Η Euroleague και ο Ολυμπιακός μου θυμίζουν τους λοιμωξιολόγους
Στην Euroleague, σε ό,τι αφορά τον Ολυμπιακό δεν υπάρχει «έπρεπε να νικήσει» πριν από κανένα παιχνίδι εκτός έδρας. Δεν καταλαβαίνω από που κι ως που θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο πως οι «ερυθρόλευκοι» θα νικήσουν στο Βελιγράδι, στο Μιλάνο, στο Μόναχο κλπ. Οι αποστάσεις μεταξύ των περισσότερων ομάδων δεν είναι μεγάλες και σε μία βραδιά όλα μπορούν να συμβούν.
Μπορεί για παράδειγμα να κάνεις πάρτι στο Μιλάνο και να χάσεις στο Βελιγράδι. Μπορεί επίσης να νικήσεις στο Καζάν με 24.3% στα τρίποντα και να ηττηθείς από τον Ερυθρό Αστέρα έχοντας 45.8% από τα 6.75.
Ας μπούμε όμως στους αγωνιστικούς λόγους που διέκρινα και στοίχισαν στον Ολυμπιακό την τρίτη διαδοχικά εκτός έδρας νίκη.
Οι λόγοι της ήττας
1. Εφαγε ξύλο κι έκανε πίσω. Ο Αστέρας πρεσβεύει ένα πολύ συγκεκριμένο μπάσκετ. Αμύνεται σκληρά στα όρια του φάουλ, ρίχνει μπόλικο «μπασκετικό» ξύλο, ρίχνει τον ρυθμό χαμηλώνοντας σε μεγάλο βαθμό των αριθμό των κατοχών σε κάθε παιχνίδι και στην επίθεση ποντάρει πολλά στο low post παιχνίδι καθώς επίσης και στην ενέργεια του κοινού. Οποιος θέλει να κάνει drive θα φάει τσεκουριά. Χρησιμοποιούν τα φάουλ τους και γενικά βάζουν την επίθεση σε δεύτερες σκέψεις αν θέλει να πάει σε διείσδυση.
Να μείνω στην άμυνα. Το ρόστερ των Σέρβων διαθέτει μέγεθος και δύναμη από τον point guard μέχρι το σέντερ. Παίκτες που διαθέτουν μακριά χέρια και τα χρησιμοποιούν ώστε να κάνουν τη ζωή του παίκτη με τη μπάλα, δύσκολη. Στην πρώτη περίοδο κι ενώ στον Ολυμπιακό τα γνώριζαν όλα αυτά, κάθισαν και τις «έφαγαν». Έτρωγαν (μπασκετικό) ξύλο κι έκαναν πίσω. Επαιζαν ρολόι στην επίθεση μετά από μία πάσα. Μερικές φορές και χωρίς καν πάσα.
Στο δεύτερο δεκάλεπτο μάτσαραν την ενέργεια και τη δύναμη. Αντί να κάνουν βήμα πίσω, απαντούσαν με τον ίδιο τρόπο κι έτσι άλλαξαν την εικόνα του ματς. Θα ήταν διαφορετικό όμως αν το πρώτο δεκάλεπτο έληγε 13-19 αντί για 19-15.
2. Πνευματικά αδύναμοι. Οι παίκτες του Μπαρτζώκα έχασαν εύκολα την ψυχραιμία του σε ορισμένα διαστήματα της αναμέτρησης. Εκνευρίστηκαν με την δυναμική άμυνα των Σέρβων, εκνευρίστηκαν με κάποιες αποφάσεις των διαιτητών ενώ θεωρώ πως εκνευρίστηκαν και με λίγες εγωιστικές προσπάθειες συμπαικτών τους που δεν πάσαραν ενώ θα έπρεπε.
Έπρεπε να έχουν μείνει πιο ήρεμοι. Δεν είναι εύκολο καθότι όπως συνηθίζω να γράφω «είναι άνθρωποι, αλλά όχι ρομπότ», όμως αυτή είναι μία λεπτομέρεια που ξεχωρίζει τις πολύ καλές ομάδες από άλλες.
Η έλλειψη ψυχραιμίας δημιούργησε εκνευρισμό, ο εκνευρισμός δημιούργησε επιπολαιότητα, η επιπολαιότητα δημιούργησε βιασύνη, η βιασύνη δημιούργησε λάθη και κακές επιλογές και η αλυσίδα ολοκληρώθηκε με το αρνητικό αποτέλεσμα.
3. Δεν βρήκε απάντηση στον Νίκολα Κάλινιτς. Ο Σέρβος φόργουορντ είναι πολύ δυνατός και χάρη σε αυτό το χαρακτηριστικό μπορεί και δημιουργεί προβλήματα στον αντίπαλο κοντά στο καλάθι. Μόνο που τον Ολυμπιακό τον... ρήμαξε. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ράντονιτς είχε δώσει ξεκάθαρη εντολή. Κεντρικό pick 'n' roll με τον Κάλινιτς, να υποχρεώσει τους Πειραιώτες να αλλάξει το μαρκάρισμα πάνω του και αυτός ξεκινούσε από την κορυφή και παίζοντας «κώλο κώλο» (να με συμπαθάτε για την έκφραση, αλλά έτσι τη λέμε στο μπάσκετ) πλησίαζε στο καλάθι και σκόραρε. Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν πως το ίδιο έκανε και με αντίπαλο τον Ουόκαπ ο οποίος αν και φημίζεται για τη δύναμή του, έκανε όλο και πιο πίσω σε κάθε ντρίμπλα του Σέρβου.
4. Δεν έβγαλε μία «κρίσιμη» άμυνα. Κάθε άμυνα στο μπάσκετ είναι σημαντική, αλλά δεν είναι όλες κρίσιμες. Ο Ολυμπιακός φημίζεται για τον αμυντικό του προσανατολισμό, ωστόσο από το 32:24 του ματς μέχρι το 36:51 έχει δεχθεί 17 πόντους. Σε αυτό το διάστημα των 4:27 ο Ερυθρός Αστέρας είχε 8 καλάθια σε 9 κατοχές και στη μία που αστόχησε πήρε το επιθετικό ριμπάουντ και σκόραρε με βολές. Το χειρότερο από όλα ήταν πως τα περισσότερα καλάθια ήταν εύκολα, με εξαίρεση ένα τρίποντο του Ουόλτερς που έκανε το 67-66.
Στο ίδιο διάστημα η επίθεση των Πειραιωτών λειτουργούσε αρκετά καλά επίσης, αλλά τι να το κάνεις αν δεν βγάζεις δύο άμυνες, να πας την διαφορά στις δύο κατοχές (4+ πόντους) και να βάλεις πίεση στον αντίπαλο.
5. Η αλλαγή της άμυνας στον Σλούκα. Ο Ράντονιτς βλέποντας τον 31χρονο γκαρντ του Ολυμπιακού να έχει κέφια τόσο σε δημιουργία όσο και σε εκτέλεση, αποφάσισε να αλλάξει την άμυνα πάνω του περίπου στα μισά της τελευταίας περιόδου. Η αντιμετώπιση στο pick 'n' roll άλλαξε και από αλλαγή πήγε στην επιλογή να ανεβάζει τον ψηλό πολύ ψηλά και να παίζει παράλληλα με τον σκρίνερ.
Με αυτόν τον τρόπο έδιωχνε την μπάλα από τα χέρια του Σλούκα, του απαγόρευε να αποφασίζει αυτός έχοντας πασάρει σε συμπαίκτη του και άφηνε τις αποφάσεις στους υπόλοιπους συμπαίκτες του. Τρανό παράδειγμα τα δύο τρίποντα του ΜακΚίσικ (στο ένα κέρδισε φάουλ και στο άλλο αστόχησε).
Ουσιαστικά ο Ράντονιτς είπε «ας χάσω από τους άλλους και όχι από τον Σλούκα».
Η Euroleague θυμίζει τους λοιμωξιολόγους
Ακόμη κι έτσι πάντως λεπτομέρειες ήταν αυτές που στέρησαν τη νίκη στον Ολυμπιακό. Η διαφορά ποιότητας του ρόστερ και οι προσωπικότητες που διαθέτει, φρόντισαν να τον κρατήσουν στη διεκδίκηση της νίκης μέχρι και το 37΄του παιχνιδιού. Αν ο Φαλ ήταν υγιής ίσως κάναμε διαφορετική κουβέντα, αλλά με τα «αν» δεν γίνεται κουβέντα.
Σίγουρα θα ήταν τέλειο ένα 3/3 μακριά από το ΣΕΦ, αλλά θα ήταν και λίγο αφύσικο είναι η αλήθεια. Παίζουν κι οι άλλες ομάδες μπάσκετ. Το ευχάριστο στην περίπτωση των «ερυθρόλευκων» είναι πως έχουν δημιουργήσει μία «μαγιά» και βρίσκονται ψηλά στην κατάταξη ακόμη κι όταν χάνουν.
Η Euroleague μου θυμίζει κατά κάποιο τρόπο τους λοιμωξιολόγους. Κάθε εβδομάδα που ακολουθεί είναι και πιο κρίσιμη από την προηγούμενη. Ο Ολυμπιακός υποδέχεται την «διαβολοβδομάδα» Μπάγερν και Βιλερμπάν και θα κλείσει τον πρώτο γύρο στο ΟΑΚΑ. Αν κάνει το 2/3 θα είναι σε εκπληκτική βαθμολογική θέση στα μισά της διοργάνωσης με ρεκόρ 11-5.
ΥΓ: Για πρώτη φορά είδαμε αρκετό χρόνο μαζί Σλούκα και Ουόκαπ, αλλά ο Αμερικανός δεν υποστήριξε την επιλογή του Μπαρτζώκα και την δική μου επιθυμία με την κακή του απόδοση. Και Σλούκα, Ουόκαπ, Ντόρσεϊ ταυτόχρονα είδαμε.
ΥΓ 2: Θα ερχόταν κάποια στιγμή και η αγωνιστική κάμψη σε ατομικό επίπεδο. Λογικό είναι οι παίκτες να έχουν τέτοια διαστήματα μέσα στη σεζόν. Θα ήταν αδύνατο και οι 10 να έπαιζαν το ίδιο καλά για εννιά μήνες σερί.
ΥΓ 3: Κατανοώ απόλυτα τον ενθουσιασμό, τη λαχτάρα και όλα τα έντονα συναισθήματα των παικτών την ώρα που παίζουν, αλλά μην ξεχνάνε πως τις αντιδράσεις τους τις βλέπει εύκολα ο κόσμος μέσα από δεκάδες κάμερες σε κάθε γήπεδο.
ΥΓ 4: Ο ΜακΚίσικ στην Euroleague σουτάρει με 58.6% (17/29) στις βολές. Ο ΜακΚίσικ στην Basket League σουτάρει με 58.8% (10/17) στις βολές. Χθες ήταν καλός, επιθετικός όπως τον θέλει ο Μπαρτζώκας, αλλά βάλε τις ρημάδες τις βολές.
ΥΓ 5: Ο Φαλ αλλάζει όλη την λειτουργία της ομάδας, συνεπώς και την εικόνα της.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
