Επιστολή Δημήτρη Παπαδόπουλου: «Ελληνικό μπάσκετ, ώρα μηδέν!»

Αναλυτικά η επιστολή του παλαίμαχου μπασκετμπολίστα

«Ελληνικό Μπάσκετ, Ώρα μηδέν! Γιατί Φτάσαμε Εδώ: Ανάγκη για Ριζική Αλλαγή.

Ως βετεράνος αθλητής, αλλά και με την ιατρική μου ιδιότητα αρκετές φορές ανατρέχω στο παρελθόν, όταν αγωνιζόμουν σε υψηλό επίπεδο, κάνοντας πρωταθλητισμό και σκέφτομαι θέματα νοοτροπίας, ψυχολογίας και συμπεριφοράς προσπαθώντας να καταλήξω σε χρήσιμα συμπεράσματα τα οποία θα μπορούσα να μοιραστώ με τους σημερινούς ανθρώπους του αθλητισμού.

Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειάς μου, συνειδητοποιώ, πόσο σημαντική είναι η Αρετή και όχι ο σκοπός για έναν νέο/α που αποφασίζει να αφιερώσει τον χρόνο του στον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Θα εξηγήσω στη συνέχεια πιο αναλυτικά τι εννοώ, ωστόσο, πρώτα θα αναφερθώ στην σημερινή κατάσταση του αθλητισμού και ιδιαίτερα του αγαπημένου μου σπορ, του μπάσκετ. Τους τελευταίους μήνες, στα πλαίσια των προεκλογικών δραστηριοτήτων μου, συζητώντας με παράγοντες ερασιτεχνικών σωματείων, προπονητές, αθλητές και γονείς καταλαβαίνω όλο και πιο βαθιά ότι την τελευταία δεκαετία υπάρχει μια σταθερή απόκλιση από τον υγιή τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς των παραπάνω ενδιαφερόμενων μερών.

Με την έναρξη της συμμετοχής κάποιου αθλητή στις αθλητικές δραστηριότητες μιας ακαδημίας τα ενδιαφερόμενα μέρη είναι προσηλωμένα στον ατομικό σκοπό. Για παράδειγμα, ένας ικανός αριθμός προπονητών, ακόμη και στις μικρές ηλικιακά κατηγορίες, σχεδιάζει συστήματα για να μπλοκάρει την αντίπαλη ομάδα και επιδιώκει θριάμβους με όσον το δυνατό μεγαλύτερες διαφορές, προς τέρψη των γονιών και των παραγόντων του νικητή, ικανοποιώντας τον προσωπικό σκοπό του πολυνίκη προπονητή.....

Προπονητές συμπεριφέρονται ως αφεντικά των τάχαμου αυριανών επαγγελματιών παικτών κατά το γνωστό <<Ιωαννιδικό>> μοντέλο, για να τους προετοιμάσουν όπως λένε, να επιτύχουν το σκοπό τους. Ναι, σωστά διαβάζετε, οι γονείς των αθλητών, τους έφεραν στην ακαδημία με σκοπό να τους καμαρώσουν αυριανούς Γκάληδες, Σπανούληδες και Αντετοκούνμπος, με δόξα και χρήμα...

Οι ατζέντηδες, ως επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στην αθλητική βιομηχανία, βιάζονται να εξασφαλίσουν τα δικαιώματα των επίδοξων ανθρωπομηχανών κερδοφορίας, στο κοινό γνωστοί ως επαγγελματίες καλαθοσφαιριστές, εκμαυλίζοντας το μυαλό των γονιών νεαρών παιδιών, δημιουργώντας στον ευαίσθητο και ανώριμο ψυχικό κόσμο τους, δυσανάλογες προσδοκίες, που μπορούν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες βλάβες στην διαμόρφωση του χαρακτήρα τους και τη σχέση τους με την κοινωνία και τους δικούς τους ανθρώπους.

Τα σωματεία έχουν απωλέσει την πραγματική ιδέα του αθλητισμού. Σκοπεύουν απλά στην επιβίωσή τους μην έχοντας μέσα, πόρους και υποστήριξη/καθοδήγηση ώστε να προσφέρουν στα παιδιά τις ατομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές αξίες του ολυμπιακού πνεύματος.

Επιστρέφω λοιπόν στην αρχική τοποθέτησή μου, την προσήλωση του ατόμου/αθλητή/προπονητή/γονέα στην αρετή και όχι στον σκοπό. Χρειάζεται ένας ολοκληρωτικός εκσυγχρονισμός του αναπτυξιακού μοντέλου του ερασιτεχνικού αθλητισμού, το οποίο νέο μοντέλο βασικά θα εστιάσει στην έννοια της Αρετής και θα εφαρμόσει σύγχρονες τεχνολογικές μεθόδους για να την επιτύχει.

Η Αρετή κατά τον Αριστοτέλη είναι το μέσο για να φτάσει κάποιος στην ευδαιμονία. και αποκτιέται με την έξη(συνήθεια), να αποφεύγει τα δύο κακά που είναι η υπερβολή και η έλλειψη. Δια της επιστημονικής και αθλητικής διαπαιδαγώγησης των ενδιαφερόμενων μερών του αθλητισμού θα παράξουμε άτομα με νου υγιή εν σώματι υγιεί, αθλητές με σωστή νοοτροπία, προπονητές με παιδαγωγική συμπεριφορά και γονείς με μεγάλη αγκαλιά για τα παιδιά τους, χωρίς απώτερους σκοπούς και παράλογες προσδοκίες που δυσκολεύουν το έργο των προπονητών και τη ζωή των ίδιων τους των παιδιών.

Εφαρμόζοντας το συγκεκριμένο αναπτυξιακό μοντέλο, συμπεριλαμβάνοντας βεβαίως και ένα ενιαίο προπονητικό ανά ηλικία πρόγραμμα και εισάγοντας προς εφαρμογή από τους προπονητές έγκυρη και διαρκώς ανανεωμένη τεχνική γνώση, θα επιτύχουμε να αναδείξουμε τόσο τους αυριανούς πρωταθλητές του αθλήματος αλλά και τους αυριανούς πρωταθλητές της κοινωνίας των ωφέλιμων συνανθρώπων.

Γιατί αγαπητοί φίλοι/ες ο κυρίαρχος σκοπός του ερασιτεχνικού αθλητισμού είναι διττός και έχοντας το μέγιστο παρεκκλίνει από αυτόν χρειάζεται άμεσα και επιβεβλημένα, Αλλαγή Πορείας. Κι αυτός είναι ο κύριος λόγος που αποφάσισα να είμαι υποψήφιος για τις επερχόμενες εκλογές της ΕΟΚ. ̈Έχω στο μυαλό μου το όραμα,το σχέδιο και την μέθοδο με τα οποία θα επιτύχουμε την αναμόρφωση του αναπτυξιακού προγράμματος των αθλημάτων προς όφελος της κοινωνίας και του εκάστοτε αθλήματος.

Δημήτρης Παπαδόπουλος

Ιατρός, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Αθηνών

Βετεράνος Διεθνής Καλαθοσφαιριστής»