Περπέρογλου: Μην τα παρατάς ποτέ! (pics)

• Τα... τρία παράσημα με τις κούπες Euroleague
• Το σοβαρό πρόβλημα υγείας που δεν τον λύγισε
• Η εξήγηση της μεταγραφής στον Ολυμπιακό το 2012
• Μια γεμάτη καριέρα
• Το κεφάλαιο Εθνική και η ΑΕΚ που υποστήριζε μικρός

Έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για άλλον έναν σπουδαία Έλληνα παίκτης O Στράτος Περπέρογλου είπε ένα συγκινητικό αντίο στο αγαπημένο του άθλημα και το Gazzetta στέκεται στον παίκτη που δεν τα παράτησε ποτέ παρά τις ατυχίες και έφτασε σε πολλές... χρυσές στιγμές με αποκορύφωμα τις τρεις κούπες Euroleague (1 με Ολυμπιακό και 2 με Παναθηναϊκό).

Τα... τρία παράσημα με τις κούπες Euroleague

Ο Στράτος σε όλη του την καριέρα ήταν ένας παίκτης με ποιότητα στον επιθετικό τομέα, ο οποίος ανά πάσα στιγμή μπορούσε να απειλήσει τόσο με το εξωτερικό του παιχνίδι με το τρίποντο, αλλά και το post up σε αρκετές περιπτώσεις, ξέροντας να διαβάζει τις αντίπαλες άμυνες. Ένα παιδί από την Καβάλα που πάντα ονειρευόταν να παίξει μπάσκετ όπως έγραψε και στην συγκινητική του ανάρτηση. Αυτό το παιδί μεγάλωσε και κατάφερε να φτάσει τρεις φορές στην κορυφή της Ευρώπης. Το 2009 και το 2011 με τον Παναθηναϊκό και το 2013 με τη φανέλα του Ολυμπιακού.

Έδωσε σημαντικές λύσεις στους... αιώνιους και έγραψε το όνομα του με χρυσά γράμματα στην ιστορία των ομάδων. Στον τελικό του 2013 των Πειραιωτών με τη Ρεάλ, σταμάτησε στους 10 πόντους, ενώ σε εκείνον του 2009 κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, μέτρησε 6 με 2 ασίστ και 2 ριμπάουντ με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Στον τελικό του 2011 μέτρησε 2 πόντους και 4 ριμπάουντ στα 9 λεπτά που έμεινε στο παρκέ. Kατέκτησε και 4 πρωταθλήματα, αλλά και 3 Κύπελλα Ελλάδος. Πήρε ένα Super Cup στην Ισπανία, Κύπελλο Τουρκίας το 2015 με την Εφές και πρωτάθλημα Σερβίας μ τον Ερυθρό Αστέρα το 2019.

Το σοβαρό πρόβλημα υγείας που δεν τον λύγισε

Το 2011 ο Στράτος επέστρεφε από την Καλιφόρνια και ανησύχησε, αφού δεν ένιωθε το γόνατο του όταν έφτασε Αθήνα. Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα (θρόμβωση στην ιγνυακή φλέβα στο πόδι του) του είπαν να καθίσει κάτω και να μην κουνηθεί, ενώ αναγκάστηκε να μείνει έξι μήνες εκτός δράσης και δέκα μέρες στο νοσοκομείο. Aυτή η περιπέτεια δεν τον λύγισε, τον έκανε ακόμα πιο δυνατό σε μελλοντικές δυσκολίες και συνέχισε να δείχνει την ποιότητα του πάνω στο παρκέ.

«Επέστρεφα από την Καλιφόρνια. Το πρώτο παιδί μου ήταν λίγων μηνών και είχαμε πάει για να το δουν οι γονείς της συζύγου μου. Όταν έφτασα στην Αθήνα δεν ένιωθα το γόνατό μου. Ο πόνος μεγάλωσε και την επόμενη μέρα έκανα εξετάσεις (MRI). Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα μου είπαν να καθίσω κάτω και να μην κουνηθώ. Δεν περιμένεις να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιο ένας 26χρονος. Εμεινα δέκα μέρες στο νοσοκομείο και πέρασα έξι μήνες εκτός δράσης.

Το δύσκολο για μένα ήταν πως δεν είχαν απάντηση για την επιστροφή μου. Μπορεί να μην κατάφερνα να επιστρέψω. Ηταν δύσκολη περίοδος. Μετά από ένα μήνα κατάφερα να αρχίσω να τρέχω ξανά. Ηταν δύσκολο γιατί δεν ήξερα αν θα μπορούσα να επιστρέψω. Ηταν μια δοκιμασία για μένα και την πίστη μου, ό,τι και αν γινόταν. Ο κόουτς Ομπράντοβιτς με περίμενε να επιστρέψω. Δεν είχα συμβόλαιο και δεν πληρωνόμουν για έξι μήνες και όταν επέστρεψα τον Φεβρουάριο με περίμενε. Τον ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό», είχε πει ο Περπέρογλου σε συνέντευξη.

Η εξήγηση της μεταγραφής στον Ολυμπιακό το 2012

Το 2012 η μεταπήδηση του από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό δεν άρεσε σε φίλους των... πρασίνων όπως είναι φυσιολογικό όταν ένας παίκτης κάνει το δρομολόγιο αυτό. Ο Περπέρογλου εξήγησε για ποιο λόγο πήρε την απόφαση και ξεκαθάρισε πως δεν είχε άλλες επιλογές.

«Δεν ήταν μια τυπική κίνηση που θα έκανα εγώ. Προερχόμουν από τραυματισμό και στο τέλος της σεζόν δεν μου έγινε πρόταση. Ο Παναθηναϊκός είχε πολλές αλλαγές και ο νέος προπονητής δεν με ήθελε στην ομάδα. Ηταν Αύγουστος και ο Ολυμπιακός ήρθε τότε όταν δεν είχα προτάσεις. Δεν υπήρχαν επιλογές για μένα. Η άλλη επιλογή ήταν να μείνω έξω και να περιμένω. Είμαι ευγνώμων για αυτή τη διετία στον Ολυμπιακό», ήταν τα λόγια του.

Μια γεμάτη καριέρα

Αναμφίβολα αποτελεί έναν από τους πιο πετυχημένους Έλληνες παίκτες των τελευταίων ετών. Από τον Ηλυσιακό και τα χρόνια που συστήθηκε για τα καλά στο ελληνικό κοινό με τον Πανιώνιο μέχρι τις ευρωπαϊκές κούπες με τον Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό (το 2012 είχε κάνει το δρομολόγιο από τους πράσινους στους ερυθρόλευκους). Φυσικά το είχε φτιάξει για τα καλά το όνομα του και η ποιότητα του... γυάλισε και σε άλλες κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες. Πρόσφερε τις υπηρεσίες του στο παρκε και όπου και αν πήγε, όλοι είχαν να πουν έναν καλό λόγο για εκείνο. Εφές, Μπαρτσελόνα, Χάποελ Ιερουσαλήμ και Ερυθρός Αστέρας ήταν οι τελευταίες ομάδες της μπασκετικής του σταδιοδρομίας.

Δεν σταμάτησε ποτέ να δουλεύει, να βελτιώνεται, να προσφέρει στους τομείς που τον χρειάζεται η κάθε ομάδα. Ήξερε τον τρόπο να γίνει επιδραστικός κατά τη διάρκεια ενός ματς. Ωραίο, γλυκό, αξιόπιστο σουτ και δεν είναι τυχαίο που τελείωσε την καριέρα του με 37.1% στα τρίποντα στη Euroleague. Μπορούσε να ξεμπλοκάρει την ομάδα του σε καταστάσεις που το είχε τόσο ανάγκη με ένα μεγάλο σουτ.

Το κεφάλαιο Εθνική και η ΑΕΚ που υποστήριζε μικρός

Σε συνέντευξη του είχε πει πως υποστήριζε την ΑΕΚ όταν ήταν μικρός. Παρακολουθούσε τη Βασίλισσα και έχει πολλές αναμνήσεις. Παρόλο που η μοίρα δεν τον έφερε ποτέ στον δρόμο της ΑΕΚ, παρά το ενδιαφέρον της τα προηγούμενα χρόνια.

Και φυσικά σημαντικό και ξεχωριστό κεφάλαιο στην καριέρα του είναι και η Εθνική μας. Η πορεία του στην Εθνική και στα μετάλλια ξεκίνησε από την Εφήβων, όπου πανηγύρισε το χάλκινο μετάλλιο στο Eurobasket 2002 και στο Παγκόσμιο του 2003.

Το καλοκαίρι του 2007 κλήθηκε από τον Παναγιώτη Γιαννάκη στην προετοιμασία της Εθνικής Ανδρών για το Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας, ενώ το 2011 κατέκτησε το χάλκινο στο Eurobasket της Πολωνίας. Στη συνέχεια συνέχισε με τα γαλανόλευκα τόσο στο Παγκόσμιο του 2010, όσο και στα Eurobasket του 2011, 2013 και 2015, αλλά και στο Προολυμπιαό του Τορίνο του 2016. Πέτυχε 344 πόντους σε 68 ματς.

«Το χέρι του Θεού ποτέ δεν με άφησε, ούτε την οικογένεια μου και έφτασα εκεί όπου έδειχνε αδύνατο. Το σχέδιο του ήταν να γίνω επαγγελματίας μπασκετμπολίστας. Από μικρό παιδί στην Καβάλα ποτέ δεν φαντάστηκα την πορεία μου αλλά και της οικογενειάς μου. Τα μέρη που πήγε, τα όνειρα που έγιναν πραγματικότητα» είχε γράψει στο... αντίο. Ο Στράτος φεύγει από το μπάσκετ γεμάτος και ξέρει πως οι κορυφές που έφτασε είναι πολλές, σε μια διαδρομή με πολλά εμπόδια και δυσκολίες, τα οποία όμως δεν γινόταν να τον... λυγίσουν. Ο Περπέρογλου δεν τα παράτησε ποτέ και δικαιώθηκε με τα όσα πέτυχε στο μπάσκετ.