Ουάιτ & Πρίφτης: Ξανά μαζί γιατί χώρια δεν μπορούν...

• Ο Πρίφτης επέλεξε τον Οκάρο γιατί τον πιστεύει
• Από τη Φλόριντα στα βάθη του Ταταρστάν
• Η (μεταξύ τους) επικοινωνία δεν κόπηκε ποτέ
• Η τρίτη και φαρμακερή απόπειρα του Παναθηναϊκού

Οι υποστηρικτές του δόγματος που θέλει τον έρωτα να φθίνει προϊόντος του χρόνου διαψεύστηκαν εμφατικά καθώς συμπληρώθηκαν κοντά έξι χρόνια από την πρώτη αντάμωση του Δημήτρη Πρίφτη με τον Οκάρο Ουάιτ και τα συναισθήματα παραμένουν το ίδιο έντονα, όπως τότε, εκείνον τον Αύγουστο του 2015. Στη σπουδαιότερη πρόκληση της καριέρας του, αναλαμβάνοντας δηλαδή την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού, ο «Πριφτάν» έκρινε περιττή την περιπλάνηση στις λίστες των ατζέντηδων για την επιλογή του βασικού πάουερ φόργουορντ. Ενδεχομένως να έριξε μια ματιά στην ατζέντα του, ίσως πάλι να προσέφυγε στη λίστα των «αγαπημένων» του καταλόγου της κινητής τηλεφωνικής συσκευής του. Σίγουρα δεν σκέφτηκε κανέναν άλλον πέραν της… καψούρας του. Ναι, του Οκάρο Ουάιτ.

Η συμφωνία του Αμερικανού με τον Παναθηναϊκό ανακοινώθηκε επισήμως και στην πραγματικότητα δεν επρόκειτο για τίποτε λιγότερο από το χρονικό ενός προαναγγελθέντος γάμου με… παππά και κουμπάρο και κάθε είδους επισημότητα. Ο Πρίφτης «ευλόγησε» αυτή τη συνεργασία γιατί την ήθελε τόσο πολύ, ενώ ο Βασίλης Σίμτσακ πέρασε τα στέφανα καθότι με τον Ουάιτ έχουν αδερφική σχέση από την εποχή που ήταν «τακίμια» (… που λέμε και στη Θεσσαλονίκη) στην περίοδο της συνεργασίας του στον Άρη. Τότε ο (νυν) άμεσος συνεργάτης του Πρίφτη ήταν παίκτης και είχε πάρει τον Αμερικανό υπό την εποπτεία του, τον βοήθησε να αναπτύξει το παιχνίδι του, να αποκτήσει την ικανότητα ανάγνωσης των φάσεων και γενικώς τον μύησε στην ελληνική (μπασκετική) λογική. Αυτή η σχέση διατηρήθηκε ως ένα βαθμό ακόμη και μετά τον αποχωρισμό (καλοκαίρι 2016) και κορυφώθηκε στη διάρκεια της συνεργασίας τους στην Ούνικς Καζάν. Αυτή τη φορά δεν μοιράζονταν βέβαια το ίδιο δωμάτιο.

Ο Πρίφτης επέλεξε τον Οκάρο γιατί τον πιστεύει

Επί τούτου μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία. Ο έρωτας είναι διαχρονικός με σπουδαιότερη απόδειξη την επιλογή του Αμερικανού, τον περασμένο χειμώνα, για την Ούνικς Καζάν. Κακά τα ψέματα, εκείνη η επιλογή ήταν πολύ δυσκολότερη από την τωρινή κι ας πρόκειται για απόσταση μεταξύ… λυκείου και πανεπιστημίου, αφού η Ούνικς Καζάν αγωνιζόταν στο Eurocup και ο Παναθηναϊκός θέλει να επιστρέψει στη λεωφόρο των επιτυχιών στην Euroleague.

Το ριψοκίνδυνου του πράγματος είχε να κάνει με τους διαδοχικούς τραυματισμούς λόγω των οποίων η αγωνιστική δράση του Ουάιτ σε βάθος (σχεδόν) τετραετίας περιορίστηκε στους μόλις 88 αγώνες εκ των οποίων οι 44 στην G League και άλλους τόσους στο ΝΒΑ (τους περισσότερους) με το Μαϊάμι. Δύο σοβαροί τραυματισμοί, ισάριθμες χειρουργικές επεμβάσεις, εκτός δράσης για σχεδόν ενάμιση χρόνο αλλά κι αυτός είναι πεισματάρης σε σημείο μη εγκατάλειψης του ονείρου του. Ανέκαθεν, αυτό ήταν το ΝΒΑ αλλά εξελίχθηκε σε εφιάλτη. Ως γνήσιος ιδεολόγος, είναι αλήθεια ότι, δυσκολεύτηκε πολύ στον συμβιβασμό με την επιστροφή στην ευρωπαϊκή καριέρα, αλλά το μυαλό του έκανε «κλικ» όταν δέχθηκε τηλεφώνημα από… Ρωσία μεριά.

Από τη Φλόριντα στα βάθη του Ταταρστάν

Η χιλιομετρική απόσταση προσδιορίζεται στα 10.000 χλμ αλλά… χαλάλι. Αυτό το ταξίδι έκανε ο Οκάρο Ουάιτ τον περασμένο Νοέμβρη ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση/πρόκληση μιας νέας συνεργασίας με τον Δημήτρη Πρίφτη στην Ούνικς Καζάν. Όπως τότε έτσι και τώρα στον Παναθηναϊκό, ο Αμερικανός νιώθει ασφάλεια για το περιβάλλον εργασίας, για τις σκέψεις του προπονητή του, για τον χρόνο που θα του δώσει αλλά και τον τρόπο χρησιμοποίησής του. Ο δε Πρίφτης εκτιμά ότι δεν αναλαμβάνει ρίσκο αντίστοιχο με αυτό του περασμένου χειμώνα. Τότε είχε πει στο Gazzetta ότι… «πράγματι είναι απόφαση με πολύ υψηλό ρίσκο. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι έχει να παίξει ενάμιση χρόνο, αλλά προέρχεται από αλλεπάλληλους τραυματισμούς και ήρθε σε μια στιγμή όπου οι αγωνιστικές υποχρεώσεις έχουν ξεκινήσει. Θα μιλούσαμε διαφορετικά αν ερχόταν το καλοκαίρι και ακολουθούσε μια νορμάλ προετοιμασία… Πιστεύω όμως ότι αξίζει το ρίσκο γιατί έχω γνώση των δυνατοτήτων του, του χαρακτήρα του και της προσωπικότητάς του. Γνωρίζοντας όλ’ αυτά, αποφάσισα να πάρω αυτό το ρίσκο. Έχουμε υπομονή, ξέρουμε ότι θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στη διαχείριση και δεν θα ρισκάρουμε. Ο αγωνιστικός ρυθμός έρχεται με τον καιρό και ο Οκάρο θα είναι σε αγωνιστική ετοιμότητα μετά από δύο μήνες». Όπερ και εγένετο.

Η (μεταξύ τους) επικοινωνία δεν κόπηκε ποτέ

Οι δεσμοί φιλίας και κυρίως αλληλοεκτίμησης αναπτύχθηκαν στο διάστημα συνύπαρξής τους στον Άρη. Τότε ο Οκάρο Ουάιτ συνάντησε και τελικώς λειτούργησε σε απολύτως οικογενειακό περιβάλλον. Την ίδια εποχή δημιουργήθηκαν ισχυροί δεσμοί με συγκεκριμένα πρόσωπα και διατηρήθηκαν στην πορεία του χρόνου. «Στα χρόνια που ακολούθησαν της συνεργασίας μας στον Άρη, διατηρούσαμε αραιή επαφή. Ο Οκάρο είχε εμμονή με το ΝΒΑ. Προσωπικά θεωρώ ότι εκεί ανήκει γιατί πιστεύω ότι έχει τις δυνατότητες. Απλώς, κάποιες ατυχίες και κυρίως οι τραυματισμοί τον έχουν κρατήσει σε απόσταση από το ΝΒΑ. Το περασμένο καλοκαίρι (2020) μιλήσαμε μαζί του, του κάναμε πρόταση αλλά αρνήθηκε γιατί ήθελε να κάνει μια τελευταία προσπάθεια στο ΝΒΑ. Στη συνέχεια, βλέποντας τα δεδομένα που διαμορφώθηκαν στο ΝΒΑ, στην επόμενη επαφή που κάναμε, αποφάσισε να έρθει», είχε πει ο Δημήτρη Πρίφτης σε συνέντευξή του στο Gazzetta.

Η τρίτη και φαρμακερή απόπειρα του Παναθηναϊκού

Η πρώτη χρονολογείται το καλοκαίρι του 2016. Ήταν η εποχή που ο Αμερικανός είδε να αραδιάζονται στα πόδια του μερικά εκατομμύρια ευρώ από τους Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό αλλά ως αρνήθηκε να εγκαταλείψει το όνειρό του και δικαιώθηκε για την εμμονή του. Δεν θαμπώθηκε από τον πακτωλό των χρημάτων που του πρόσφεραν οι δύο αιώνιοι και μάλιστα με διετές (κλειστό) συμβόλαιο συνεργασίας, παρότι προερχόταν από ένα συμβόλαιο 170.000 δολαρίων στον Άρη. Ήταν το καλοκαίρι που οι «κίτρινοι» είχαν στείλει έναν άλλον καλό φίλο του Αμερικανού στις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Σάββα Καμπερίδη, αλλά στη διάρκεια του δείπνου των δύο ανδρών κατέστη σαφές ότι δεν είχαν καμία πιθανότητα διατήρησής του στο ρόστερ. Δύο χρόνια αργότερα, ο Παναθηναϊκός κοίταξε και πάλι την περίπτωση του αλλά όχι με την ίδια θέρμη όπως το καλοκαίρι του 2016.

Η τρίτη ήταν και η φαρμακερή όπου σ’ αυτήν την περίπτωση ο χρόνος λειτούργησε υπέρ του ενδεχομένου συνεργασίας καθώς οι αρχικές απαιτήσεις του Αμερικανού δεν πτόησαν τον Δημήτρη Πρίφτη. Ο Έλληνας τεχνικός γνωρίζει τον τρόπο σκέψης του παίκτη, λίγο πολύ ήξερε ότι θα φέρει στα μέτρα του Παναθηναϊκού τα οικονομικά «θέλω» του Ουάιτ, ουσιαστικά επέμεινε στην περίπτωσή του και εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκε…