Παγκόσμια Hμέρα Ατόμων με Αναπηρία: Οι σκέψεις και το μήνυμα τριών παραθλητών

Με αφορμή την Παγκόσμια Hμέρα Ατόμων με Αναπηρία, που γιορτάζεται κάθε χρόνο την 3η Δεκεμβρίου, η Διεθνής Παραολυμπιακή Επιτροπή μάς τη θυμίζει μέσα από τα λόγια τριών Παραολυμπιονικών.

Στόχος της, είναι να αναδείξει πόσο σημαντικό ρόλο έχει ο αθλητισμός στην αυτοπεποίθηση και την ψυχική υγεία των ανθρώπων με αναπηρία.Ειδικότερα, ο αθλητισμός έχει βοηθήσει τα άτομα με κινητικά προβλήματα να ξεπεράσουν ό,τι δυσκολίες τους προέκυψαν στην πορεία.Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού καθώς και όσους προηγήθηκαν παρακολουθήσαμε αθλητές τον οποίων η ζωή άλλαξε λόγω της αναπηρίας. Ο αθλητισμός όμως, τους βοήθησε και τους έδωσε κίνητρο να αγκαλιάσουν την διαφορετικότητά τους και να είναι περήφανοι.

Η Ιταλίδα, Βερόνικα Πλεμπάνι αναφέρει πως αφού προσβλήθηκε από μηνιγγίτιδα όταν ήταν 15 ετών, η ενασχόλησή της με τον αθλητισμό τη βοήθησε να αποκτήσει ξανά την αυτοπεποίθησή της:«Ήταν δύσκολο να διαχειριστώ μια τόσο μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου ως έφηβη. Το πιο δύσκολο στην αρχή ήταν να δω τον εαυτό μου σε ένα τόσο μεταμορφωμένο σώμα και να μάθω πώς να ζω με μια αναπηρία, να ξαναμάθω πολλά πράγματα με τα οποία αγωνιζόμουν».

Ο Μάρκους Ρεμ πίστευε πως μετά την απώλεια του δεξιού του ποδιού είχε χάσει την ταυτότητά του, σήμερα όμως είναι κάτοχος πέντε χρυσών Παραολυμπιακών μεταλλίων, τα τέσσερα στο μήκος κι ένα στα 4Χ100μ:«Ο παρααθλητισμός μού έδωσε πίσω την ταυτότητά μου. Και νομίζω ότι είναι το μεγάλο κίνητρο για μένα να πηδήξω όλο και πιο μακριά, ακόμα κι από κάποιους αρτιμελείς αθλητές, επειδή δεν είμαι ο ανάπηρος, είμαι ο αθλητής».

• Παραολυμπιακοί Αγώνες: Ο Mάρκους Ρεμ θέλει να ξεπεράσει τον Τεντόγλου

Η 17χρονη Χουσνάχ Κουκουντάκουε από την Ουγκάντα, γεννημένη χωρίς το δεξί της αντιβράχιο (το μέρος του άνω άκρου από τον αγκώνα έως τον καρπό) πριν ξεκινήσει την κολύμβηση συνήθιζε να φοράει μακριές μπλούζες για να κρύβει το ακρωτηριασμένο της χέρι, όχι όμως πια:«Καθώς άρχισα να ασχολούμαι με την κολύμβηση, ένα άθλημα όπου πρέπει να βγάζεις όλα σου τα ρούχα, άρχισα να νιώθω πιο άνετα με τον εαυτό μου, πιο άνετα με τους ανθρώπους που με κοιτάζουν. Δεν με ένοιαζε και αποφάσισα να επικεντρωθώ περισσότερο στον εαυτό μου».