Παναθηναϊκός: Ένα γράμμα στον... Αη Βασίλη για να σωθεί η χρονιά

• Οι προβληματισμοί και οι λύσεις
• Η επόμενη ημέρα και το... πισωγύρισμα

Για να λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη, στο ΟΑΚΑ έγινε το... λογικό και το αναμενόμενο.

Ο Ολυμπιακός ήταν από τη πρώτη στιγμή το φαβορί απέναντι στον Παναθηναϊκό (όπως ήταν και στο ΣΕΦ πριν από έναν μήνα ασχέτως αν οι «πράσινοι» έβγαλαν περίσσια αυταπάρνηση και τεράστιο χαρακτήρα) και φρόντισε να το δείξει στο παρκέ. Κακά τα ψέματα. Είναι πολύ καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό και όποιος λέει το αντίθετο ή θέλει να πιστέψει το αντίθετο, είτε εθελοτυφλεί, είτε δεν ξέρει μπάσκετ, είτε τα οπαδικά γυαλιά αποτελούν το μόνιμο... αξεσουάρ του.

Μπορεί το «τριφύλλι» να έκανε παλικαρίσια ανατροπή και να έφερε ένα χαμένο ματς στη μία κατοχή 10 λεπτά πριν από το τέλος, αλλά αν δούμε το ντέρμπι του ΟΑΚΑ συνολικά, η ομάδα που δικαιούταν και έπρεπε να νικήσει ήταν ο Ολυμπιακός. Τελεία και παύλα. Οτιδήποτε άλλο είναι για λαϊκή κατανάλωση.

Οι προβληματισμοί και οι λύσεις

Σίγουρα οι «πράσινοι» θα κρατήσουν το καλό τους διάστημα στην 3η περίοδο όπου «έβγαλαν» μερικές όμορφες φάσεις, αλλά αν θέλουν να «κοιτάξουν» το δάσος και να μην μείνουν στο... δέντρο της (παραλίγο) ανατροπής, θα πρέπει αφενός να ξεκινούν καλύτερα και πιο συγκεντρωμένα τα ματς ώστε να μην φτάνουν στο σημείο να «κυνηγούν» την ανατροπή και αφετέρου να μην... χάνουν το μυαλό τους.

Δεν ήταν λίγες οι φορές (για ένα ακόμη ματς) που ο Παναθηναϊκός πήγε σε... σκοτωμένες επιθέσεις, σε επιθέσεις που δεν πρόλαβε καν να σουτάρει έχοντας λήξει το 24άρι, σε επιθέσεις όπου τα λάθη των παικτών δεν δικαιολογούνται γι' αυτό το επίπεδο. Και από τη στιγμή που υπάρχει και διαφορά ποιότητας μεταξύ των «αιωνίων» τη φετινή σεζόν, το αποτέλεσμα θα αποτυπωνόταν μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ.

Όπως και αποτυπώθηκε στο ΟΑΚΑ. Και αν εξακολουθεί να υπάρχει αυτή η διαφορά και στη συνέχεια της σεζόν, πώς θα μπορέσει ο Παναθηναϊκός να διεκδικήσει τους δύο ρεαλιστικούς του στόχους, δηλαδή το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ελλάδας; Από τη μία ο Γιώργος Μπαρτζώκας είπε ότι ο Ολυμπιακός έχει πραγματικά βαθύ ρόστερ. Δεν χρειάζονται σχόλια. Πράγματι. Φάνηκε ότι έχει πολλές λύσεις με πρώτο και καλύτερο εκφραστή τον ΜακΚίσικ. Από την άλλη ωστόσο ο Δημήτρης Πρίφτης υπογράμμισε ότι ο Παναθηναϊκός ίσως να χρειάζεται ενίσχυση σε πολλές θέσεις και όχι μόνο σε μία. Ασχέτως αν τα οικονομικά του συλλόγου είναι σε άθλια κατάσταση με αποτέλεσμα και αυτή η... μία κίνηση ενίσχυσης θα γίνει μετά κόπων και (οικονομικών) βασάνων.

Καλώς ή κακώς, ο προπονητής του Παναθηναϊκού είπε την αλήθεια. Και ουσιαστικά παραδέχθηκε εμμέσως πλην σαφώς τις λανθασμένες επιλογές που έγιναν το περασμένο καλοκαίρι και τις οποίες τις βρίσκει μπροστά της η ομάδα. Ουσιαστικά μόνο ένας... Άγιος Βασίλης θα σώσει την κατάσταση ώστε να κάνει τις απαιτούμενες και άκρως αναγκαίες αλλαγές στο ρόστερ. Όχι τίποτε άλλο, αλλά για να σωθεί η χρονιά. Γιατί με το υπάρχον ρόστερ, στο τέλος της σεζόν θα έχει να θυμάται μόνο το Σούπερ Καπ του περασμένου Σεπτεμβρίου στην Πάτρα και τίποτε άλλο.

Ναι, δεν λέω. Στα ντέρμπι «αιωνίων» όπου διακυβεύονται και άλλα πράγματα (περηφάνια, υστεροφημία, εγωισμός κ.ο.κ.) πέρα από το αγωνιστικό και μόνο κομμάτι, μπορεί να συμβούν τα πάντα. Ναι, μπορεί να συμβούν. Όχι, όμως, σε μια σειρά αγώνων. Όπως έχει αποδείξει η ιστορία, η (συνολικα καλύτερη) ομάδα και εκείνη που έχει τις περισσότερες λύσεις, στο τέλος και σε βάθος χρόνου θα είναι και η τελική νικήτρια. Και αυτή τη στιγμή, δεν είναι ο Παναθηναϊκός η καλύτερη ομάδα, αλλά ο Ολυμπιακός.

Η επόμενη ημέρα και το... πισωγύρισμα

Και για να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να είναι σε μια σειρά αγώνων σταθερά ανταγωνιστικός προκειμένου να διεκδικήσει τον τίτλο, θα πρέπει να ενισχυθεί. Ο Πρίφτης είπε ότι θέλει ενίσχυση σε πολλές θέσεις. Και θα συμφωνήσω. Ένας και μόνο Γιόβιτς δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη, όσο καλός παίκτης και αν είναι, όσο υγιής και αν παρουσιαστεί, όσο και αν μπορεί να κάνει την διαφορά. Σίγουρα ένας τέτοιος παίκτης θα «σουλουπώσει» το επιθετικό παιχνίδι των «πρασίνων» ενώ αμυντικά τα αντίπαλα γκαρντ θα βρίσκουν απέναντί τους έναν (σχεδόν) δίμετρο πλέι μέικερ ωστόσο ο Παναθηναϊκός «πονάει» και στο «4» και στο «5».

Ο Οκάρο Ουάιτ όχι μόνο δεν δικαιολογεί τα χρήματα που παίρνει, αλλά σε κάνει να τα... κλαις. Ο Πρίφτης ήξερε καλύτερα όταν τον πήρε, αλλά τι να τις κάνει μόνο τις αμυντικές του αρετές και το γεγονός ότι καλύπτει χώρους και είναι μαχητής, εάν στην επίθεση αλλού πατάει και αλλού βρίσκεται με αποτέλεσμα να μπουρδουκλώνεται μόνος τους και να κάνει λάθος ενώ κάθε φορά που επιχειρεί να σουτάρει το πρώτο πράγμα που «φωνάζει» κάποιος είναι «κάποιος στο επιθετικό ριμπάουντ». Τα ίδια έκανε και στο ντέρμπι. Ασχέτως αν είναι μερικές, ελάχιστες, εκλάμψεις.

Από εκεί και πέρα δεν... υπάρχει δεύτερο «κλασσικό» τεσσάρι που να μπορεί και να σουτάρει από μακριά. Ο Έβανς χρησιμοποιείται ως back up του Παπαγιάννη, ο Μαντζούκας δεν (φαίνεται πώς) υπολογίζεται για τέτοια παιχνίδια, ενώ χρησιμοποιείται, είτε ο Κασελάκης, είτε ο Παπαπέτρου, αλλά δεν είναι η θέση στην οποία μπορούν πραγματικά να ανταποκριθούν.

Είδαμε επίσης και στο ντέρμπι τον Μέικον να «κρατάει» πολύ τη μπάλα στα χέρια και στο τέλος να μην... ξέρει τι να την κάνει. Επίσης τον Νέντοβιτς ναι μεν να δίνει λύσεις, αλλά μερικές φορές να «θολώνει», να «κολλάει» και να μην έχει αποφασίσει την επόμενη κίνησή του με αποτέλεσμα να υποπίπτει σε λάθος και να πασάρει στους αντιπάλους. Αυτά είναι αποτελέσματα κακής συγκέντρωσης και κακού διαβάσματος της αντίπαλης άμυνας. Αν στο ίδιο ματς δεν είναι σε καλή μέρα και ο Παπαπέτρου ενώ ο Σαντ-Ρος βρίσκεται εκτός 12άδας λόγω ασθένειας, και... πάλι καλά να πει ο Παναθηναϊκός.

Και επειδή τα λέμε όλα. Το -19 αδικεί τον Παναθηναϊκό. Δεν ήταν και τόσο μεγάλη διαφορά εάν δούμε συνολικά το παιχνίδι. Αν η εικόνα του ματς στο δεύτερο ημίχρονο ήταν ίδια με την πρώτη, τότε ναι. 100% θα ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα. Όμως ο Παναθηναϊκός αντέδρασε, το πάλεψε, άγχωσε και με το παραπάνω τον Ολυμπιακό έως το 31' και αν δεν υπήρχε ο ΜακΚίσικ να σώσει την κατάσταση για την ομάδα του, ίσως τώρα να μιλούσαμε από... άλλη βάση. Όμως είπαμε. Η νίκη του Ολυμπιακού ήταν απολύτως δίκαιη. Και ο Παναθηναϊκός να πάρει ΑΥΤΟ το ματς και όχι εκείνο του ΣΕΦ ώστε να δει τι ακριβώς χρειάζεται και αν (και πόσο) μπορεί να ανταποκριθεί ώστε να παρουσιάσει καλύτερη και πιο σταθερή εικόνα στα playoffs (όπως και στο Κύπελλο) προκειμένου να πετύχει τους στόχους του.

ΥΓ: Fair Play. Άγνωστη λέξη για τον κύριο Ντόρσεϊ... Και μην μου πείτε για τον Κασελάκη που σκόραρε στο ΣΕΦ στα 4''. Ήταν κάτι τελείως το διαφορετικό γιατί υπάρχει ανοικτό το ενδεχόμενο της ισοβαθμίας στο τέλος της regular season στην Basket League, όπερ και σημαίνει ότι κάθε +πόντος είναι πλεονέκτημα. Στην EuroLeague όμως; Έπαιζε ο 3ος με τον προτελευταίο. Υπάρχει πιθανότητα... ισοβαθμίας;

ΥΓ2: Μπράβο στον κόσμο του Παναθηναϊκού, ο οποίος όχι μόνο δεν γιουχάισε την ομάδα τους έχοντας χάσει με 19 πόντους διαφορά από τον μεγάλο αντίπαλο, αλλά έμεινε για να χειροκροτήσει, να αποθεώσει και να εκφράσει την συμπαράστασή του. Τα 500-1.000 άτομα που αποχώρησαν στο 37' για να... προλάβουν την κίνηση δεν ανταποκρίνεται στο σύνολο των υπολοίπων που είχαν κατακλύσει το ΟΑΚΑ. Και κάτι ακόμα. Ήττα με -19 από τον Ολυμπιακό και δεν έγινε το παραμικρό!

ΥΓ3: Θα ήταν ΑΛΛΟ ματς εάν έπαιζε ο Σαντ-Ρος, ο οποίος έχει και καλή παράδοση κόντρα στον Ολυμπιακό. Όμως την ιστορία την γράφουν οι παρόντες και γι' αυτό θα πρέπει να πάρει το credit που του αρμόζει ο Λευτέρης Μποχωρίδης ο οποίος ήταν από τους κομβικούς παίκτες για την επιστροφή του Παναθηναϊκού στην 3η περίοδο.

ΥΓ4: Κρίμα να κάνει τόσο καλή σεζόν ο Παπαγιάννης (σ.σ. ένα ακόμη double double φέτος και σταθερά πρώτος σε μπλοκ και ριμπάουντ στην EuroLeague) και αφενός να τον εκμεταλλεύονται περισσότερο και αφετέρου να μην υπάρχει ένας αξιόπιστος ψηλός από πίσω για να μπορεί να τον ξεκουράσει. Σχεδόν 37 έπαιξε στο ντέρμπι με 14 πόντους και 11 ριμπάουντ. Πόσο ακόμα να αντέξει ένα τόσο βαρύ κορμί 220 εκατοστών σε τόσα σερι 35+λεπτα;

ΥΓ5: Πέρι, Μέικον, Παπαπέρου είχαν 1/10 τρίποντα. Πώς να νικήσει ο Παναθηναϊκός αυτόν τον Ολυμπιακό;

ΥΓ6: Ενσυναίσθηση υπάρχει (όπως αποτυπώθηκε από τον Νέντοβιτς). Το θέμα είναι να υπάρξει και η καλή εικόνα της ομάδας σε σταθερή βάση (εκτός από τα αποτελέσματα).