γιατί τον κάνει υπερήφανο Γιουβεντίνο. Και κάπως έτσι, «ξεχνάει» τα δύο κολλήματα του, για πρώτη και τελευταία(;) φορά. Γιατί αυτό το κείμενο δεν γράφεται από δημοσιογράφο αλλά από οπαδό. Και ο οπαδός δικαιούται να είναι... αλλού -αν και νηφάλιος αυτή την ώρα- και να γράφει ένα κείμενο σαν να έχει μπροστά του τον Τζίτζι και μιλάει μαζί του.
Τζίτζι, θα τα πούμε καλύτερα, βέβαια, όταν αράξουμε. Γιατί θα αράξουμε όπως πρέπει. Είτε τον Μάιο, είτε κάποια άλλη φορά, προσεχώς... Οχι ότι θα ξέρω από πού να ξεκινήσω πάντως. Υποθέτω πως μια καλή αρχή θα ήταν το Μουντιάλ του 2006, κατά τη διάρκεια του οποίου έφαγες μόνο δύο γκολ. Το ένα από τον ανεκδιήγητο Τζακάρντο, το άλλο από το πέναλτι του Ζιντάν στον τελικό.
Παρεμπιπτόντως, επειδή είχαμε και το Calciopoli την ίδια περίοδο, πέναλτι σαν κι αυτό που πήρε η Γαλλία εκείνη την ημέρα, δεν πήρε η Γιουβέντους του Μότζι. Και ο Ζιζού το εκτέλεσε με μεγάλη αλαζονεία. Μαγκιά του. Στην παράταση, με εκείνη την απόκρουση που τον έκανε έξαλλο, τον επανέφερες στην τάξη. Του άξιζε... Οπως άξιζε και σε σένα να πάρεις την Χρυσή Μπάλα αλλά ήρθες 2ος, πίσω από τον Καναβάρο. Δεν ήταν καλύτερος, ήταν όμως ένας από αυτούς που έφυγαν όταν άκουσαν Serie B. Εσύ έμεινες, όμως, για να παίξεις στους «κλέφτες». Και αυτό, οι «κλέφτες» δηλαδή, δεν ταίριαζε με την ηθική του Μπλάτερ. Γελάει ο πλανήτης όλος...
Οπως γελάς, βασικά χαμογελάς, κι εσύ όταν σου μεταφέρουν κάτι άσχημο που είπε κάποιος για σένα. Ο Μπεκενμπάουερ, για παράδειγμα, το 2013, μετά την ήττα από την Μπάγερν στο Μόναχο. «Συνταξιούχο» σε χαρακτήρισε αλλά δεν απάντησες. Ή μάλλον απάντησες αποθεώνοντας τον! Οι πραγματικά μεγάλοι, πρέπει κάπως να ξεχωρίζουν και εσύ είσαι και πραγματικά μεγάλος και ακομπλεξάριστος και χωρίς καμία διάθεση για κόντρες, πολεμική και όλα αυτά...
Δεν σε ενδιέφεραν ποτέ, δεν θα ήταν δυνατόν να σε ενδιαφέρουν τώρα. Στο κάτω-κάτω, τα έχεις πει όπως πρέπει για τους δημοσιογράφους αλλά και για... σένα. «Αυτοί που γράφουν όπως μιλάνε, ενώ μιλάνε πολύ καλά γράφουν άσχημα. Δεν ξέρω αν είμαι καλός ή πόσο καλός. Αυτό που ξέρω είναι ότι θέλω να με θυμούνται πάντα ως έναν ποδοσφαιριστή που σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του ήταν πιστός στους συμπαίκτες του, στους οπαδούς του, στο παιχνίδι».
Ακριβώς έτσι ήσουν και είσαι. Κι ας υπήρξαν κάποιοι το 2006 που ζήτησαν ακόμη και τον αποκλεισμό σου από την αποστολή για το Μουντιάλ επειδή οι Αρχές ανακάλυψαν ότι στοιχηματίζεις. Δεν το έκρυψες, αντιθέτως βγήκες μπροστά και βοήθησες στις έρευνες, λέγοντας πως «μου αρέσει ο τζόγος και επειδή έχω την οικονομική δυνατότητα ποντάρω πολλά λεφτά. Ποτέ όμως σε οποιονδήποτε αγώνα με αφορά».
Ούτε δικαιολογίες, ούτε κυνήγι φαντασμάτων και σενάρια για κακούς που θέλουν το κακό μας... Αυτό, άλλωστε, είναι κάτι που σε εκνευρίζει. Δεν το έδειξες μόνο σε εκείνο το ξέσπασμα σου πριν δύο χρόνια, όταν είπες πως «είμαστε το άλλοθι όσων αποτυγχάνουν και όσο επιμένουν να μας έχουν για εύκολο άλλοθι, τόσο θα αποτυγχάνουν αυτοί και θα πετυχαίνουμε εμείς».
Το έδειξες και με το... μάθημα προς τους ποδοσφαιριστές της Καραρέζε, τον Οκτώβριο του '14. Την ομάδα της γενέτειρας σου, την οποία ανέλαβες να σώσεις οικονομικά αφού δεν το έκανε κανείς άλλος. «Θα χρησιμοποιήσω μια φράση του Κένεντι: "Οι νικητές βρίσκουν τον δρόμο, οι χαμένοι βρίσκουν μια δικαιολογία". Νομίζω πως είναι ένα μότο που ταιριάζει γενικά στη ζωή, όπως και στα σπορ. Η συμβουλή μου είναι να μην βρίσκετε συνεχώς δικαιολογίες ή άλλοθι όπως κάνουν οι μέτριοι άνθρωποι αλλά αντιθέτως να σηκώνετε τα μανίκια σας και να δουλεύετε συνεχώς», τους είπες τότε. Επειδή δεν τους βλέπω ούτε στη Serie B, μάλλον πήγαν στον βρόντο τα λεφτά που έβαλες...
Οχι ότι έβαλες και ποτέ τα λεφτά πάνω από όλα όμως. Στην Ελλάδα οι περισσότεροι δεν ξέρουν τι έπαθες ως... επιχειρηματίας, με την εταιρία Zucchi (προϊόντα για το σπίτι), της οποίας ήσουν μέχρι και πέρυσι μεγαλομέτοχος. Θα μπορούσες να πουλήσεις όταν ήρθαν τα ζόρια με την οικονομική κρίση, ή να αρχίσεις στάση πληρωμών, απολύσεις κλπ.
Τελικά προτίμησες να αναλάβεις όλο το κόστος μέχρι τέλους, μέχρι να βρεθούν επενδυτές από την Γαλλία. Μέχρι που ανακοίνωσαν οι τράπεζες, τον Δεκέμβριο του 2014, ότι «ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν από αυτή την ιστορία έχασε 20 εκατ. ευρώ από τις καταθέσεις του αλλά απέφυγε το να αφήσει έστω έναν άνεργο σε περίοδο τέτοιας κρίσης». Η μία όψη είναι ότι στις επιχειρήσεις δεν τα πας τόσο καλά όσο στο τέρμα. Η άλλη είναι ότι έκανες την μεγαλύτερη απόκρουση της ζωής σου με αυτή την συμπεριφορά, γιατί κάποια πράγματα είναι πάνω από το χρήμα.
Και εσύ έχεις δείξει ότι κάποια πράγματα τα βάζεις όντως πάνω από το χρήμα. Οπως, για παράδειγμα, την πατρίδα. Στην Πάρμα ήθελες να πάρεις το 88 αλλά δεν σε άφησαν. Ηθελες το 77 αλλά επίσης δεν σε άφησαν. «Το ότι λατρεύω την Ιταλία δεν σημαίνει ότι έχω πρόβλημα με οποιοδήποτε άλλο έθνος και αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν όλοι οι συμπαίκτες μου αλλά και οι αντίπαλοι μου από την αρχή της καριέρας μου» έχεις πει γι' αυτό το θέμα. Προσωπικά, μα τον Ντελ Πιέρο, αδιαφορώ για τα πολιτικά πιστεύω σου. Αυτό για το οποίο δεν αδιαφορώ, είναι για τις επιλογές σου στην προσωπική σου ζωή. Δεν την αφήνεις την Αλένα ρε Τζίτζι... Δεν την αφήνεις όχι για την Ιλάρια αλλά ούτε καν για την Μόνικα. Seredova fino alla fine!
Αυτό το «fino alla fine» που τόσο πολύ σου αρέσει να ακούς, ειδικά από τη βραδιά της 8ης Σεπτεμβρίου 2011. Τη βραδιά των εγκαινίων του Juventus Stadium. «Εκείνη την ημέρα, βλέποντας όλη την ιστορία της Γιούβε να περνάει από μπροστά μου, είπα: "Σε ποια ομάδα παίζω...". Ηταν σαν να το είχαμε ξεχάσει όλοι, ίσως έτσι να εξηγούνται και οι δύο σερί έβδομες θέσεις. Εκείνη τη βραδιά ένιωσα ξανά όλη την υπερηφάνεια που σου προκαλεί το να είσαι μέλος μιας ομάδας με ιστορία που κάνει τα πόδια σου να τρέμουν. Ηταν σαν να γύρισα τον χρόνο πίσω, πριν το 2006».
Αυτό το καταραμένο 2006... Ή μάλλον bianconero 2006 γιατί τα είχε και τα δύο. Χαρά (λευκό) με την κατάκτηση του Μουντιάλ, λύπη (μαύρο) με τον υποβιβασμό. Και τα έζησες και τα δύο σαν... λιοντάρι. Οπως ακριβώς ζητούσες από τους συμπαίκτες σου στα γήπεδα της Γερμανίας. Δεν το είπες εσύ, το είπε ο Ντε Ρόσι όμως.
Πώς φώναζες σε κάθε προπόνηση ότι δεν θα φας κανένα γκολ σε όλη τη διοργάνωση, πώς τραγουδούσες στα αποδυτήρια, πριν από κάθε ματς, αυτό που λίγα λεπτά μετά φώναζαν οι τιφόζι από τις εξέδρες: «Noi vogliamo undici leoni, undici, undici, undici leoni»! Και ακριβώς αυτό ήσασταν... Ακριβώς αυτό είσαι ακόμη και τώρα, ειδικά στις αποτυχίες, οι οποίες ευτυχώς είναι πολύ λιγότερες από τις επιτυχίες. Η ήττα από την Μπαρτσελόνα στον περσινό τελικό, ήταν πίκρα... Για όλους, αλλά πάνω από όλα για σένα, γιατί κυνηγάς αυτό το κωλοτρόπαιο για μια ζωή. Και στην ήττα, όμως, ήσουν βράχος. Και είναι ωραίο για τον οπαδό να βλέπει έτσι τον αρχηγό του.
Γιατί έτσι μπορεί να το δεχθεί με ψηλά το κεφάλι και ο ίδιος.
Πάντα, άλλωστε, ήσουν, είσαι και θα είσαι κάτι ξεχωριστό για τους Γιουβεντίνους. Πάντα θα είσαι ένας από εμάς, όπως κάθε φορά που έχουμε φωνάξει, την ώρα που παίζεται το ματς, «Gigi Buffon salta con noi». Κι εσύ το κάνεις πάντα κι ας είναι σε εξέλιξη το παιχνίδι... Πηδάς μαζί μας. Και όλοι μαζί, 15 χρόνια τώρα, έχουμε πηδήξει τα πάντα! Ναι, τα πάντα. Γιατί θα το πάρεις και το Champions League!
Υ.Γ.: Αυτό το κείμενο δεν υπήρχε καμία, μα καμία απολύτως περίπτωση να γραφτεί, αν δεν το ζητούσε ο Μιχάλης Τσαμπάς. Ο μόνος άνθρωπος που ξέρω, που είναι άρρωστος με την Γιούβε και την... nationalmannschaft! Το ξέρει και ο ίδιος, όμως, πως όσο σπουδαίος κι αν υπήρξε ο Καν ή είναι ο Νόιερ, ο Τζίτζι είναι πιο πάνω...
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
