H «πράσινη» ευκαιρία του «απογαλακτισμού» από τον «Ζοτς»!

Οι μεγαλύτεροι αγώνες στην Sportingbet. Παίξε νόμιμα με πριμ 5% στο Αϊντραχτ – Βέρντερ Βρέμης (21+).

Μέχρι και λίγες ώρες πριν το πρώτο τζάμπολ της χθεσινής βραδιάς και ειδικότερα μετά τις δηλώσεις του Πάμπλο Λάσο για πιθανή ξεκούραση των Γιουλ, Χάντερ και Ματσιούλις στο αποψινό ματς με την Εφές, οι οιωνοί έδειχναν ότι ο Παναθηναϊκός Superfoods θα παίξει με την Μπασκόνια και ότι η Ρεάλ ενδεχομένως να ευνοούσε τη διασταύρωση της ΤΣΣΚΑ με τη Φενερμπαχτσέ στα προημιτελικά, κάτι που αυτομάτως θα έφερνε τον Ολυμπιακό κόντρα στην ομάδα του Βέλιμιρ Περάσοβιτς.

Αυτό ίσως να ήταν και το ιδανικό σενάριο για τις δύο ελληνικές ομάδες, υπό την έννοια ότι, χάρη στο πλεονέκτημα της έδρας, θα ήταν το ακλόνητο φαβορί για την πρόκριση στο Final 4 (19-21 Μαϊου). Έλα όμως, που ο Saras είχε διαφορετική άποψη και πιθανότατα στο τελευταίο ευρωπαϊκό παιχνίδι του στον πάγκο της Ζαλγκίρις, οδήγησε την ομάδα του σε νίκη μέσα στη Βιτόρια κι έστειλε τον πρώτο μέντορά του («Ζοτς») στην... αγκαλιά του δεύτερου (Πασκουάλ). Θα έβλεπε που θα έβλεπε τους αγώνες από τον καναπέ του στο Κάουνας, να μην δώσει και λίγο παραπάνω σασπένς στους προημιτελικούς, παρακολουθώντας μία «σκυλομαχία» ανάμεσα σε δύο πρώην ομάδες του;

Final 4 στην Πόλη χωρίς Τούρκους;

Κάπως έτσι λοιπόν, φτάσαμε στις δύο ελληνοτουρκικές μονομαχίες που προκύπτουν για πρώτη φορά στα χρονικά της διοργάνωσης και παρ' ότι οι γείτονες, ρίχνουν πλέον διπλάσια χρήματα από τους «αιώνιους», δεν είναι καθόλου απίθανο να φιλοξενήσουν μία διοργάνωση χωρίς καθόλου τουρκικό ενδιαφέρον. Κι όλα αυτά, ενώ και οι τέσσερις τουρκικές ομάδες που συμμετείχαν στην εφετινή EuroLeague, είχαν μεγαλύτερο budget από τον Ολυμπιακό και ίσως και από τον Παναθηναϊκό (η Γαλατάσαραϊ βρίσκεται περίπου στα ίδια επίπεδα).

Το «double score» στο budget, δείχνει την διαφορά στο «know-how»

Αν αναλογιστεί κανείς ότι χωρίς την εφορία (12% στην Τουρκία, σε αντίθεση με το 45%, που φτάνει έως το 150% επί των καθαρών αποδοχών στην Ελλάδα) και τα λειτουργικά έξοδα και λαμβάνοντας υπ' όψιν το κόστος του αγωνιστικού, η Φενέρ (23 εκ.) και η Εφές (12 εκ.), ξόδεψαν μαζί περίπου στα 35 εκατομμύρια, για να έχουν μειονέκτημα έδρας απέναντι στις δύο ελληνικές ομάδες, που συνολικά δεν ξοδεύουν περισσότερα από 18 εκατομμύρια Ευρώ, θα αντιληφθεί το πόσο υπερέχει το «know how» του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού! Κι ας είναι από την άλλη πλευρά, ο πολυνίκης coach της Euroleague (Ομπράντοβιτς), αλλά κι ένας από τους πιο καταξιωμένους τεχνικούς στην Ευρώπη (Περάσοβιτς), που και οι δύο, προέρχονται από την μεγάλη των «πλάβι» σχολή!

Aν ρίξουμε μία ματιά στην 30χρονη ιστορία του Final 4, οι Τούρκοι είχαν για πρώτη φορά εκπρόσωπο (Εφές Πίλσεν) το 2000 (Θεσσαλονίκη) και το 2001 (Παρίσι) και η αμέσως επόμενη, ήταν η τελευταία διετία, με την Φενερμπαχτσέ να δίνει το παρών το 2015 στη Μαδρίτη (4η) και πέρυσι στο Βερολίνο (2η). Συνολικά δηλαδή, 4 συμμετοχές και μηδέν τρόπαια σε 29 διοργανώσεις, εκ των οποίων οι δύο (1992 & 2012) έχουν διεξαχθεί στην Κωνσταντινούπολη, όπως και η 30στή σε 6 εβδομάδες από σήμερα. Την ίδια ώρα, το ελληνικό μπάσκετ έχει συνολικά 9 τρόπαια σε συνολικά 23 συμμετοχές.

Ολυμπιακός-Εφές Αναντολού

Πάμε όμως και στα αγωνιστικά, αρχίζοντας από τον Ολυμπιακό, που κατετάγη 3ος και εξασφάλισε το πλεονέκτημα έδρας εδώ και αρκετό καιρό, έχοντας την πιο συνεπή πορεία, από την αρχή έως και το τέλος της κανονικής περιόδου. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η διασταύρωση με την Εφές Αναντολού είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των «ερυθρόλευκων» για να προκριθούν για 10η φορά σε Final 4.

Oι πρωταθλητές δέχονται πολύ λιγότερους πόντους (μ.ο. 73,68π.) από τους αντιπάλους τους (83,27π.), που έχουν την 14η άμυνα της EuroLeague και υπερτερούν στα ριμπάουντ και στην ευστοχία στα δίποντα. Νίκησαν εύκολα στο Φάληρο (90-66) στην 3η αγωνιστική κι έχασαν (69-77) πριν από μία εβδομάδα στο «Abdi Ipekci», σε ένα ματς που ήταν προφανές ότι δεν «καίγονταν» να «χτυπήσουν» γιατί ενδεχομένως και να έβλεπαν ότι η ομάδα του Περάσοβιτς, είναι ίσως ο πιο βατός αντίπαλους στον δρόμο για το ετήσιο κορυφαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Ένα άλλο μεγάλο πλεονέκτημα της ομάδας του Γιάννη Σφαιρόπουλου είναι ότι η Εφές δεν έχει ποδοσφαιρικό τμήμα, επομένως ούτε φανατικό κοινό, ούτε καν οργανωμένη βάση φιλάθλων. Ενδεικτικό είναι ότι το γήπεδο γεμίζει με σχολική κερκίδα και με τις οικογένειες των εργαζομένων στις επιχειρήσεις των ιδιοκτητών. Είναι, πάντως, πιο επικίνδυνη από όλες τις προηγούμενες χρονιές και αυτό φάνηκε από το εντυπωσιακό finish των 9 νικών στα 11 τελευταία ματς.

Βασίζεται σε παίκτες που παίζουν σκληρά και διαθέτουν αθλητικά προσόντα, βάζουν πολύ τα χέρια τους σε κοψίματα (3η) και κλεψίματα (2η) και έχει την 3η καλύτερη επίθεση (84,17π.) μεταξύ των 16 ομάδων. Ο Ολυμπιακός πρέπει να κερδίσει οπωσδήποτε τα δύο πρώτα παιχνίδια στο ΣΕΦ, για να μην δώσει κανένα δικαίωμα στους αντιπάλους τους να σκεφτούν ότι μπορούν να τον αποκλείσουν.

Παναθηναϊκός-Φενερμπαχτσέ

Οι «πράσινοι» μπορεί να πέρασαν από μύρια κύματα μέχρι να εξασφαλίσουν το πλεονέκτημα έδρας και να «έπιασαν» την 4η θέση μόλις στην προτελευταία αγωνιστική, ωστόσο, άμα τη επιστροφή του Τζέϊμς Γκιστ, βρίσκονται σε δαιμονιώδη φόρμα, μετρώντας 9/9 (5/5 στην Euroleague και 4/4 στην Basket League) τις τελευταίες 25 μέρες (από τις 12 Μαρτίου κι εντεύθεν). Επί της ουσίας, επομένως, η πορεία τους κρίνεται άκρως πετυχημένη έως τώρα. Κανείς όμως, στο στρατόπεδο του «τριφυλλιού» δεν θα είναι ευχαριστημένος αν ο Παναθηναϊκός δεν αξιοποιήσει την ευκαιρία του επιπλέον ματς στην Αθήνα και δεν επιστρέψει στην «ελίτ» του ευρωπαϊκού μπάσκετ μετά από 5 χρόνια απουσίας! Ειδικότερα φέτος, που στο γήπεδό του δεν έχει χάσει από ξένη ομάδα (14/14) και έχει 7/7 εναντίον των ομάδων του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Η αλήθεια είναι ότι πολύς κόσμος, εκτιμά ότι η περυσινή δευτεραθλήτρια Ευρώπης. ήταν ίσως η χειρότερη αντίπαλος που θα μπορούσε να τύχει στον «Εξάστερο», υπό την έννοια ότι κανείς δεν θέλει αντίπαλο τον «μαέστρο» και προπονητή των 8 ευρωπαϊκών τίτλων, «Ζοτς» και την ομάδα του, που πέρυσι έφτασε ένα ριμπάουντ μακριά από το βάθρο και φέτος - λόγω και της εντοπιότητας - θεωρούνταν το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου.

Προσωπικά, η εφετινή Φενερμπαχτσέ, με βάση το πως έχει εμφανιστεί στο σύνολο της regular season, δεν μου κάνει για ομάδα που δικαιούται να δώσει το παρών στο Final 4. Και αυτό φάνηκε και από τις συνολικά 6 ήττες που έκανε στον 2ο γύρο, τις πέντε στα τελευταία 9 ματς και τις τέσσερις, κατά τη διάρκεια των 30 ημερολογιακών ημερών και των 6 αγώνων που έδωσε από τις 09/03 έως και χθες. Θα μου πείτε ότι είχε τραυματισμούς, έχασε τον Μπογκντάνοβιτς (για 2η φορά) κι αναγκάστηκε να παίξει κάποια ματς χωρίς τον Βέσελι και τον Σλούκα και κάποια άλλα, χωρίς τον Ντατόμε, αλλά ποιος έκανε τον προγραμματισμό κι επέλεξε να πορευτεί με ένα περιορισμένο rotation, στην ουσία 7 παικτών (ο Άντιτς, ο Νάναλι και ο Μπένετ απογοήτευσαν), σε μία τόσο βεβαρημένη και απαιτητική χρονιά;

Οι αριθμοί δείχνουν ότι η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ έχει καλύτερη επίθεση (μ.ο. 77,41π.) και άμυνα (μ.ο. 74,93π.) από την πρωταθλήτρια Τουρκίας (μ.ο. 76,48π.-75,13π.), υπερτερεί σε ριμπάουντ και κλεψίματα, ενώ κάνει και λιγότερα λάθη, με την Φενέρ να έχει καλύτερα ποσοστά σε βολές, δίποντα και τρίποντα, να μαζεύει περισσότερα ριμπάουντ και να είναι πιο δημιουργική. Κοινώς τα νούμερα παρουσιάζουν μία ισορροπία και οι «πράσινοι», που είναι πιο φορμαρισμένοι έχουν μικρό προβάδισμα, λόγω της καλύτερη αγωνιστικής κατάστασης αλλά και του παράγοντα έδρα.

Εκτιμώ, λοιπόν, μπροστά στον Κυπελλούχο Ελλάδας προσφέρεται μία μοναδική ευκαιρία να αποκλείσει τη Φενερμπαχτσέ και να αφήσει τον προπονητή που τον οδήγησε στη δυναστεία της περιόδου 1999-2012, έξω από την μεγάλη γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Μία ενδεχόμενη επιτυχία του «τριφυλλιού», που θα συνδεθεί αυτόματα με μία τεράστια αποτυχία του άλλοτε «καπετάνιου» του, θα αποτινάξει από την καμπούρα της ομάδας τα αρνητικά κατάλοιπα της άκρως θριαμβευτικής εποχής Ομπράντοβιτς και θα επιτρέψει στην ομάδα να μην ξανακοιτάξει πίσω για να πάρει κουράγιο. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι ένα τέτοιο σενάριο θα απογαλακτίσει και τον κόσμο του Παναθηναϊκού από το σύνδρομο «Ζοτς». Άλλωστε, από τότε που έφυγε ο Σέρβος τεχνικός - και μετά από κάθε ευρωπαϊκή αποτυχία, ελάχιστοι είναι οι φίλαθλοι της ομάδας, που δεν έχουν ξεστομίσει τη μόνιμη επωδό: «Ας είχαμε τον Ομπράντοβιτς και θα σου 'λεγα εγώ...»

ΥΓ1: Αν και νομίζω ότι δεν είναι απαραίτητο και το κάνω μόνο για τυχόν κακεντρεχή σχόλια, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν παραγνωρίζω στο ελάχιστο την τεράστια προσφορά του 57χρονου Σέρβου τεχνικού όχι μόνο στον Παναθηναϊκό (θα ήταν παράλογο άλλωστε) για τις ασύλληπτες επιτυχίες του αλλά και στην μπασκετική παιδεία των φιλάθλων και του Τύπου.

ΥΓ2: Η ενδεχόμενη πρόκριση και των δύο ελληνικών ομάδων, θα βάλει τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό σε τροχιά εμφύλιου τελικού, κάτι που δεν έχει γίνει ποτέ στην ιστορία της Euroleague. Θυμίζω ότι σε περίπτωση που οι «αιώνιοι» φτάσουν στην Πόλη, οι μεν «ερυθρόλευκοι» θα διασταυρωθούν με το νικητή του ζευγαριού της ΤΣΣΚΑ (με Μπασκόνια ή Ερυθρό Αστέρα) και οι δε «πράσινοι» με τον αντίστοιχο του ζεγαριού της Ρεάλ (με Νταρουσάφακα ή Μπασκόνια).