Μπατίστ στο Gazzetta για Σπανούλη: «Τον θαύμαζα ακόμη και με την... λάθος φανέλα!»

• «Με τον Σπανούλη συμπαίκτη, δεν μπορούσες να μην γίνεις καλύτερος!»
• «Δεν σταμάτησα να τον θαυμάζω ακόμη και όταν φορούσε τα... κόκκινα!»
• «Πολλοί NBAers έχουν μάθει το “Spanoulis effect”!»

Στην διάρκεια της 4ετούς συνύπαρξής του στον «Εξάστερο» συνδέθηκαν με μία σπάνιους δεσμούς φιλίας και η «χημεία» τους εντός και εκτός παρκέ, δεν είχε προηγούμενο. Ο λόγος για τον βετεράνο Αμερικανό σέντερ, Μάικ Μπατίστ, που είναι μακράν ο πιο επιτυχημένος ξένος στην ιστορία του «τριφυλλιού» και από το 2016 εργάζεται ως προπονητής στο ΝΒΑ.

Στο άκουσμα της είδησης για το τέλος καριέρας του Βασίλη Σπανούλη, το Gazzetta επικοινώνησε με τον γνωστό και ως “Μπουλντόζα” των «πρασίνων» και ο 43χρονος προπονητής (στο επιτελείο των Ορλάντο Μάτζικ) ήταν ποταμός μιλώντας για τον καλύτερό του φίλο στην Ελλάδα.

«Είναι μία ευτυχισμένη μέρα για μένα και από τότε που διάβασα στο internet τα νέα, είμαι όλος χαμόγελα! Μπορεί ο πολύς κόσμος να στενοχωριέται επειδή δεν θα ξαναδεί τον Βασίλη στα παρκέ, αλλά εγώ προσωπικά που έζησα ένα μεγάλο κομμάτι της διαδρομής του και ξέρω τι πέρασε, είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτόν. Από την Λάρισα και το Μαρούσι, στον Παναθηναϊκό και μετά στον Ολυμπιακό, η ιστορία της καριέρας του είναι σαν παραμύθι. Και όλα τα χρόνια στην κορυφή!», μας είπε αρχικά ο 3 φορές πρωταθλητής Ευρώπης με τον Παναθηναϊκό.

«Θυμάμαι ότι το καλοκαίρι του 2005 που υπέγραψε στον Παναθηναϊκό, που ο “Μου-Μου” (σ.σ. Ρόντρικ Μπλάκνεϊ) με τον οποία ήταν συμπαίκτες στο Μαρούσι μου είχε πει ότι εκτός από παίκτης με τρομερά χαρίσματα, είναι και καταπληκτικός χαρακτήρας! Αυτά τα χαρακτηριστικά ήταν πολύ σημαντικά για μένα, γιατί πάντα ήθελα να έχω συμπαίκτες για τους οποίους θα πήγαινα στον πόλεμο! Και ο Billy πολύ γρήγορα με έκανε να νιώσω αυτό το συναίσθημα. Από την αρχή κολλήσαμε πολύ, μοιραζόμαστε για αρκετά χρόνια το ίδιο δωμάτιο στις αποστολές, βλέπαμε και αναλύαμε πολλά παιχνίδια, κάναμε ατελείωτες συζητήσεις και ανταλλάσσαμε φιλοσοφίες. Πολύ γρήγορα έγινε το άλλο μου μισό στην ομάδα, με βοήθησε πολύ στο κομμάτι της ευρωπαϊκής νοοτροπίας και είχε σημαντική συμβολή στην εκτόξευση της καριέρας μου. Κάτι που συνέβη και με τους περισσότερους συμπαίκτες που είχε σε όλες τις ομάδες.», θυμάται ο Μάικ Μπατίστ και συνεχίζει:

«Με τον Σπανούλη συμπαίκτη, δεν μπορούσες να μην γίνεις καλύτερος!»

«Το πόσο τεράστιος ηγέτης ήταν μπορούν να το μαρτυρήσουν όλοι όσοι μοιράστηκαν τα ίδια αποδυτήρια μαζί του. Στα μικρά και τα μεγάλα πράγματα που καθορίζουν την πορεία μίας ομάδας. Κάποιες φορές μπορεί να συνέβαινε με κάποια λόγια που σου έλεγε, κάποιες φορές με το παράδειγμα που σου έδειχνε μπροστά σου, πάντα ήταν ο μεγαλύτερος “δουλευταράς” που έχω συναντήσει. Και αυτό φαινόταν από το ζέσταμα, όπου όλοι γυμναζόμαστε στο 75%-80%, ενώ εκείνος ήταν συνεχώς στα “κόκκινα” και ξεπερνούσε το 100%! Ήθελε να μάχεται συνεχώς με τα χίλια! Βλέποντάς τον κάθε μέρα, λοιπόν, δεν ήταν δυνατόν να μην ακολουθήσουμε το παράδειγμά του! Και με αυτόν τον τρόπο μας έκανε όλους καλύτερους! Αυτό ήταν που πάντα θαύμαζα πάνω του!», υπερθεματίζει ο μακροβιότερος ξένος του ελληνικού πρωταθλήματος.

Του ζητάμε να ξεχωρίσει στιγμές με τον “Kill-Bill” και δεν προλαβαίνουμε να τελειώσουμε την πρόταση... «Τι να πρωτοθυμηθώ από τις χιλιάδες συζητήσεις που έχουμε κάνει για τους στόχους του; Το ΝΒΑ ήταν ένας απ' αυτούς, αλλά δυστυχώς δεν έγινε πραγματικότητα. Τουλάχιστον, όπως το φανταζόταν! Όταν επέστρεψε από το Χιούστον, ήμουν ο πιο ευτυχής παίκτης του Παναθηναϊκού! Γιατί ήξερα ότι με τον Σπανούλη, η ομάδα θα ανέβαινε ένα επίπεδο αλλά κι εγώ θα ξαναέβρισκα τον αδελφό μου! Έναν άνθρωπο εμπιστοσύνης, με ήθος και αξιοσέβαστο χαρακτήρα, με τον οποίο μπορούσα να συνεννοηθώ με κλειστά μάτια! Το “triple-crown” που κατακτήσαμε μαζί το 2009, με αποκορύφωμα τον ευρωπαϊκό τίτλο στο Βερολίνο, όπου και αναδείχτηκε MVP του Final 4, αποτελεί σίγουρα την καλύτερη ανάμνηση της συνύπαρξής μας.», δηλώνει ο Μάικ και ανασύρει από την μνήμη του καλοκαίρι του 2010.

«Δεν σταμάτησα να τον θαυμάζω ακόμη και όταν φορούσε τα... κόκκινα!»

«Όταν επέλεξε να πάει στον Ολυμπιακό θυμάμαι ότι μου τηλεφώνησε για να με ενημερώσει προσωπικά για την απόφασή του. Γνωρίζοντας τι σήμαινε αυτό για την ελληνική μπασκετική πραγματικότητα, πραγματικά εξεπλάγην ακούγοντάς τον πόση όρεξη είχε για το νέο του ξεκίνημα. Η φωνή του ξεχείλιζε από το πάθος που ένιωθε για την νέα πρόκληση. Αυτό δεν τον συναντούσες συχνά σε έναν αθλητή. Αλλά αυτός ήταν ο Βασίλης Σπανούλης! Και όλοι είδαμε τι έγινε μετά από λίγα χρόνια, που οδήγησε την ομάδα του σε δύο συνεχόμενους ευρωπαϊκούς τίτλους, κερδίζοντας ταυτόχρονα και το βραβείο του MVP. Αυτό το κατόρθωμα νομίζω ότι καθορίζει το πόσο υψηλό είναι το status του στην ιεραρχία των «θρύλων» του ευρωπαϊκού μπάσκετ.», υπογραμμίζει ο Μπατίστ.

«Ακόμη και αν η αποχώρησή του από τον Παναθηναϊκό μας στενοχώρησε όλους, προσωπικά δεν σταμάτησα να τον θαυμάζω, να τον αποθεώνω και να απολαμβάνω το μπάσκετ που έπαιζε, έστω και αν φορούσα την... λάθος (σ.σ.: γέλια) φανέλα για μας! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα Final 4 είχαν άλλη αίγλη όταν ο Σπανούλης ήταν στο γήπεδο. Και γι' αυτό δεν μπορούσε κανείς να ξεγράψει τις πιθανότητες του Ολυμπιακού. Κανένας άλλος δεν μπορούσε να σηκώσει το βάρος που σήκωνε ο Βασίλης στα δύσκολα και στα κρίσιμα και γι' αυτό αποτελεί μπασκετικό είδωλο, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη.», προσθέτει και αυτομάτως κάτι θυμάται και η φωνή αλλάζει χροιά.

«Πολλοί NBAers έχουν μάθει το “Spanoulis effect”!»

«Μπορεί να γελάσεις, αλλά τα τελευταία χρόνια που εργάζομαι στο ΝΒΑ πραγματικά συγκινούμαι όταν καλούμαι να κάνω scouting και να μιλήσω στους παίκτες μας για τον τρόπο παιχνιδιού ομάδων όπως οι Τζαζ και οι Σέλτικς. Ένα από τα σημαντικότερα και πιο συχνά plays τους, λέγεται... Spanoulis και έχει να κάνει με το screen που κάνουν οι ψηλοί στην κορυφή, για να τρέξει ο Billy και με hand off να πάρει το τρίποντο! Κάθε φορά, λοιπόν, που αναλύω την συγκεκριμένη κίνηση, νιώθω μία ανατριχίλα σκεπτόμενος την επίδραση που έχει στο άθλημα.», μας εξιστορεί πριν γίνει πιο συγκεκριμένος με έναν διάλογο που είχε τον περασμένο Ιανουάριο με τον καλύτερα παίκτη των Μάτζικ.

«Θυμάμαι σαν τώρα τον Άαρον Γκόρντον – πριν γίνει ανταλλαγή στο Ντένβερ – να έρχεται και να με ρωτάει πόσο μεγάλος “δολοφόνος” ήταν αυτός ο Σπανούλης στην Ευρώπη αλλά και γιατί δεν έκανε καριέρα στο ΝΒΑ. Η απάντησή μου ήταν “πήγαινε στο youtube χτύπα το όνομά του και όχι απλά θα καταλάβεις, αλλά θα γίνεις και καλύτερος!”... Τόσο μεγάλο είναι το impact του στο παγκόσμιο μπάσκετ. Καταλαβαίνεις γιατί μόνο ευτυχία νιώθω γι' αυτόν; Συγχαρητήρια αδελφέ μου, σε αγαπώ και θα μιλήσουμε σύντομα!», καταλήγει ο Μάικ Μπατίστ.