Ολυμπιακός: Θέμα μεγέθους και ταχύτητας στην πάσα

• Θέμα μεγέθους
• Λιγότερη ντρίμπλα, ταχύτητα στην πάσα
• Όσο ανοίγει το γήπεδο ο Βεζένκοβ...
• Συγκέντρωση 40 λεπτά

Η καλή απόδοση του Ολυμπιακού και η ευρεία νίκη επί της Ζενίτ δεν πρόκειται να αλλάξουν την δική μου οπτική για τα φιλικά προετοιμασίας. Αυτά τα παιχνίδια είναι περισσότερο για τους προπονητές και λιγότερο για τους οπαδούς.

Συμπεράσματα δεν μπορούμε να βγάλουμε, ωστόσο δε γίνεται να μην αναφέρουμε πως ξεκάθαρα η ομάδα βρίσκεται στο σωστό μονοπάτι. Αυτό φαίνεται όχι από το αποτέλεσμα, αλλά από τον τρόπο λειτουργίας στο παρκέ.

Η φετινή ομάδα έχει ορισμένες βελτιώσεις σε σχέση με την περσινή και δεν αναφέρομαι φυσικά στο ατομικό ταλέντο, αλλά σε γενικούς κανόνες του παιχνιδιού και σωματοδομικά.

Θέμα μεγέθους

Ας τα βάλω σε μία σειρά και ξεκινάω από το μέγεθος.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι ένας προπονητής ο οποίος δίνει μεγάλο βάρος στο μέγεθος των περιφερειακών παικτών κυρίως. Το physicality στην άμυνα θα είναι το σήμα κατατεθέν των «ερυθρόλευκων» κάτι όμως που ίσχυε και όλους τους «Σεπτέμβρηδες» των περασμένων ετών.

Η διαφορά είναι πως πλέον μπορεί να το υποστηρίξει αυτό. Ο Ολυμπιακός θέλει να είναι σκληρός και στις δύο πλευρές του παρκέ και η αλήθεια είναι πως έχει το μέγεθος να το κάνει.

Ας αφήσουμε τα 218 εκατοστά του Φαλ στην άκρη και ας πάμε στα γκαρντ. Ο Τόμας Ουόκαπ διαθέτει μέγεθος, είναι δυνατός σε πόδια και κορμό και δεν τον κερδίζεις εύκολα σε «1on1».

Το καλό με το να βλέπεις ένα ματς από κοντά κι όχι από την τηλεόραση είναι πως έχεις την ικανότητα να παρατηρείς πράγματα μακριά από την μπάλα στην οποία επικεντρώνεται η κάμερα.

Ο Ουόκαπ φροντίζει στην άμυνα να βρίσκεται μόνιμα μπροστά στον προσωπικό του αντίπαλο και να τον κουράσει στον κατέβασμα της μπάλας.

Επιστρέφω στο «μέγεθος». Στα πρώτα 5 λεπτά έχει ποστάρει δύο φορές ο Φαλ, μία ο Ουόκαπ που κέρδισε φάουλ και μία ο Βεζένκοβ που έδωσε ασίστ στον Σλούκα στην αδύνατη πλευρά (weak side). Θυμάμαι να μην αρέσει στον Μπαρτζώκα το low post παιχνίδι, αλλά ενδεχομένως να μην είχε τα εργαλεία για να το υπηρετήσει και δεν ήταν απλά θέμα φιλοσοφίας.

Μετά προς το τέλος είδαμε πεντάδα με ΜακΚίσικ, Βεζένκοβ, Ζαν Σαρλ και Μάρτιν. Αυτό κι αν είναι μέγεθος.

Λιγότερη ντρίμπλα, ταχύτητα στην πάσα

Πέρυσι σε αρκετές περιπτώσεις η υπερβολική χρήση ντρίμπλας ταλαιπωρούσε τον Ολυμπιακό και τα μάτια μας. Το over dribbling είναι κακός μπελάς για κάθε ομάδα. Το αν το έχουν διορθώσει στον Ολυμπιακό είναι κάτι που θα μας το δείξει η συνέχεια και κυρίως τα επίσημα παιχνίδια.

Με τη Ζενίτ προτιμούσαν την πάσα από την ντρίμπλα, αλλά μην κρίνουμε από ένα ματς. Αν κι η διάθεση υπάρχει…

Γενικά η ταχύτητα της μεταφοράς της μπάλας με πάσες ήταν σε εξαιρετικό για τα δεδομένα της περιόδου, επίπεδο. Στο μυαλό τους οι παίκτες είχαν πως θα μετακινήσουν την αντίπαλη άμυνα ώστε να της δημιουργήσουν ρήγμα.

Υπήρχαν κι εξαιρέσεις φυσικά. Υπήρχαν παίκτες που ενώ υπήρχε μία επιπλέον πάσα προτίμησαν να σουτάρουν. Αυτό είναι θέμα προπονητή ως προς το να επαναπροσδιορίσει ορισμένα πράγματα σε παίκτες με συγκεκριμένο ρόλο.

Επίσης μιας και αναφέρθηκα στην πάσα, μου άρεσαν πολύ και φάσεις με πάσα προς τα πίσω όπως η τελευταία του ημιχρόνου με ΜακΚίσικ και Σλούκα (εύστοχο τρίποντο), αλλά και οι πολλές συνεργασίες μεταξύ των δύο ψηλών.

Όσο ανοίγει το γήπεδο ο Βεζένκοβ...

Ο Σάσα Βεζένκοβ συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε κι ακόμη καλύτερα. Ο Βούλγαρος φόργουορντ έχει βελτιώσει κι άλλο το σώμα του ενώ η αυτοπεποίθηση με την οποία παίζει αγγίζει τον ουρανό.

Σίγουρα έχει πρόβλημα στην άμυνα κοντά στο καλάθι, θα πρέπει να σπρώχνει περισσότερο αλλά και πόσες φορές θα τον… κατεβάσουν χαμηλά οι αντίπαλοι; Όχι πολλές θεωρώ.

Πάντως ο άτιμος ανοίγει τα όρια του γηπέδου τόσο πολύ. Με αυτόν στο παρκέ, οι χώροι που δημιουργούνται στην επίθεση θυμίζουν αεροδρόμιο.

Καλά να είναι το παιδί και να συνεχίσει έτσι.

Συγκέντρωση 40 λεπτά

Ο Ολυμπιακός έχει πολλά να διορθώσει. Απέχει αρκετά από το να παίξει το μπάσκετ που μπορεί και που θέλει ο προπονητής του. Σωστά ο Μπαρτζώκας πρόλαβε καταστάσεις με τις χθεσινοβραδινές του δηλώσεις.

Για παράδειγμα παρατήρησα έλλειψη συγκέντρωσης από ένα σημείο κι έπειτα. Τα ματς αυτά λέγονται φιλικά προετοιμασίας γιατί σε προετοιμάζουν για καταστάσεις που θα συναντήσεις σε επίσημους αγώνες.

Η Euroleague δεν σηκώνει χαβαλέ και έλλειψη συγκέντρωσης. Σε ένα δίλεπτο μπορεί ο αντίπαλος να σε εξαφανίσει.

Το να διασκεδάζουν οι παίκτες στο παρκέ είναι ωραίο και θεμιτό. Αρκεί να μην προσπερνούν την λεπτή γραμμή στην οποία ισορροπεί η διασκέδαση με την πνευματική χαλαρότητα.

ΥΓ: Ο Ζαν Σαρλ προσφέρει δεκάδες πράγματα είτε αγωνιζόμενος στη θέση «4» είτε στη θέση «5». Απελευθερωμένος στο παιχνίδι του και καμία σχέση με τον «κουμπωμένο» παίκτη που βλέπαμε πέρυσι.

ΥΓ 2: Το καλό με το να ταξιδεύεις στο εξωτερικό με την ομάδα είναι πως σου δίνεται η ευκαιρία να διακρίνεις πράγματα μακριά από το γήπεδο. Λεπτομέρειες οι οποίες ενδεχομένως να παίζουν ρόλο.

ΥΓ 3: Ο Πασκουάλ ήδη πρέπει να νοσταλγεί τον Πάνγκος.