Ποιος μπορεί να είναι σίγουρος ότι η ΤΣΣΚΑ θα είναι του χρόνου στην Εuroleague;

Τις πρώτες μέρες στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία, οι εξελίξεις έτρεχαν σαν χιονοστιβάδα και φυσικά ο παγκόσμιος αποτροπιασμός βρισκόταν στο ζενίθ. Όπως σε όλα τα πράγματα στην ζωή, όμως (άλλοτε ευτυχώς κι άλλοτε δυστυχώς), ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος γιατρός και η συνήθεια «επιτυγχάνεται» πολύ γρήγορα.

Κάπως έτσι, λοιπόν, καθώς πλησιάζουμε στην συμπλήρωση ενός μήνα από την μέρα που τα ρωσικά στρατεύματα εισέβαλαν στα ουκρανικά σύνορα (24/02), οι επιπτώσεις του πολέμου έχουν μπει στην καθημερινότητα όλων μας και η ζωή... συνεχίζεται με όλα τα δεινά που προκαλεί η χρήση της βίας και των όπλων!

Στα σπορ, οι ρωσικοί σύλλογοι έχουν τεθεί εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων, οι εθνικές ομάδες της Ρωσίας απειλούνται (αν δεν έχουν ήδη αποκλειστεί) με αποκλεισμό από τα διεθνή τουρνουά και με λίγα λόγια ο ρωσικός αθλητισμός βρίσκεται μία ανάσα από διεθνή απομόνωση διαρκείας.

Η Euroleague ειδικότερα, ήταν από τις πρώτες διοργανώσεις που αρχικά ανέβαλε τους αγώνες των ρωσικών ομάδων, εν συνεχεία τις απέκλεισε μέχρι νεωτέρας για να φτάσουμε μέχρι την σημερινή απόφαση αποβολής τους από την συνέχεια της κανονικής περιόδου. Μία απόφαση, που λίγο-πολύ που είχε ληφθεί εδώ και καιρό και ήταν γνωστή σε όλους «τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ» του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Αν είχε αφεθεί μία μικρή χαραμάδα, αυτή ήταν για το απειροελάχιστο ενδεχόμενο κατάπαυσης του πυρός και φυσικά αφορούσε στην μεταφορά των αγώνων τους σε ουδέτερο έδαφος. Για παράδειγμα στο Βελιγράδι, το οποίο θα φιλοξενήσει και το Final 4 (19-21/05).

Το μεγάλο θέμα που ανοίγει μετά την ολοκλήρωση του χρονικού ενός προδιαγεγραμμένου αποκλεισμού, όμως, είναι τι μέλλει γενέσθαι με την τύχη των ρωσικών συλλόγων στη νέα σεζόν. Κι αν υποθέσουμε ότι η Ούνικς Καζάν (συμμετείχε φέτος ως πρωταθλήτρια Eurocup) και η Ζενίτ (έχοντας εξασφαλίσει wild card), θα χάσουν «φυσιολογικά τις θέσεις τους, το ζητούμενο είναι τι θα γίνει με την ΤΣΣΚΑ, που αποτελεί ιδρυτικό στέλεχος της ECA και έχει συμβόλαιο μέχρι το 2026!

Αυτό που θα πρέπει, ευθύς εξαρχής, να καταστήσουμε σαφές είναι ότι καμία από τις υπόλοιπες 12 ομάδες του συμβουλίου των μετόχων, δεν επιθυμεί την αποβολή της. Ο ρωσικός «κολοσσός» του ευρωπαϊκού μπάσκετ, άλλωστε, έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις θεαματικές αλλαγές που έχουν προκύψει στο διοικητικό επίπεδο της διοργάνωσης (τερματισμός της θητείας του Τζόρντι Μπερτομέου) αλλά και στις εξελίξεις που τρέχουν.

Επομένως, από πλευράς των 12 ομάδων που έχουν εξασφαλισμένη την συμμετοχή τους στη νέα σεζόν, δεν τίθεται κανένα θέμα. Ίσα-ίσα που αν κι εφόσον ο πόλεμος σταματήσει στο τραπέζι θα πέσει η προσωρινή μεταφορά της έδρας της μακριά από την Μόσχα και η σερβική πρωτεύουσα και η “Stark Arena” προβάλουν ως το επικρατέστερο νέο σπίτι της «ρωσικής αρκούδας».

Τα προβλήματα, όμως, θα αρχίσουν να γίνεται αξεπέραστα αν οι στρατιωτικές εχθροπραξίες των Ρώσων τραβήξουν και πολλώ δε μάλλον αν ενταθεί η πόλωση ανάμεσα στην Δύση και το καθεστώς του Πούτιν. Σε αυτή την περίπτωση, ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι θα αρθεί το αθλητικό εμπάργκο κατά του ρωσικού αθλητισμού;

Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα υπάρξουν κυβερνήσεις που θα απαγορεύσουν σε ομάδες του να υποδεχθούν ρωσικούς συλλόγους ή να ταξιδέψουν σε ουδέτερο έδαφος για να τις αντιμετωπίσουν;

Όπως γίνεται αντιληπτό, κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει με βεβαιότητα και ασφάλεια ότι η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη και των Στέφανου Δέδα, Κώστα Χατζηχρήστου και Κοσμά Κοντογιάννη, θα συμμετάσχει 100% στη νέα σεζόν.

Κοινώς, τα πάντα πλέον όσον αφορά την τύχη της Ρωσίας σε όλα τα επίπεδα, εξαρτώνται από τις βουλές του Ρώσου προέδρου και από τις συνέπειες που θα έχει στο άμεσο αλλά και στο εγγύς μέλλον η παγκόσμια αναταραχή που προκάλεσε η εισβολή στην Ουκρανία.