«Αιώνιοι» προβληματισμένοι

• Ασχημη εικόνα, δύσκολη νίκη, πολλά κέρδη!
• Ο «νόμος της φθοράς» και η επιθετική δυσχέρεια
• Πρώτο φαβορί για υποβιβασμό; Δεν... σφάξανε!
• Έφτανε η διαστημική απόδοση των πρώτων 15 λεπτών!
• Βρίσκει ρυθμό, χάνει παίκτες
• Τον έσωσε το τρίποντο

Πιο συναρπαστική πρώτη πράξη στο πλαίσιο της 2ης αγωνιστικής στην Α1 Κατηγορίας, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε. Τα τρία ματς-θρίλερ του Σαββάτου (14/10), που κρίθηκαν στα τελευταία δευτερόλεπτα και τις τελευταίες κατοχές, ήταν το τέλειο ορεκτικό, για να ακολουθήσει ένα ντέρμπι που θύμισε τις προ εικοσαετίας αμφίρροπες αναμετρήσεις Ολυμπιακού-ΑΕΚ και μια ματσάρα στο Λαύριο, που έσπασε καρδιές!

Κοινή συνισταμένη της αγωνιστικής, η δυσκολία με την οποία οι δύο μεγάλοι διατήρησαν το αήττητό τους, παίζοντας σε απόσταση λιγότερης των 48 ωρών από τα ευρωπαϊκά παιχνίδια της Euroleague, τα οποία προηγήθηκαν και φυσικά η ψαλίδα με τις υπόλοιπες ομάδες, που δείχνει να μικραίνει.

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από μία σειρά αρχής γενομένης με όλα συνέβησαν μέσα στις τέσσερις γραμμές του κλειστού «Ανδρέας Παπανδρέου» αλλά και στο τρίτο ημίχρονο της αναμέτρησης του Περιστερίου με τους «πράσινους».

Ασχημη εικόνα, δύσκολη νίκη, πολλά κέρδη!

Θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός (2-0) ήταν ο μεγάλος κερδισμένος της προηγούμενης εβδομάδας, όχι γιατί έβαλε στο σακούλι του τρεις διαδοχικές νίκες σε Ελλάδα και Ευρώπη, αλλά γιατί πρώτον, διαχειρίστηκε χωρίς απώλειες τις δύο απανωτές ήττες από τον Ολυμπιακό (όλοι γνωρίζουμε πόσο βαριά είναι πάντα η επίδρασή τους) στο Super Cup και την Euroleague και δεύτερον πήρε το επιθυμητό αποτέλεσμα έχοντας σημαντικές απώλειες (Σλούκα και Μήτογλου) και σε γενικές γραμμές κατώτερη του αναμενόμενου απόδοση!

Κακά τα ψέματα, όσο ανέτοιμη κι αν είναι μία ομάδα (λογικό από την άποψη του ολικού lifting που επιχείρησε το καλοκαίρι), όταν μαθαίνει τόσο γρήγορα να κερδίζει χωρίς να παίζει καλά, τότε σίγουρα δείχνει ότι έχει κάνει βήματα μπροστά στο κομμάτι της νοοτροπίας που συνάδει με τους υψηλούς στόχους που έχει θέσει.

Μόνο αν κάποιος σκεφτεί ότι κόντρα σε Μαρούσι, Μπάγερν και Περιστέρι (εκτός), οι «πράσινοι» είχαν από μέτρια έως κακή απόδοση, έπαιξαν χωρίς κομβικούς παίκτες, υστέρησαν στα ριμπάουντ, είχαν πολύ χαμηλή δημιουργία, αρνητικό assist/turnover ratio (35ας./42λ.) και 31,1% στα τρίποντα, θα μπορέσει να αξιολογήσει τα θετικά “takeaways” της εβδομάδας που πέρασε.

Ειδικότερα στο ματς που έγινε στα δυτικά προάστια, ο «εξάστερος» ήταν πίσω στο σκορ από το ξεκίνημα του αγώνα, ήταν εκτός κλίματος στο πρώτο μέρος και στις αρχές της 3ης περιόδου, βρέθηκε ακόμη και στο -19 (45-26).

Το γεγονός ότι ανέτρεψε μία τόσο μεγάλη διαφορά και πήρε τη νίκη (με φόλοου του Λεσόρ στα 7,3"), χωρίς έστω αξιόλογη δημιουργία (10ασ./13λ.) και ούτε καν 40% εντός πεδιάς (21/53 σουτ) αλλά και χωρίς κανέναν από τους πρωτοκλασάτους νεοαποκτηθέντες παίκτες σε καλή βραδιά (Λεσόρ, Ερνανγκόμεθ και Βιλντόζα είχαν μαζί 14 πόντους με 6/17 σουτ), δείχνει:

Σε πρώτη φάση την σταδιακή αμυντική προσαρμογή της ομάδας στα standards που θέλει ο Αταμάν και απαιτούν οι απαιτήσεις της εφετινής σεζόν (ο μόνος τομέας που δεν έβλαψε η απουσία του Σλούκα) και σε δεύτερη, την σημαντική βοήθεια που προσφέρουν για την ώρα στο σύνολο οι τρεις συνδετικοί κρίκοι του εφετινού με το περυσινό ρόστερ (ο Μαντζούκας «έβγαλε τα κάστανα από την φωτιά» κόντρα στην Μπάγερν).

Η ενέργεια στην άμυνα και η επιθετική ώθηση που έδωσε ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης (σκόραρε 13 από τους 16 πόντους στην 3η περίοδο), συμπαρέσυραν τον Γκριγκόνις (20π. & 2ρ. με 6/9 σουτ) και τον Γκραντ (11π., 6ρ. & 4ασ.), οι οποίοι έκαναν την διαφορά στο τελευταίο δεκάλεπτο και ουσιαστικά συνυπέγραψαν την μεγάλη ανατροπή (64-66).

Όσο «φορτωμένος», πάντως, ήταν – και δικαίως – ο Τούρκος τεχνικός του «τριφυλλιού» με την αγωνιστική εικόνα των παικτών του, άλλο τόσο και περισσότερο πρέπει να αισθανόταν και ο Βασίλης Σπανούλης με τους δικούς του (Ρένφρο 12π., 6ρ. & 3ασ. με 6/8 σουτ)), που «πέταξαν» μία σπάνια ευκαιρία. Χειρότερο και πιο αποδυναμωμένο Παναθηναϊκό, δύσκολα θα ξαναπετύχουν.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Περιστέρι (0-2) «χτίζει» μία καινούρια ομάδα με 8 νέους παίκτες και ότι σίγουρα χρειάζεται χρόνο, αλλά τα πρώτα του δείγματα δεν παραπέμπουν σε μία ομάδα με σημαντικές προοπτικές αναβάθμισης σε σχέση με την περυσινή. Τουλάχιστον όπως φαίνεται την δεδομένη χρονική στιγμή.

Το εφετινό ρόστερ έχει ξεκάθαρα μεγαλύτερη αθλητικότητα, αλλά εκ πρώτης δείχνει ότι υστερεί σε ποιότητα. Και με 64 πόντους και 38,2% στα σουτ, μέσα στο γήπεδό σου, δεν μπορείς να κερδίσεις έναν τόσο μεγάλο αντίπαλο! Ακόμη και αν υποπέσεις σε μόλις 9 λάθη. Πολλώ δε μάλλον αν εκτελέσεις μόλις 3 βολές (εκεί εντοπίστηκαν τα παράπονα του “Kill Bill” από τα διαιτητικά κριτήρια), έναντι 22 των φιλοξενουμένων...

Ο «νόμος της φθοράς» και η επιθετική δυσχέρεια

Το ότι ο Ολυμπιακός (2-0) δεν είναι καλά είναι εμφανές μέσα στις τέσσερις γραμμές, αλλά έχει και πειστική εξήγηση. Οι επτά (με την προσθήκη του Μπραζντέικις) απουσίες – ελέω Mundobasket – από την πιο ελλιπή προετοιμασία των τελευταίων ετών, οι μαζεμένοι τραυματισμοί σημαντικών παικτών (ΜακΚίσικ, Σίκμα και Γουίλιαμς-Γκος), οι ενοχλήσει του Φαλ, το μικρό rotation, η επιβάρυνση των βασικών και η έλλειψη χρόνου για ποιοτική προπόνηση, αποτελούν ουκ ολίγες και πολύ αξιόπιστες δικαιολογίες για την εικόνα που παρουσιάζουν οι «ερυθρόλευκοι» στο παρκέ τις δύο πρώτες εβδομάδες της σεζόν με διπλά παιχνίδια.

Αν κάτι κακοφαίνεται και είναι λογικό από την στιγμή που πάντα κι αναπόφευκτα η σύγκριση γίνεται με την προηγούμενη σεζόν, είναι ο μεγαλύτερος κόπος που καταβάλουν οι Πειραιώτες για να κερδίζουν στα πρώτα δύο παιχνίδια της Basket League, απέναντι σε αντιπάλους τους οποίους πέρυσι νίκησαν άνετα (με +17 τον Άρη εκτός και με +40 την ΑΕΚ εντός).

Καθώς επίσης και η δυσκολία με την οποία προσεγγίζουν (στην Eurolegue σκοράρουν κατά μ.ο. 71,0π.) ή ξεπερνούν τους 75 πόντους (στην Ελλάδα έχουν κατά μ.ο. 79,7π. μαζί με το Super Cup) στα 40 λεπτά αγώνα!

Ωστόσο, είναι τέτοια η ένταση με την οποία παίζει η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, που σε αυτούς τους υψηλούς ρυθμούς είναι απαραίτητο το μεγάλο rotation (10-11 ακόμη και 12 παικτών στους αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος), ειδικότερα από την στιγμή που λόγω και πρώτης «διαβολοβδομάδας», οι δευτεραθλητές Ευρώπης θα δώσουν τέσσερα παιχνίδια σε επτά ημέρες και θα έχουν κι ένα ταξίδι ενδιάμεσα. Πριν ξαναπετάξουν στην Ρόδο για το 5ο ματς σε 10 ημέρες, την ερχόμενη Κυριακή (22/10, 17.15) με τον Κολοσσό.

Από αυτή, λοιπόν, την άποψη την δεδομένη στιγμή το μόνο που μετράει περισσότερο είναι το αποτέλεσμα. Σύμφωνοι, όταν έστω και κεκλεισμένων των θυρών αγκομαχεί να κερδίσει (79-71) την ΑΕΚ (0-2), που στην πρεμιέρα έχασε στην έδρα της από το Λαύριο και χρειάζεται ένα σερί 12-3 στο τελευταίο 4λεπτο (3/3 τριπ.) αλλά και την βοήθεια των πιο μπαρουτοκαπνισμένων και βεβαρημένων παικτών του (Πίτερς 16π & 8ρ., Λαρεντζάκης 14π., Γουόκαπ 12π & 4ας., Παπανικολάου 11π., 4ας. & 2κλ.) , προκαλεί εύλογο προβληματισμό.

Χρειάζεται, όμως, υπομονή γιατί παρ’ ότι οι στόχοι δεν έχουν αλλάξει, φέτος η αφετηρία είναι διαφορετική από την περυσινή, οι αυτοματισμοί δεν βγαίνουν το ίδιο εύκολα και συνάμα δεν υπάρχουν και οι σχεδόν 30 σταθεροί πόντοι που έρχονταν από το δίδυμο Βεζένκοβ-Σλούκα, το οποίο έκανε και την δουλειά των υπολοίπων ευκολότερη.

Η «Ένωση» που είχε παράπονα από την διαιτησία, παρουσίασε ένα σαφώς πιο βελτιωμένο πρόσωπο στην 2η αγωνιστική και γιατί αγωνίστηκε πλήρης (ο Μακλεμορ ακόμη ψάχνεται), αλλά και γιατί το ντεμπούτο του Καμπενγκέλε (7π., 8ρ. & 2κοψ.) της έδωσε βάθος και σκληράδα μέσα στην ρακέτα. Πρωτίστως, όμως, γιατί ο Γιόαν Πλάθα προσαρμόστηκε σε μία σαφως πιο ορθολογική κι επιθετική άμυνα και είχε περισσότερες λύσεις (Κουζμίνσκας 23π., 6ρ., 2ασ. & 3κλ. με 4/5 τριπ.).

Με μεγάλο rotation και περισσότερες λύσεις, τώρα που αρχίζει το BCL, ο Καταλανός τεχνικός θα έχει την ευκαιρία να δει σύντομα την ομάδα του να ανεβάζει ρυθμούς και η ανταγωνιστική εικόνα που παρουσίασε στο ΣΕΦ, αφήνει υποσχέσεις για μία ακόμη καλύτερη εμφάνιση στην αυριανή (18/10, 19.30) και άκρως απαιτητική ευρωπαϊκή πρεμιέρα με την Λουντβιγκσμπουργκ, που πέρυσι κατετάγη 3η.

Πρώτο φαβορί για υποβιβασμό; Δεν... σφάξανε!

Πέρυσι τέτοια εποχή, το Λαύριο (2-0) μετρούσε ήδη δύο ήττες σε ισάριθμους αγώνες και χρειάστηκε να πατήσουμε Δεκέμβριο για να γευθεί την την πρώτη χαρά της νίκης, μετά από ένα απογοητευτικό 0/9! Η δε παραμονή του στην Α1 Κατηγορία εξασφαλίστηκε μόλις τρεις αγωνιστικές πριν από το τέλος της κανονικής περιόδου (με το «διπλό» επί της Καρδίτσας) κι ενώ είχαμε φτάσει στα τέλη Μαρτίου.

Το πιο εντυπωσιακό με το νικηφόρο ξεκίνημα της εφετινής σεζόν, δεν είναι τόσο ότι μετά από δύο αγωνιστικές οι Λαυριώτες ανήκουν στο group των τεσσάρων και αήττητων πρωτοπόρων της βαθμολογίας, αλλά κυρίως ότι αυτό το ιστορικό 2/2 έχει προκύψει απέναντι σε ομάδες που δεν στήθηκαν στην αφετηρία της σεζόν με τους ίδιους στόχους.

Μετά την εκτός έδρας νίκη επί της ΑΕΚ στην πρεμιέρα, λοιπόν, η ομάδα του Κώστα Μέξα επιβλήθηκε (79-76) μετά από αγώνα-θρίλερ και επί του άκρως υπολογίσιμου Κολοσσού (1-1) και πλέον έχει βάλει γερά θεμέλια για την σωτηρία με το... καλημέρα του πρωταθλήματος.

Και αυτό γιατί θα βρίσκεται σε θέση ισχύος μέχρι τον Νοέμβριο, οπότε θα αντιμετωπίσει κατά σειρά το Μαρούσι (εντός) και την Καρδίτσα (εκτός), πριν ταξιδέψει στην Πάτρα για το ματς με τον Απόλλωνα τον Δεκέμβριο. Και σκεφτείτε ότι μέχρι τότε θα έχει υποδεχθεί και τον ΠΑΟΚ στην έδρα του.

Η εξήγηση για αυτό το μικρό θαύμα έχει να κάνει με τα χαρακτηριστικά των ξένων παικτών που ήρθαν το καλοκαίρι και οι οποίοι – στην πλειοψηφία τους – είναι νέοι, άπειροι, διψασμένοι και διακατέχονται από άγνοια κινδύνου. Συνάμα, όμως, μπορούν να υποστηρίξουν ένα γρήγορο και περιφερειακής φιλοσοφίας μπάσκετ, το οποίο προκαλεί συνεχείς ανισορροπίες στην αντίπαλη άμυνα και δημιουργεί πολλά ελεύθερα σουτ.

Κάπως έτσι, οι γηπεδούχοι βρέθηκαν ακόμη και στο +13 (50-37) στην ανάπαυλα, παίρνοντας μεγάλο σκορ από Καστανιέδα (15π.), Χέλεμς (13π.) και Ντε Τζούλιους (11π.), ενώ υπεραξία σε σχέση με το ματς της πρεμιέρας προσέδωσε ο επιθετικά εξαιρετικός Καββαδάς (12π. & 7ρ. με 4/6 σουτ) αλλά και ο Λετονός Γκρόμοβς (9π. & 7ρ.) μέσα στην ρακέτα.

Οι Ροδίτες, πάντως, ισορρόπησαν το ματς με άξονες την δημιουργία του Περάντες (3π., 4ρ. & 12ας. αλλά με 1/8 σουτ), την αθλητικότητα του Πόλεϊ (15π., 5ρ., 2κλ. με 3/8 τριπ.) και ψηλό-αποκάλυψη που ακούει στο όνομα Λούκα Μπράϊκοβιτς (26π., 13ρ., 2κλ., 1κοψ. με 11/16 σουτ).

Αν μάλιστα η ομάδα του Κούρο Σεγκούρα (υστέρησε εμφατικά ο Σίμονς και ήταν πολύ άστοχος στα κρίσιμα ο Περάντες) είχε καλύτερες επιλογές και περισσότερο καθαρό μυαλό, ίσως ακόμη να είχε «κλέψει» και τη νίκη, από την άποψη ότι κυριάρχησε σχεδόν στο μεγαλύτερο διάστημα του 2ου μέρους, πέρασε δύο φορές μπροστά στο σκορ!

Έφτανε η διαστημική απόδοση των πρώτων 15 λεπτών!

Στο δεύτερο από τα δύο παιχνίδια που διεξήχθησαν το Σαββατοκύριακο στην αχαϊκή πρωτεύουσα, ο Προμηθέας (2-0) επιβεβαίωσε, έστω και χωρίς διάρκεια, ότι φέτος μπορεί να συνδυάσει ποιοτικό μπάσκετ και σπουδαία αποτελέσματα.

Μετά το εντυπωσιακό πέρασμα της πρεμιέρας από την Πυλαία και τις ποιοτικές προπονήσεις της εβδομάδας που πέρασε, η αναμέτρηση με την Καρδίτσα (0-2) εξελίχθηκε σχεδόν σε... περίπατο (87-75), χάρη στην τρομερή ενέργεια που έβγαλαν οι παίκτες του Ηλία Παπαθεοδώρου με το «καλησπέρα» μέσα στο παρκέ.

Το 21-4 του 4ου λεπτού και το +27 της 1ης περιόδου, οφείλεται εν πολλοίς στην ασφυκτική άμυνα η οποία αποσυντόνισε πλήρως τους Θεσσαλούς (είχαν 3/18 σουτ και 5 λάθη στο πρώτο 10λεπτο) και συνολικά στο παιχνίδι συνεισέφερε 35 πόντους από λάθη και αιφνιδιασμούς στους γηπεδούχους.

Στην συνέχεια, βέβαια, οι Πατρινοί (Κάουαν τζούνιορ 15π., 5ρ. & 5ασ.) χαλάρωσαν και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ηττηθούν και στις τρεις υπόλοιπες περιόδους, αλλά η διαφορά δεν έπεσε ποτέ σε μονοψήφιο νούμερο και ουσιαστικά ποτέ δεν πιέστηκαν σοβαρά.

Με δεδομένο ότι η τρέχουσα εβδομάδα είναι η πρώτη της σεζόν με ευρωπαϊκή υποχρέωση και ο Προμηθέας θα υποδεχθεί αύριο (18/10, 20.30) την τσεχική Οπάβα στην πρεμιέρα του BCL, ο Βυρωνιώτης coach θέλησε να δώσει χρόνο σε όλους τους παίκτες του, γι’ αυτό και κανένας δεν έπαιξε περισσότερο από τα 31 λεπτά του Κρις Κόφεϊ (8π. & 14ρ.).

Οι φιλοξενούμενοι (Δίπλαρος 18π., 4ρ. & 6ασ.) αξίζουν μεγάλο credit για την αντίδραση μετά το «ταπεινωτικό» πρώτο 10λεπτο, η οποία ξεκίνησε πρώτα από την άμυνα (9 κλεψίματα) και την μεγάλη έφεση που έχει ως ομάδα στο ριμπάουντ.

Μετά από δύο αγωνιστικές είναι πρώτη στην συλλογή των «σκουπιδιών» σε όλη την Α1 Κατηγορία (μ.ο. 42,5), αλλά μόλις 3η από το τέλος (10η) σε ποσοστό εντός πεδιάς (41,7%).

Η ομάδα του Νίκου Παπανικολόπουλου (Μπιουκάναν 16π., 5ας. & 3κλ., Ρ.Γουάιτ 9π. & 10ρ.) «έβγαλε» ήδη και τα δύο εφετινά ταξίδια στην Πάτρα και έχει «κυκλώσει» τον αγώνα της 28ης Οκτώβρη στο Μαρούσι, για να κυνηγήσει το πρώτο της «διπλό» και να μην έχει ρεκόρ 0-5, όταν θα παίξει για πρώτη φορά φέτος στην έδρα της (στις 11/11 με το Περιστέρι).

Βρίσκει ρυθμό, χάνει παίκτες

Στο κλειστό της Περιβόλας, ο Αρης (1-1) επεδίωξε και σε μεγάλο βαθμό πέτυχε να «καθαρίσει» το ματς και να αγγίξει την πρώτη του εφετινή νίκη από νωρίς. Χωρίς σημείο αναφοράς στην θέση του σέντερ (οι «κιτρινόμαυροι» αναζητούν ακόμη τον αντικαταστάτη του τραυματία Μπέιτς) και με απόντα τον τραυματία Μπλούμπεργκς, που είχε ξεχωρίσει στην πρεμιέρα απέναντι στον Ολυμπιακό, έβαλε από το πρώτο μέρος θεμέλια επικράτησης.

Με κυριαρχία στην μάχη των ριμπάουντ (+8), άφθονο transition game και καλή κυκλοφορία της μπάλας στο set παιχνίδι με Τολιόπουλο (11π., 7ρ. & 4ασ.), Μποχωρίδη (11π., 6ρ. & 2ασ.) και Καρ (10π.), οι παίκτες του Καστρίτη (Γκάλινατ 20π., 3ρ. & 2κλ.) ξέφυγαν ακόμη και με 18 πόντους στο πρώτο μέρος (14-32 στο 14’) και με +15 στις αρχές της 4ης περιόδου (50-65 στο 31’).

Αν το ματς λίγο έλλειψε να εξελιχθεί σε «γκραν γκινιόλ», αυτό οφείλεται σε ένα 4λεπτο επιπολαιότητας των φιλοξενουμένων αλλά και στο δίδυμο Γουάσινγκτον-Σταρκς (είχαν μαζί 42π. & 10ας.), που το εκμεταλλεύτηκε και έφερε τους γηπεδούχους μέχρι το -4 (69-73 στο 38’).

Μέχρις εκεί, όμως, γιατί στην συνέχεια ο «αυτοκράτορας» σοβαρεύτηκε και πήρε μία δίκαιη – με βάση την συνολική εικόνα του αγώνα – νίκη (70-77), κάνοντας σεφτέ στην εφετινή σεζόν. Η ομάδα του Νίκου Βετούλα πλήρωσε την γενικότερη αστοχία της (36,5% εντός πεδιάς και 65,6% στις βολές με 11 χαμένες), αλλά και την έλλειψη inside game, αλλά τουλάχιστον επέδειξε μαχητικότητα και δεν παράτησε ποτέ το ματς.

Τον έσωσε το τρίποντο

Στο κλειστό του Αγίου Θωμά, ο ΠΑΟΚ (1-1) ήταν άστοχος σε δίποντα (37,1%) και βολές (64,7%), δέχτηκε 34 πόντους μέσα από το «ζωγραφιστό» και παρ’ ότι κινδύνευσε να «χύσει το γάλα» που γέμισε στην 4η περίοδο, βρήκε τον τρόπο να ανοίξει νικηφόρο λογαριασμό (80-75) για φέτος.

Αν ο Φώτης Τακιανός είχε υποσχεθεί δύο κεράσματα στους αντίστοιχους πιο επιδραστικούς του παίκτες, τότε αυτά θα πρέπει να πάνε στον Έλβαρ Φρίντρικσον (22π., 4ρ., 7ας. & 2κλ.) και στον Άντριου Χάρισον (19π. & 7ρ. με 8 κερδισμένα φάουλ), οι οποίοι έμειναν στο παρκέ για 36 λεπτά έκαστος και τράβηξαν το μεγαλύτερο κουπί.

Μπορεί αμφότεροι να μην είχαν καλά ποσοστά ευστοχίας (10/26 σουτ), ωστόσο ο μεν Ισλανδός βραχύσωμος point-guard έκανε άνω κάτω την άμυνα του Αμαρουσίου (0-2)με την συνεχή του κίνηση, την κυκλοφορία της μπάλας, την δημιουργία και το φαρμακερό μακρινό του σουτ, ο δε έμπειρος Αμερικανός forward (με διετή θητεία στο Κεντάκι και τέσσερα χρόνια εμπειρίας από το ΝΒΑ), άρχισε έστω και δειλά-δειλά να καταθέτει τα πλούσια διαπιστευτήριά του.

Οι υπερωρίες των δύο προανεφερθέντων, η υπεροχή στα ριμπάουντ (+7 με διπλάσια επιθετικά) και το εξαιρετικό – για εκτός έδρας ματς – ποσοστό πίσω από τα 6,75 (47,6% με 10/21 τριπ.), ήταν άξονες της παρθενικής νίκης του «δικεφάλου του Βορρά», που εξακολουθεί να μην έχει πάρει τίποτε από τον Σκάιλερ Φλάτεν (έχει 0/22 σουτ σε 4 επίσημους αγώνες). Ο 28χρονος Αμερικανός σουτέρ αποκτήθηκε λόγω της έφεσης του στο μακρινό σουτ (είχε 41,3% πρόπερσι στην Μπόρας και 45,9% πέρυσι στους Μπάκεν Μπέαρς), αλλά μάλλον άλλο Σουηδία και Δανία και άλλο Ελλάδα! Για την ώρα τουλάχιστον...

Οι νεοφώτιστοι του Γιώργου Σκαραφίγκα (αποβλήθηκε με 2 τεχνικές ποινές) έχασαν μεγάλη ευκαιρία για το πρώτο ροζ φύλλο αγώνα, αλλά για δεύτερο σερί παιχνίδι έδειξαν ότι διαθέτουν ένα υπολογίσιμο κορμό παικτών που ολοένα βελτιώνεται ως σύνολο.

Επέστρεψαν πολύ γρήγορα από το -8 του 12ου λεπτού (16-24), είχαν σταθερά τον έλεγχο του ματς μέχρι και τις αρχές της 4ης περιόδου (προηγήθηκαν 52-47 στο στο 26’) και δεν εγκατέλειψαν την προσπάθεια ούτε όταν οι φιλοξενούμενοι ξέφυγαν με +7 (69-76 στο 38’). Αν το τρίποντο του Χάρη Γιαννόπουλου (19π., 5ρ. & 3κλ. με 3/7 τριπ.) είχε διαφορετική κατάληξη στα 25 δευτερόλεπτα, το γεγονός της αγωνιστικής θα ήταν η πρώτη νίκη γυναίκας head coach στην ιστορία της Basket League.

Η assistant-coach και σύζυγος του προπονητή των γηπεδούχων, Λία Γκουζίνη, ανέλαβε τα ηνία στο 33ο λεπτό (με το σκορ στο 63-63) κι ανεξαρτήτως του τελικού αποτελέσματος, έγραψε την δική της ιστορία!