Το πιο ωφέλιμο «εμπόδιο»

Αν κάποιος δεν είδε το παιχνίδι και απλά έμαθε το τελικό σκορ (83-68), είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα θεώρησε το αποτέλεσμα απολύτως φυσιολογικό και αναμενόμενο. Ακόμη κι αν η Ζάλγκιρις ήταν δεδομένο ότι κάποια στιγμή θα έβγαζε αντίδραση και παρ' ότι ο νέος προπονητής της, Γιούρι Ζντοβτς, έχει σαφώς πιο αμυντικογενή φιλοσοφία από τον προκάτοχό του.

Οι «ερυθρόλευκοι», βλέπετε, προέρχονταν από δύο καθαρές νίκες στο Φάληρο και μία ήττα στις λεπτομέρειες και στην παράταση του “Palau Blaugrana” κι αν υπήρχε ένα ερωτηματικό για το θεωρητικά πιο βατό παιχνίδι τους από το ξεκίνημα της σεζόν, αυτό είχε να κάνει κυρίως με την διαχείριση της πρώτης «διαβολοβδομάδας», όσον αφορά την κόπωση, την ψυχολογική φόρτιση, αλλά και την πνευματική επαναφορά μετά την πρώτη εφετινή ήττα της σεζόν.

Κάπως έτσι, λοιπόν, το ματς στο Φάληρο ξέφυγε πολύ γρήγορα από τα χέρια του και πριν ο Μπαρτζώκας σκεφτεί καν τις πρώτες διορθωτικές κινήσεις, οι Λιθουανοί είχαν εκθέσει την 2η καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης (μ.ο. 65,6π.), είχαν σκοράρει 31 πόντους στα πρώτα 13 λεπτά και είχαν θέσει τις προϋποθέσεις για ένα ηχηρό διπλό.

Το χειρότερο απ' όλα ήταν ότι το -14 με το οποίο προηγήθηκαν οι φιλοξενούμενοι δεν ήταν απόρροια των λαθών, αλλά περισσότερο της απάθειας και της έλλειψης διάθεσης που επέδειξε η βασική πεντάδα των «ερυθρολεύκων» αλλά και της ευκολίας με την οποία έδινε πόντους μέσα στο «ζωγραφιστό».

Ήταν ξεκάθαρο ότι ο Ολυμπιακός δεν βρισκόταν σε μειονεκτική θέση από την επίθεσή του αλλά τιμωρούσε τον εαυτό από το στοιχείο που τον είχε απογειώσει στις τρεις πρώτες αγωνιστικές και αποτελούσε το σημαντικότερο σημείο αναφοράς του.

Για λίγα λεπτά, οι λάτρεις των αριθμών και της παράδοσης θυμήθηκαν ότι η πρωταθλήτρια Λιθουανίας είναι μακράν ο πιο «κακός δαίμονας» της ομάδας του Πειραιά. Από την σεζόν 2016-2017 κι εντεύθεν, η Ζάλγκιρις μετρούσε 10 νίκες σε 12 αγώνες, με την τελευταία νίκη της ελληνικής ομάδας να χρονολογείται από τις 11 Νοέμβρη του 2019.

Αν υπήρχαν δύο παράμετροι που συνέβαλαν στο ελάχιστο χρονικό διάστημα που απαιτήθηκε για την εξισορρόπηση της κατάστασης, αυτοί είχαν να κάνουν με την πολύ ζεστή αντιμετώπιση του κοινού αλλά και της σπίθας που έδωσαν στην αντεπίθεση, ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης με τον Σακίλ ΜακΚίσικ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι από εκείνο το σημείο και μετά, οι Πειραιώτες ήταν λες και σεληνιάστηκαν σε άμυνα και επίθεση και γύρισαν τον διακόπτη με την δεύτερη πεντάδα τους (Σλούκας, Λαρεντζάκης, ΜακΚίσικ, Πρίντεζης και Ζαν Σαρλ). Με παθητικό μόλις 8 πόντους στα τελευταία επτά λεπτά της 2ης περιόδου, οι γηπεδούχοι έβγαλαν τρομερό πάθος στα μετόπισθεν και πήραν τους 28 από τους 36 πόντους του πρώτου μέρους από τον πάγκο.

Για να περιγράψουμε το εύρος της αμυντικής ολιγωρίας των παικτών του Ολυμπιακού στο πρώτο 20λεπτό, αρκεί να ρίξουμε μία ματιά στο ποσοστό του 16,6% (12/72 τριπ.) των αντιπάλων του στα τρία πρώτα ματς και να το συγκρίνουμε με το 46,1%(6/13) με το οποίο σούταραν οι Λιθουανοί πριν την ανάπαυλα.

Η συνέχεια μπορεί να μην αντέχει κριτικής υπό την έννοια ότι οι «ερυθρόλευκοι» κυριάρχησαν πλήρως στο 2ο μέρος και άγγιξαν το φράγμα των 20 πόντων στο 36', αξίζει όμως ιδιαίτερης μνείας, γιατί καταδεικνύει την διαφορά του εφετινού συνόλου που έχει δημιουργήσει ο 56χρονος προπονητής και το οποίο, κάθε παιχνίδι που περνάει, αφήνει ολοένα και διαφορετικού τύπου υποσχέσεις.

Όλες όμως, έχουν κοινό παρονομαστή την άμυνα, που αποτελεί την πυξίδα του ελκυστικού αγωνιστικού προφίλ που παρουσιάζουν φέτος οι τρεις φορές πρωταθλητές Ευρώπης. Και ειδικότερα σε μία βραδιά που δεν άρχισε καλά και πρόσθεσε πίεση μέσα στο σπίτι τους, αλλά έκλεισε με θριαμβευτική νότα.

Μετά από 4 αγωνιστικές, οι Πειραιώτες, μετρούν 3 πειστικές νίκες και μία ήττα στις λεπτομέρειες, δέχονται τους λιγότερους πόντους σε 40 λεπτά αγώνα (μ.ο. 63,2π.), έχουν συνολικά την 2η καλύτερη άμυνα (μ.ο. 66,2π.) πίσω από τον Ερυθρό Αστέρα και χάρη σε αυτό το χαρακτηριστικό, μπορούν να είναι ανταγωνιστικοί ακόμη και σε ματς στα οποία δεν σουτάρουν καλά (36,2% εντός πεδιάς κόντρα στην Μπάρτσα).

Πέρα απ' αυτό, όμως, ο Ολυμπιακός παίζει ταυτόχρονα γρήγορο και ελκυστικό μπάσκετ, απειλεί κοντά και μακριά από το καλάθι (50% με 14/28 τριπ.), μπορεί να τρέξει και κυριαρχεί στα ριμπάουντ, έχοντας ταυτόχρονα πολλούς διακριθέντες ανά παιχνίδι (Σλούκας 17π. & 5ρ. με 3/5 τριπ., Λαρεντζάκης 13π., 2ασ. με 3/4 τριπ.).

Μ' αυτά και με εκείνα, η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα ολοκληρώνει το πρώτο 15ήμερο της κανονικής περιόδου με ρεκόρ 3-1 και χωρίς ακόμη “γκέλα” στο ενεργητικό της και ετοιμάζεται για το δεύτερο εφετινό crash-test επί ρωσικού εδάφους με αντίπαλο την ΤΣΣΚΑ.

Η «ψαριά» της Μόσχας θα αποτελέσει σαφώς πιο σοβαρό δείγμα για την εξαγωγή συμπερασμάτων, αν και οι πρώτες εντυπώσεις συγκλίνουν ότι ο εφετινός Ολυμπιακός μοιάζει φτιαγμένος για να επιστρέψει στα playoffs. Στην χειρότερη περίπτωση όσον αφορά στην ευρωπαϊκή του διαδρομή. Το αγωνιστικό πρόσωπο της Κυριακής (17/10) απέναντι στον Προμηθέα, θα μας δώσει τροφή για περαιτέρω σχόλια και αναλύσεις γύρω από την επιρροή των παικτών από τα συνεχόμενα παιχνίδια.