«Να βγούμε από τις σκιές». Η Ελλάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του rugby league

• Η αποστολή της Εθνικής στο Παγκόσμιο Κύπελλο
• Το πανόραμα της διοργάνωσης

«Η Ελλάδα έπαιζε rugby league στα κρυφά για πολλά χρόνια», ήταν από τις πρώτες ατάκες που μας είπε ο προπονητής της Εθνικής ομάδας, Στιβ Γεωργαλλή, όταν επισκεφθήκαμε την τελευταία προπόνηση του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος στον Ασπρόπυργο, πριν φύγουν οι διεθνείς για την Αγγλία, όπου θα διεξαχθεί το Παγκόσμιο Κύπελλο. Αλήθεια είναι αυτό. Το ελληνικό rugby league είναι πρακτικά ένα άγνωστο άθλημα για την πλειονότητα των Ελλήνων φιλάθλων. Η Εθνική μας ομάδα, όμως, συγκαταλέγεται στις 16 κορυφαίες του κόσμου και σε λίγες ημέρες θα ριχτεί στην μάχη ενός τουρνουά, όπου ο στόχος έχει πρακτικά ήδη επιτευχθεί.

«Η συμμετοχή είναι το σημαντικότερο για εμάς. Είμαστε χαρούμενοι που θα είμαστε εκεί και συμπεριλαμβανόμαστε στις 16 καλύτερες ομάδες του κόσμου. Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμένουμε κάτι παραπάνω, δεν σκεφτόμαστε ότι θα πάμε να κάνουμε μια νίκη. Πάμε να το ευχαριστηθούμε, να αντιμετωπίσουμε τους καλύτερους στον κόσμο και ό,τι γίνει. Το σημαντικό είναι να είμαστε ξανά εκεί στο μέλλον», μας είπε ο 36χρονος Άρης Δαρδαμάνης, ο οποίος αποτελεί έναν από τους οκτώ γηγενείς αθλητές που θα μας εκπροσωπήσουν στα γήπεδα της Αγγλίας. Οκτώ αθλητές που δεν είναι επαγγελματίες παίκτες rugby league.

«Ξεκίνησα τελείως τυχαία το rugby league. Είδα κάτι διαφημίσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι ψάχνουν παίκτες για να δημιουργηθεί ένα πρωτάθλημα rugby league. Εγώ νόμιζα στην αρχή ότι ήταν διαφήμιση για american football και γι’ αυτό πήγα. Στην πρώτη προπόνηση βέβαια, κατάλαβα ότι είναι κάτι διαφορετικό, όμως κόλλησα. Μου άρεσε πάρα πολύ και ουσιαστικά δεν σταμάτησα ποτέ. Είμαι άνθρωπος που έκανε μαχητικές τέχνες κι έπαιζα βόλεϊ και ποδόσφαιρο στο παρελθόν, οπότε το rugby ήρθε και συνδύασε όλα τα στοιχεία μαζί: την ομαδικότητα, την μαχητικότητα, την αποφασιστικότητα».

Το rugby league στην Ελλάδα άργησε να αναπτυχθεί λόγω… πολιτικών προβλημάτων. Η δημιουργία της ομοσπονδίας πέρασε από χίλια κύματα και τελικά επιτεύχθηκε το 2013, παρά τις έντονες αντιδράσεις της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ράγκμπι, η οποία είναι υπεύθυνη για τις διοργανώσεις rugby union. Κι αν μπερδευτήκατε σ’ αυτό το σημείο και δεν καταλαβαίνετε τι διαφορά έχει το rugby league με το rugby union, επιτρέψτε μας να σας βοηθήσουμε.

Αυτό που εμείς λέμε rugby είναι ουσιαστικά δύο διαφορετικά αθλήματα, το rugby league και το rugby union, με μικρές διαφορές είναι η αλήθεια μεταξύ τους, κυριότερη των οποίων είναι πως στο rugby league αγωνίζονται 13 παίκτες και στο rugby union 15. Επίσης, στο rugby league η κάθε ομάδα μπορεί να κάνει δέκα αλλαγές, ενώ στο rugby union οκτώ. Υπάρχουν κάποιες διαφορές και στους πόντους σκοραρίσματος: το try στο rugby union μετράει για πέντε πόντους αντί τεσσάρων στο rugby league, το drop goal και το penalty μετράνε για τρεις πόντους στο rugby union, ενώ στο rugby league από έναν και δύο αντίστοιχα.

Αυτή η διάσπαση στο rugby πραγματοποιήθηκε τον… 19ο αιώνα στην Αγγλία, στην Ελλάδα όμως λύσαμε τις διαφορές μας το 2013, με την δημιουργία της ομοσπονδίας rugby league, η οποία υπάγεται στην Ελληνική Ομοσπονδία Μοντέρνου Πεντάθλου.

«Πιστεύω ότι το σημαντικότερο γεγονός για το ελληνικό ράγκμπι τα τελευταία χρόνια ήταν η δημιουργία της ομοσπονδίας. Αυτό με τη σειρά του θα φέρει την προβολή που χρειάζεται το άθλημα, θα φέρει παιδιά στο άθλημα, παιδιά που θα το βλέπουν, θα το δοκιμάζουν στο σχολείο τους και θα θέλουν να παίξουν. Κι εγώ όταν ήμουν παιδί, θυμάμαι να παρακολουθώ το Παγκόσμιο Κύπελλο στην τηλεόραση. Όταν είσαι παιδί και βλέπεις ένα άθλημα στην τηλεόραση, θα προσπαθήσεις μετά να το μιμηθείς, θα πας στον πάρκο και θα θες να παίξεις. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη νίκη για εμάς, το ότι καταφέραμε να φτιάξουμε την ομοσπονδία μας», ανέφερε σχετικά ο Στιβ Γεωργαλλής.

Ο Ελληνοαυστραλός πρώην halfback των Western Suburbs και νυν βοηθός στους North Queensland Cowboys βρέθηκε από την αρχή στην προσπάθεια δημιουργίας μιας ελληνικής ομάδας rugby league. «Ξεκινήσαμε πολύ παλιά, το 2003, και ο λόγος που είκοσι χρόνια μετά είμαστε στο Παγκόσμιο Κύπελλο είναι ότι καταφέραμε επιτέλους να περάσουμε τα προκριματικά. Η Ελλάδα έπαιζε rugby league στα κρυφά για πολλά χρόνια, κυρίως λόγω της όλης κατάστασης με τα διάφορα αθλήματα στην ομοσπονδία. Οπότε αναγκαστήκαμε να το κάνουμε με τον δύσκολο τρόπο, βασιζόμενοι σε αρκετούς ομογενείς που ήρθαν να βοηθήσουν τους γηγενείς. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι κυρίως οι γηγενείς ήταν αυτοί που κατάφεραν να πάρουν την πρόκριση μέσω των προκριματικών, γιατί πίστεψαν στο σύστημα και στην οργάνωση που είχε η ομάδα».

Η πρόκριση στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι μια τεράστια επιτυχία, αν αναλογιστούμε πως πρακτικά το rugby league στην Ελλάδα κινείται σε… οριακά ερασιτεχνικά επίπεδα κι έχει μηδενική προβολή. «Αν σκεφτείς ότι ξεκίνησα πριν από εννέα-δέκα χρόνια να παίζω αυτό το άθλημα και στην αρχή για χαβαλέ, για να γυμνάζομαι και τώρα θα παίξω στο Παγκόσμιο Κύπελλο, δεν είναι ούτε καν όνειρο, είναι κάτι παραπάνω. Δεν πίστευα ποτέ ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Σκέψου ότι δουλεύω οκτώ-εννιά ώρες την ημέρα, το ράγκμπι δεν είναι η βασική μου δραστηριότητα και τώρα θα παίξω στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο για μένα, ισχύει και για τα περισσότερα παιδιά στην ομάδα. Είναι τρομερό επίτευγμα αυτό που κάναμε», τόνισε ο Άρης Δαρδαμάνης, ο οποίος πέρα από παίκτης της Εθνικής, βοηθάει όσο μπορεί ακόμα στο οργανωτικό επίπεδο της ομοσπονδίας.

Η… βάση του rugby league παγκοσμίως βρίσκεται στην Ωκεανία. Όπως συμβαίνει και με το rugby union, οι χώρες της Κοινοπολιτείας ήταν αυτές που ανέπτυξαν το άθλημα, όμως ενώ στην Μεγάλη Βρετανία το ποδόσφαιρο πήρε τα ηνία, στην Αυστραλία και τις τριγύρω χώρες το rugby κυριάρχησε. Από μία απ’ αυτές, την Νέα Ζηλανδία προέρχεται και ο Τζόρνταν Μιντς, ένας από τους 16 ομογενείς επαγγελματίες αθλητές που στελεχώνουν την Εθνική.

«Είναι μια μεγάλη στιγμή για εμάς, για όλη την κοινότητα των ομογενών και για μένα προσωπικά. Αυτό ήταν το σχέδιό μας τα τελευταία πέντε - έξι χρόνια και τώρα που τα καταφέραμε, δεν ξέρω τι να αισθανθώ. Σίγουρα θα είναι μια μεγάλη πρόκληση και είμαστε ενθουσιασμένοι. Είμαστε ενθουσιασμένοι! Θα δοκιμάσουμε τις ικανότητές μας απέναντι στους καλύτερους παίκτες στον κόσμο. Το καλό είναι πως για μας δεν θα υπάρχει καμία έκπληξη, ξέρουμε τι να περιμένουμε. Το σχέδιό μας είναι να προκαλέσουμε εμείς την έκπληξη», μας είπε ο Μιντς, ο οποίος είναι και ο αρχηγός της ομάδας.

Η αλήθεια είναι ότι ο κορμός της Εθνικής ομάδας είναι οι ομογενείς αθλητές που… ανέβηκαν από την Ωκεανία για να βοηθήσουν την Ελλάδα να βρεθεί ανάμεσα στις 16 κορυφαίες του πλανήτη. «Όταν ξεκινήσαμε το rugby στην Ελλάδα πριν από εννιά-δέκα χρόνια, φτάσαμε σταδιακά σε ένα σημείο που έπρεπε να παίξουμε ευρωπαϊκούς αγώνες. Η ευρωπαϊκή ομοσπονδία έχει κάποιες οδηγίες: επιτρέπει έως τέσσερις μη γηγενείς αθλητές. Τότε λοιπόν κινητοποιηθήκαμε και κάναμε τις επαφές με τους Έλληνες ομογενείς στην Αυστραλία, οι οποίοι κι αυτοί με τη σειρά τους έψαχναν ανθρώπους στην Ελλάδα που ασχολούνταν με το rugby κι έτσι ξεκινήσαμε. Στην αρχή παίζαμε με τέσσερις Αυστραλούς και όλη η υπόλοιπη ομάδα ήταν Έλληνες κι αυτή η αποστολή έπαιξε και στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Τώρα στην τελική φάση του τουρνουά, επειδή είναι επαγγελματικό πλέον το επίπεδο, έχεις το δικαίωμα να έχεις όσους μη γηγενείς θέλεις. Εμείς όμως αποφασίσαμε να έχουμε στην ομάδα που θα πάει στην Αγγλία οκτώ Έλληνες παίκτες, οι οποίοι δεν είναι επαγγελματίες. Για να είμαστε ειλικρινείς, οριακά είναι ερασιτέχνες. Η υπόλοιπη ομάδα θα είναι επαγγελματίες και ημι-επαγγελματίες», ανέφερε ο Δαρδαμάνης, ο οποίος έβλεπε μερικούς από τους συμπαίκτες του στο Youtube και τώρα είναι συμπαίκτης τους.

«Κάποια από τα παιδιά τα είχαμε δει στο Youtube και ήμασταν ενθουσιασμένοι που θα παίζαμε μαζί. Θυμάμαι ότι την πρώτη φορά ήμουν μαγκωμένος, σκεφτόμουν πώς θα καταφέρω να αγωνιστώ μαζί τους. Αλλά στην πραγματικότητα είναι κι αυτοί παιδιά. Οι περισσότεροι είναι μέχρι 25 ετών. Μέσα τους βράζει το ελληνικό αίμα, γουστάρουν πολύ που είναι εδώ και μας έχουν γνωρίσει». Το πρωτάθλημα Αυστραλίας είναι η κορυφαία λίγκα rugby league στον κόσμο, οπότε η συνύπαρξη επαγγελματιών και ερασιτεχνών σε μία ομάδα… στην άλλη άκρη του κόσμου, σίγουρα δεν ήταν εύκολη διαδικασία.

«Η όλη διαδικασία της μίξης των επαγγελματιών με τους ερασιτέχνες έχει πάει πάρα πολύ καλά τα τελευταία χρόνια και ειδικά στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Τα παιδιά από την Ελλάδα φέρνουν κάτι στην ομάδα που εμείς οι επαγγελματίες δεν μπορούμε τόσο καλά: τον ενθουσιασμό! Για εμάς, δεν υπάρχει καμία απολύτως διάκριση. Είμαστε μία ομάδα, έχουμε όλοι μαζί ένα όνειρο!», υποστήριξε ο Μιντς, ενώ ο coach Γεωργαλλής συμπλήρωσε:

«Δεν είναι τόσο δύσκολη η μίξη των ερασιτεχνών με των επαγγελματιών, γιατί και οι επαγγελματίες ήταν ερασιτέχνες κάποια στιγμή, ξέρουν πώς είναι να παίζεις και να μην πληρώνεσαι. Μάλιστα, κάποιοι που ήρθαν από την Αυστραλία είναι ημι-επαγγελματίες, έχουν κι άλλες δουλειές, απλά παίζουν για επαγγελματικές ομάδες. Ο λόγος που λειτουργεί όλο αυτό είναι ότι κανένας από τους παίκτες δεν πληρώνεται. Ουσιαστικά βάζουν λεφτά από την τσέπη τους για να είναι εδώ. Αυτό βοηθάει τους πάντες να καταλάβουν ότι δεν είμαστε εδώ για να πληρωθούμε, αλλά για να προωθήσουμε το παιχνίδι και να παίξουμε για την Ελλάδα, για να εκπροσωπήσουμε την χώρα μας στην παγκόσμια σκηνή. Όσον αφορά το τακτικό κομμάτι, τα περισσότερα παιδιά είναι μαζί τα τελευταία έξι-επτά χρόνια, οπότε έχουν εξοικειωθεί μεταξύ τους και τα παιδιά από την Αυστραλία βοήθησαν πολύ με την εμπειρία τους. Για να είμαστε ειλικρινείς βέβαια, η διαφορά επιπέδου στο Παγκόσμιο Κύπελλο είναι πολύ μεγάλη, θα υπάρξουν σκορ με τεράστιες διαφορές, όμως το σημαντικό είναι ότι θα είμαστε εκεί, ανάμεσα στις 16 καλύτερες ομάδες στον κόσμο. Στόχος μας είναι να φανεί το άθλημα και ίσως να λειτουργήσει ως εφαλτήριο αυτή η διοργάνωση για να ασχοληθούν περισσότερα παιδιά».

Η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει στη φάση των ομίλων τις Γαλλία, Αγγλία και Σαμόα και στόχος της είναι σε πρώτο βαθμό η απόκτηση εμπειριών για την ομάδα και η προβολή του αθλήματος στην χώρα μας. Ρεαλιστικά μιλώντας, η πιθανότητα νίκης σε κάποιο παιχνίδι από τα τρία είναι πολύ μικρή, όμως αυτό δεν προβληματίζει τους ανθρώπους της ομάδας. «Το βασικό είναι να γίνει το ράγκμπι ένα αναγνωρίσιμο άθλημα στην Ελλάδα κι ελπίζουμε ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο θα λειτουργήσει ως όχημα γι’ αυτόν τον σκοπό. Είναι νωρίς ακόμα, όμως πιστεύουμε ότι όσο δουλεύουμε σωστά, θα υπάρξει αναγνώριση», είπε σχετικά ο Μιντς.

Η αποστολή της Εθνικής στο Παγκόσμιο Κύπελλο

Μίτσελ Ζαμπατίδης

Θοδωρής Νιανιάκας

Τέρι Κονσταντίνου

Στέφανος Μπάστας

Σιτένι Ταουκάμο

Σεμπάστιαν Σελ

Ρόμπερτ Τουλιάτου

Πίτερ Μαμουζέλος

Νίκος Μπόσμος

Νικ Μούγιος

Νίκος Φλοκάς

Μάιλς Γκαλ

Άρης Δαρδαμάνης

Λίαμ Σούε-Τιν

Λάχλαν Ιλίας

Κώστας Κατσιντώνης

Τζόρνταν Μιντς

Τζόνι Μιτσιάς

Τζέικ Κάμπος

Γιάννης Ρουσόγλου

Γιάννης Νέικ

Γρηγόρης Κουτσιμπογιώργος

Τσέις Ρόμπινσον

Βασίλης Μαγουλιάς

Προπονητής: Στιβ Γεωργαλλής

Το πανόραμα της διοργάνωσης

Ημερομηνία

15 Οκτωβρίου - 19 Νοεμβρίου

Γήπεδα

Ολντ Τράφορντ (Μάντσεστερ)

Εμιρέιτς (Λονδίνο)

Σεντ Τζέιμς Παρκ (Νιούκαστλ)

Ρίβερσαϊντ (Μίντλεσμπρο)

Μπράμαλ Λέιν (Σέφιλντ)

ΜΚΜ (Χαλ)

Κόβεντρι Σοσάιτι Αρίνα (Κόβεντρι)

Γιουνιβέρσιτι οφ Μπόλτον (Μπόλτον)

DW (Γουίγκαν)

Τζον Σμιθ (Χάντερσφιλντ)

Χίντινγκλι (Λιντς)

Τόταλι Γουίκεντ (Σεντ Ελενς)

Έκο - Πάουερ (Ντονκάστερ)

Χάλιγουελ Τζόουνς (Γουάρινγκτον)

Λι Σπορτσ Βίλατζ (Λι)

Κίνγκστον Παρκ (Νιούκαστλ)

Γιόρκ Κομιούνιτι (Γιόρκ)

Ομάδες

Α’ όμιλος: Αγγλία, Σαμόα, Γαλλία, Ελλάδα

Β’ όμιλος: Αυστραλία, Φίτζι, Σκωτία, Ιταλία

Γ’ όμιλος: Νέα Ζηλανδία, Λίβανος, Τζαμάικα, Ιρλανδία

Δ’ όμιλος: Τόνγκα, Παπούα Νέα Γουινέα, Ουαλία, Νησιά Κουκ

Το πρόγραμμα της Ελλάδας

17/10 Γαλλία - Ελλάδα (Ντονκάστερ)

23/10 Σαμόα - Ελλάδα (Ντονκάστερ)

29/10 Αγγλία - Ελλάδα (Σέφινλτ)