Γιασικεβίτσιους: «Οι παίκτες δεν είναι ρομπότ, έμαθα πολλά από τον Πασκουάλ»

Ο προπονητής της Μπαρτσελόνα αναφέρθηκε αρχικά στην απόφαση του να ασχοληθεί με την προπονητική, εξηγώντας πως «όσο έπαιζα μπάσκετ, δεν σκεφτόμουν να γίνω προπονητής. Το να προπονείς και το να παίζεις είναι δύο εντελώς διαφορετικές καταστάσεις. Ως παίκτης προσπαθείς να νικήσεις φυσικά, αλλά κυρίως ανησυχείς για τον εαυτό σου, τι πηγαίνει καλά και τι όχι. Ως προπονητής πρέπει να σκέφτεσαι 12 φορές τα ίδια πράγματα, ίσως κι ακόμη περισσότερες, ακριβώς επειδή σκέφτεσαι τον κάθε παίκτη ξεχωριστά. Και πάντοτε υπάρχουν κι άλλα πράγματα, όπως οι ευθύνες για το σταφ, το ιατρικό τιμ, τα media, γενικώς όλα όσα υπάρχουν τριγύρω. Είναι μια τεράστια ευθύνη».

«Άρχισα να σκέφτομαι την προπονητική ως επάγγελμα στα 34-35 μου. Πρέπει να σας πω ότι τότε άρχισα να δίνω σημασία στο τι ακριβώς κάνουν οι προπονητές μου και γιατί το κάνουν, τους λόγους για τους αντιδράσεις τους και τα λοιπά. Αυτό γινόταν με φυσικό τρόπο, τα 2-3 τελευταία χρόνια της καριέρας μου ως παίκτης. Τότε άρχισα να σκέφτομαι την προπονητική. Αισθάνεσαι πως δεν είσαι πια ο ίδιος παίκτης και δεν μπορείς να κάνεις τα ίδια πράγματα, επομένως το ένα έφερε το άλλο», πρόσθεσε ο παλαίμαχος γκαρντ.

Ο κόουτς «Σάρας» είπε ακόμη ότι «με το πέρασμα του χρόνου, αρχίζεις να ανατρέχεις στο παρελθόν για να θυμηθείς καταστάσεις που πέρασες, προσπαθώντας να μάθεις από πράγματα που ενδεχομένως δεν σου άρεσαν σε προπονητές, πράγματα που δεν θα ήθελες να επαναληφθούν σε αντίστοιχες καταστάσεις. Είναι σημαντικό να μαθαίνεις από τα πάντα. Κανένας δεν είναι τέλειος και εμείς δεν το καταλαβαίνουμε αυτό στο 100% όλη την ώρα. Η εμπειρία πάντοτε βοηθά».

«Πρέπει πάντα να απαιτείς το μάξιμουμ από τους παίκτες σου, κάτι που δεν είναι εύκολο. Ταυτόχρονα, πρέπει να έχεις ισορροπία, να καταλαβαίνεις τις διαφορετικές καταστάσεις που έχουν περάσει οι παίκτες ανά τα χρόνια και να τους υποστηρίζεις έμπρακτα στις δύσκολες στιγμές. Πρέπει να αισθανθούν ότι τους υποστηρίζεις και τους καλύπτεις. Είναι πάντοτε θέμα ισορροπίας το πως να πάρεις το 100% από τους παίκτες και πως να απαιτήσεις πράγματα χωρίς να υπάρχουν δικαιολογίες. Αλλά πρέπει να καταλάβεις ότι κι οι παίκτες δεν είναι ρομπότ. Έχουν τις ζωές τους και πρέπει να βρεις την ισορροπία», σχολίασε.

Για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς είπε ότι «μια φορά στο τόσο θα πει ένα αστείο ή θα έχει μια προσωπική κουβέντα. Η προσωπική πλευρά με τους παίκτες είναι πολύ σημαντική και φαίνεται να γίνεται όλο και σημαντικότερή. Αυτή τη σχέση είχαμε μαζί του. Έχτιζε μια σχέση στο βαθμό του να υπάρχει μεγάλη ειλικρίνια. Δεν θα σου... χρύσωνε το χάπι. Αν δεν έκανες σωστά την δουλειά, θα στο έλεγε. Και το να είσαι ειλικρινής με έναν παίκτη, νομίζω ότι είναι και επίπονο κάποιες φορές. Ένας παίκτης πρέπει να καταλάβει ότι κάνεις πράγματα με σκοπό να γίνει καλύτερος. Να γίνει καλύτερη η ομάδα. Προσπαθείς να μάθεις από καταστάσεις, αλλά την ίδια ώρα είμαστε και σε μια διαδικασία που πρέπει να παράγουμε αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα δεν έρχεται εύκολα, επομένως πρέπει να πιέζεις πραγματικά τον εαυτό σου».

Όσο για τον Τσάβι Πασκουάλ ανέφερε πως «σε τακτικό επίπεδο είναι απίστευτος, όπως και στο πως προετοιμάζει ένα ματς. Έμαθα πολλά από αυτόν για το πως μπορείς να προετοιμάσεις ένα παιχνίδι με έναν διαφορετικό τρόπο, ούτως ώστε να κρατήσεις... εκτός ισορροπίας τους αντιπάλους σου. Είναι από αυτούς που στο τακτικό σκέλος κάνει τα περισσότερα πράγματα στην Ευρώπη. Και σε εκείνη τη χρονική στιγμή, όταν ήμουν παίκτης, προσπαθούσα να βρω τους λόγους γιατί ένας προπονητής να κάνει το ένα ή το άλλο πράγμα... Και ο Πασκουάλ απέδειξε ξεκάθαρα ότι ήταν ικανός να αλλάζει πράγματα από το ένα παιχνίδι στο άλλο με έναν τρομερό τρόπο. Τακτική, το πως να βελτιώσεις κάθε παίκτη, πως να δεις κάθε ματς ξεχωριστά. Κι όταν τελειώσει, να το ξεχάσεις και να προχωρήσεις στο επόμενο. Νομίζω ότι είναι ένας απ' τους καλύτερους, έμαθα πάρα πολλά μαζί του».

Για το αν συζητά με άλλους τεχνικούς της Euroleague: «Με τους προπονητές που μιλάω πιο συχνά, μοιραζόμαστε ιστορίες από διάφορες καταστάσεις και μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον. Μπορείς να ρωτήσεις έναν προπονητή τι έκανε σε κάποια περίσταση, αλλά γενικώς πρέπει να ρυθμίζεις τα πράγματα με τον δικό σου τρόπο. Αυτό γιατί ίσως κάτι που είναι εφικτό σε μια ομάδα, να μην είναι για μια άλλη».

Για τους βοηθούς του και τη συνεργασία που έχει μαζί τους: «Πρέπει να έχεις μια καθαρή εικόνα για το τι σου προσφέρει ο εκάστοτε βοηθός. Αυτό που μου αρέσει είναι να έχω διαφορετικού τύπου ανθρώπους. Όμως πρέπει επίσης να τους βάλεις προκλήσεις, να τους ρωτάς πράγματα και γενικά να υπάρχει διαρκής επικοινωνία. Όλοι πρέπει να είναι έτοιμη να πουν τη γνώμη τους, αλλά στο τέλος όλα πέφτουν πάνω στους ώμους του προπονητή. Όλοι προσπαθούν να βοηθήσουν κι η δουλειά μου είναι να αντλώ όσο περισσότερες πληροφορίες μπορώ από τους βοηθούς, ελπίζοντας πως θα λάβω τη σωστή απόφαση. Ή τέλος πάντων να πάρεις μια απόφαση με την οποία θα νιώσεις καλά και να ζήσεις με αυτήν».

«Ο προπονητής έχει πολλά ακόμη πράγματα που πρέπει να ρυθμίσει, όπως η επόμενη προπόνηση, το επόμενο ταξίδι, το επόμενο παιχνίδι, αλλά και να δει ορισμένα βίντεο. Είναι ένα απαιτητικό επάγγελμα, δεν τίθεται ζήτημα σχετικά με αυτό. Μερικές φορές περνάω χρόνο με έναν προπονητή από το Κάουνας. Εξακολουθώ να ανταλλάσω mails και μηνύματα μαζί του. Πάντα μου αρέσει η πληροφορία. Η πληροφορία είναι καλή, αλλά όταν γίνεται υπερβολική, την αφήνω στην άκρη. Αλλά είναι σημαντικό να σταθούμε στο ότι ποτέ δεν θα ξέρεις τα πάντα, επομένως όποτε κι αν πάρεις μια πληροφορία, πρέπει να ξέρεις αν θα την χρησιμοποιήσεις στην πράξη ή αν θα την αφήσεις στην άκρη», κατέληξε ο 46χρονος τεχνικός της Μπαρτσελόνα.