«Δεν θα πάρει ελληνική ομάδα την Ευρωλίγκα»!

Το παιχνίδι Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα έκρυβε μια έκπληξη. Μια παρουσία με... ιστορική σημασία! Ο ατζέντης του Βασίλη Σπανούλη επέστρεψε στο ΟΑΚΑ, για πρώτη φορά μετά από 3,5 χρόνια! Ο... διαβόητος Μίσκο Ρασνάτοβιτς, ένας άνθρωπος με σημαντική επιρροή πλέον στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, ήταν στην Ελλάδα και μετά από αρκετό καιρό αποφάσισε να μιλήσει ξανά στα ελληνικά media. Γνωρίζοντας φυσικά εκ των προτέρων ότι η συζήτηση θα εξελιχθεί σε... σπανουλιάδα!

Ο Ρασνάτοβιτς όμως δεν είναι μόνο μάνατζερ του Σπανούλη. Στον... κατάλογό του τα τελευταία χρόνια ξεπετάγονται διάφορα γνωστά ονόματα: Τελευταίος που εντάχθηκε στη λίστα ο Νέναντ Κρστιτς. Προηγήθηκαν Χάινς, Πέκοβιτς, Πρέλντζιτς, Άντιτς, Τελέτοβιτς, Κέσελι, Μάριτς, Τέπιτς κι άλλοι... 150!

Κινεί νήματα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, παίζει ρόλο σε σπουδαίες μεταγραφές εκατομμυρίων ευρώ κι είναι επίσης ατζέντης του Ίβκοβιτς! Πού θα πάει λοιπόν ο Ντούντα την επόμενη χρονιά; Πώς έκλεισε τον Άντιτς σε ομάδα του ΝΒΑ; Υπάρχουν πολλά, μα πάρα πολλά φλέγοντα θέματα στα οποία ο Ρασνάτοβιτς τοποθετείται. Ξαφνιάζει με την άποψη που εκφράζει για τον Ολυμπιακό, ειδικότερα αν σκεφτεί κανείς ποιον αθλητή εκπροσωπεί, δεν διστάζει να διαχωρίσει την άποψή του από την... αισιοδοξία των αιωνίων για κατάκτηση της Ευρωλίγκα, δεν έχει πρόβλημα να... αυτοσαρκαστεί κιόλας αφηγούμενος μια φοβερή ιστορία με την οποία κάνει χιούμορ ο Πέρο Άντιτς.

Το ραντεβού μας κλείστηκε στο «Πεντελικόν». Κατά σύμπτωση, στο πολυτελές ξενοδοχείο που κατέλυσε η Μπαρτσελόνα την ημέρα του αγώνα με τον Παναθηναϊκό κι εκεί που καταλύει σχεδόν μόνιμα η ποδοσφαιρική ομάδα του «τριφυλλιού».

Ο Μίσκο έφτασε με ακρίβεια... δευτερολέπτου, πήρε τη θέση του στο λόμπι, παράγγειλε μια κόκα κόλα και μετά από μια ολιγόλεπτη συζήτηση, περάσαμε στο παρασύνθημα...

Η συνέντευξη θα μπορούσε να κρατήσει και... ένα τρίωρο διότι ο Ρασνάτοβιτς δεν ήρθε απλά για να έρθει, αλλά για να... μιλήσει και να απαντήσει σε όλα όσα ρωτήθηκε. Οι απαντήσεις του θα συζητηθούν. Είτε αφορούν τον Σπανούλη, είτε τον Ίβκοβιτς, είτε τον Ομπράντοβιτς...

Στο πρώτο μέρος θα διαβάσετε όλα όσα δεν αφορούν τον Vspan! Διότι ο αρχηγός του Ολυμπιακού είναι μια συνέντευξη μόνος του και οι τοποθετήσεις του ατζέντη του επί της μεταγραφής του στο λιμάνι και τον τρόπο που ανανέωσε το καλοκαίρι, έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον και θα τις δείτε δημοσιευμένες σήμερα το απόγευμα...

Πώς ήταν η πρώτη σας επίσκεψη στο ΟΑΚΑ μετά από 3,5 χρόνια;

«Ήταν λίγο περίεργα στα πρώτα 30 δευτερόλεπτα, αλλά έπειτα όλα ήταν όπως συνήθως. Μου αρέσει αυτό το γήπεδο και η ατμόσφαιρα που δημιουργείται. Καθόμουν άλλωστε σε πολύ καλές θέσεις (σ.σ. στις court seats) και ένιωθα πολύ άνετα».

Πού οφείλεται το γεγονός ότι οι ελληνικές ομάδες έχουν κερδίσει την Ευρωλίγκα τα πέντε από τα τελευταία επτά χρόνια;

«Ο βασικός λόγος είναι η μεγάλη οικονομική επένδυση και οι εκπληκτικοί προπονητές, όπως ο Ίβκοβιτς στον Ολυμπιακό και ο Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό. Δύο προπονητές με μεγάλη εμπειρία στην Ευρωλίγκα και πολλές γνώσεις για το πώς θα κερδίσουν το τρόπαιο. Ήταν το σημαντικό σημείο της επιτυχίας. Βέβαια ο Ολυμπιακός κατέκτησε την Ευρωλίγκα με τον Μπαρτζώκα, αλλά αυτό ήταν η συνέχεια της προηγούμενης χρονιάς».

Η φυσική εξέλιξη;

«Πολλοί παίκτες ήταν οι ίδιοι, όπως οι Σπανούλης, Πρίντεζης, Παπανικολάου, η βάση της ομάδας. Και το προηγούμενο τρόπαιο τους έδωσε αυτοπεποίθηση. Άρχισαν τη σεζόν με μια καινούργια προοπτική, σε σχέση με την προηγούμενη».

Η άποψή σας για τη νέα σεζόν, χωρίς Ίβκοβιτς και Ομπράντοβιτς, χωρίς τη συνέχεια των ομάδων.

«Δεν νομίζω ότι οι ελληνικές ομάδες θα κερδίσουν τίτλο τη φετινή σεζόν. Στο φάιναλ φορ θα πάει μία, μπορεί και οι δύο ομάδες. Θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός είναι πιο αδύναμος από πέρυσι, παρόλο που η διοίκηση διαφωνεί μαζί μου. Πολλοί υποτιμούν τον Πέρο Άντιτς, αλλά είδατε πώς πάει στο ΝΒΑ. Και πήραν τον Πέτγουεϊ, που δεν είναι το ίδιο ποιοτικός. Ο Λοτζέσκι σίγουρα δεν είναι της ίδιας ποιότητας με τον Παπανικολάου, ο Κόλινς δεν είναι σαν τον Λο, υπάρχει διαφορά. Πιστεύω ότι ο Κάιλ Χάινς αντικαταστάθηκε τέλεια με τον Ντάνστον, για αυτή την ομάδα δεν είναι μεγάλη η διαφορά. Δε νομίζω ότι έχει πρόβλημα σε αυτή τη θέση, αλλά στις άλλες τρεις οι παίκτες δεν είναι του ίδιου επιπέδου. Επίσης, πλέον δεν είναι το αουτσάιντερ. Όλοι παίζουν εναντίον τους με ένα ιδιαίτερο κίνητρο, να κερδίσουν τους back to back πρωταθλητές, κάτι που δεν συνέβαινε σε καμία από τις άλλες δύο σεζόν. Κανείς δεν περίμενε στις δύο προηγούμενες σεζόν ότι θα τα κατάφερναν και είναι πολύ πιο δύσκολο τώρα. Όπου πάνε είναι σαν το ματς της χρονιάς, όλοι παλεύουν και είναι πολύ δύσκολο. Ο Παναθηναϊκός έχει καλή ομάδα, πολύ καλή ομάδα, θα παλέψει αλλά άλλες ομάδες, οι ισπανικές και η ΤΣΣΚΑ είναι καλύτερες. Ειδικά η Ρεάλ, όχι επειδή έχει το σερί, είναι 90% η ίδια ομάδα με πέρυσι, με τον ίδιο προπονητή. Είναι έναν χρόνο μαζί, λίγο καλύτεροι και πρακτικά πέρυσι ήταν 10-15 λεπτά μακριά από τον τίτλο πέρυσι».

Ανάμεσα στις δύο ελληνικές ομάδες βλέπετε κάποια διαφορά; Ποια ομάδα είναι καλύτερη;

«Δεν είναι διπλωματική η απάντηση, ειλικρινά είναι πολύ δύσκολο να πεις».

Ο Παναθηναϊκός έχει κερδίσει πέντε από τα τελευταία έξι ματς...

«Δεν μετράω πολύ την περσινή σεζόν, γιατί ο Ολυμπιακός δεν ήταν "καυτός" για τους ελληνικούς τελικούς. Δεν είναι δικαιολογία, το ένιωσα. Και την προηγούμενη χρονιά ήταν δύσκολο αλλά ο Ντούντα κατάφερε να κρατήσει την ομάδα πεινασμένο για τον τίτλο. Φέτος έχουμε μια νίκη του Παναθηναϊκού και μία του Ολυμπιακού και αν με ρωτήσεις ποιος είναι καλύτερος, εγώ θα σε ρωτήσω πού θα παίξουν. Γιατί το πλεονέκτημα έδρας στην Ελλάδα είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα σε όλη την Ευρώπη. Χωρίς τους οπαδούς σου και με απίστευτη πίεση. Έχουμε στη Σερβία το Ερυθρός Αστέρας-Παρτιζάν, αλλά είναι παρόντες 300-500 οπαδοί της άλλης ομάδας, οπότε υπάρχουν κενές θέσεις γύρω τους και το γήπεδο δεν είναι ασφυκτικά γεμάτο όπως εδώ. Δεν χρειάζεται να σας το πω εγώ, οι οπαδοί εδώ είναι επιθετικοί, πετούν αντικείμενα και οι παίκτες δεν αισθάνονται άνετα όταν παίζουν. Αυτό, λοιπόν, είναι μεγάλο πλεονέκτημα. Οι ομάδες παραπονιούνται ότι οι διαιτητές φοβούνται τον κόσμο».

Ο μεγαλύτερος πελάτης σας στην Ευρώπη, ο Βασίλης Σπανούλης, μίλησε μετά το ματς με τον Παναθηναϊκό και είπε ότι οι διαιτητές δεν σέβονται αυτόν και την ομάδα.

«Δεν είναι μόνο η δική του άποψη. Πολλοί άνθρωποι σκέφτονται έτσι, αλλά γενικά αυτοί είναι κοντά στον Ολυμπιακό. Δεν μπορώ, όμως, να το πω αυτό. Δεν είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που υποστηρίζω ότι έχω δει συχνά περίεργες διαιτησίες, χωρίς να πω αν είναι υπέρ της μιας ή της άλλης ομάδας. Γενικά δεν κάνουν πολύ καλή δουλειά εδώ. Καλό είναι να περιμένουμε δύο μήνες για να έχουμε την απάντηση για το ποιος είναι ο καλύτερος. Τώρα θα παίξουν δύο φορές στην Ευρωλίγκα για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια και δεν μετράω τα φάιναλ φορ. Θα δούμε πώς θα πάει με τους Ευρωπαίους διαιτητές, όχι ποιος θα κερδίσει αλλά πώς θα συμπεριφερθούν σε κάποιους παίκτες. Σίγουρα ο Σπανούλης το καταλαβαίνει καλύτερα μέσα στο γήπεδο».

Οι παίκτες σας είναι για εσάς σαν παιδιά σας, αλλά ποιος είναι ο αγαπημένος σας;

«Ο Σπανούλης σίγουρα. Και δεύτερος ο Πέκοβιτς, αυτοί οι δύο. Όχι επειδή είναι οι καλύτεροι».

Όχι επειδή έχουν τα καλύτερα συμβόλαια;

«Όχι, δεν είναι αυτό. Και με τους δύο δούλεψα όταν μόλις είχαν ξεκινήσει. δεν ανακάλυψα τώρα τον Βασίλη, αλλά από το Μαρούσι. Εγώ ήμουν στο ξεκίνημα, εκείνος ήταν στο ξεκίνημα και ήταν έκπληξη που ανέλαβα να εκπροσωπήσω Έλληνα παίκτη και ένας Έλληνας παίκτης αποφάσισε να κλείσει Σέρβο μάνατζερ. Παρόλα αυτά, κανείς δεν έδωσε μεγάλη σημασία τότε, γιατί ήταν ένας νεαρός ταλαντούχος παίκτης και πιθανόν δεν περίμεναν ότι θα γίνει ο κορυφαίος παίκτης της Ευρώπης».

Πώς συνέβη;

«Σε αυτή την ομάδα υπήρχαν δύο δικοί μου παίκτες, ο Πόποβιτς και ο Σμίλιανιτς, οι οποίοι έγιναν φίλοι του. Εκείνος είχε έναν Έλληνα ατζέντη που δεν έκανε τίποτα και μου είπαν ότι σκέφτεται να βρει κάποιον ξένο. Με ρώτησαν αν ενδιαφέρομαι και εγώ φυσικά ενδιαφερόμουν, γιατί ήταν κάτι νέο για το πρακτορείο μου. Είχα μόνο έναν ξένο παίκτη και αυτός ήταν ο Άνταμ Βόιτσικ του Περιστερίου. Γνωριστήκαμε, λοιπόν, μιλήσαμε με τον Βασίλη και την μητέρα του. Από την πρώτη συνάντηση υπήρξε μια χημεία, μου άρεσε ως τύπος, του άρεσα και εγώ. Αρχίσαμε να συνεργαζόμαστε και ξέρετε κάποιες φορές στη δουλειά που ό,τι και να κάνεις βρίσκεις κλειστές τις πόρτες, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Και υπάρχουν άλλες φορές που ό,τι φαντάζεσαι γίνεται. Ξεκινήσαμε να δουλεύουμε μαζί και τρεις μηνες μετά είχαμε το ντραφτ, που ήταν μεγάλη έκπληξη. Μετά από αυτό είχαμε τη μεταγραφή του, την πρώτη του. Όταν όλοι περίμεναν ότι θα πάει στον Ολυμπιακό, διότι δεν ήταν λογικό να πας στον Διαμαντίδη και τον Λάκοβιτς. Όμως, μίλησα με τον Ζέλικο, μου εξήγησε τα πάντα και τον εμπιστεύτηκα. Και είπα στο Βασίλη ότι πίστεψα τα λόγια του, ότι θα παίζει με δύο γκαρντ όλη την ώρα, ότι είναι σπουδαίος προπονητής και θα σε κάνει καλύτερο. Ο Μπίλι με εμπιστεύτηκε και πήγε στον Παναθηναϊκό. Κανείς δεν περίμενε ότι θα πήγαινε στο ΝΒΑ, οπότε το μπάι αουτ ήταν πολύ λογικό. Εκεί άξιζε καλύτερης συμπεριφοράς, αλλά δεν την πήρε. Υπέγραψε στη συνέχεια νέα συμφωνία με τον Παναθηναϊκό με πολύ καλά λεφτά για την εποχή και μετά ξέρετε».

Κάπου εκεί, η συζήτηση θα ελαφρύνει... Από μια κουβέντα που ξεκίνησε για τον Άντιτς, ο Μίσκο Ρασνάτοβιτς δεν διστάζει να αποκαλύψει μια σπαρταριστή ιστορία με τον Σκοπιανό ΝΒΑερ και τον Σπανούλη.

«Ο Άντιτς είναι αστείος τύπος. Όλο παραπονιέται ότι δίνω όλη την προσοχή μου στον Σπανούλη και όχι σε αυτόν. Μια φορά μου εξηγούσε τι κάνω τα βράδια πριν κοιμηθώ. Λέει ότι πλένω τα δόντια μου, κάθομαι στο κρεβάτι και εδώ είναι ένα μικρό τραπέζι με τη φωτογραφία του Σπανούλη. Παίρνω τη φωτογραφία, τη φιλάω και λέω "να είσαι υγιής, να είσαι καλά Μπίλι", βάζω τη φωτογραφία πίσω και κοιμάμαι. Αυτός είναι ο Πέρο Άντιτς. Είναι ωραίο αστείο».

Αν ήσασταν ο μάνατζερ του Διαμαντίδη πόσο θα τον κοστολογούσατε; Ας πούμε ένα δύο χρόνια πριν.

«Είναι δύσκολο να απαντήσω. Δεν ξέρω με πόσα έχει υπογράψει».

Θα τον κοστολογούσατε περισσότερο από ό,τι τον Σπανούλη;

«Είναι αδύνατον να απαντήσω σε αυτό»

Ποιος είναι ο νέος Σπανούλης στο ευρωπαϊκό μπάσκετ;

«Δεν υπάρχει».

Ο Μπογκντάνοβιτς;

«Είναι άλλου τύπου παίκτης».

Βλέπετε κάτι σε αυτόν;

«Είναι δύσκολο να πεις. Αν κάποιος σε ρωτούσε για τον Σπανούλη στα 21 του δεν θα μπορούσες να προβλέψεις τι θα γίνει. Οι καλύτεροι παίκτες έρχονται από τη δική μας περιοχή, από την πρώην Γιουγκοσλαβία. Ο Σάριτς λάμπει και μας δείχνει πράγματα που είχαμε καιρό να δούμε. Είναι 19 χρονών, ηγέτης στην ομαδα. Σε μια εποχή που όλα έχουν διαλυθεί, αποτελεί τη μηχανή της ομάδας, για το πνεύμα, για τους μεγαλύτερους, άρχισαν να κερδίζουν, ο κόσμος επέστρεψε. Οι παίκτες της Αδριατικής Λίγκας είναι δυνατοί, 19 ετών είναι ο MVP της λίγκας, θα γίνει μεγάλο αστέρι».

Ο Ντούντα θα είναι ο νέος κόουτς της Εφές Πίλσεν;

«Είναι πιθανό».

Οι φήμες λένε ότι είναι ήδη...

«Όχι δεν είναι. Ο προπονητής τους είναι ο Αγγέλου. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι γίνονται συζητήσεις, είναι πολύ πιθανό. Δεν έχει υπογράψει. Είναι σίγουρα μια από τις λίγες ομάδες όπου θα μπορούσε να δουλέψει. Με όλα τα προβλήματα που είχαν τα τελευταία χρόνια, χρειάζονται κάποιον σαν τον Ντούντα. Του αρέσει η Κωσταντινούπολη. Είναι οργανωμενο κλαμπ. Έχουν μιλήσει και στο παρελθόν, αλλά έλειπαν κάποια κομμάτια του παζλ, ίσως τώρα ήρθε η στιγμή. Είναι σε πολύ καλή κατάσταση σωματικά και πνευματικά, μιλάμει συχνά για μπάσκετ και όλα. Θεωρεί ότι μπορεί να δώσει τον καλύτερό του εαυτό τώρα. Με την εμπειρία, τη γνώση και την ενέργειά του».

Ποιον Έλληνα θα θέλατε να είχατε στο πρακτορείο σας;

«Έχω τον Σπανούλη και τον Γλυνιαδάκη. Θα ήθελα τον Πρίντεζη».

Κεφάλαιο Πέκοβιτς. Ξεκίνησε από χαμηλά, πήγε στον Παναθηναϊκό, το ΝΒΑ, πήρε μεγάλο συμβόλαιο. Ποιο είναι το επόμενο βήμα για την καριέρα του; Να πάει σε ομάδα που θα πάρει πρωτάθλημα;

«Δεν είμαι σίγουρος. Το επόμενο βήμα του θα πρέπει να είναι το All Star Game. Δεν είναι στη λίστα φέτος, όμως αν συνεχίσει έτσι μπορεί ένα από τα επόμενα χρόνια να περιμένει την πρόσκληση».

Τώρα έχει τα πάντα στις ΗΠΑ, αλλά δεν έχει κερδίσει κάτι.

«Ανήκει σε μια ομάδα που δεν έχει κερδίσει κάτι. Αν καταφέρει να πάει στα πλέι όφ θα είναι σπουδαίο. Τους αρέσει τόσο πολύ, που δεν πιστεύω ότι θα τον ανταλλάξουν. Του αρέσει εκεί. Νιώθει ότι τον αγαπούν, αγαπάει τον κόσμο, προσαρμόστηκε στην πόλη. Θα ήταν καλό να κέρδιζε το δαχτυλίδι, αλλά....

Καταλαβαίνεις πόσο καλός είσαι όταν σε καλούν στο παιχνίδι των ρούκι στα 31 σου. Είσαι διπλά καλύτερος από το απαραίτητο. Είσαι σαν ανερχόμενο αστέρι στα 31 του. Δείχνουν σεβασμό και αυτό είναι καλό για το ΝΒΑ, στέλνεις μήνυμα ότι όλα είναι πιθανά. Ποτέ δεν είναι αργά, αν δουλεύεις παίζεις καλά».

Το επόμενο βήμα για τον Άντιτς; Ένα χρυσό συμβόλαιο;

«Έχει ακόμα έναν χρόνο και αν συνεχίσει έτσι θα είναι 32. Είναι πιθανό να κάνει κάτι καλό και να πάρει τη σύνταξη του ΝΒΑ, δεν ξέρεις».

Πώς συνδεθήκατε με τον Πέκοβιτς επαγγελματικά;

«Αυτό που δεν ξέρετε είναι ότι το 2004 έπαιξα στην ίδια ομάδα με τον Πέκοβιτς. Ήμουν πόιντ γκαρντ και ήταν σέντερ. Το 2005 ήμουν πόιντ γκαρντ και ο Κέσελι τριάρι (;). Είναι κάτι που οι Καπικιόνι, Ράσκοβιτς δεν έχουν στο βιογραφικό τους. Να παίζεις μία σεζόν με τον καλύτερό σου παίκτη, τον Πέκοβιτς. Στην τρίτη κατηγορία της Σερβίας. Ήταν 18 και ήμουν 38».

Βγάζει το κινητό, δείχνει μια πολύ πρόσφατη φωτογραφία όπου εκτελεί με το αριστερό χέρι. «Ήμουν μεγάλο πολυβόλο», λέει γελώντας...

Γιατί η καριέρα του Τέπιτς έχει πάρει την κάτω βόλτα; Τι έλειπε;

«Κακή τύχη».

Δεν μπορώ να δεχτώ αυτή την απάντηση από εσάς. Έχετε μεγάλη εμπειρία για να πείτε κάτι τέτοιο.

«Πήγε στον Παναθηναϊκό. Η ιδέα ήταν ότι χρειαζόμαστε έναν γκαρντ που να παίζει πικ εν ρολ, γιατί θέλεις και οι τρεις να παίζουν πικ εν ρολ. Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα, ότι οι Σπανούλης, Λάκοβιτς, Διαμαντίδης είναι αρκετά κοντοί. Χρειαζόμαστε έναν ψηλό γκαρντ, που να παίζει πικ εν ρολ. Ο Τέπιτς υπέγραψε το συμβόλαιο αλλά μετά από αυτό δεν πήρε την μπάλα. Έπαιξε σαν κανονικό τριάρι, όπως ο Περπέρογλου. Ποστ απ και σουτ από τη γωνία. Δεν λέω ότι ήταν λάθος του προπονητή, αλλά δεν μπόρεσε να σιγουρέψει ότι θα δημιουργήσει με την μπάλα. Δεν είναι αυτό το παιχνίδι του, έχασε το παιχνίδι του. Έχασε την αυτοπεποίθησή του και φαινόταν κακός. Μετά υπέγραψε στην Κάχασολ, μεγάλες προσδοκίες. Ως παίκτη που προερχόταν από τον Παναθηναϊκό, τον πλήρωσαν πολύ. Ο προπονητής ήταν ο Πλάθα και έπαιξε άσχημα. Δεν συνήλθε. Μετά ήταν προπονητής ο Αΐτο, έκαναν προπόνηση μία ώρα την ημέρα και όταν ο Μιλένκο δεν προπονηθεί πέντε ώρες δεν μπορεί να αποδώσει. Έτσι είχε τέσσερις κακές σεζόν».

Τώρα κάνει νέα αρχή;

«Νέα αρχή στην Παρτιζάν, σκοπίμως υπογράψαμε για 1.5 χρόνο, για να επανέλθει. Ελπίζω να μπορέσει να κάνει το comeback, δεν είναι εύκολο. Γιατί ήταν ένα μεγάλο διάστημα στο οποίο δεν έπαιξε καλά. Τέσσερις σεζόν. Στο μπάσκετ το 80% είναι η αυτοπεποίθηση. Η αυτοπεποίθηση είναι στο μηδέν. Πιστεύω ότι μέσω της Παρτιζάν και της προπόνησης θα επιστρέψει και θα δείξει ότι είναι καλός παίκτης. Είναι φανερό ότι δεν θα πετύχει αυτά που περιμέναμε, αλλά επειδή είναι 27 μπορεί να κάνει ένα ακόμα ευρωπαϊκό συμβόλαιο και να είναι καλός παίκτης. Συμβαίνει σε πολλούς, δυστυχώς».

Ξέρω ότι δεν θα πείτε κακή κουβέντα για κάποιον, αφού κάνετε συμφωνίες μαζί τους... αλλά ποια είναι η άποψή σας για τους Γιαννακόπουλους και τους Αγγελόπουλους.

«Δεν μπορώ να πω τίποτα κακό, γιατί τίποτα δεν είναι κακό! Πληρώνουν καλά, αν και άλλοι στην Ευρώπη πληρώνουν καλύτερα. Δηλαδή, δεν είναι κάποιοι που κυριαρχούν στις πληρωμές. Ξοδεύουν χρήματα διοικώντας δύο πολύ επιτυχημένες ομάδες και δίνοντας ωραίους μισθούς στους προπονητές και τους παίκτες, φυσικά και στους μάνατζερ. Και οι δύο πλευρές έχουν πάθος, που είναι σημαντικό. Φυσικά μπορείς να σχολιάσεις για όλους κάποιες κινήσεις, όμως σε γενικές γραμμές είναι παραπάνω από θετική η εικόνα τους. Επίσης μπορώ να σας πω ότι αυτές οι δύο ομάδες δίνουν ξεχωριστό χρώμα στην Ευρωλίγκα. Όχι μόνο λόγω των επιτυχιών τους, αλλά καμία φορά η λίγκα χρειάζεται κάποια τρελά πράγματα, τρελές αντιδράσεις. Όπως έχουν στο ΝΒΑ τον Κιούμπαν. Μεγαλώνει το ενδιαφέρον για το άθλημα. Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα είναι σπουδαίες ομάδες, όμως όλα είναι προβλέψιμα, ωραία και καλά. Εδώ έχουμε μάχες, πολέμο, πάθος. Και χωρίς πάθος το μπάσκετ δεν είναι τίποτα. Χωρίς Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό η Ευρωλίγκα θα πάθαινε πολύ μεγάλη ζημιά. Όποιος πει κάτι κακό για αυτά τα δύο κλαμπ, τις δύο διοικήσεις, τους προέδρους, πρέπει προηγουμένως να σκεφτεί για ένα λεπτό τι θα συνέβαινε αν δεν ήταν εδώ. Για όλους. Για προπονητές, παίκτες, μάνατζερ, για εσάς τους δημοσιογράφους, για τους φιλάθλους, για όλους. Έχουν κάνει τόσα πολλά για εμάς, που πρέπει να δεχτούμε και κάποια πράγματα που δεν εγκρίνουμε».

Έχετε δώσει καμία συνέντευξη και να μην ερωτηθείτε για τον Σπανούλη τα τελευταία τέσσερα χρόνια;

«Όχι. Ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην υπόλοιπη Ευρώπη. Κάθε φορά μιλούν για αυτόν και είναι λογικό. Μιλάς με τον ατζέντη, οπότε θα ρωτήσεις για τους παίκτες του. Δεν θέλω να το κρύψω, είμαι πολύ χαρούμενος που τον έχω».

Μη χάσετε το πρωί της Τρίτης το πιο «καυτό» μέρος της συνέντευξης. Ο Μίσκο Ρασνάτοβιτς μιλάει για το... άγνωστο ραντεβού την προηγούμενη ημέρα του καλοκαιρινού ραντεβού Αγγελόπουλων-Σπανούλη, δίνει την δική του εξήγηση στις τοποθετήσεις του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, δίνει τις δικές του απαντήσεις στα περί «unfair», επισημαίνει το λάθος του Παναθηναϊκού στη διαπράγματευση με τον Vspan και τη θέληση του προέδρου της Μπαρτσελόνα να κάνει τη μεταγραφή του αιώνα!