Ολυμπιακός: Η στενοχώρια «γεννάει» κίνητρο!

Για δεύτερη φορά μετά από 11 χρόνια, το ευρωπαϊκό τρόπαιο που ήρθε στην Ελλάδα, επιβεβαίωσε έναν κανόνα που θέλει τους πρωταθλητές Ευρώπης να παρατάσσονται στους τελικούς με ένα διόλου ευκαταφρόνητο «άδειασμα» ενέργειας και να χάνουν από το πρώτο παιχνίδι των τελικών, το πλεονέκτημα έδρας.

Το 2013 στην θέση του εφετινού Παναθηναϊκού, ήταν ο Ολυμπιακός με τον Σλούκα στην σύνθεσή του (όλως τυχαίως και τότε είχε νικήσει την Ρεάλ στον τελικό της Euroleague) και η πρεμιέρα των τελικών τον βρήκε να λυγίζει (51-64) μπροστά στην πίεση των διψασμένων παικτών του Αργύρη Πεδουλάκη και εν συνεχεία να χάνει το πρωτάθλημα με «σκούπα» (0-3 στις νίκες) μέσα στο ΣΕΦ.

Το ίδιο έργο επαναλήφθηκε χθες (05/06) στο ΟΑΚΑ, ως προς την αντίθετη κατεύθυνση, με τους Πειραιώτες να είναι εκείνοι που έσπασαν την έδρα (89-84) και απέκτησαν προβάδισμα στην μάχη του εφετινού τίτλου.

Κι όλα αυτά χωρίς την αμυντική τους κολώνα, τον Γάλλο σέντερ, Μουστάφα Φαλ (έχει τεθεί νοκ άουτ από τους τελικούς με κάταγμα κοπώσεως), ο οποίος ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της εκπληκτικής παράδοσης που έχουν χτίσει απέναντι στον «αιώνιο αντίπαλο» τους, στα τρία τελευταία (ρεκόρ 21-5) και παρ’ ότι ο «επτάστερος», μετά την απόδοση που έχει στο Βερολίνο, έδειχνε ικανός να του καταφέρει ένα ακόμη πολύ ισχυρό, αλλά άμεσο – αυτή την φορά – πλήγμα: την αποκαθήλωσή του από την κορυφή του ελληνικού πρωταθλήματος!

Την ώρα που όλα τα προγνωστικά έδιναν στην ομάδα του Εργκίν Αταμάν τον ρόλο του φαβορί, ήρθαν ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του να μας θυμίσουν την σημασία της καρδιάς του πρωταθλητή καθώς και την αξία της απειλής των κεκτημένων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο οργανισμός του Ολυμπιακού υπέφερε πολύ με την έκβαση που είχε το εφετινό Final 4 στην γερμανική πρωτεύουσα. Αρχικά επειδή στον ημιτελικό με την «βασίλισσα», η ίδια ομάδα του Πειραιά δεν στάθηκε στο ύψος των προσδοκιών της, δεν πλησίασε την αγωνιστική της ταυτότητα και ηττήθηκε φυσιολογικά, φεύγοντας για 3η διαδοχική χρονιά με άδεια χέρια από το κορυφαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Και εν συνεχεία, επειδή το τρόπαιο κατέληξε στα χέρια του μεγάλου του αντιπάλου, που νίκησε καθαρά κι εκθρόνισε την πρωταθλήτρια Ευρώπης κι ένα το 7/7 σε τελικούς της EL, με τον Σλούκα να παίζει καθοριστικό ρόλο (MVP)!

Χειρότερο σενάριο δεν υπήρχε για να το σκηνοθετήσει κανείς κι αν προσθέσουμε τους τραυματισμούς του Φαλ και αλλά και του προσυμφωνημένου Κίναν Έβανς, οι πρωταθλητές ρίχτηκαν στην μάχη των τελικών με την ψυχολογία στο ναδίρ!

Εκεί, όμως, είναι που ξεχωρίζουν και οι ομάδες που έχουν «μέταλλο», νοοτροπία, χαρακτήρα και καρδιά πρωταθλητή και οι οποίες κατορθώνουν να μετουσιώσουν στην στενοχώρια και την απογοήτευση σε υψηλό κίνητρο και σε επιθυμία.

Αυτή η θέληση με την οποία μπήκε μέσα στο παρκέ του ΟΑΚΑ στον πρώτο τελικό, ο Ολυμπιακός, ήταν η κινητήριος δύναμη για τo ζητούμενο, που δεν ήταν άλλο από το break!

Ένα break που ήρθε με έναν τρόπο, στον οποίο – η αλήθεια είναι – ότι δεν μας έχουν συνηθίσει οι «ερυθρόλευκοι» και αυτό έχει να κάνει με το στυλ μπάσκετ που έπαιξαν, με το πόσο αποτελεσματικοί ήταν σε ένα ματς πολλών κατοχών και απέναντι σε έναν αντίπαλο που το τελευταίο διάστημα είχε μετατρέψει την αμυντική σκληράδα σε σήμα κατατεθέν!

Το ότι υπό τις παραπάνω συνθήκες, ο Ολυμπιακός νίκησε καθαρά τον Παναθηναϊκό εκτός έδρας στους 90 πόντους, δεν θα μπορούσε να συμβεί αν ταυτόχρονα δεν έπιαναν εξαιρετική απόδοση οι δύο σημαντικότεροι δημιουργοί του.

Γιατί σύμφωνοι, ο Μιλουτίνοφ (12π., 13ρ., 3ασ. & 3κοψ.) ήταν έξτρα ενεργητικός στην άμυνα και προσέδωσε την ποιότητα που δεν έχει ο “Μους” στην επίθεση, ωστόσο αυτή η εντυπωσιακή απόδοση δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί αν ο Γουόκαπ και ο Γουίλιαμς-Γκος, δεν συνδύαζαν – ως δίδυμο – το καλύτερο εφετινό τους παιχνίδι.

Ο Τεξανός ελληνοποιημένος διεθνής play maker (17π. & 5ας. με 7/7 βολ. & 2/3 τριπ. σε 28’) και o 29χρονος Αμερικανός point guard από το Όρεγκον (16π., 3ρ., 4ασ. & 3κλ. με 5/8 σουτ σε 26’), είχαν συνολικά 33 πόντους με 9 ασίστ και μηδέν λάθη και «ευθύνονται» για την συντριπτική πλειοψηφία των αποφάσεων που πήρε η ομάδα τους μέσα στο γήπεδο, σε άμεσο ή έμμεσο βαθμό.

Η τελευταία φορά που και οι δύο έπαιξαν το ίδιο καλά (όλως τυχαίως και τότε είχαν μαζί 33 πόντους, με 8 ασίστ και 4 λάθη) ήταν πριν από 8 μήνες και πάλι στο ΟΑΚΑ, όταν οι «ερυθρόλευκοι» μπήκαν με το δεξι στην εφετινή Euroleague, κερδίζοντας με 88-78 (μετά από παράταση) τον Παναθηναϊκό!

Γενικά, στα ματς που είτε ο ένας, είτε ο άλλος, είτε και οι δύο μαζί ξεπερνούσαν τους μέσους όρους τους, το παιχνίδι του Ολυμπιακού πήγαινε σε τελείως διαφορετική επιθετική διάσταση και απτά παραδείγματα αποτελούν τα «διπλά» σε Κάουνας (95-76) επί της Ζάλγκιρις (Γουόκαπ 22π., 4ρ. & 7ασ.) και σε Βαρκελώνη (77-75) στο Game 1 της σειράς των play off με την Μπαρτσελόνα (Γουίλιαμς-Γκος 15π. & 2ασ. με 5/9 σουτ).

Με τους δύο προαναφερθέντες να κρατάνε την μπάλα στο μεγαλύτερο διάστημα και με φύλλο της στατιστικής να γράφει συνολικά 19 ασίστ έναντι 7 λαθών, μαζί με 6 κλεψίματα και 3 τάπες, πως να χάσουν οι Πειραιώτες. Ειδικότερα από την στιγμή που είχαν σχεδόν 80% στις βολές, 50% στα δίποντα και κοντά στο 40% πίσω από τα 6,75 (8/21) και συνολικά έξι παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων;

Το ότι η διαφορά δεν άνοιξε περισσότερο από το +15 και τελικά κατέβηκε πολύ περισσότερο, οφείλεται στην εντυπωσιακή περιφερειακή ευστοχία του Παναθηναϊκού (44,44% με 16/36 τριπ.), αλλά και στην επιπολαιότητα που χαρακτήρισε τις τελευταίες επιθέσεις των νικητών, όταν το ματς έδειχνε να έχει κριθεί…

Οι παίκτες του Εργκίν Αταμάν παρουσιάστηκαν πνευματικά ανέτοιμοι για την σημασία του τελευταίου στόχου της χρονιάς και το σημαντικότερο ήταν ότι από την αγωνιστική τους εικόνα, έλλειψε το στοιχείο που τους οδήγησε στην κορυφή της Ευρώπης.

Οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν ένιωσαν καθόλου την επιθετική άμυνα και την πίεση που άσκησαν οι «πράσινοι» σε Μακάμπι, Φενέρμπαχτσέ και Ρεάλ και αυτή η αμυντική νωθρότητα των γηπεδούχων, επέτρεψε στους φιλοξενούμενους να βρουν εκπληκτικό ρυθμό.

Η απώλεια του πλεονεκτήματος έδρας με το καλησπέρα και μετά από 3 διαδοχικές νίκες στο πρωτάθλημα επί του Ολυμπιακού, ίσως να αποτέλεσε το ιδανικό καμπανάκι για τον «επτάστερο», τώρα που ακόμη προλαβαίνει να διορθώσει την «ζημιά» που έγινε στο Game 1.

H διαχείριση των συναισθημάτων, η συγκέντρωση στον στόχο της απάντησης με το ίδιο νόμισμα στο ΣΕΦ και φυσικά το αν οι «πράσινοι» θα μείνουν ανεπηρέαστος από την έξτρα επιβάρυνση που προκαλούν οι αγώνες ανά δύο μέρες, θα κρίνουν το κατά πόσο ο Παναθηναϊκός θα αποφύγει την διαδικασία του αγώνα με την πλάτη στον τοίχο μετά το Game 2.

Τα ίδια, πάνω-κάτω, ισχύουν και για τους «ερυθρόλευκους» που βρίσκονται ένα βήμα πιο κοντά στο “three-peat”! Όποια ομάδα μπει στο ΣΕΦ με τη λογική ότι οι τελικοί τώρα αρχίζουν και με την αίσθηση του κατεπείγοντος για το πρώτο χτύπημα, θα είναι και εκείνη που θα πετύχει την πιο σημαντική νίκη!

Γιατί αν νικήσει ο Ολυμπιακός, τότε θα βρίσκεται στο 2-0 και θα είναι αγκαλιά με τον τίτλο και αν επικρατήσει ο Παναθηναϊκός, θα έχει ανακτήσει το πλεονέκτημα έδρας και θα κρατάει την τύχη στα χέρια του.

Υγ.1.: Αν όχι ο Αταμάν, οι λοιποί Έλληνες όφειλαν να χαλιναγωγήσουν τον υπέρμετρο ενθουσιασμό των ξένων άμα τη επιστροφή της αποστολής των «πρασίνων» από το Βερολίνο. Ο Ναν έκανε ένα ημίχρονο για να συνέλθει και να μπει στο πνεύμα του ματς, ο Λεσόρ ήταν κι αυτός κατώτερος των περιστάσεων, ενώ μόνο ο Σλούκας δεν έφτανε για να αναχαιτιστεί η ορμή των φιλοξενουμένων.

Υγ.2: Επειδή ο Τούρκος τεχνικός είπε αρκετές βαριές κουβέντες στο ξέσπασμά του στον διάδρομο των αποδυτηρίων, μετά το Game 2 (07/06, 21.30) που θα έχει δει το video του αγώνα, καλό θα είναι να ζητήσει συγνώμη για την αποβολή του, από την άποψη ότι η παράβαση που καταλογίστηκε στον Μήτογλου, ήταν οφθαλμοφανέστατη.