Πολλές φορές έχουμε ακούσει πως ο πρωταθλητισμός είναι επίπονος. Και ισχύει. Για ορισμένους, όμως, είναι επίπονος σε κυριολεκτικό και μεγάλο βαθμό. Η Χάνα Σκοτ, πρωταθλήτρια της κωπηλασίας, μιλώντας στο BBC Sports, εξηγεί πως το σπάσιμο των πλευρών της έχει γίνει σχεδόν καθημερινότητα για εκείνη αφού έχει ήδη συνηθίσει τον μεγάλο πόνο που βιώνει κάθε φορά που σπάνε τα πλευρά της.
Οι τραυματισμοί των πλευρών, συμπεριλαμβανομένου του μυϊκού πόνου, των καταγμάτων πίεσης και των σπασίματος των οστών, μπορεί να είναι συνηθισμένοι για τις γυναίκες στην κωπηλασία ελίτ επιπέδου όμως ίσως ο ρυθμός της Σκοτ να μην είναι ο φυισολογικός:
«Ήταν κάτι που απλά αποδέχτηκα και θεώρησα φυσιολογικό. Είναι ένα συνεχές επίπεδο πόνου που κατά κάποιο τρόπο γίνεται φυσιολογικό, επειδή όταν αναπνέεις τα πλευρά σου κινούνται συνεχώς.
Καθημερινές δραστηριότητες όπως το γέλιο, ο βήχας, η οδήγηση, ο ύπνος γίνονται εξαιρετικά δύσκολες. Δεν μπορείς να βάλεις γύψο στα πλευρά σου, απλά πρέπει να το ξεπεράσεις», εξηγεί.
Η 24χρονη σήμερα αθλήτρια, που το 2021 έκανε το ντεμπούτο της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, υπέστη τον πρώτο της τραυματισμό στα πλευρά σε ηλικία 18 ετών, ενώ σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο του Princeton των Ηνωμένων Πολιτειών και έκτοτε είχε τουλάχιστον δύο τραυματισμούς κάθε χρόνο, αναγκάζοντάς την να μείνει εκτός πλήρους προπόνησης για αρκετές εβδομάδες κάθε φορά.
Αλλά τα πράγματα κορυφώθηκαν το περασμένο καλοκαίρι, όταν υπέστη τον πιο σοβαρό τραυματισμό της ενώ αγωνιζόταν στο Henley Royal Regatta, με αποτέλεσμα να σπάσει το πλευρό της στα δύο:
«Το πλευρό μου έσπασε στη μέση, έξι εβδομάδες πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Είναι αποθαρρυντικό, γιατί μόλις έχεις περάσει έναν ολόκληρο χρόνο προπόνησης και μετά η μισή αγωνιστική σου σεζόν απλά χάνεται. Αυτό ήταν το τελικό χτύπημα».
Μετά από εβδομάδες εξετάσεων, η Σκοτ έκανε σπινθηρογράφημα οστών και διαγνώστηκε με οστεοπενία, μια πάθηση που εξασθενεί τα οστά και που συνήθως συναντάται σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, γεγονός που την ώθησε να σκεφτεί το ενδεχόμενο… συνταξιοδότησης σε ηλικία μόλις 23 ετών:
«Απλώς σκέφτηκα πως δεν μπορώ να συνεχίσω να το κάνω αυτό στο σώμα μου. Είχα χάσει την πίστη μου, τραβούσα τα τα μαλλιά μου. Η ομοσπονδία με σήκωσε πραγματικά από τα τάρταρα και μου είπε πως θα φροντίσουν εκείνοι να μην ξανασυμβεί αυτό».
Η θεραπεία και η διαφορά στο σώμα των γυναικών
Για να μπορέσει να βρει απαντήσεις, έγινε μέρος ενός ερευνητικού προγράμματος της βρετανικής ομοσπονδίας κωπηλασίας το οποίο ονομαζόταν project minerva και έφερνε σε επαφή αθλητές και ερευνητές με στόχο τη βελτίωση της υποστήριξης και της κατανόησης της υγείας και της απόδοσης των γυναικών κωπηλατριών.
Χρησιμοποιώντας εξετάσεις σάλιου για την παρακολούθηση των ορμονών και του εμμηνορροϊκού κύκλου μαζί με άλλους προπονητικούς δείκτες, όπως οι μετρητές καρδιακών παλμών για τη μέτρηση της προσπάθειας, η προπόνηση είναι πλέον πιο εξατομικευμένη και παραγωγική, συμβάλλοντας στην παραγωγή αθλητριών που είναι πιο υγιείς και πιο δυνατές.
Από τότε που συμμετείχε στην έρευνα αυτή η Σκοτ ανακάλυψε πως η ευαισθησία της σε τραυματισμούς στα πλευρά συνδεόταν με τα επίπεδα των ορμονών, την υποθρεψία και το Red-S (σχετική ενεργειακή ανεπάρκεια στον αθλητισμό).
«Η τροφοδοσία για τις γυναίκες είναι τόσο σημαντική γιατί μας δίνει την ενέργεια να προπονούμαστε κάθε μέρα, ενώ παράλληλα βοηθάει το σώμα μας να λειτουργεί. Δεν νομίζω ότι ως γυναίκες είχαμε πάντα τη στάση να τροφοδοτούμε το σώμα μας για αυτούς τους σκοπούς, υπάρχει σίγουρα μια στάση στην κοινωνία ότι πρέπει να φαινόμαστε με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Αλλά με αυτό το έργο, συνειδητοποιήσαμε τη σημασία του να τρώμε, να φροντίζουμε τον εαυτό μας, να κάνουμε αποκατάσταση και να κάνουμε το σώμα μας δυνατό για την απόδοση, όχι μόνο για να το βλέπουμε».
Μετά από αυτή την έρευνα η Σκοτ, που είναι και Παγκόσμια πρωταθλήτρια με την τετράκωπο και έχει ήδη εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στους ερχόμενους Ολυμπιακούς του Παρισιού, δεν έχει κανέναν τραυματισμό τους τελευταίους 12 μήνες ενώ ανακάλυψε πως η οστεοπενία της έχει αντιστραφεί.