Ζαραβίνας: «Ούτε στα όνειρά μας»

Γεννημένος στα Γιάννενα στις 13/06/1976 ξεκίνησε να παίζει χάντμπολ 16 χρονών λόγο του αδερφού του ο οποίος αγωνιζόταν στην τοπική ομάδα του Αγρινίου. Αυτό ήταν... Δέθηκε με το άθλημα από την πρώτη στιγμή, κολλώντας μάλιστα το μικρόβιο του πρωταθλητισμού στην πορεία.

Κάνει το μεγάλο άλμα στην καριέρα του το 1996 πηγαίνοντας στον Πανελλήνιο που αγωνιζόταν στην Α2 με προπονητή τον Γιώργο Κρανάκη, ο οποίος είναι και προπονητής της Εθνικής Ελλάδος μέχρι στιγμής. «Με πίστεψε από την πρώτη στιγμή που με είδε σε μια προπόνηση», μας λέει.

Ο Γιώργος Ζαραβίνας, περί ου ο λόγος μίλησε για πρόσωπα και καταστάσεις στην καριέρα του, καθώς και τον τεράστιο άθλο που κατάφερε με την ομάδα του Διομήδη Άργους την φετινή χρονιά.

Καλησπέρα Γιώργο και πολλά συγχαρητήρια για την τεράστια επιτυχία σας. Η φετινή χρονιά εξελίχθηκε με τον καλύτερο τρόπο για την ομάδα σου. Πρωταθλητές Ελλάδος και Κυπελλούχοι Ευρώπης (Τσαλεντζ Καπ). Περίμενες πως θα ζούσες τόσο μεγάλες στιγμές στην αρχή της χρονιάς?

Εάν στην αρχή της χρονιάς συζητούσαμε για αυτές τις διακρίσεις, σίγουρα θα μας περνούσαν για τρελούς. Ούτε στα πιο τρελά όνειρα. Στην πορεία του Ελληνικού πρωταθλήματος και μετά από κάποιες μεγάλες νίκες αρχίσαμε να πιστεύουμε σε αυτό. Όσο αναφορά το Ευρωπαϊκό, μέχρι που φτάσαμε στα ημιτελικά δεν περνούσε καν από το μυαλό μας η κατάκτηση. Ξεκάθαρος στόχος κατάκτησης ήταν μετά τον πρώτο τελικό στο Λουτράκι.

Αγωνίζεσαι στον Διομήδη 2 χρόνια. Πιστεύεις πως έχεις δεθεί με την ομάδα σου τόσο όσο με καμία άλλη και με βάση τα όσα πετύχατε?

Έχω γίνει κομμάτι της ομάδας. Αυτό γιατί υπάρχει οικογενειακό κλίμα και κατά βάση έτσι λειτουργούμε. Σίγουρα όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με το δέσιμο που έχω με τον Πανελλήνιο. Είναι και τα δύο τόσο έντονα και διαφορετικά.

Πανελλήνιος. Ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής σου πού έληξε άδοξα.

Ξεκίνησα να παίζω στον Πανελλήνιο από το 1996 όπως προείπα. Από την δεύτερη χρονιά στο σύλλογο ήμουν αρχηγός και αυτό είναι τεράστια τιμή μου. Πέτυχα πολλές επιτυχίες (6 πρωταθλήματα-4 κύπελλα) και μέσα από αυτές κλήθηκα στην Εθνική με την οποία κατάκτησα την έκτη θέση στην Ολυμπιάδα της Αθήνας το 2004 και την έκτη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Τυνησία, οι μεγαλύτερες διακρίσεις της μέχρι στιγμής. Δυστυχώς όμως όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και λόγο των πολλών προβλημάτων και την καμπή της ομάδος αποφάσισα μετά από 13 χρόνια πως ο κύκλος μου έκλεισε, μια πολύ δύσκολη απόφαση για εμένα.

Παρότι διανύεις το 36 έτος της ηλικίας σου, στο γήπεδο αγωνίζεσαι σαν έφηβος. Πού πηγάζει όλη αυτή η ενέργεια?

Πιστεύω πως η ηλικία δεν παίζει ρόλο. Σίγουρα σε ένα αθλητή παίζει ρόλο η υποδομή των προηγούμενων χρόνων. Αν είσαι μέλος ομάδων που κάνουνε πρωταθλητισμό οφείλεις να είσαι ακόμα πιο συγκεντρωμένος και να δουλεύεις στα κόκκινα. Άλλωστε τα όρια τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί σε όλα τα σπορ.

Ψηφίστηκες ως κορυφαίος αθλητής του φετινού πρωταθλήματος από τους 11 προπονητές της Α1. Πιστεύεις πως η προσπάθεια τόσων χρόνων ανταμείφθηκε?

Δεν θεωρώ πως ανταμείφθηκαν φέτος γιατί υπήρχαν όλα τα προηγούμενα χρόνια αν όχι προσωπικές, συλλογικές διακρίσεις και κατακτήσεις που τις θεωρώ εξίσου σημαντικές ώστε ένας αθλητής να πάρει την δικαίωση και την ικανοποίηση. Αυτό για εμένα όμως ήταν κάτι σαν το κερασάκι στην τούρτα μετά και τις φετινές μας επιτυχίες.

Δημήτρης Δημητρούλιας. Τι σημαίνει για εσένα ο προπονητής σου και κορυφαίος προπονητής της χρονιάς.

Σημαίνει για εμένα ότι σημαίνει για το ελληνικό χάντμπολ, όταν νέοι άνθρωποι αναδεικνύονται. Είναι ελπίδα για την ομάδα μας και για όλο το άθλημα και αποτελεί μία ευχάριστη νότα. Έχουμε προσωπικά μια άψογη συνεργασία, κέρδισα πράγματα και από αυτόν, όπως και από κάθε προπονητή που είχα και πάντα θα υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση.

Πιστεύεις πως η πολιτεία σας έχει γυρισμένη την πλάτη? Δεν είχατε τηλεοπτική κάλυψη στον πρώτο τελικό στο Λουτράκι.

Η πολιτεία γενικός θα πρέπει να δείξει μεγαλύτερη ευαισθησία στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Αυτός είναι άλλωστε που έχει χαρίσει τις μεγαλύτερες στιγμές στη Ελλάδα. Ήταν πραγματικά κρίμα που δεν υπήρχε τηλεοπτική κάλυψη στο πρώτο παιχνίδι ώστε να βγει προς τα έξω η εικόνα μιας υγιείς ατμόσφαιρας με οικογένειες και παιδιά στο γήπεδο. Μιας πραγματικής γιορτής.

Είδαμε πως ο κόσμος σας αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή και ήταν ο όγδοος παίκτης της ομάδος. Πόσο σας βοήθησε αυτό?

Από την φετινή ένα μεγάλο μερίδιο ανήκει στον κόσμο πραγματικά. Το έχω ξαναπεί ότι ο Διομήδης είναι η επίσημη αγαπημένη αυτής της πόλης και σε βάθος χρόνου και θεσμικά η ομάδα θα πρέπει να περάσει στα χέρια της πόλης που την έχει αγκαλιάσει.

Θα θέλαμε να μας πεις πιο είναι τελικά το μυστικό της επιτυχίας σε αυτή την ομάδα.

Σίγουρα η πολύ καλή δουλειά που γίνεται στο γήπεδο και τις προπονήσεις,η χημεία που προέκυψε ανάμεσά μας και οτι και ο προπονητής αλλά και οι παίκτες είχαμε προσωπικό κίνητρο για διάκριση,ο καθένας ξεχωριστά για τους δικούς του λόγους.

Ως επίλογο θα θέλαμε να μας αποκαλύψεις τις προσωπικές σου φιλοδοξίες και τι άλλο να περιμένουμε από τον αθλητή Γιώργο Ζαραβίνα.

Στόχος μου είναι να αγωνιστώ δύο χρόνια ακόμα σε υψηλό επίπεδο. Δεν μπορώ να καθορίσω προσωπικούς στόχους γιατί παίζουν ρόλο πολλά πράγματα. Αν όμως βρεθώ και την νέα χρονιά στον Διομήδη,στόχος μου είναι να μπορέσουμε να διατηρήσουμε τα κεκτημένα.

Tου Παναγιώτη Τσιάρα