Ο Goldfinger Σάρας, το Κύπελλο κόσμου, τα κοράκια και τα καθαρόαιμα!

33ο Ευρωμπάσκετ
(5-14 Σεπτεμβρίου 2003, Λούλεα, Νόρκεπινγκ, Σεντερτάλιε, Μπουρός, Στοκχόλμη/ Σουηδία)
Στο βάθρο: 1. Λιθουανία, 2. Ισπανία, 3. Ιταλία. Η Ελλάδα 5η με 5 νίκες και μία ήττα

Δέκα τέσσερα χρόνια μετά τον απροσδόκητο θρίαμβο της Ζαλγκίρις Κάουνας στο Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Μόναχο, η Ευρώπη υποκλίθηκε και πάλι στο ολοκληρωτικό και γοητευτικό μπάσκετ της Λιθουανίας.

Η Γηραιά Ηπειρος τελούσε ξανά υπό το καθεστώς της Pax Lithuanica και η επιστροφή της «Λιέτουβα» εκτός από εντυπωσιακή, υπήρξε και ιστορική, καθώς σημειώθηκε 64 χρόνια μετά από τον θρίαμβο της στο Ευρωμπάσκετ του 1939 και αποτέλεσε την «εκδίκηση» του λιθουανικού μπασκετικού έθνους (για να επικαλεστώ τη συνηθισμένη φράση του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους) για τη χαμένη ευκαιρία της Αθήνας, πριν από οκτώ χρόνια...

Έχοντας στον πάγκο της τον Γιάννη Ιωαννίδη, η Εθνική ομάδα μετά τις δύο αλλεπάλληλες αποτυχίες (στη Ντιζόν και στην Αττάλεια) βρέθηκε στην πέμπτη θέση και γνώρισε μόλις μια ήττα σε έξι αγώνες, αλλά αυτή απέβη μοιραία διότι ήταν η λάθος ήττα, στον λάθος αγώνα, τη λάθος στιγμή: στον προημιτελικό της 11ης Σεπτεμβρίου από την Ιταλία και μάλιστα για ένα σουτ που το πήρε ο Δήμος Ντικούδης και δυστυχώς δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του!

Μετά τη μοιραία (για την πορεία της προς την τετράδα) ήττα από την Ιταλία, η Εθνική νίκησε διαδοχικά το Ισραήλ και Σερβία (για πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια και εννέα ήττες στη σειρά, σε επίσημους αγώνες) και συμβιβάστηκε με την πέμπτη θέση, που ενέπιπτε στη λογική του «το μη χείρον βέλτιστον».

Παρουσιάζοντας σε έναν βαθμό το... trailer από τα προσεχώς, η ελληνική ομάδα παρουσίασε μεν την καλύτερη άμυνα του Ευρωμπάσκετ (με μέσο όρο 67.4 πόντους), αλλά στον αντίποδα είχε την τρίτη χειρότερη επίθεση (70.6), έπαιξε αργά και φοβισμένα, ενώ συχνά έδειχνε ευνουχισμένη!

Οι Λιθουανοί (με προπονητή τον Αντάνας Σιρέικα) άρχισαν την εκστρατεία τους νικώντας στην πρεμιέρα με το ζόρι και μάλιστα στην παράταση, τους ομογάλακτους Λετονούς, ενώ στον προημιτελικό διέλυσαν τους υπερασπιζόμενους τα σκήπτρα της Κωνσταντινούπολης, Σέρβους με 98-82. Στον ημιτελικό οι Γάλλοι (με ήρωα τον Σιρίλ Ζιλιάν) τους στρίμωξαν για τα καλά στα σχοινιά και μάλιστα στο 37’ προηγήθηκαν με 70-65, ωστόσο οι μετέπειτα πρωταθλητές Ευρώπης πέτυχαν ένα σερί 9-0 και επικράτησαν με 74-70.

Στον άλλο ημιτελικό, που επίσης εξελίχθηκε σε θρίλερ και κρίθηκε in extremis, η Ισπανία νίκησε την Ιταλία με 81-79 και πήρε τη ρεβάνς για τις ήττες της στους τελικούς του 1983 και του 1999: τον ρόλο του home fatale σε αυτόν τον συναρπαστικό αγώνα υποδύθηκε άθελα του, ο Μάσιμο Μπουλέρι, που κράτησε την μπάλα στα τελευταία 18 δευτερόλεπτα και εντέλει αστόχησε σε τζαμπ σουτ.

Στον τελικό οι Ισπανοί βραχυκυκλώθηκαν μέσα στη λιθουανική ζώνη και δεν μπόρεσαν να κοντράρουν τους Λιθουανούς, που ανέβηκαν στον θρόνο (93-84), καθοδηγούμενοι από τον (μετέπειτα παίκτη του Ολυμπιακού) Αρβιντας Μασιγιάουσκας, ο οποίος σημείωσε 21 πόντους.

Σε αυτό το Ευρωμπάσκετ εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι εξ Ουκρανίας ορμώμενες μαζορέτες, οι «Red Foxes», που κάθε μέρα συνέπαιρναν το κοινό με το σόου τους, μάλιστα κάποιοι... «ηδονοβλεψίες» είχαν ανακαλύψει τα αποδυτήρια τους και παίρνοντας τις απαραίτητες προφυλάξεις πήγαιναν προς τα εκεί για έκαναν μάτι την ώρα που ντύνονταν και ξεντύνονταν!

Στον αντίποδα, η διοργάνωση σημαδεύτηκε από δύο γενικευμένες συμπλοκές που μάλιστα σημειώθηκαν το ίδιο βράδυ: στον αγώνα Σερβία-Ισπανία το φυτίλι άναψε από τον καυγά του Μάρκο Γιάριτς με τον Πάου Γκασόλ και κατέληξε σε έξι αποβολές (ντισκαλιφιέ), ενώ το ροντέο συνεχίστηκε στο ματς Τουρκία-Κροατία με αφορμή το επεισόδιο ανάμεσα στον Μιρσάντ Τουρκσάν και στον Νταμίρ Μουλαομέροβιτς.

Οι πέντε αλησμόνητες «εικόνες» μου

- Το μπάσκετ των Λιθουανών υπήρξε μεγαλειώδες μέσα στην απλότητα του, αποτελεσματικό και σαγηνευτικό για το φιλοθεάμον κοινό. Μάλιστα ο Λάζαρος Βορεάδης σχολιάζοντας την ικανότητα τους στην αμυντική αλληλοκάλυψη και στην τήρηση των αποστάσεων στην επίθεση είπε το εξής: «Γύριζαν τόσο καλά την μπάλα και κάλυπταν με τέτοια ταχύτητα τους χώρους που ασυναίσθητα τους μετρούσα γιατί είχα την εντύπωση ότι έπαιζαν με έξι παίκτες»! Στο επίκεντρο των πρωταθλητών Ευρώπης βρισκόταν –ποιος άλλος;- ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, που εκείνη την εποχή ήταν μακράν ο κορυφαίος παίκτης της Ευρώπης και συνέλεγε τους τίτλους και τις ατομικές διακρίσεις χωρίς να αφήνει τίποτε να πέσει κάτω. Μάλιστα αυτή ήταν η πιο χρυσή περίοδος της καριέρας του, καθώς μέσα σε έναν χρόνο οδήγησε τις ομάδες του σε δύο triple crown και σε ένα χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ!

- Τέσσερα χρόνια μετά τον θρίαμβο τους στο Παρίσι και έναν χρόνο προτού ανέβουν στο δεύτερο σκαλί του Ολυμπιακού βάθρου, οι Ιταλοί έφτασαν δια πυρός και σιδήρου στην κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου. Οι «ατζούρι» έμειναν ζωντανοί στη διοργάνωση, νικώντας στο μπαράζ τη Γερμανία με 86-84, με την εφημερίδα «Gazzetta dello Sport» να σχολιάζει την απροσδόκητη επιτυχία με τον σκωπτικό τίτλο «Και ο Θεός κάνει λάθη»! Πριν από την έναρξη αυτού του αγώνα κι ενώ οι «ατζούρι» προέρχονταν από την αιχμαλωσία τους με 85-52 από τους Γάλλους ο (τότε προπονητής) Κάρλο Ρεκαλκάτι, προσπαθώντας να εμφυσήσει στους παίκτες του το εξατμισμένο μέχρι τότε πνεύμα του νικητή και να τους οιστρηλατήσει έβγαλε μια επική ομιλία μέσα στα αποδυτήρια. Οι παίκτες ταρακουνήθηκαν, κάποιοι μάλιστα συγκινήθηκαν κιόλας και δυστυχώς για την Ελλάδα το «κόλπο» έπιασε στον προημιτελικό.

- Όντως ο προημιτελικός ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Ιταλία εξελίχθηκε για μεν τους «ατζούρι» σε άθλο, για δε την Εθνική σε μια απροσδόκητη νίλα! Ανήμερα των (58ων) γενεθλίων του ο Ρεκαλκάτι έστησε μια ζώνη που έκανε τα πόδια των Ελλήνων παικτών να μοιάζουν μαγκωμένα στο παρκέ, μάλιστα έχω ακόμη στο μυαλό μου την εικόνα του Παπαλουκά και του Διαμαντίδη που εν μέσω της αμηχανίας τους κοίταζαν προς τον πάγκο για να τους γνέψει κάποιος τι πρέπει να κάνουν! Σε αυτό το ματς η Εθνική πήρε 13 ριμπάουντ παραπάνω και προηγήθηκε με 45-38, αλλά η ζώνη των Ιταλών αποδείχτηκε σκέτη κρεμάλα, με τους δυο καλύτερους Ελληνες σουτέρ, τον Αλβέρτη και τον Χατζηβρέττα να έχουν μαζί μηδέν στα 13 σουτ! Παλεύοντας (μαζί με τον Σιγάλα) κόντρα στις χίμαιρες ο Ντικούδης στάθηκε όρθιος μέχρι το τέλος και κόντεψε να πάρει μόνος του το ματς: ήταν αυτός που με τρίποντο μείωσε σε 59-60, αλλά ο Ματέο Σοτάνια με 2/2 βολές έκανε το σκορ 59-62 και στην εκπνοή ο Δήμος είδε την μπάλα να φεύγει από το καλάθι και να παίρνει μαζί της τα όνειρα για ένα μετάλλιο.

- Η Εθνική πέρασε πρώτη και αήττητη από τον όμιλο του... εξωτικού Μπουρός, όπου βεβαίως έκανε θραύση το ελληνικό δαιμόνιο και δεν εννοώ εντός παιδιάς, αλλά στις νυχτερινές περιπλανήσεις! Φορώντας το Νο 13 ο Χρήστος Χαρίσης, τον οποίο ο Ιωαννίδης κράτησε την τελευταία στιγμή στη δωδεκάδα, αποκλείοντας (μέσα σε πονοκέφαλο) τον Τσαρτσαρή έδωσε τη νίκη στην ελληνική ομάδα επί της Κροατίας (77-76) με ένα λέι απ στην εκπνοή. Κόντρα στην Τουρκία ο «Ξανθός» είδε την ομάδα να βρίσκει το δρόμο της, όταν εδέησε να τραβήξει τον Ιάκωβο Τσακαλίδη στον πάγκο, καθότι απέναντι του έκανε πάρτι ο Μεμέτ Οκούρ. Στη συνέχεια η Εθνική έκανε το 3-0 νικώντας την Ουκρανία, αφού πέρασε εφιαλτικές στιγμές από τον... ομορφάντρα τον Χίζνιακ και μάλιστα βρέθηκε να χάνει με 39-19, έχοντας εκείνη τη στιγμή 4 στα 25 σουτ!

- Η αποστολή της εθνικής στη Σουηδία ήταν από την αρχ΄βη έως το τέλος μια περιπέτεια και σημαδεύτηκε από εσωτερικά προβλήματα, πολλά νεύρα, δημόσιες αντιπαραθέσεις και γκρίνιες που τις περιγράφει κιόλας ο Μιχάλης Κακιούζης στην αυτοβιογραφία του. Σε μια προπόνηση, ο Ιωαννίδης έβλεπε τον Παπανικολάου να μη χάνει σουτ κι όταν κάποιος τον ρώτησε εάν ποντάρει στον Δημήτρη, έλαβε την εξής απάντηση: «Τι μου λες τώρα; Έχω εδώ τα καθαρόαιμα άλογα (ΣΣ: δείχνοντας τον Τσακαλίδη) και θα πάω με τα γαϊδούρια»!!! Η κατάσταση χειροτέρεψε και έφτασε στα άκρα μετά τη νίκη επί των σέρβων και την κατάληψη της πέμπτης θέσης. Ο «Ξανθός» εμφανίστηκε αγριεμένος στη συνέντευξη Τύπου η οποία εξελίχθηκε σε ένα παραλήρημα: «Ε βέβαια, εσείς δεν είσαστε ευχαριστημένοι, γιατί θέλατε το κύπελλο κόσμου» είπε απευθυνόμενος προς τους εκπροσώπους των ΜΜΕ. «Το μόνο που κάνατε τόσες μέρες ήταν να γράφετε ότι οι παίκτες τσακώνονται μεταξύ τους, γι αυτό μάλιστα σκεφτήκαμε να βάλουμε τσιρότα στα πρόσωπα τους, ώστε να διακωμωδήσουμε τα δημοσιεύματα των εφημερίδων. Αυτά είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας κι αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι οι ομάδες διαλύονται όποτε πέφτουν πάνω τους τα κοράκια»! Εκ των υστέρων ο Ιωαννίδης διευκρίνισε ότι δεν εννοούσε τους δημοσιογράφους, αλλά δεν διευκρίνισε κιόλας ποιοι ήταν τα κοράκια...