Εθνική: Η κατάθεση ψυχής και τρεις λέξεις-κλειδιά για την εφετινή προσπάθεια
Πέρασαν σχεδόν τρία χρόνια από την τελευταία φορά που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο φόρεσε την «γαλανόλευκη» με το νο34, αποχωρώντας μάλιστα νωρίς και με σκυμμένο το κεφάλι από την σκηνή του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Κίνας και ο μπαγάσας, φαίνεται ότι περίμενε πως και πως την αμέσως επόμενη ευκαιρία, για να βγάλει στο γήπεδο στο γήπεδο τα συναισθήματά του!
Γιατί πέρα από την ικανότητα, ο τρόπος που εκφράζεται ο εκάστοτε παίκτης μέσα στο γήπεδο, έχει σε πρώτη φάση να κάνει με το πως αισθάνεται. Και πέρα από το μοναδικό ρεσιτάλ και το ατομικό ρεκόρ πόντων (31π.) με το εθνόσημο στο στήθος, ο 27χρονος «Έλληνας Θεός του μπάσκετ» επεφύλαξε χθες (09/08) και μία κατάθεση ψυχής, που πέραν του ότι συνέβαλε τα μέγιστα σε μία επιβλητική φιλική νίκη (86-70) επί της Ισπανίας, έπεισε και τον πλέον δύσπιστο (ελπίζω) για το πόσο δεμένος είναι με την πατρίδα του και το πόσο πολύ επιθυμεί να την οδηγήσει σε μία μεγάλη διεθνή επιτυχία.
Τις χρειαζόμασταν πολύ σαν ελληνικό μπάσκετ όλες αυτές τις εικόνες που «ταξίδεψαν» σε όλον τον πλανήτη από το κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων. Γεμάτο γήπεδο εν μέσω θέρους και σε μία σχεδόν άδεια Αθήνα. Πανέμορφη ατμόσφαιρα στις κερκίδες με οικογένειες που ταξίδεψαν ακόμη και από την επαρχία για αυτό το σπουδαίο φιλικό παιχνίδι. Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα να εκπέμπει υγεία και να προκαλεί ρεαλιστικές προσδοκίες για κάτι καλό στο επερχόμενο Eurobasket (1-18 Σεπτεμβρίου) και έναν εκ των κορυφαίων αθλητών στην υφήλιο, να διαφημίζει το εθνικό μας σπορ, αλλά και το μοναδικό πάθος που τον διακρίνει για τη νίκη.
Όλα αυτά αναλύθηκαν και αποτυπώθηκαν πλήρως στο Gazzetta από τους συναδέλφους που βρέθηκαν στο γήπεδο και σας μετέφεραν όλα όσα συνέβησαν μέσα κι έξω από τις τέσσερις γραμμές αλλά και στα πρώτα κείμενα των σχολιογράφων μας που ανέβηκαν μετά το τέλος του αγώνα.
Αν και είναι αρκετά νωρίς και το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα δεν είχε συμπληρώσει καλά-καλά διψήφιο αριθμό προπονήσεων και παρατάχθηκε με δύο πολύ σημαντικές απουσίες (Σλούκας και Παπαγιάννης), το δικό μου σχόλιο θα αναλωθεί στα στοιχεία, που σύμφωνα με όσα διέκρινα, αναμένεται να καθορίσουν την εφετινή ομάδα που προετοιμάζει ο Δημήτρης Ιτούδης.
Μέγεθος, σουτ και Γιάννης
Έχουμε και λέμε, λοιπόν:
Κατ’ αρχάς, είναι ξεκάθαρο ότι ο 51χρονος Έλληνας τεχνικός από τα Τρίκαλα Ημαθίας έχει στα χέρια του ένα «υλικό», που διαθέτει όλα τα συστατικά που απαιτεί το σύγχρονο μπάσκετ. Και επειδή έχει αποδείξει ότι δεν ανήκει τυχαία στην «ελίτ» των προπονητών που εργάζονται στο υψηλότερο επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ και πέρα από συγκεκριμένες αρχές, έχει και πολύ πρωτοποριακές ιδέες, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι θα παίξουμε στοχευμένο μπάσκετ και θα κινηθούμε απόλυτα στην βάση της αξιοποίησης των πολλών πλεονεκτημάτων που έχει αυτό το ρόστερ.
H σημαντικότερη μπασκετική παράμετρος που χαρακτηρίζει το εφετινό ρόστερ της Εθνικής ομάδας, έχει να κάνει με το μέγεθος. Με την ευχή και την ελπίδα ότι η «κολώνα» του ελληνικού μπάσκετ και εκ των κορυφαίων σέντερ της Euroleague (ο Παπαγιάννης ήδη αισθάνεται καλύτερα και υπάρχει αισιοδοξία ότι θα αρχίσει σύντομα προπονήσεις) δεν θα χάσει το Eurobasket, ο ομοσπονδιακός προπονητής έχει στην διάθεσή του παίκτες που του δίνουν την ευκαιρία να παίξει με πολύ ψηλά σχήματα.
Πέραν της πολυτέλειας να διαθέτει ένα «υπερόπλο» σαν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, που με ύψος 2,11 μπορεί να παίξει και τις πέντε θέσεις, ο Δημήτρης Ιτούδης καλείται να διαχειριστεί μία 12άδα με μ.ο. ύψους που αγγίζει τα 2,03! Το μεγάλο μάκρος που λένε και οι Αμερικανοί, ειδικότερα σε μία ομάδα που έχει αμυντικό προσανατολισμό, όπως η δική μας, πέραν της κυριαρχίας στα ριμπάουντ, δίνει τη δυνατότητα για πολλά deflections, κλεψίματα και τάπες και αυτόματα χαλάει το επιθετικό παιχνίδι των αντιπάλων μέσω των λαθών.
Αυτό το κομμάτι θα είναι κομβικό για το παιχνίδι της ελληνικής ομάδας, που θα ποντάρει πάρα πολύ στις ευκαιρίες για καλάθια στο ανοιχτό γήπεδο (με την Ισπανία είχε 17π. στο πρώτο μέρος και συνολικά 22π.), που είναι και η «σπεσιαλιτέ» του Γιάννη, ενώ ο Καλάθης με τον Ντόρσεϊ μπορεί να υποστηρίξουν πολύ καλά αυτό το στυλ μπάσκετ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεγονός ότι η φάση που κατέληξε στο ασύλληπτο κάρφωμά του από alley-oop πάσα του Παπανικολάου, προήλθε από υπερπροσπάθεια και κλέψιμο του “Παπ”, o οποίος πρόλαβε να στείλει την μπάλα συστημένη στον Αντετοκούνμπο.
Σε αυτό πλαίσιο, ο πρώην προπονητής της ΤΣΣΚΑ και νυν της Φενερμπαχτσέ φαίνεται ότι θα βασιστεί σε πολύ ψηλά σχήματα. Αυτό σημαίνει ίσως και να σημαίνει ότι δύσκολα θα δούμε για πολύ χρόνο ταυτόχρονα στο παρκέ τον Καλάθη μαζί με τον Σλούκα.
Αντίθετα, ίσως να δούμε και τους δύο small forwards την ίδια στιγμή στον αγωνιστικό χώρο, με τον Παπαπέτρου στο “2” και τον Παπανικολάου στο “3” (τα πήγαν πολύ καλά μαζί). Σε σχήματα που ο Γιάννης θα είναι στο “4” ή και στο “5” και ο Θανάσης μπαλαντέρ μεταξύ “3” και “4”, η πεντάδα μας θα έχει μ.ο. ύψος από 2,05 έως 2,08 και ταυτόχρονα θα είναι ευέλικτη και κινητική.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάχθηκε και η δοκιμή του δίμετρου Παναγιώτη Καλαϊτζάκη στον “άσο”, που είναι μία καλή ιδέα (όσον αφορά το αμυντικό κομμάτι) αλλά δεν ξέρω κατά πόσο θα αποφέρει καρπούς, στην λογική της πίεσης για το αποτέλεσμα.
Το δεύτερο στοιχείο που θα καθορίσει εν πολλοίς την προσπάθεια της «γαλανόλευκης» στα επίσημα παιχνίδια, έχει να κάνει με το μακρινό σουτ. Η σταθερή ευστοχία από μακριά αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια την «αχίλλειο πτέρνα» του ελληνικού μπάσκετ και το 41,2% στα τρίποντα (7/17) κόντρα στους Ισπανούς, αν μη τι άλλο είναι μία αισιόδοξη νότα.
Χωρίς να έχουμε τον κλασσικό σουτέρ, θεωρώ ότι η προσθήκη του Τάιλερ Ντόρσεϊ, που μπορεί να δημιουργήσει για τον εαυτό του και να πάει από έξω προς τα μέσα, θα προκαλέσει αρκετές ανισορροπίες στις αντίπαλες άμυνες και θα βγάλει αρκετά ελεύθερα μακρινά σουτ.
Σλούκας, Λαρεντζάκης, Ντόρσεϊ, Αγραβάνης, Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Κασελάκης, Καλαϊτζάκης και φυσικά ο Γιάννης (είναι αρκετά βελτιωμένος) αποτελούν παίκτες που μπορούν να σκοράρουν με συνέπεια από μακριά, ενώ η προοπτική του ελεύθερου σουτ αλλά και η ψυχολογία που δημιουργεί η καλή αμυντική δουλειά, μπορεί κάλλιστα να ανεβάσει το ποσοστό ευστοχίας.
Το τρίτο στοιχείο έχει να κάνει με την αποτελεσματικότητα και την προσαρμογή του ίδιου του Αντετοκούνμπο στον τρόπο που θα τον αντιμετωπίσουν οι αντίπαλες άμυνες και στην πνευματική του ετοιμότητα να διαχειριστεί τον ηγετικό ρόλο που θα έχει. Κυρίως όσον αφορά την λειτουργία του μέσα από την ομάδα και τους συμπαίκτες του, που και τον αποδέχονται πλήρως αλλά ταυτόχρονα είναι ικανοί να αποτελέσουν άξιους συμπαραστάτες του.
Το πρώτο δείγμα – ανεξαρτήτως του θετικού αποτελέσματος – ήταν άκρως ενθαρρυντικό και η συνέχεια αναμένεται με πραγματικό μεγάλο ενδιαφέρον. Ας τελειώνει κάθε προπόνηση και αγώνας χωρίς απώλειες και όλα τα υπόλοιπα είναι στο χέρι των παικτών και του Ιτούδη. Εδώ θα είμαστε, άλλωστε, και θα τα λέμε μετά από κάθε φιλική ή επίσημη αναμέτρηση της Εθνικής μας ομάδας.
Υγ.1: Θετικές εντυπώσεις άφησαν τόσο ο Αγραβάνης (9π.), όσο και ο Κώστας Αντετοκούνμπο (7π.). Ο πρώτος μπορεί να δώσει λύσεις στο σκοράρισμα μέσα και έξω από την ρακέτα, αλλά είναι και ένα πολύ δυνατό κορμί που θα συνεισφέρει και στα ριμπάουντ, ενώ ο τρίτος διεθνής της «αγίας οικογένειας», αν και αρκετά άπαιχτος, βγάζει ενέργεια, αξιοποιεί εξαιρετικά τα μακριά του χέρια σε άμυνα κι επίθεση. Απλά θα πρέπει να μην πηδάει συνέχεια για το κόψιμο γιατί τρώει πολύ εύκολα τις προσποιήσεις.
Υγ.2: Αν και το θέμα αυτό έχει ξεκαθαρίσει προ πολλού και καλό είναι να μιλάμε μόνο για τους παρόντες, το έξτρα πλεονέκτημα που θα έδινε στην ελληνική ομάδα η παρουσία του Μήτογλου στο παρκέ. Σε συνάρτηση με την ευχέρεια που έχει στο σουτ από τα έξι μέτρα αλλά και πιο πίσω και την αναγκαστική αποσυμφόρηση της ρακέτας, αντιλαμβάνεστε πόσο θα μεγάλωνε ο δείκτης της επιδραστικότητας του “Greek Freak”!
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
