Παπαπέτρου: Ανανέωση ισάξια με... μεταγραφή αεροδρομίου

Μετά το τέλος της σεζόν και την κατάκτηση του double, στον Παναθηναϊκό γνώριζαν πολύ καλά ότι θα ήταν αδύνατον να κάνουν το 4/4 όσον αφορά τις ανανεώσεις των συμβολαίων.

Ξεκίνησαν με 0/1 μετά την απόφαση του Ντίνου Μήτογλου να αλλάξει παραστάσεις και να αγωνιστεί στο Μιλάνο με τη φανέλα της Αρμάνι και μέσα σε διάστημα λίγων ημερών έφτασαν στο 2/3! Αρχικά ανακοίνωσαν τον Νεμάνια Νέντοβιτς έως το 2023 και ακολούθησε η ανανέωση του Ιωάννη Παπαπέτρου. Η πιο σημαντική κίνηση των «πρασίνων» στην offseason! Απ' όλες τις απόψεις. Σε περίπτωση που ο Παπαπέτρου έλεγε «όχι» στο «τριφύλλι», αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός θα είχε μπει σε ένα τεράστιο αδιέξοδο και το μέλλον θα ήταν αρκετά δυσοίωνο. Όσο... περίεργο και αν ακούγεται από τη στιγμή που μιλάμε για έναν και μόνο παίκτη.

Και θα εξηγήσω τι εννοώ: Μιλάμε για έναν παίκτη ο οποίος προέρχεται από τη καλύτερη σεζόν της καριέρας του έχοντας 2,1 πόντους κατά μέσο όρο, 4,1 ριμπάουντ και 2,4 ασίστ σε 27 ματς της EuroLeague ανά 31 λεπτά συμμετοχής με 43% στα δίποντα, 36% στα τρίποντα και 73% στις βολές, όπως επίσης 13,8 πόντους με 4 ριμπάουντ και 3,2 ασίστ στην Basket League.

Έναν παίκτη, ο οποίος επωμίστηκε τον ρόλο του αρχηγού και ευτύχησε να πανηγυρίσει το double εντός των συνόρων. Θα μου πείτε «μα στην EuroLeague; Στην 16η θέση;» Μην ξεχνάμε τα πολλά προβλήματα που αντιμετώπισε ο Παναθηναϊκός και τις ατυχίες που δεν σταμάτησαν να του χτυπούν την πόρτα όταν άρχισε να παίρνει τα... πάνω του. Αν θα μπορούσε να τα πάει καλύτερα; Σίγουρα θα μπορούσε. Όμως κοιτώντας τη συνολική παρουσία και κάνοντας τη «σούμα» τη σεζόν, θα πρέπει να μπαίνουν τα πάντα στην εξίσωση.

Επίσης μιλάμε για έναν Έλληνα παίκτη. Έναν πρωτοκλασάτο Έλληνα παίκτη! Και αν υπήρχε μία φορά η ανάγκη να παραμείνει στον Παναθηναϊκό λόγω της εξαιρετικής του χρόνιας και της φοβερής κατάστασης που βρίσκεται, το γεγονός ότι αποτελεί έναν από τους καλύτερους Έλληνες, πάνω στους οποίους οι «πράσινοι» θέλουν να φτιάξουν έναν κορμό και τα τα επόμενα χρόνια, η ανάγκη αυτή γινόταν πολλαπλάσια. Πολλώ δε μάλλον όταν μιλάμε για έναν παίκτη, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά «τι εστί Παναθηναϊκός» και πόσο επιδραστική είναι η παρουσία του μέσα στα αποδυτήρια.

Αν λάβουμε υπόψιν μας και το γεγονός ότι τον πλησίασαν και άλλες ευρωπαϊκές ομάδες (σ.σ. Εφές, Ρεάλ για παράδειγμα) αλλά εκείνος δεν ήθελε να πάει κάπου όπου δεν θα ήταν ο πρώτος πρωταγωνιστής (όπως ήταν και θα είναι στον Παναθηναϊκό), κάνει ακόμα πιο σημαντική την επιτυχία της παραμονής. Και υπάρχει και κάτι ακόμα. Ο Παπαπέτρου έλεγε και επαναλάμβανε, ότι δεν ήθελε να ήταν κάπου χωρίς να υπάρχει η προοπτική για κάτι καλό. Αυτομάτως δείχνει και τη πρόθεση του Παναθηναϊκού να κάνει το «παραπάνω βήμα» στην EuroLeague σε σχέση με τη περσινή σεζόν, δίνοντας τα κλειδιά στον αρχηγό.

Αν ο Παπαπέτρου ήταν σε άλλη ευρωπαϊκή ομάδα και είχε κάνει την ίδια σεζόν με αυτή που έκανε στο «τριφύλλι», αυτή τη στιγμή θα μιλούσαμε για μεταγραφή... αεροδρομίου. Εδώ αδικείται ο Ιωάννης. Εύκολα θα μπορούσε να μαζέψει τον ίδιο κόσμο που είχε μαζέψει και ο Μάριο Χεζόνια τον περασμένο Φεβρουάριο. Και ας μην είναι τόσο εκδηλωτικός στα social media. Απέδειξε γιατί είναι πραγματικός αρχηγός! Εκτίμησε τα πάντα στον Παναθηναϊκό, και όπως ΚΑΙ πέρυσι, έτσι ΚΑΙ φέτος, δεν άφησε την ομάδα στα δύσκολα...

Μιας και είπα Χεζόνια, ας κάνω μια παρένθεση τολμώντας μια πρόβλεψη η οποία «πηγάζει» και από το ρεπορτάζ. Αν και κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά για τίποτα, οι πιθανότητες να παραμείνει ΚΑΙ ο Κροάτης ολοένα και αυξάνονται για το... 3/4 των ανανεώσεων. Είπαμε: Ο Παπαπέτρου δεν θα έμενε σε μια κατάσταση όπου δεν θα ήταν υπήρχαν προοπτικές για κάτι καλό. Και φανταστείτε τώρα τον Παναθηναϊκό με Παπαπέτρου, Νέντοβιτς, Χεζόνια από το ξεκίνημα. Και βάλτε δίπλα τους και Σαντ-Ρος, Μέικον, Πέρι, Παπαγιάννη και το βασικό «τεσσάρι» που θα αποκτηθεί. Για άσο το έγραψα και πριν. Θα εξαρτηθούν τα πάντα από τον Μπρέι. Θα φύγει; Θα αποκτηθεί. Δεν θα φύγει; Πολύ δύσκολα να γίνει άλλη κίνηση στα γκαρντ. Όμως, δεν προδικάζω τίποτα. Στο άμεσο μέλλον θα φανούν τα πάντα. Άλλωστε αλλάζουν τα δεδομένα από τη μια μέρα στην άλλη.

Αν μη τι άλλο οι προοπτικές είναι ελπιδοφόρες στο ξεκίνημα, πολλώ δε μάλλον όταν υπάρχει και ένας προπονητής ο οποίος έχει «φάει» τα παρκέ με το κουτάλι, έχει δείξει έργο, είναι σκληρός και ο οποίος στις συνομιλίες του με τον Παπαπέτρου, του έδωσε να καταλάβει ότι υπάρχει αυτή προοπτική. Και αν πέρυσι έκανε τη καλύτερη σεζόν της καριέρας του εντός και εκτός των συνόρων, φέτος, και με τη... φόρα που έχει πάρει, φαντάζομαι ότι θα πατήσει ακόμα περισσότερο το πόδι στο γκάζι. Βέβαια στο παρκέ φαίνονται όλα... Οπότε λίγο υπομονή ακόμα μέχρι να μπουν και τα τελευταία κομμάτια του παζλ στο «πράσινο» ρόστερ ενόψει της έναρξης της νέας αγωνιστικής σεζόν.

ΥΓ: Ουσιαστικά οι υπόλοιπες κινήσεις είναι μετρημένες στον Παναθηναϊκό: Αν μείνει ο Χεζόνια (ξαναλέω το πιθανότερο) θα αποκτηθεί ένα ακόμα ξένο τεσσάρι ενώ παραμένει ανοικτό το Μπρέι ή κάποιος άλλος γκαρντ. Όπως επίσης και κάποιες άλλες κινήσεις όπως ο Χουγκάζ (θα δοθεί δανεικός στον Ιωνικό), ο Καββαδάς (ή ο Κακλαμανάκης) και η παραμονή των Μποχωρίδη, Κασελάκη. Αν δεν μείνει ο Χεζόνια θα αποκτηθεί ένα ακόμα τεσσάρι ενώ θα είναι ίδιες οι υπόλοιπες κινήσεις.

ΥΓ2: Η απόφαση για 8.000 μέγιστη παρουσία φιλάθλων στα κλειστά γήπεδα ανεξαρτήτου χωρητικότητας, σίγουρα αδικεί τον Παναθηναϊκό. Ίδιο είναι να πάει (για παράδειγμα) αντίπαλος του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ με τέσσερις χιλιάδες θέσεις κενές (ή οπουδήποτε αλλού όπου το ποσοστό των κενών θέσεων θα είναι ΠΟΛΥ πιο μικρό από το ποσοστό στην έδρα του) και ίδιο να παίζει στο ΟΑΚΑ με 10.000 θέσεις κενές; Ίσως να χρειαστεί κάποια... διόρθωση ώστε να μην υπάρχουν ανισότητες από κλειστό σε κλειστό!