Δεσποινα Γεωργιάδου - Δώρα Γκουντούρα στο Gazzetta: «Ετσι ζήσαμε στην κορυφή στο Παγκόσμιο Κύπελλο»

• Γεωργιάδου: «Κάναμε πλάκα ότι μπορούμε να παίξουμε αντίπαλες μόνο στον τελικό»
• Γεωργιάδου: «Θέλω Παρίσι, αλλά πρέπει να χτίσουμε πάνω στο ομαδικό»
• Γεωργιάδου: «Εκανα προετοιμασία με δικά μου έξοδα για να πάω στην Ορλεάνη»
• Γκουντούρα: «Ανατριχιάσαμε με την διπλή ελληνική σημαία και τον ύμνο»
• Γκουντούρα: «Είχαμε κερδίσει το χρυσό και οι δύο πριν τον τελικό»
• «Αδικό το σύστημα για τους Ολυμπιακούς»

Δεν είναι και το πιο σύνηθες να βλέπουμε σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου δύο αθλητές από την Ελλάδα. Ειδικά όταν μιλάμε για head-to-head αθλήματα όπως η ξιφασκία.

Κι όμως, η Δέσποινα Γεωργιάδου και η Δώρα Γκουντούρα πέτυχαν ένα ιστορικό επίτευγμα καθώς για πρώτη φορά δύο Ελληνίδες μονομάχησαν για το χρυσό μετάλλιο σε μία τόσο μεγάλη διοργάνωση.

Η Γεωργιάδου ήταν αυτή που κατάφερε να πάρει το χρυσό μετάλλιο με σκορ 15-14 σε έναν συναρπαστικό τελικό, αλλά μπροστά σε αυτό που έζησαν οι δύο αθλήτριες, μάλλον περνά σε δεύτερη μοίρα το αποτέλεσμα, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται αυτό.

Εζησαν μία εμπειρία που στον ελληνικό αθλητισμό θα δει κανείς σπανιότατα. Δεν είναι και πολλές οι φορές που έχουμε δει δύο Ελληνες σε βάθρο μεγάλης διοργάνωσης σε οποιοδήποτε σπορ, πόσω μάλλον στις θέσεις 1-2.

Και οι δύο αθλήτριες περιέγραψαν το πως έζησαν αυτόν τον τελικό στο Gazzetta, ενώ στην κουβέντα μας αναφέρθηκαν και στον «πονοκέφαλο» της πρόκρισης σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά και τις αλλαγές που απαιτούνται να γίνουν ώστε η Ελλάδα στο Παρίσι να διεκδικήσει πάνω από μία συμμετοχή.

Γεωργιάδου: «Κάναμε πλάκα ότι μπορούμε να παίξουμε αντίπαλες μόνο στον τελικό»

Η νικήτρια του τελικού, η Δέσποινα Γεωργιάδου, περιγράφοντας τα όσα έζησε αυτές τις ημέρες στην Ορλεάνη, έκανε λόγο για μία μεγάλη στιγμή για τις ίδιες και την ελληνική ξιφασκία. Αποκάλυψε μάλιστα πως όταν έγινε η κλήρωση… αστειεύτηκαν ότι θα βρεθούν μόνο στον τελικό.

«Ηταν απίστευτο αυτό που ζήσαμε. Συνήθως με την Δώρα έχουμε την ατυχία σε αυτούς τους αγώνες να συναντιώμαστε νωρίς και έτσι μία από τις δύο θα έμενε εκτός. Τώρα όταν έγινε η κλήρωση είπαμε για πλάκα ότι μόνο στον τελικό θα βρεθούμε. Και να που έγινε!» είπε χαρακτηριστικά στο Gazzetta και περιέγραψε την στιγμή που ανέβηκαν στο βάθρο.

«Ηταν απίστευτο συναίσθημα να είμαστε και οι δύο στο βάθρο. Τεράστια στιγμή ειδικά για μια χώρα με μικρή παράδοση στο άθλημα όπως η Ελλάδα».

Νωρίτερα, στους ημιτελικούς, η αθλήτρια του Παναθηναϊκού αγωνιζόταν δεύτερη και είδε τον αγώνα της Γκουντούρα.

«Ο ημιτελικός της προηγήθηκε του δικού μου και την παρακολουθούσα. Χάρηκα απίστευτα μόλις κέρδισε. Ήμουν σίγουρη ότι θα τα καταφέρει. Κάποια στιγμή μείωσε η αντίπαλός της και φώναζα “πάμε τώρα”. Οταν πέρασε χάρηκα τρομερά, αλλά έπρεπε να κατεβάσω τα ρολά και να κάνω τον αγώνα μου» είπε.
Οσον αφορά τις στιγμές πριν τον μεταξύ τους τελικό, περιέγραψε την εικόνα.

«Πριν μπούμε στον αγωνιστικό χώρο για τον τελικό δεν καταφέραμε να πούμε πολλά. Οι διοργανωτές μας κρατούσαν απασχολημένες για το τελετουργικό και μπήκαμε να κάνουμε το ζέσταμας. Είπαμε ένα “πάμε” και μπήκαμε στον αγώνα. Πριν τον τελικό οι προπονητές μας ήταν τόσο χαρούμενοι που μας έλεγαν ότι δεν τους νοιάζει καν ποια θα κερδίσει. Μας είπαν να μπούμε και να το χαρούμε. Ηταν μία μεγάλη στιγμή και για τις δυο μας εξάλλου. Βέβαια, προφανώς και θέλαμε να κερδίσουμε. Ο αγώνας είναι αγώνας».

Η Γεωργιάδου έχει περάσει σχεδόν όλα τα Παγκόσμια κύπελλα μαζί με την συναθλήτριά της. Και στην Ορλεάνη η μία συμπαραστέκονταν στην άλλη.

«Με την Δώρα ήμασταν πολύ υποστηρικτικές η μία με την άλλη. Και το να φτάσουμε μαζί στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου μας έβγαλε συναισθήματα απερίγραπτα. Εχουν περάσει δύο ημέρες και δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Μετά τον τελικό λέγαμε ότι θα ακουστεί ο εθνικός μας ύμνος στη ξιφασκία και θα είμαστε εμείς αυτές που θα το έχουν καταφέρει».

Γεωργιάδου: «Θέλω Παρίσι, αλλά πρέπει να χτίσουμε πάνω στο ομαδικό»

Το κακό με την ξιφασκία στην Ελλάδα είναι πως ενώ υπάρχουν υποδομές, τα παιδιά στην πορεία εξαφανίζονται από το άθλημα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην ξεχωρίζουν σε διεθνές επίπεδο, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

«Δυστυχώς ενώ στις μικρές ηλικίες υπάρχουν υποδομές και παιδιά, μετά το σχολείο χάνονται καθώς κοιτάζουν μετά το λύκειο το τι θα κάνουν στη ζωή τους. Δεν υπάρχουν τα κίνητρα να συνεχίσουν να το κάνουν. Όταν βλέπεις ότι δεν θα ανταμειφθεί ο κόπος σου είναι λογικό. Κι εμείς έχουμε περάσει πολύ δύσκολα. Για να κατέβουμε σε αγώνες έπρεπε να καλύψουμε έξοδα σε αποστολές, προετοιμασίες… Με το πείσμα μας κάνουμε ότι κάνουμε» ανέφερε η Γεωργιάδου που κατέληξε στο άθλημα από… σπόντα.

«Την ξιφασκία την διάλεξα τυχαία. Έκανα πολλά σπορ και κάποια στιγμή κατέληξα στο μοντέρνο πένταθλο. Από εκεί αγάπησα την ξιφασκία. Άρχισα να καταλαβαίνω πως μπορώ να χρησιμοποιήσω τακτική και τα σωματικά χαρακτηριστικά που είχα, καλύτερα. Συνδυάζει και τον ψυχολογικό τομέα και γι’ αυτό το λάτρεψα. Και είναι ένα άθλημα που αν και δε του φαίνεται απ’ εξω, είναι ιδιαίτερα απαιτητικό σωματικά. Εγώ πήγαινα για προπόνηση και χαιρόμουν. Είναι ένα άθλημα που δεν έχει ταβάνι για κανέναν. Και με έσπρωξε και η μητέρα μου σε αυτό. Μου είχε πει κάποια στιγμή ότι με βλέπει να χαμογελάω ακόμη και μέσα από την μάσκα...»

Γεωργιάδου: «Εκανα προετοιμασία με δικά μου έξοδα για να πάω στην Ορλεάνη»

Η Γεωργιάδου περιέγραψε την κατάσταση κάτω από την οποία προσπαθεί να κάνει πρωταθλητισμό, αναγκασμένη αρκετές φορές να βάζει και από την τσέπη της έξοδα για να πάει σε αγώνες.

«Η ομοσπονδία δεν μπορεί να καλύψει πέρα από έναν ή δύο αγώνες στο εξωτερικό. Και αυτό το κάνει δύσκολο. Πρέπει να βρεθούν χρήματα από χορηγίες, αλλιώς βάζουμε από την τσέπη μας και αυτό φέρνει μεγαλύτερη πίεση όταν πάμε να αγωνιστούμε στο εξωτερικό. Και όταν κυνηγάς βαθμούς για πρόκριση σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αυτοί οι 1-2 αγώνες δεν φτάνουν. Πρέπει να κατέβεις σε 10 Παγκόσμια κύπελλα για να πετύχεις τον στόχο σου. Και όταν οι αγώνες απαιτούν ένα μακρινό ταξίδι, αναγκαζόμαστε να βάλουμε κι εμείς κάποια χρήματα. Για να ετοιμαστώ για την Ορλεάνη έκανα προετοιμασία με δικά μου έξοδα. Μακάρι να αλλάξει αυτό κι εκτός από τις κρατικές επιχορηγήσεις να έρθουν και χορηγοί. Θα δουν ότι αξίζει τον κόπο».

Οπως είναι λογικό το Παρίσι είναι ο μεγάλος στόχος της, ωστόσο με την υπάρχουσα κατάσταση δεν μπορούν να πάνε αμφότερες στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτό μπορεί να αλλάξει με έναν τρόπο όπως περιγράφει η απόφοιτος της Πάντειου (ετοιμάζεται για το μεταπτυχιακό της σε sports management και το sports marketing).

«Δυστυχώς το σύστημα πρόκρισης στους Ολυμπιακούς είναι ομαδικό και μόνο αν έχουμε τρεις δυνατές αθλήτριες ως ομάδα, μπορούμε να πάρουμε έτσι πρόκριση. Ατομικά δίνονται μόνο δύο εισιτήρια στην Ευρώπη, πράγμα που σημαίνει πως το Παρίσι θα πάει μία από τις δύο.

Γι’ αυτό λέμε ότι πρέπει να συντονιστεί άμεσα μία ομάδα και να χρηματοδοτηθεί, ώστε να παλέψουμε για ένα ομαδικό εισιτήριο και να πάμε και οι τρεις στο Παρίσι. Είναι κρίμα σε αυτό το επίπεδο να μπορεί να πάει μόνο η μία από τις δύο» είπε χαρακτηριστικά στο Gazzetta.

«Το Παρίσι είναι ο κύριος στόχος μου. Είναι το μεγάλο μου όνειρο. Παρ’ όλα αυτά πρέπει να κάνω προσεκτικά την διαδρομή μου ως τότε. Σωστή προετοιμασία και να βλέπω έναν προς ένα τους αγώνες που δίνω» πρόσθεσε.

Γκουντούρα: «Ανατριχιάσαμε με την διπλή ελληνική σημαία και τον ύμνο»

Από την πλευρά της, η Δωρα Γκουντούρα πήρε το αργυρό μετάλλιο σε αυτόν τον ιστορικό τελικό, αλλά μόνο λυπημένη δεν ήταν. Περιέγραψε κι αυτή με την σειρά της το πως βίωσε τον τελικό και την συγκίνηση που ένοιωσε όταν ανέβηκαν στο βάθρο μαζί με την Γεωργιάδου.

«Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες είχα ένα περίεργο feeling στο πρώτο παγκόσμιο κύπελλο. Στο Τόκιο δεν πήγαν τα πράγματα τόσο καλά όσο είχα δουλέψει. Το τουρνουά στην Ορλεάνη θα ήταν ένα αναγνωριστικό για να δω αν θα ξαναβρώ την φόρμα μου. Είχαμε και καιρό να κάνουμε αγώνες. Η ημέρα μου ήταν από αυτές που ότι επιλέγεις σου βγαίνει. Στο πρώτο ματς μόνο ήμουν λιγάκι αγχωμένη και δεν έπαιξα όπως ήθελα, αλλά μετά λύθηκα» είπε αρχικά.

«Οσο περνούσαν οι γύροι και έβλεπα την Δέσποινα, ήμουν απ’ έξω και φώναζα γι’ αυτήν. Το ίδιο έκανε και η Δέσποινα για μένα. Φτάσαμε να περνάμε στις «32», μετά στις «16», τα προημιτελικά, τα ημιτελικά… Αρχίσαμε να πανηγυρίζουμε πριν βγούμε καν να παίξουμε τον τελικό. Ειλικρινά δεν μας ένοιαζε ποια θα κερδίσει. Και είναι κάτι που ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει. Δεν μπορεί να καταλάβει τι έχουμε πετύχει. Όταν ειδικά είσαι απέναντι σε υπερδυνάμεις όπως η Ρωσία, η Ιταλία, οι ΗΠΑ… Το να πάνε δύο Ιταλίδες στον τελικό θα είναι λογικό, για μας είναι κατόρθωμα. Και έχουμε δουλέψει πολύ σκληρά για να το πετύχουμε. Ήρθε η ώρα να ανταμειφθούμε» πρόσθεσε η Γκουντούρα που ανήκει στην Team Future της Bwin.

«Το να ακούμε τον εθνικό ύμνο και να βλέπουμε δύο ελληνικές σημαίες στον ιστό μας έκανε να ανατριχιάσουμε. Αυτό ξεπληρώνει όλη την προσπάθεια και τους κόπους που κάναμε» είπε ακόμη στο Gazzetta η Ελληνίδα πρωταθλήτρια.

Γκουντούρα: «Είχαμε κερδίσει το χρυσό και οι δύο πριν τον τελικό»

Ακόμη, η Γκουντούρα στάθηκε στο πως βίωσαν μαζί με την Δέσποινα τον τελικό λίγο πριν αγωνιστούν.

«Το μετάλλιο δεν φέρνει καμία πίεση. Και οι δυο μας εξάλλου είμαστε ψηλά στην κατάταξη και είμαστε αντίπαλες που θέλουν οι άλλες να μας κερδίζουν. Στον τελικό βγήκαμε να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Από την στιγμή που παίξαμε μαζί δεν υπήρχε ανταγωνιστικό πνεύμα. Ημασταν τελικό και δεν είχε σημασία το χρώμα του μεταλλίου. Είχαμε κερδίσει ήδη το χρυσό και οι δύο. Έτσι αισθανόμασταν. Και αγκαλιαζόμασταν πριν τον αγώνα και μας κοιτούσαν όλοι περίεργα» περιέγραψε.

Μετά την ιστορική ημέρα, οι δυο τους μαζί με τους προπονητές τους γιόρτασαν χαλαρά την επιτυχία τους. «Περιμέναμε να τελειώσει το ματς για να γιορτάσουμε όλοι μαζί. Πήγαμε για φαγητό και μοιραστήκαμε τα συναισθήματά μας. Είναι απίστευτο το ότι μπήκαμε τελικό, ενώ δεν υπήρχε Γαλλίδα στα μετάλλια. Δεν το πίστευαν οι διοργανωτές. Δεν το πίστευε κανείς» ανέφερε στο Gazzetta.

H Γκουντούρα επιβεβαίωσε και τα όσα ανέφερε η Γεωργιάδου για το γεγονός ότι βάζουν λεφτά από την τσέπη τους για να πάνε σε αγώνες.

«Είναι αλήθεια ότι βάζουμε πολλά χρόνια χρήματα από την τσέπη μας για αγώνες. Ελπίζω αυτό το αποτέλεσμα να αποτελέσει μια δυνατή φωνή ότι είμαστε κι εμείς εδώ και θέλουμε παραπάνω στήριξη. Ημασταν και πριν εξάλλου καλές αθλήτριες. Δεν γίναμε τώρα. Εγώ περίμενα ότι μετά το Τόκιο θα είχα μεγαλύτερη στήριξη, αλλά τα πράγματα δεν αποδείχθηκαν έτσι» είπε.

«Αδικό το σύστημα για τους Ολυμπιακούς»

Ακόμη, ρωτήσαμε την Γκουντούρα για το γεγονός ότι το σύστημα πρόκρισης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αδικεί την προσπάθεια που κάνουν και οι δύο
«Είναι άδικο το σύστημα που αναγκάζει μία από τις δύο να πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες με ατομικό εισιτήριο. Ειδικά που σε σχέση με άλλες ηπείρους ο ανταγωνισμός και το επίπεδο είναι πιο μεγάλο. Γιατί να μην πάνε δύο αθλήτριες από μία χώρα δηλαδή; Με το τωρινό σύστημα πρέπει να κάνουμε ομάδα για πάρουμε ένα ομαδικό εισιτήριο, αλλά για να γίνει αυτό χρειάζεται οικονομική στήριξη. Δεν γίνεται όμως γιατί τα υπόλοιπα κορίτσια που είναι στην 3η και 4η θέση, δεν έχουν βοήθεια. Η στήριξη είναι μηδενική» σχολίασε και στάθηκε περισσότερο στο γεγονός ότι πολλά παιδιά που έχουν το ταλέντο για να διακριθούν στο άθλημα χάνονται.

«Αν δεν είσαι τυχερός, στα 18 σου πρέπει να πας να δώσεις πανελλήνιες και να μπεις μετά στο πανεπιστήμιο. Όταν δεν έχεις κίνητρο και θες να σπουδάσεις ή να κάνεις άλλα πράγματα και να ανεξαρτητοποιηθείς, το εγκαταλείπεις. Ειδικά στην περίπτωση της ξιφασκίας όταν δε σου δίνει κίνητρο οικονομικό να μείνεις και να ασχοληθείς, να πας σε διεθνείς αγώνες. Δεν έχει νόημα να προπονείσαι με τις ώρες» μας είπε η Γκουντούρα που πρόσθεσε στο τέλος: «Έχω πετύχει όσα έχω πετύχει με την βοήθεια του προπονητή μου, του Θανάση Δελενίκα που είναι μεγάλο στήριγμα. Εγώ έχω και την τύχη να έχω συμμέτοχους στην προσπάθειά μου, την bwin, την adidas, την betteryou, την 4nutrition, την pbt, την progame, την sportescrime και την garminegreece».