Ολυμπιακός: Εκτός έδρας νίκη με 24% στο τρίποντο έχει διπλή σημασία

Ο Ολυμπιακός κατάφερε να φύγει με χαμόγελα από το Καζάν και να πάρει μία νίκη την οποία ενδεχομένως να μνημονεύουμε σε τρεις μήνες. Δίνω μεγάλη σημασία στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα διότι η νίκη δεν ήρθε με 12-13 τρίποντα, δεν ήρθε με κανά εξωφρενικό ποσοστό πίσω από τα 6.75. Ισα ίσα που με 24% δεν θυμάμαι πολλές ομάδες να έχουν πανηγυρίσει εκτός έδρας.

Αυτό σημαίνει πως οι Πειραιώτες βρήκαν άλλους τρόπους να δημιουργήσουν προβλήματα στην Ούνικς. Εδειξαν υπομονή, πάσαραν σωστά με αποτέλεσμα τις 26 ασίστ, πήγαν αρκετά στο δίποντο και τελείωσαν με 64.7% και κυρίως όσο κυλούσε ο χρόνος και ο αγώνας κρινόταν στις λεπτομέρειες έσφιγγαν σαν τανάλια την άμυνά τους.

Να δούμε όμως και ορισμένα στοιχεία στην τακτική τα οποία έπαιξαν το ρόλο τους στην εξέλιξη της αναμέτρησης.

Περιόρισε το ατομικό ταλέντο των αντιπάλων

Η Ούνικς δεν βρίσκεται τυχαία σε αυτή τη θέση, ούτε ήταν τυχαίο το γεγονός πως προερχόταν από τέσσερις διαδοχικές νίκες. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι καλή ομάδα, αλλά με ευκολία καταλαβαίνω πως διαθέτει πολλούς καλούς παίκτες με μπόλικο ατομικό ταλέντο.

Γενικά είναι ομάδα η οποία δεν πασάρει αρκετά και οι περισσότεροι παίκτες της δημιουργούν για τον εαυτό τους. Όμως είναι εκπληκτικοί σε αυτό.

Για αυτό θεωρώ πως ο Ολυμπιακός αποφάσισε να κλείσει τη ρακέτα του, να την προφυλάξει περισσότερο από άλλες φορές. Με τον Κάνααν μόνο απέτυχαν. Με όλους τους άλλους το πλάνο του Μπαρτζώκα λειτούργησε με εξαίρεση ένα δίλεπτο του Λορέντζο Μπράουν στο τέλος του ημιχρόνου.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό το οποίο πρόσφερε πολύτιμες λύσεις ήταν η άμυνα στο pick 'n' roll. Οι «ερυθρόλευκοι» όσο πλησίαζε το παιχνίδι στο τέλος του, τόσο ανέβαζαν το επίπεδο της πίεσης πάνω στην μπάλα κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα να ανταποκριθούν καλύτερα οι παίκτες του Μπαρτζώκα και στο σκριν στη μπάλα.

«Χτύπησε» τις αλλαγές εν κινήσει

Στην επίθεση δεν έπαιξε άσχημα ο Ολυμπιακός αφού βρήκε πολλά ελεύθερα τρίποντα όπως συνέβη και στο Μιλάνο μία εβδομάδα νωρίτερα. Με την Αρμάνι μπήκαν, με την Ούνικς όχι. Έχει σημασία να παρατηρούμε των αριθμό των ελεύθερων σουτ γιατί όσο να 'ναι δείχνει μία σωστή κατεύθυνση, μία σωστή λειτουργία.

Ο Ολυμπιακός γνώριζε από το scouting πως η Ούνικς αμύνεται με αλλαγές στα σκριν. Όπως και αυτός. Αυτομάτως έχει έναν καλύτερο τρόπο να ανταποκριθεί αφού το κάνει καθημερινά στην προπόνησή του. Μία ιδιαιτερότητα που παρατήρησα ήταν πως αντιμετώπιζαν με συνεχή κίνηση τις αλλαγές στην άμυνα των αντιπάλων τους.

Τι εννοώ; Αρκετές φορές ο γκαρντ με την μπάλα μένει με ψηλό αντίπαλο και κάνοντας 2-3 ντρίμπλες πίσω ανοίγει τον χώρο για να τον παίξει στα πόδια. Στο Καζάν σπάνια έγινε αυτό. Αντιθέτως με το που γινόταν αλλαγή την «χτυπούσαν» πάνω στην κίνηση, πάνω στη ροή του συστήματος.

Με αυτόν τον τρόπο φρόντιζαν να βρουν σε ανισορροπία την άμυνα των γηπεδούχων και κάπως έτσι δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για αρκετά από τα ελεύθερα σουτ, τα οποία δυστυχώς ήταν άστοχα.

Το 2nd unit και η αντίδραση στην εσωστρέφεια

Για δεύτερο συνεχόμενο εκτός έδρας παιχνίδι ανταποκρίθηκε περίφημα το second unit. Οι παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο μπήκαν συγκεντρωμένοι και έτοιμοι, στοιχείο το οποίο σίγουρα δείχνει καλή δουλειά και σε πνευματικό επίπεδο. Δεν αναφέρομαι στην περίπτωση του Σλούκα που έχει άπειρες ικανότητες και έκανε αισθητή την παρουσία του αμέσως με δημιουργία και σκορ, αλλά σε παίκτες όπως ο Λαρεντζάκης, ο Μάρτιν, ο ΜακΚίσικ οι οποίοι έχουν ιδρώσει για τον χρόνο συμμετοχής τους.

Ο Ολυμπιακός αν έχανε αυτό το ματς θα αναφερόμασταν σε μία «αυτοκτονία» που θα πλησίαζε την περσινή στο Κάουνας. Σε τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις με την διαφορά στο +3 αστόχησαν σε ελεύθερο τρίποντο. Αν θυμάμαι καλά ο Ουόκαπ σε ένα, ο ΜακΚίσικ στο 64-67 και ο Βεζένκοβ στην παράταση.

Επίσης έγιναν λάθη βιασύνης όπως αυτό του «Λάρι» ο οποίος από τον παρορμητισμό και την λαχτάρα του έτρεξε μόνος του στον αιφνιδιασμό και δεν έπιασαν τα φρένα, ή τη λάθος μακρινή πάσα του ή την απόφαση του Σλούκα σε μία κατάσταση αιφνιδιασμού η οποία όμως δεν έδινε καθαρό πλεονέκτημα.

Η αντίδραση του Ολυμπιακού μετά την ήττα στο ντέρμπι της Basket League είναι εντυπωσιακή. Η εσωστρέφεια που δημιουργήθηκε βρήκε απάντηση στην ταπεινότητα, στα καθόλου λόγια και στην μπόλικη δουλειά. Αν είχαν νικήσει οι «ερυθρόλευκοι» τον Παναθηναϊκό, δεν ξέρω αν θα είχαν κάνει 2/2 σε Μιλάνο και Καζάν. Είναι λίγο δύσκολο να το καταλάβει ο κόσμος αυτό. Μπράβο σε όλους για την αντίδρασή τους.

Ο Ολυμπιακός έχει ρεκόρ 9-4 και η αλήθεια είναι πως ελάχιστοι το περίμεναν όταν ξεκινούσε ο φετινός «μαραθώνιος». Η ομάδα παίζει πολύ καλό μπάσκετ και συμπληρώνοντας 13 αγωνιστικές λίγοι είναι οι αντίπαλοι που έχουν δείξει πώς υπερτερούν στο παρκέ. Με αυτό το ρεκόρ η «οκτάδα» ΜΟΝΟ την οποία σκέφτονται στον Ολυμπιακό, φαντάζει αρκετά κοντά.

Χρειάζεται ταπεινότητα, συγκέντρωση, υγεία και σωστή διαχείριση ενός κακού αποτελέσματος το οποίο σίγουρα θα έρθει κάποια στιγμή. Χρειάζεται διαχείριση της απόλυτα λογικής αγωνιστικής κάμψης που θα έρθει κάποια στιγμή. Εκτός αν νομίζετε πως απευθυνόμαστε σε ρομπότ που 9 μήνες θα παίζουν στην ίδια ένταση και στον ίδιο ρυθμό. Άνθρωποι είναι...

ΥΓ: Αν ο Ολυμπιακός στην επόμενη τριάδα αγώνων (Ερυθρός Αστέρα εκτός, Βιλερμπάν εντός, Μπάγερν εντός) κάνει δύο νίκες θα βρεθεί σε εξαιρετική βαθμολογική κατάσταση.

ΥΓ 2: Η απόδοση και τα αποτελέσματα του Ολυμπιακού αποδεικνύουν πως το πρόγραμμα της Euroleague είναι μία καλή δικαιολογία και τίποτα περισσότερο.

ΥΓ 3: Η απόδοση του Λαρεντζάκη πρέπει να πάψει να μας εντυπωσιάζει πλέον. Το επίπεδό του έχει αλλάξει. Από το 38' μέχρι το 45' είχε 2 πόντους, 5 ριμπάουντ, 2 ασίστ και 2 λάθη.