• Τρόι Ντάνιελς (Αρμάνι Μιλάνο)
• Νάιτζελ Ουίλιαμς Γκος (Ρεάλ Μαδρίτης)
• Κένεθ Φάριντ (ΤΣΣΚΑ Μόσχας)
• Ουέιντ Μπάλντουιν (Μπασκόνια)
• Εμάνουελ Μουντιέ (Ζαλγκίρις)
• Χασάν Μάρτιν (Ολυμπιακός)
• Ρομπ Γκρέι (Μονακό)
• Όου Τζέι Μέιγιο (Ούνικς Καζάν)

Κοινός παρονομαστής των οκτώ περιπτώσεων είναι ότι κανείς δεν έχει ανταποκριθεί στο ύψος των περιστάσεων αλλά καθεμία έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Υπό την έννοια ότι υπάρχουν αυτοί που λειτουργούν σε περιβάλλοντα υψηλών απαιτήσεων κι έχουν την ευθύνη της ανταπόκρισης σε ομάδες πολύ υψηλών στόχων, όπως για παράδειγμα είναι ο Ουίλιαμς Γκος της Ρεάλ Μαδρίτης. Όπως εξάλλου και παίκτες με μικρότερο αγωνιστικό ρόλο αλλά και βαρύ βιογραφικό οι οποίοι τα έχουν βρει… μπαστούνια στην Euroleague. Βέβαια, βρισκόμαστε μόλις ένα σκαλί παραπάνω από το 1/3 της κανονικής διάρκειας, οπότε έχουν μπροστά τους χρόνο για να βελτιώσουν την εικόνα τους.

Τρόι Ντάνιελς (Αρμάνι Μιλάνο)

Όσο βαρύ είναι το βιογραφικό του με τα ένσημα ετών στο ΝΒΑ, τόσο απαρατήρητος έχει περάσει στα γήπεδα της Euroleague. Για την ακρίβεια, ο Αμερικανός έκανε αισθητή την παρουσία του μόνο στην άνετη νίκη της Αρμάνι Μιλάνο επί του Ερυθρού Αστέρα. Δείχνει να μην ανταποκρίνεται στα «θέλω» του Έτορε Μεσίνα, γι’ αυτόν τον λόγο ο Ιταλός προπονητής έχει τοποθετήσει τους γηγενείς παίκτες πιο ψηλά από τον Ντάνιελς στο rotation της ομάδας. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι δεν έχει χρησιμοποιηθεί περισσότερα από 60 αγωνιστικά λεπτά, όπου περιορίστηκε στους 3.9 πόντους με 9/30 σουτ. Δεν έχει δοκιμαστεί σε πιο ηγετικό ρόλο.

Νάιτζελ Ουίλιαμς Γκος (Ρεάλ Μαδρίτης)

Το ισχυρό ελαφρυντικό του έχει να κάνει με τον τόπο δραστηριοποίησής του, το μπασκετικό περιβάλλον της Ρεάλ Μαδρίτης, όπου θα περιθώρια προσαρμογής δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλα, οι απαιτήσεις είναι υψηλές και ο αγωνιστικός ρόλος του διαφέρει με τον αντίστοιχο που είχε σε άλλες ευρωπαϊκές ομάδες. Παράλληλα, ο Αμερικανός είχε να διαχειριστεί και προβλήματα τραυματισμών, λόγω αυτών απουσίασε στους περισσότερους αγώνες, αλλά και σ’ αυτούς που πήρε χρόνο συμμετοχής, δεν ήταν λειτουργικός στην επίθεση. Και δεν είναι τόσο οι επτά πόντοι ανά παιχνίδι, όσο τα χαμηλά ποσοστά σε σουτ εντός παιδιάς (42.9%) και τρίποντα (31.3%). Τουλάχιστον οι ασίστ (14) είναι περισσότερες από τα λάθη (9). Ο Γκος θα κριθεί κυρίως στα παιχνίδια που ακολουθούν στα οποία λογικά θα πάρει περισσότερα λεπτά συμμετοχής.

Κένεθ Φάριντ (ΤΣΣΚΑ Μόσχας)

Ο τραυματισμός του Νίκολα Μιλουτίνοφ τον έφερε στην Euroleague και η αλήθεια είναι ότι… σήκωσε σκόνη η μεταγραφή του στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Πρόκειται εξάλλου για παίκτη με οκταετή θητεία στο ΝΒΑ, με διψήφιο μέσο όρο πόντων στις περισσότερες χρονιές του. Λογικά, ο Δημήτρης Ιτούδης θα περίμενε περισσότερα από τον έμπειρο Αμερικανό σέντερ από τους 2.29 πόντους που προσφέρει ανά αγώνα με το χαμηλότατο 26.7% στα σουτ εντός παιδιάς. Ακόμη και τα 17 ριμπάουντ που μάζεψε συνολικά μάλλον είναι ελάχιστα για το επίπεδό του. Έτσι το άμεσο αποτελέσματα στο οποίο προσδοκούσαν οι Μοσχοβίτες δεν ήρθε ποτέ και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο 32χρονος σέντερ χρησιμοποιείται λίγο περισσότερο από επτά λεπτά ανά αγώνα.

Ουέιντ Μπάλντουιν (Μπασκόνια)

Η μεταγραφή του στην Μπασκόνια στοιχειοθέτησε μια μορφή προαγωγής στην Euroleague έπειτα από την αρκετά καλή σεζόν του με την Μπάγερν Μονάχου, μέχρι στιγμής όμως ο Αμερικανός δεν ανταποκρίνεται στα ηγετικά καθήκοντα που του έδωσαν τόσο ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς όσο και ο νυν τεχνικός των Βάσκων, Νέβιν Σπάχια. Η στατιστικη γράφει ότι σκοράρει 10.6 πόντους ανά αγώνα, αλλά έχει αναλάβει περισσότερες από 130 προσπάθειες, τα δε ποσοστά του είναι χαμηλά, ειδικά αυτό στο μακρινό σουτ (21/9%) το οποίο είναι χειρότερο και από το περσινό. Βασικά, η στατιστική προσέγγιση της πορείας του Μπάλντουν αντανακλά σ’ ένα στοιχείο. Ο παίκτης που έχει την μπάλα στα χέρια του έχει μεγαλύτερο αριθμό λαθών (36) σε σχέση με τις τελικές πάσες (33).

Κέντρικ Πέρι (Παναθηναϊκός)

Η παρθενική σεζόν του στην Euroleague εξελίσσεται εφιαλτικά για τον βραχύσωμο γκαρντ του Παναθηναϊκού, με συνέπεια (μέχρι στιγμής) να θεωρείται ένα χαμένο αγωνιστικό στοίχημα. Η επένδυση στον έμπειρο γκαρντ δεν έχει οδηγήσει σε οποιαδήποτε μορφής απόσβεση καθώς η επιδραστικότητά του στο παιχνίδι της ομάδας είναι χαμηλότατη, η δε αποτελεσματικότητά του περιορίζεται στους 4.4 πόντους ανά αγώνα με… ποσοστά νικοτίνης στα σουτ. Είναι απογοητευτικό το 26.3% στα δίποντα, ομοίως και το 25.7% στα τρίποντα. Πέραν αυτών όμως, εμφανίζεται ελαχίστως δημιουργικός με τις 2.1 τελικές πάσες που έχει ανά παιχνίδι. Τουλάχιστον είναι από τους γκαρντ που αποφεύγουν τα λάθη.

Εμάνουελ Μουντιέ (Ζαλγκίρις)

Είναι αυτό που λένε… «όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι». Από την έντονη προσμονή για το ντεμπούτο του στην Euroleague με τη φανέλα της Ζαλγκίρις, στην ακόμη εντονότερη απογοήτευση από την αγωνιστική παρουσία του. Βέβαια, ο λόγος του διαζυγίου του με τη λιθουανική ομάδα δεν ήταν μόνο αγωνιστικός, έπαιξε ρόλο κι ένας τραυματισμός, αλλά και στα πέντε παιχνίδια που έπαιξε, δεν έθελξε δα με την παρουσία του. Με εξαίρεση τον αγώνα με τον Ολυμπιακό, στους υπόλοιπους δεν ανέλαβε πρωτοβουλίες και γενικώς δεν ανταποκρίθηκε στον ρόλο για τον οποίον αποκτήθηκε.

Χασάν Μάρτιν (Ολυμπιακός)

Πέρυσι κράτησε μόνος του τη θέση «5» στον ολυμπιακό αφού ο Οκτάβιους Έλις... δεν υπήρχε. Φέτος ντύθηκε «Οκτάβιους» Έλις κι έχει αφήσει μόνο του Μουσταφά Φαλ να παλεύει. Ο Αμερικανός ψηλός των «ερυθρόλευκων» αντιμετωπίζει πρόβλημα και στα δύο του γόνατα, έχει παρουσιαστεί πιο βαρύς και στο παρκέ μοιάζει να παίζει δύο ταχύτητες πιο αργά από συμπαίκτες κι αντιπάλους.

Μετά από 13 αγωνιστικές έχει βοηθήσει απειροελάχιστα αναγκάζοντας τον Γιώργο Μπαρτζώκα να προσθέσει στο ρόστερ τον Κουίνσι Έισι. Ο Μάρτιν έχει τεράστια πτώση σε σχέση με τον παίκτη που είδαμε πέρυσι.

Ρομπ Γκρέι (Μονακό)

Το δικό του ελαφρυντικό βρίσκεται στην περιορισμένη πίστη του τεχνικού επιτελείου στις δυνατότητές του καθώς οι προσθήκες των Μάικ Τζέιμς, Λίο Βέστερμαν έδειξαν ξεκάθαρα ότι θα είχε περιορισμένο ρόλο. Ωστόσο, στα παιχνίδια που πήρε λεπτά συμμετοχής ο περσινός MVP των τελικών του Eurocup ήταν αναποτελεσματικός. Ευστόχησε σε μόλις έξι σουτ μέχρι τώρα, εμφανίζεται ελαχίστως δημιουργικός και γενικώς διανύει ίσως τη χειρότερη επαγγελματική σεζόν στην καριέρα του. Συνυπολογίζεται η μειωμένη πίστη του προπονητή στο πρόσωπό του.

Όου Τζέι Μέιγιο (Ούνικς Καζάν)

Εκείνο το παιχνίδι απέναντι στην Αρμάνι Μιλάνο απέκτησε μορφή ηλιαχτίδας μέσα στη συννεφιά καθώς ήταν το μοναδικό που εμφανίστηκε στο παρκέ ο γκαρντ που περιμέναμε. Στα υπόλοιπα, ο 34χρονος Αμερικανός δεν θυμίζει σε τίποτε το βαρύ όνομα που έπαιξε επί σειρά ετών στο ΝΒΑ και είχε πλουσιοπάροχα συμβόλαια. Βγάζοντας δηλαδή από την εξίσωση τον αγώνα με την ιταλική ομάδα, ο Μέιγιο σε οκτώ παιχνίδια σημείωσε 22 πόντους, έδωσε τέσσερις ασίστ και υπέπεσε σε έξι λάθη. Κυρίως όμως, δεν ανέλαβε πρωτοβουλίες με συνέπεια να μην επιδρά στο παιχνίδι της ομάδας του. Γι’ αυτόν τον λόγο, ο χρόνος συμμετοχής του παρουσίασε πτωτική τάση.