Οι “Splash Brothers”, o Σπανούλης και ο Διαμαντίδης!

Γεννημένος σε μία μικρή κωμόπολη (Νόβα Βάρος) κοντά στο Ζλάτιμπορ της Σερβίας, έκανε τα πρώτα του βήματα με την “πορτοκαλί μπάλα”, σε ηλικία 11 ετών, στις ακαδημίες της ιταλικής Άσκολι, με τη φανέλα της οποίας αγωνίστηκε ο πατέρας του, που όμως, έπαιζε χάντμπολ! Στα 15 του, όταν η οικογένεια μετακόμισε στο Βελιγράδι, γράφτηκε στα τμήματα υποδομής του Ερυθρού Αστέρα και σε ηλικία 19 ετών, όχι απλά ήταν βασικός με τους “ερυθρόλευκους”, αλλά είχε και διψήφιο μέσο όρο πόντων (16,4) στην Αδριατική Λίγκα!

Ο λόγος για τον Σέρβο point-guard (1,90), Νεμάνια Νέντοβιτς, που το καλοκαίρι του 2012, υπέγραψε συμβόλαιο με την Λιέτουβος Ρίτας και στην πρώτη του χρονιά στην Ευρωλίγκα, άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις (μ.ο. 9,8π. & 2,1ασ.) και ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, του έδωσε ρόλο βασικού με τους “πλάβι” στο Ευρωμπάσκετ του 2013 (μ.ο. 8,9π. & 2,5ασ.). Λίγους μήνες νωρίτερα, οι Γκόλντεν Στέϊτ Γουόριορς εκτίμησαν τα σπάνια αθλητικά του προσόντα (εξ’ ου και το παρατσούκλι “Ευρωπαίος Ρόουζ”), απέκτησαν τα δικαιώματά του από τους Φοίνιξ Σανς, που τον είχαν επιλέξει στο νο30 του ντραφτ.

Το κορυφαίο περιφερειακό “δίδυμο” στο ΝΒΑ (Στέφεν Κάρι & Κλέϊ Τόμπσον), όμως, σε συνδυασμό με τους υψηλούς στόχους της ομάδας του Όκλαντ, δεν “επέτρεψε” στους “πολεμιστές” να του δώσουν ουσιαστικό χρόνο συμμετοχής κι έτσι πριν από δύο εβδομάδες και μετά από μία χρονιά μεταξύ πάγκου και NBDL (Σάντα Κρουζ Γουόριορς), o διεθνής Σέρβος πλέϊ-μέϊκερ έμεινε ελεύθερος και υπέγραψε για ενάμιση χρόνο με τη Βαλένθια. Το gazzetta.gr τον συνάντησε στο Στάδιο “Ειρήνης και Φιλίας”, μετά τον πρόσφατο αγώνα με τον Ολυμπιακό για την Ευρωλίγκα και ο 23χρονος point-guard (6π., 2ρ., 4ασ., 3κλ.) είχε αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα να πει...

Πως νιώθεις που επέστρεψες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, μετά από ενάμιση χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΒΑ;

«Ειλικρινά, αισθάνομαι υπέροχα γιατί μου έλλειψε ο ανταγωνισμός μέσα στο γήπεδο και ο χρόνος συμμετοχής και η συμφωνία μου με τη Βαλένθια, είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να μου συμβεί αυτή τη στιγμή, γιατί θα παίζω στην Ευρωλίγκα και το ισπανικό πρωτάθλημα, δηλαδή στα δύο καλύτερα πρωταθλήματα στην Ευρώπη! Εδώ και ενάμιση χρόνο προσπαθούσα σκληρά να προσαρμοστώ στο στυλ του ΝΒΑ και ειδικότερα φέτος που στα φιλικά προετοιμασίας, βρήκα πολύ καλό ρυθμό, πίστευα ότι θα έβρισκα ρόλο και χρόνο στους Γουόριορς. Δυστυχώς, οι προπονητές μου έβλεπαν διαφορετικά τα πράγματα και γι‘ αυτό λόγο, δεν μπορούσα να παραμένω άλλο ανενεργός. Γι‘ αυτό, λοιπόν, επέστρεψα και θα χρειαστώ λίγο χρόνο μέχρι να προσαρμοστώ και πάλι στον ευρωπαϊκό τρόπο παιχνιδιού...»

Αμέσως, πάντως, έπεσες στα βαθιά και με τη βοήθειά σου, η Βαλένθια παρ’ ολίγο να υποχρεώσει τον Ολυμπιακό στην πρώτη του εφετινή ήττα στην διοργάνωση...

«Πραγματικά, δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερη επιστροφή στην Ευρωλίγκα, κόντρα σε έναν σπουδαίο αντίπαλο, τον οποίο φεύγοντας, άφησα δις πρωταθλητή Ευρώπης και απέναντι στον MVP και εκ των κορυφαίων Ευρωπαίων παικτών, όπως ο Σπανούλης! Μπορεί να έπαιξε λίγο χαλαρά, αλλά το γεγονός ότι ανέτρεψε το προβάδισμά στην 4η περίοδο και διατήρησέ το αήττητό του στην διοργάνωση, δείχνει τι χαρακτήρα έχει χτίσει τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός! Εμείς πρέπει να κρατήσουμε αυτή τη μεγάλη μαχητικότητα που βγάλαμε στο γήπεδο και να διεκδικήσουμε όσες πιθανότητες μας αναλογούν στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια, χωρίς να πετάξουμε “λευκή πετσέτα”!»

Πως ήταν η εμπειρία του ΝΒΑ, σε μία από τις καλύτερες ομάδες της περυσινής σεζόν;

«Ήταν απίστευτα! Πραγματικά, όταν κάνεις προπόνηση μ‘ αυτούς τους παίκτες και κάθε βράδυ παίζεις αντίπαλος με τους κορυφαίους του κόσμου, δε νομίζω ότι μπορείς να ονειρευτείς καλύτερο σενάριο όσον αφορά στο μπάσκετ!»

Ανέφερες πριν, ότι χάρηκες πολύ που τέθηκες αντιμέτωπος με παίκτες από το υψηλότερο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Για ενάμιση χρόνο, είχες την τύχη να κάνεις προπόνηση και να είσαι συμπαίκτης, με δύο εκ των κορυφαίων περιφερειακών παικτών στον κόσμο, τον Στέφεν Κάρι και τον Κλέϊ Τόμπσον... Τι διαφορά έχουν από Ευρωπαίους που κάνουν την διαφορά την διαφορά όπως ο Σπανούλης και ο Διαμαντίδης για παράδειγμα...

«Πριν πάω στην Αμερική, ήμουν υπέρμαχος της άποψης που επικρατεί πολύ εδώ στην Ευρώπη και θέλει τους Ευρωπαίους παίκτες να υπερτερούν σε ταλέντο και να υστερούν σε αθλητικά προσόντα των Αμερικανών. Η εμπειρία του ΝΒΑ, μου δίδαξε ότι πέρα από το γεγονός ότι οι Αμερικανοί είναι μακράν πιο αθλητικοί, ίσως τελικά να έχουν και περισσότερο ταλέντο και αυτό φάνηκε στο πρόσφατο Μουντομπάσκετ, όπου έστειλαν μία ομάδα με δευτεροκλασάτους παίκτες και κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο με... περίπατο! Νομίζω ότι σε ένα βαθμό τους έχουμε υποτιμήσει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Σπανούλης και ο Διαμαντίδης δεν είναι μεγάλοι παίκτες... Το αντίθετο... Απλά είναι πολύ διαφορετικοί!»

Τι είναι αυτό που κάνει τους επονομαζόμενους και ως “splash brothers”, τόσο ξεχωριστούς;

«Δεν υπάρχει πουθενά το σουτ που έχουν! Θα έλεγα ότι έχουν μία “έκτη αίσθηση” στο σκοράρισμα από μακρινή απόσταση και έχω δει πολλές φορές στην προπόνηση να κάνουν διαγωνισμό και να μην έχουν αστοχήσει, έχοντας σουτάρει ο καθένας τουλάχιστον από τρίποντα! Σου δίνουν την εντύπωση ότι θα ευστοχήσουν ακόμη και κλειστά μάτια ή με κλειστά φώτα... Ήταν μεγάλη μου τιμή, να προπονούμαι καθημερινά δίπλα τους και να μαθαίνω πράγματα απ‘ αυτούς... Τους εύχομαι τα καλύτερα και πραγματικά πιστεύω ότι φέτος, θα πετύχουν κάτι ξεχωριστό γιατί είναι πιο ώριμοι και δύο βήματα πιο μπροστά σε σχέση με την περυσινή χρονιά...»