Η προοπτική ενοποίησης BCL-Eurocup και η πόλη που σφύζει από μπασκετικές ιστορίες!

Εδώ και σχεδόν τέσσερις μήνες αλλά και μέχρι το τέλος του χρόνου, στην σερβική ομοσπονδία αλλά και στην τοπική κοινωνία που είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πορτοκαλί μπάλα, είχαν, έχουν και θα έχουν κάθε μέρα γιορτή.

Στο σωτήριον έτος που διανύουμε, βλέπετε, συμπληρώνονται 100 χρόνια από τότε που πρωτοπαίχτηκε μπάσκετ στην πάλαι ποτέ μεγαλύτερη χώρα των Βαλκανίων (μέχρι το 1991, οπότε και διαμελίστηκε, η Γιουγκοσλαβία είχε πληθυσμό κοντά στα 24 εκατομμύρια κατοίκους) και σε αυτό το πλαίσιο των εορτασμών για κάτι πολύ σημαντικό στη ζωή του μέσου Σέρβου, η κυβέρνηση και ο Δήμος του Βελιγραδίου, χρηματοδότησαν το 8o Final 4 του BCL.

Κάπως έτσι, μέσα σε 6 χρόνια, η σερβική πρωτεύουσα ανέλαβε τρία μεγάλα μπασκετικά ραντεβού: δύο για την Euroleague (2018 & 2022) και ένα φέτος για την FIBA. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πιο σημαντική διοργάνωση που έχει την αιγίδα της ευρωπαϊκής ζώνης της παγκόσμιας ομοσπονδίας, φέτος παρουσίασε την πιο αξιοσημείωτη πρόοδο από καταβολής της (2016-17), τόσο στο κομμάτι της ανταγωνιστικότητας και του μπάσκετ που παίχτηκε (ίσως και να ξεπέρασε το Eurocup) όσο και στο κομματι του τελικού τουρνουά!

• Περιστέρι:Τα «ναι» και το «όχι» ενός «τρυπημένου ταβανιού»!

Αν το Final 4 του BCL, εδώ στο Βελιγράδι, είχε κάτι να ζηλέψει από το αντίστοιχο της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης στην Ευρώπη, αυτό έχει να κάνει με τα budget και την διαφορά ποιότητας των παικτών, τα έσοδα από τους σπόνσορες, καθώς επίσης και από την προσέλευση του κόσμου, από την άποψη η “Stark Arena” όχι απλά δεν γέμισε, αλλά το ποσοστό πληρότητας ήταν κάτω του 50% (αλλά αυτό, όμως, είναι λογικό από την στιγμή που οι ομάδες που συμμετείχαν δεν αντιπροσωπεύουν τις μεγαλύτερες αγορές των χωρών τους)!

Λαμβάνοντας, υπ’ όψιν την σταθερή αναβάθμιση του προϊόντος που παρουσιάζει το Basketball Champions League από χρόνο σε χρόνο και κρίνοντας και από την σύνθεση των ημιτελικών του (οι 3 από τις 5 πρώτες ομάδες στην ισπανική λίγκα και η 3η της ελληνικής) σε σχέση με την αντίστοιχη στο Eurocup (η 3η και η 4η της Γαλλίας, η 4η της Τουρκίας και η πρωταθλήτρια Αγγλίας), θεωρώ ότι η ένωση των δύο ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, από σενάριο και ενδεχόμενο πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό πραγματικότητα.

Μπορεί ο εκτελεστικός διευθυντής του BCL, Πατρίκ Κομνηνός να παραδέχτηκε – κατά την διάρκεια της χθεσινής (27/04) συνάντησής του με τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους – ότι το συγκεκριμένο θέμα βρίσκεται στο τραπέζι των συζητήσεων με την EL, ωστόσο, δεν είπε πολλά περισσότερα, ίσως γιατί να μην είχε ακόμη χειροπιαστό και ουσιαστικό.

Ανακοινώνοντας, όμως, ότι την επόμενη σεζόν το BCL θα διεξαχθεί με το ισχύον format και αφήνοντας κενό το όνομα της πόλης που θα φιλοξενήσει το Final 4, μας έβαλε στην διαδικασία να φανταστούμε πόσο πιο ισχυρή και συναρπαστική θα ήταν μία διοργάνωση που θα ένωνε και τα δύο πρωταθλήματα!

Αλλά και πόσο θα βελτίωνε τον ανταγωνισμό της Εuroleague, αν για παράδειγμα ίσχυε ο υποβιβασμός των δύο τελευταίων ομάδων της (φέτος για παράδειγμα, η Άλμπα και η Βιλερμπάν σέρνονταν στον 2ο γύρο, επειδή ήξεραν ότι δεν θα είχαν κυρώσεις) και η επιβράβευση της ανόδου στους δύο φιναλιστ από την δεύτερη τη τάξει διοργάνωση, που θα έχει μία σαφώς πιο διευρυμένη ποιοτικά και ποσοτικά δεξαμενή συμμετοχών.

Κατά τα άλλα, από τα υπόλοιπα που διεμοίφθησαν στο περιθώριο του Final 4, εδώ στο Βελιγράδι, αλλά και πάνω στο γυάλινο αγωνιστικό χώρο της “Stark Arena” ξεχώρισε η τελετή των βραβείων με τον Βασίλη Σπανούλη να παίρνει το πρώτο βραβείο της προπονητικής του καριέρας από τον Μπόζα Μάλκοβιτς (προπονητής της χρονιάς) και τον Τζο Ράγκλαντ του Περιστερίου σνα επιλέγεται την καλύτερη πενταδα.

Η διπλή παρουσία που είχε η Μάλαγα (Κέντρικ Πέρι και Ντέιβιντ Κράβις), το μπάσκετ που έπαιξε όλη την χρονιά (σε συνδυασμό με το budget επιπέδου Euroleague αλλά και την πρωτιά της στην βαθμολογία της ACB), την καθιστά στα μάτια μου αδιαφιλονίκητο φαβορί για το τρόπαιο.

Από ‘κει πέρα, εξέχουσα θέση στις μπασκετικές μας αναμνήσεις θα έχει πάντα το Βελιγράδι. Και γιατί εδώ χυτπάει η καρδιά μίας χώρας ,που τόσο μεγάλη επίδραση είχε στην ραγδαία ανάπτυξη του αθλήματος στην Ελλάδα και για τις παραδοσιακές αδελφικές σχέσεις μας με τους Σέρβους (οι οποίες πήγαν να διαταραχθούν το καλοκαίριτου 2010, από την προκλητική χαζομάρα του Τεόντοσιτς που είχε βάλει το φυτίλι και στην συνέχεια εξαφανίστηκε) και φυσικά επειδή εδώ γίναμε μάρτυρες της πιο αναπάντεχα γλυκιάς εκτόξευσης της Εθνικής ομάδας στο κορυφαίο σκαλί της Ευρώπης (χρυσό μετάλλιο στο Eurobasket του 2005)!

Τα θυμηθήκαμε όλα αυτά στο μεσημεριανό γεύμα με τον βετεράνο Σέρβο πρώην «ερυθρόλευκο» διεθνή forward, Μάρκο Κέσελι (παρουσία του Γιάννη Μπουρούση), ο οποίος πλέον είναι γενικός γραμματέας αθλητισμού της Σερβίας, υπό τον υπουργό Αθλητισμού και πρώην προπονητή βόλεϊ του Ολυμπιακού, Ζόραν Γκάετς.

Στο τραπέζι έπεσε φυσικά η «κλωτσοπατινάδα» του ΟΑΚΑ, στο φιλικό παιχνίδι Ελλάδας-Σερβίας για το τουρνουά «Ακρόπολις», με τον Κέσελι να αποκαλύπτει ανέκδοτες ιστορίες από εκείνη την μελανή βραδιά στις μπασκετικές σχέσεις των δύο χωρών και φυσικά να φέρνει στην επιφάνεια μία πλάκα που οργάνωσε ο στενός του φίλος και πρώην συμπαίκτης, Λάζαρος Παπαδόπουλος, στο περιθώριο του Final 4 που διεξήχθη στην σερβική πρωτεύουσα το 2018 (χωρίς την παρουσία ελληνικών ομάδων).

Τι είχε γίνει τότε; Ο «αθεόφοβος» Λάζος του είχε δώσει ραντεβού για φαγητό με συγκεκριμένη κράτηση σε κεντρικό εστιατόριο και μόλις έφτασε, στο τραπέζι κάθονταν ο Θοδωρής Παπαλουκάς και ο Κώστας Τσαρτσαρής.

Η βασική υποσημείωση της ιστορίας είναι ότι στο πλαίσιο της εκείνης της σύρραξης, ο Μάρκο είχε γρονθοκοπήσει τον δεύτερο και όπως καταλαβαίνετε, έκτοτε, οι δύο πρώην παίκτες δεν είχαν ποτέ ξανασυναντηθεί εκτός των γηπέδων.

Η αρχική αμηχανία που επικράτησε, ήταν απερίγραπτη μέχρι να κάνει την εμφάνισή του ο Παπαδόπουλος (ο οποίος ήταν κρυμμένος σε μικρή απόσταση και γελούσε με την ψυχή του) για να σπάσει τον πάγο, να επέλθει η συμφιλίωση και η βραδιά να κυλησει εξαιρετικά. Οι φήμες ότι με το που τον αντίκρισε, ο «Τσάρτσα» απαίτησε να βγουν έξω και ο Κέσελι του ζήτησε να τελειώσει την μπύρα που είχε παραγγείλει, ελέγχονται ως αναληθείς. Άλλωστε, είχαν περάσει οκτώ χρόνια από εκείνο το ατυχές περιστατικό…

Σε άλλες ειδήσεις μπασκετικού ενδιαφέροντος, στην Σερβία κυριαρχεί η αισιοδοξία το νέο μεγάλο ταλέντο του Ερυθρού Αστέρα, ο 18χρονος guard, Νίκολα Τόπιτς, θα επιλεγεί στις πέντε πρώτες θέσεις του εφετινού draft, ενώ αν δεν αλλάξει η νομοθεσία για το όριο με τις δύο θητείες στην προεδρία της ομοσπονδίας, ο Σάσα Ντανίλοβιτς, θα αποχωρήσει από την θέση του και δεν θα είναι ξανά υποψήφιος.