Όταν δεν έχεις άλλες επιλογές, φεύγει ο προπονητής

Παιχνίδι από παντού στη Novibet με κινητό και τάμπλετ.

Ο χρόνος θα κρίνει αν η απόφαση απομάκρυνσης του Βαγγέλη Αγγέλου είναι σωστή ή όχι. Σίγουρα όμως ήταν αναπόφευκτη. Η αγωνιστική εικόνα της ομάδας, το χαμηλό επίπεδο αποτελεσματικότητάς της σε συνδυασμό με την αλλοίωση των σχέσεων και την ανάγκη για «ηλεκτροσόκ», οδήγησαν στο τέλος μιας συνεργασίας η οποία τελικώς δεν κράτησε δέκα χρόνια (… όπως είχε πει ο Δημήτρης Γουλιέλμος) αλλά 270 ημέρες. Μέχρι και «φύλακας άγγελος» είχε χαρακτηριστεί ο Βαγγέλης Αγγέλου σε έκφρασης της γλώσσας της απόλυτης υπερβολής.

Κι επειδή ο άνθρωπος πάντα είναι σκλάβος του λόγου του, εδώ και τουλάχιστον 5-6 εβδομάδες, αυτή η συνεργασία συνεχιζόταν έχοντας χάσει τις δομές της αφού είχαν «σπάσει» οι σχέσεις εμπιστοσύνης. Από τη καλοκαιρινή σιγουριά όλων των μελών του δ. σ. της ΚΑΕ Άρης για την αποτελεσματικότητα του εγχειρήματος του Βαγγέλη Αγγέλου, φτάσαμε στην καθημερινή φθορά, έως και στην ύπαρξη τυπικών χαιρετισμών με τον προπονητή. Μετά από κάθε παιχνίδι – και ήταν αρκετά τα άτιμα – ο Γουλιέλμος ένιωθε την πίεση από τα λεγόμενα των συνεργατών του, ενώ ο ίδιος ισορροπούσε σ’ ένα σχοινί έχοντας από τη μία πλευρά τη δυσαρέσκεια για τα πεπραγμένα και από την άλλη, την αμφιβολία για το αν υπάρχει ένας προπονητής που μπορεί να κυβερνήσει αυτό το καράβι και να διαχειριστεί αυτό το σύνολο.

Η πρώτη φορά που σκέφτηκε σοβαρά το ενδεχόμενο αλλαγής ήταν πριν τον αγώνα με τον Κολοσσό Ρόδου. Είχε προηγηθεί μια συνάντηση μεταξύ του ιδίου με τον Αγγέλου στην Αθήνα όπου στην αγωνία του ιδιοκτήτη για το μάζεμα νικών, ο 56χρονος προπονητής του ανέλυσε ακόμη και το χειρότερο σενάριο απολογισμού στον πρώτο γύρο. Αυτό δεν ήχησε όμορφα στ’ αυτιά του ιδιοκτήτη. Ο Αγγέλου δεν το έκανε λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στους παίκτες του, αλλά γιατί πάντα νιώθει την υποχρέωση να αναλύσει και το απευκταίο σενάριο.

Η νίκη στη Ρόδο άλλαξε την ψυχολογία του ιδιοκτήτη, αλλά αυτή άλλαξε και πάλι μετά την ήττα στο παραδοσιακό ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και την έκταση σύσκεψη που έγινε στα γραφεία της ΚΑΕ. Η ψηφοφορία δεν οδήγησε σε αποπομπή του Αγγέλου, ίσως όμως κάποιοι να σκέφτηκαν τον επόμενο αγώνα (σ. σ. Προμηθέας Πατρών), τις πιθανότητες νίκης και το (πιο) βατό πρόγραμμα που ακολουθεί από το Σάββατο.

Πάμε στην ουσία. Αν κανείς επιχειρήσει να απαντήσει στο ερώτημα (σ. σ. απέτυχε ο Αγγέλου;), βάσει της αγωνιστικής εικόνας της ομάδας, δεν θα έχει αμφιβολία. Ή τουλάχιστον, η ομάδα δεν παρουσίασε στο γήπεδο αυτό που φανταζόταν όταν την έφτιαχνε (με πολύ κόπο) το περασμένο καλοκαίρι. Και για να μην κρυβόμαστε, τότε όλοι εκτιμούσαμε ότι κάτι καλό φτιαχνόταν, με την ταυτόχρονη καταγραφή μιας αμφιβολίας για το ποιος θα αναλάμβανε τον ρόλο του βασικού ποιντ γκαρντ. Το πρώτο «σοκ» ήρθε στο φιλικό παιχνίδι με τον Ήφαιστο Λήμνου και η αμφιβολία έγινε βεβαιότητα στους ευρωπαϊκούς αγώνες και κυρίως μετά τον αποκλεισμό από τη Νίζνι Νόβγκοροντ κι αυτό που έδειξαν οι «κίτρινοι».

Το δε πρόγραμμα των αγώνων στο Πρωτάθλημα δεν έδινε πολύ χρόνο σε παίκτες και προπονητή. Στις πρώτες εννιά αγωνιστικές ο Άρης αντιμετώπισε τους Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, Περιστέρι, ΑΕΚ (εντός) και τους Λαύριο, Πανιώνιο, Κολοσσό Ρόδου, ΠΑΟΚ, Προμηθέα Πατρών (εκτός). Αντικειμενικά και βάσει διαφοράς ποιότητας και μπάτζετ, ο Άρης έκανε δύο εκτός προγράμματος ήττες. Από τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη και από το Περιστέρι στο Παλέ το οποίο όμως πέτυχε αήττητο.

Όταν όμως το… πράγμα δεν τραβάει, οφείλεις να πάρεις αποφάσεις. Εδώ βρίσκεται το δεύτερο στοιχείο. Λόγω της απαγόρευσης μεταγραφών, ο Αρης δεν έχει τα δικαιώματα των άλλων ομάδων. Παίκτες δεν μπορεί να αλλάξει, πέραν του ότι ο Βαγγέλης Αγγέλου είχε πει κατ’ επανάληψη ότι… «όχι μόνο δεν συζητάω αλλά ούτε καν το σκέφτομαι βάσει των επιλογών που έχουμε». Άρα, αν είναι στη μοίρα των προπονητών να πληρώνουν το μάρμαρο της αποτυχίας, λόγω μη έλλειψης επιλογών, στην περίπτωση του Άρη, αυτός ο «κανόνας» ήταν αναπόφευκτος.

Και κάτι τελευταίο. Δεν είναι η πρώτη φορά που το σημειώνουμε στη συγκεκριμένη γωνιά. Συγκριτικά με τον άνθρωπο και προπονητή του 2012 και 2013, ο Βαγγέλης Αγγέλου ήταν άλλος άνθρωπος. Ίσως να ήταν αποτέλεσμα της έντονης πίεσης που απορρόφησε ο οργανισμός του το περασμένο καλοκαίρι καθώς δεν είναι εύκολο να προσπαθείς να δημιουργήσεις μια ομάδα υπό την άρνηση της αγοράς και τη διαρκή επανάληψη των παλιών αμαρτιών της ομάδας. Να προσπαθείς να πείσεις για τα αυτονόητα και ταυτόχρονα να επιδιώκεις να είσαι τίμιος απέναντι στα όσα δεσμεύτηκες στους παίκτες.

Για έναν χαρακτήρα ο οποίος ούτως ή άλλως ζει στα κόκκινα, αυτή η πίεση τον οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές αλλά και σε παρεξηγήσιμες δηλώσεις. Δεν αναφέρομαι μόνο στο περιστατικό με τον Τσάβι Πασκουάλ ή στο επεισόδιο με τον Δημήτρη Βεργίνη ή και με άλλους παίκτες (στη διάρκεια των αγώνων) καθώς δεν μπορώ να γνωρίζω την ειδική σχέση που έχει ένας προπονητής με τους αθλητές. Ακόμη και στην Πάτρα, υπό τις έντονες αποδοκιμασίες του κόσμου, λίγο έλειψε να προκληθεί σοβαρό επεισόδιο. Ίσως γι’ αυτόν τον λόγο ο Βαγγέλης Αγγέλου απάντησε σήμερα (17/12) στον Δημήτρη Γουλιέλμο… «κι εγώ αν ήμουν στη θέση σου το ίδιο θα έκανα», όταν του είπε ότι θέλει να διακόψει τη συνεργασία μαζί του.