Ομπράντοβιτς: Ο Μίδας δεν θα κουραστεί ποτέ να σηκώνει κούπες

• Η δυναστεία στον Παναθηναϊκό
• Έκανε όλες τις ομάδες πρωταθλήτριες Ευρώπης
• Εκεί που ξεκίνησαν όλα
• Οι κορυφαίοι παίκτες που... έπλασε στα χέρια του

Ο κορυφαίος προπονητής στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ έγινε 62 ετών. Ο Μίδας, ο άνθρωπος που έγινε συνώνυμο της επιτυχίας σε όποια ομάδα και αν βρέθηκε.

Το Gazzetta στέκεται στο φαινόμενο Ζέλικο Ομπράντοβιτς που συνεχίζει να μεγαλουργεί στον χώρο του μπάσκετ, δείχνοντας πως ποτέ δεν θα βαρεθεί να βρίσκεται στην κορυφή.

Η δυναστεία στον Παναθηναϊκό

Αναμφίβολα τα χρόνια του στον Παναθηναϊκό ήταν με διαφορά τα πιο επιτυχημένα της καριέρας του. Ο Ζοτς βρισκόταν στον πάγκο, ο Παύλος με τον Θανάση Γιαννακόπουλο στη διοίκηση της ομάδας, ενώ από τον σύλλογο παρέλασαν τεράστιοι παίκτες όπως ο Ουίλκινς, ο Διαμαντίδης, ο Αλβέρτης, ο Μποντίρογκα, ο Μπατίστ, ο Βράνκοβιτς, ο Πέκοβιτς, ο Σάρας, ο Σπανούλης, ο Φώτσης και αρκετοί άλλοι.

Ο Σέρβος ήρθε στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 1999 και έμελλε να γίνει ο κορυφαίος προπονητής στην ιστορία του, γιγαντώνοντας το όνομα της ομάδας στην Ευρώπη. Με τον Ζοτς στο τιμόνι, οι πράσινοι κατέκτησαν 5 τρόπαια Euroleague. Το 2000 στη Θεσσαλονίκη, το 2002 στη Μπολόνια, το 2007 στην Αθήνα, το 2009 στο Βερολίνο και το 2011 στη Βαρκελώνη. Απίθανη συγκομιδή για τον σύλλογο που με τον Ζοτς στο τιμόνι, έκανε το απόλυτο 5/5 στους τελικούς της Euroleague.

Ο Παναθηναϊκός στα... χέρια του Ομπράντοβιτς ήταν ασυναγώνιστος, δείχνοντας πως δεν υπήρχε τρόπος να τον νικήσεις όταν έφτανε στον τελικό. Σπουδαίοι παίκτες, μεγάλος προπονητής, φοβερή διοίκηση δημιουργούσαν μια ασφάλεια στον σύλλογο που είχε καλομάθει στις επιτυχίες και στα τρόπαια.

Φυσικά ήταν και κυρίαρχος εντός των τειχών από πήρε όλα τα πρωταθλήματα από το 2000 μέχρι και το 2011 εκτός του 2002 που κατέληξε στην ΑΕΚ. Επιπλέον σήκωσε και 7 Κύπελλα Ελλάδος, πριν αποχωρήσει τον Ιούνιο του 2012 μετά από τόσα επιτυχημένα χρόνια που άλλαξαν το status της ομάδας για πάντα. Ο Παναθηναϊκός του Ομπράντοβιτς ήταν... μια καλοκουρδισμένη μηχανή που δούλευε στο... αυτόματο και... εκτελούσε όποιον αντίπαλο προσπαθούσε να σταθεί εμπόδιο στον δρόμο του.

Έκανε όλες τις ομάδες πρωταθλήτριες Ευρώπης

Ο Ζοτς ήξερε τον τρόπο για να οδηγήσει την ομάδα που αναλάμβανε στην κορυφή της Ευρώπης. Έχει καταφέρει να κατακτήσει το ιερό δισκοπότηρο της Euroleague 9 φορές. Όπου και αν πήγε πλην της Μπενετόν Τρεβίζο, μπόρεσε να φτάσει μέχρι την κορυφή.

Την Παρτιζάν την ανέλαβε το 1991 και αμέσως κατέκτησε τη Euroleague. Τη Μπανταλόνα το 1993 και στην πρώτη του σεζόν, οι Ισπανοί έφτασαν στο... Έβερεστ και την κούπα. Στη Ρεάλ πήγε το 1994 και χρειάστηκαν λίγοι μήνες για να φέρει άλλη μια ευρωπαϊκή κούπα στην πόλη. Το ίδιο έκανε και στον Παναθηναϊκό. Το καλοκαίρι του 1999 ανακοινώθηκε και λίγους μήνες αργότερα, σήκωνε το ιερό δισκοπότηρο στη Θεσσαλονίκη.

Μετά ήρθε η Φενέρ που προ Ομπράντοβιτς δεν ήξερε καν τι σημαίνει Final 4. Όμως ο Σέρβος κόουτς εκτόξευσε τους Τούρκους, έχοντας φυσικά πάντα σπουδαία ρόστερ μαζί του. Την ανέλαβε το 2013 και το 2017 κατάφερε να της χαρίσει το πρώτο τρόπαιο Euroleague στην ιστορία της, νικώντας τον Ολυμπιακό στον τελικό. Επιπλέον έχασε και άλλους δύο τελικούς με τους Τούρκους πριν αποχωρήσει τον Ιούνιο του 2020.

Όπως βλέπουμε, ο Ζοτς δεν χρειαζόταν μεγάλο χρονικό διάστημα για να περάσει τις ιδέες του στην ομάδα και να της φέρει επιτυχίες. Ήθελε λίγο καιρό για μάθουν οι παίκτες τα... μυστικά του. Ιερό τοτέμ για την προπονητική και το άθλημα που ήξερε πάντα να παίρνει το 100% από τους παίκτες του και να τους βελτιώνει.

Εκεί που ξεκίνησαν όλα

Τον Ιούνιο του 2021, ο Ζέλικο αποφάσισε να επιστρέψει εκεί όπου ξεκίνησαν όλα. Από εκείνη που άρχισε η συλλογή των τίτλων, δηλαδή στην Παρτιζάν. Πίσω στη χώρα του, στην ομάδα που άρχισε να δείχνει για πρώτη φορά το ταλέντο του στην προπονητική. Το 1992 πήρε στα χέρια του για πρώτη φορά το λαμπερό τρόπαιο της Euroleague. Πλέον ο Ζοτς αναζητά την επιστροφή της ομάδας στη διοργάνωση μέσω του Eurocup και γιατί όχι τα επόμενα χρόνια να μην επιστρέψει η Παρτιζάν στον θρόνο της Ευρώπης με αυτόν στον πάγκο. Θα ήταν ένα όμορφο... παραμύθι για όλη την καριέρα του Ομπράντοβιτς.

Άλλωστε πλέον οι Σέρβοι έχουν τοποθετήσει ψηλά τον πήχη με τις προσθήκες που έχουν κάνει και ονειρεύονται την επιστροφή στη Euroleague. Στο ρόστερ υπάρχουν οι Πάντερ, Κούρουκς, Βούκσεβιτς, ΛεΝτέι, Σμαιλάγκιτς, Λεσόρ. Και σίγουρα στις επόμενες σεζόν θα γίνει προσπάθεια να ανεβεί κι άλλο το επίπεδο για να έχει ο Ζοτς στα χέρια του το κατάλληλο υλικό για να μπορέσει να διεκδικήσει ξανά τα μεγαλεία που είχε συνηθίσει όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Οι κορυφαίοι παίκτες που... έπλασε στα χέρια του

Σίγουρα ο Ζοτς έχει συνεργαστεί με πάρα πολλούς παίκτες κατά τη διάρκεια της καριερας του, όμως ορισμένοι ξεχωρίζουν. Στα χέρια του μεγαλούργησαν και έδειξαν το τεράστιο ταλέντο τους, πανηγυρίζοντας μαζί του τίτλους.

Φυσικά ο αγαπημένος του Δημήτρης Διαμαντίδης στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο πανηγύρισε 3 κούπες Euroleague. Μία Euroleague μαζί με άλλο ένα τοτέμ του ελληνικού μπάσκετ, τον Βασίλη Σπανούλη. Με τον Σάσα Τζόρτζεβιτς πανηγύρισε την κούπα του 1992 με την Παρτιζάν. Πάμε και στον Σάρας παρέα με τον οποίο κατέκτησαν τη Euroleague του 2009 στον Παναθηναϊκό. Δεν γίνεται να ξεχάσουμε και τον Ντανίλοβιτς, όπου πανηγύρισαν παρέα το 1992 στην Παρτιζάν. Φυσικά αξέχαστος είναι και ο Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς που μαζί με τον Ομπράντοβιτς ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης το 2017 πριν πάει στο ΝΒΑ. Τι υπέροχη λίστα με σπουδαία γκαρντ, όλοι τους εκτοξεύτηκαν στα χέρια του... μάγου Ζοτς.

Πάμε τώρα στους φόργουορντ και εκεί ξεχωρίζει το όνομα του Ντέγιαν Μποντίρογκα. Δύο Εuroleague κατέκτησε μαζί με τον Ζοτς στον Παναθηναϊκό σε Θεσσαλονίκη και Μπολόνια. Εξαιρετικός και ο Ραμούνας Σισκάουσκας που έχει να θυμάται την ευρωκούπα του 2007 με το... τριφύλλι.

Πάμε τώρα και σέντερ εκεί όπου δεσπόζει το όνομα του Αρβίντας Σαμπόνις. Μαζί κατέκτησαν τη Euroleague του 1995 με τη Ρεάλ σε μια αξέχαστη συνεργασία. Δεν είναι δίκαιο να μην σταθούμε και στον φοβερό Νίκολα Πέκοβιτς, όπου το 2009 πάτησε μαζί με τον Ζέλικο στην κορυφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Φυσικά δεν γίνεται να μην αναφέρουμε και τον τεράστιο Μάικ Μπατίστ που ήταν ο βράχος στην ρακέτα των πρασίνων, εκεί όπου πανηγύρισε 3 Euroleague, τρομοκρατώντας τους αντιπάλους του.

Η λίστα δεν τελειώνει εκεί, αφού πλάι στον Ζοτς μεγαλούργησαν και άλλοι σπουδαίοι παίκτες όπως ο Φώτσης, ο Γιούντο, ο Μπιέλιτσα, ο Τσαρτσαρής, ο Νίκολας, ο Βέσελι. Σίγουρα θα είναι τιμή όλων αυτών των παικτών που είχαν την ευκαιρία να μάθουν δίπλα στον Μίδα Ομπράντοβιτς και να ανοίξουν τα φτερά τους στον δρόμο για την καταξίωση και την κορυφή.