Βάσω Μπεσκάκη: Ένας δίμετρος άγγελος

Η Βάσω Μπεσκάκη αποτελεί από τα ονόματα που έγραψαν τις δικές τους σελίδες στο εγχώριο μπάσκετ γυναικών. Πρώην διεθνής και με εμπειρία από τα γήπεδα της Euroleague, η ύψους 2.02 παλαίμαχη σέντερ, άφησε... κληρονομιά φεύγοντας από τη ζωή το πρωί της Δευτέρας (15/11).

Το «θορυβώδες» ξεκίνημα της καριέρας της λαμβάνει μορφή από την περίοδο που αγωνιζόταν με την φανέλα του Σπόρτιγκ. Για την ακρίβεια πέρασε δύο θητείες εκεί, καθώς η παρουσία της χρονολογείται από το 1986 έως το 1995, αλλά και από το 2001 έως το 2003.

Στο πλευρό της Άννυς Κωνσταντινίδιου, κατέκτησε πρωταθλήματα και έγινε μέλος της πρώτης ελληνικής ομάδας που έφτασε μέχρι το Final 4 της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης και μάλιστα δύο συνεχόμενες χρονιές (1991, 1992).

Μετά το δεύτερο πέρασμα της, περιπλανήθηκε για ένα διάστημα στα γήπεδα ξένων χωρών και έπειτα αποσύρθηκε από την ενεργό δράση στα 30 της χρόνια ως παίκτρια του Άρη Χολαργού (2005).

Στο μεσοδιάστημα, βρέθηκε για σπουδές στη Νέα Υόκρη, όπου αγωνίστηκε με το Πανεπιστήμιο της Νέας Ορλεάνης για μία τετραετία (1995-99).

Η Μπεσκάκη εκπροσώπησε και την Εθνική ομάδα σε κάθε στάδιο. Μέτρησε συνολικά 64 συμμετοχές σε μικρότερες ηλικίες, ενώ είχε άλλες 35 με το σύνολο των Γυναικών.

Η απόφασή της να αποσυρθεί από τα παρκέ, δεν συνδυάστηκε με αποχώρηση από το ίδιο το άθλημα. Εντάχθηκε στην ΕΟΚ και συνέχισε να «υπηρετεί» τον χώρο από διαφορετικό πόστο… Ανέλαβε ως υπεύθυνη την οργάνωση των εθνικών ομάδων και την επικοινωνία με άλλες ομοσπονδίες. Αργότερα και έχοντας αποκτήσει το ανάλογο υπόβαθρο, υπήρξε και στη θέση του κομισάριου στη FIBA.

Ωστόσο, όλα αυτά έπαψαν να έχουν ιδιαίτερη σημασία όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με έναν «άγνωστο εχθρό» όπως λέει η ίδια. Μία απλή διαδικασία την έφερε ενώπιον του καρκίνου στα 45 της χρόνια, το καλοκαίρι του 2020.

«Ένιωσα άτρωτη, μέχρι που έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου». Έτσι είχε περιγράψει τον… Γολγοθά που κλήθηκε να ανέβει, με σειρά από χημειοθεραπείες που θύμιζαν κάτι από βασανιστήριο.

Η πρώτη της «μάχη» με τον καρκίνο του μαστού ήταν επιτυχημένη… Επανήλθε, όμως, σε επιθετική μορφή. Αυτή τη φορά οι δυνάμεις της δεν την βοήθησαν και το χαμόγελό της «έσβησε» στα 46 της χρόνια σκορπίζοντας θλίψη στο ελληνικό μπάσκετ.