Αυτές οι ήττες είναι δώρο

Οι ήττες στα φιλικά πονάνε λίγο και κάνουν πολύ καλό. Οι δύο σφαλιάρες στο Ουλμ ήρθαν την κατάλληλη στιγμή για να κατέβουμε από το συννεφάκι και συνάμα να συνειδητοποιήσουν όλοι ότι τίποτα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ δεν είναι εύκολο.

Έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές που υπήρχαν εύκολοι αντίπαλοι στα Ευρωμπάσκετ.Τώρα βλέπουμε ότι με έναν Αμερικανό και κάποιους άλλους καλούς παίκτες στο ρόστερ ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει ένα ανταγωνιστικό ρόστερ.

Εικόνα από τα δύο παιχνίδια στο Ουλμ με Σκόπια και Βοσνία/Ερζεγοβίνη δεν έχουμε συνεπώς δεν γίνεται να βγάλουμε συμπεράσματα για την εικόνα της Εθνικής. Μπορεί να έγιναν πειράματα που δεν θα ξαναδοκιμαστούν. Μπορεί να είδε πράγματα ο Αντρέα Τρινκιέρι που έπρεπε να δει πριν το τζάμπολ του Ευρωμπάσκετ. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι όλοι αντιλαμβάνονται πως δεν πάμε για περίπατο στη Σλοβενία.

Δεν είμαστε το ακλόνητο φαβορί, ούτε το χρυσό βρίσκεται στο τσεπάκι μας. Υπάρχουν κι άλλες δυνατές ομάδες, ικανές να φτάσουν πολύ ψηλά. Το μήνυμα από το τουρνουά στη Γερμανία ελήφθη. Φτάνει να διαβάσει κανείς τις δηλώσεις του Νίκου Ζήση. Το μήνυμα αυτό θα βοηθήσει στη συνέχεια. Και στα φιλικά και στα επίσημα.

Πρέπει όλοι στην ομάδα να καταλάβουν ότι δίχως άμυνα προκοπή δεν υπάρχει. Το πάθημα της Βενεζουέλας δεν έχει γίνει ακόμη μάθημα από ό,τι φαίνεται. Όταν συνειδητοποιήσουν όλοι ότι στόχος δεν είναι να βάλουμε περισσότερους πόντους, αλλά να δεχθούμε λιγότερους, τότε όλα θα πάρουν τον δρόμο τους.