Σενγκέλια στο Gazzetta: «Στην ΤΣΣΚΑ δεν ήμουν ο ίδιος παίκτης, ο ίδιος άνθρωπος» (vid)

• «Δεν ήμουν ο ίδιος παίκτης, ο ίδιος άνθρωπος»
• «Ο κόσμος στην Ουκρανία υποφέρει, όχι οι ομάδες»
• Οι Έλληνες της Γεωργίας

Αρκεί μία στιγμή. Μία απόφαση. Και όλα αλλάζουν. Ο Τόκο Σενγκέλια δεν είναι ακριβώς αυτό που ονομάζουμε ένα «παιδί του πολέμου». Έχει μεγαλώσει για να είναι πια παιδί. Την ίδια ώρα, προτίμησε να μην έχει καμία σχέση με τον πόλεμο που ξέσπασε στο (προσωρινό) σπίτι του, στη Ρωσία, μετά την εισβολή στην Ουκρανία.

Ο Γεωργιανός φόργουορντ δεν χρειάστηκε να το συλλογιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Διάλεξε την ασφάλεια της οικογένειάς του. Και την ειρήνη στην ψυχή του. Απαρνήθηκε το παχυλό συμβόλαιό του στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας και αναζήτησε την μπασκετική τύχη του σε άλλες πολιτείες. Δεν το μετανιώνει. Δεν πρόκειται να το μετανιώσει. Όπως εξηγεί στο Gazzetta, στη Μόσχα δεν ήταν ο Τόκο που ξέραμε. Δεν μπορούσε να είναι ο Τόκο που ξέραμε.

Ο Σενγκέλια έχει στο μυαλό του (και) στη φρίκη του πολέμου. Επιθυμία του είναι να ολοκληρωθεί όσο πιο σύντομα γίνεται. Μέχρι τότε θα έχει επικοινωνία με τους συμπατριώτες τους σε Ρωσία και Ουκρανία, αλλά και με τους συμπαίκτες του που έμειναν ξοπίσω.

Ο Γεωργιανός μιλάει στο Gazzetta και για την Βίρτους, αλλά και την... ελληνική Εθνική ομάδα της Γεωργίας, του Ηλία Ζούρου και του Γιώργου Λιμνιάτη.

Ο Σενγκέλια τόλμησε και έκανε αυτό που υπαγόρευε η συνείδησή του. Και οι ρίζες του. Όπως λέει, αυτή είναι μία από τις περιπτώσεις που η πολιτική και ο αθλητισμός δεν πρέπει να χωρίζονται.

Όσο για το που βρίσκεται την επόμενη σεζόν; Πληροφορίες εντός...

Μίλησε μας για την απόφαση που έλαβες να αποχωρήσεις από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

«Δεν ήθελε σκέψη. Όλοι λένε ότι ήταν δύσκολη ή μεγάλη απόφαση, αλλά δεν ήταν. Πρώτα απ' όλα, ένιωσα ότι απειλούνταν η οικογένειά μου, μολονότι ο πόλεμος δεν ήταν στη Μόσχα. Με τον πόλεμο ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί, ένα δευτερόλεπτο είναι αρκετό για να συμβεί κάτι. Το πρώτο που ήθελα ήταν να στείλω την οικογένειά μου μακριά και τότε πήρα την απόφαση να φύγω και εγώ μακριά».

«Δεν ήμουν ο ίδιος παίκτης, ο ίδιος άνθρωπος»

Έπαιξε ρόλο στην απόφαση σου το γεγονός ότι είσαι από τη Γεωργία, μία χώρα που κάποτε άνηκε στη Σοβιετική Ένωση;

«Φυσικά, το γεγονός ότι είμαι από τη Γεωργία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφασή μου. Βέβαια, μπορεί κάποιος να με ρωτήσει, γιατί πήγα να αγωνιστώ αρχικά στη Ρωσία; Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας μου πρόσφερε συμβόλαιο τα τέσσερα προηγούμενα χρόνια προτού πάω και δεν έπαιρνα την απόφαση να πω το "ναι", μέχρι να προσθέσουν έναν όρο ότι μπορώ να αγωνίζομαι με την Εθνική ομάδα της Γεωργίας.

Για εμένα είναι κάτι σημαντικό, είναι η πρώτη φορά που αγωνιζόμαστε στα προκριματικά ενός Mundobasket και θέλω να είμαι εκεί για να βοηθήσω να προκριθεί. Επίσης, η ΤΣΣΚΑ είναι ένα από τα κορυφαία κλαμπ στην Ευρώπη, ενώ υπήρχε και η ιδέα να κατακτήσω τη EuroLeague ήταν ελκυστική, ήταν και αυτός ένας στόχος. Η απόφαση που πήρα στηρίχθηκε στην άδεια που είχα να παίζω στην Εθνική Γεωργίας.

Τώρα διαπίστωσα ότι δεν ήταν και τόσο καλός λόγος για να πάω εκεί, ίσως έπρεπε να το δοκιμάσω για να τα συνειδητοποιήσω. Να δω τι ακριβώς ήταν. Και μολονότι όλοι, ο πρόεδρος, οι προπονητές, οι συμπαίκτες μου, έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να με κάνουν να αισθανθώ άνετα, βαθιά μέσα μου δεν μπορούσα να είμαι έτσι. Δεν μπορούσα να είμαι ο εαυτός μου. Θέλω να τους ευχαριστήσω για την προσπάθεια που έκαναν, αλλά φαινόταν και στο παρκέ. Δεν ήμουν ο ίδιος παίκτης, ο ίδιος άνθρωπος. Πάντα προσπαθούσα να κάνω το καλύτερο, συναισθηματικά όμως δεν ήμουν εκεί».

Θα επέστρεφες κάποια στιγμή στην ΤΣΣΚΑ, στο μέλλον και εφόσον λήξει ο πόλεμος;

«Όχι, όχι, δεν θα επιστρέψω. Ακόμη και αν ο πόλεμος τελειώσει, δεν θα επιστρέψω».

Τι σε οδήγησε στην Μπολόνια και τη Βίρτους;

«Ήταν μία από τις πρώτες ομάδες που πλησίασε εμένα και τους εκπροσώπους μου. Τους παρακολουθούσα στα παιχνίδια τους στο EuroCup. Μου αρέσει ο τρόπο που παίζουν. Οι παίκτες που διαθέτει η Μπολόνια και φυσικά ο προπονητής τους, ήταν τα στοιχεία που έκαναν την απόφαση πιο εύκολη. Επίσης, πάντα στο μυαλό μου ήθελα να δοκιμάσω να παίξω στην Ιταλία κάποια στιγμή στην καριέρα μου και αυτή η τέλεια ευκαιρία».

«Ο κόσμος στην Ουκρανία υποφέρει, όχι οι ομάδες»

Είναι η Μπολόνια μία ομάδα να μείνεις και την επόμενη σεζόν; Υπάρχει και η φημολογία για την Μπαρτσελόνα...

«Κρατάω τις επιλογές μου ανοικτές. Υπήρχαν τόσα πολλά συναισθήματα τις τελευταίες εβδομάδες στον κόσμο, που δεν ήθελα να δεσμευτώ μακροπρόθεσμα, βασισμένος σε αυτά τα συναισθήματα. Θα μείνω εδώ μέχρι το τέλος της σεζόν και μετά θα δω τι θα γίνει».

Αποφάσισες να αποχωρήσεις από τη Ρωσία, οι ομοσπονδίες απέβαλλαν τις ρωσικές ομάδες και όχι μόνο στο μπάσκετ. Είσαι ικανοποιημένος με αυτή την αντίδραση του αθλητικού κόσμου;

«Όσο και αν θέλουμε να λέμε ότι η πολιτική και ο αθλητισμός δεν είναι το ίδιο και δεν πρέπει να μπλέκονται, όσο και αν θέλουμε να τα χωρίζουμε σε κάποιες καταστάσεις, δεν είναι δυνατόν. Αυτή είναι μία τέτοια κατάσταση. Αφορά όχι μόνο τον αθλητισμό, αλλά την ενότητα όλων των οργανισμών, των αθλημάτων και των χωρών που έλαβαν μία ομόφωνη απόφαση. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι ικανοποιημένος, επειδή ξέρω ότι αρκετοί άνθρωποι στους αθλητικούς οργανισμούς δεν είναι υπέρ του πολέμου, αλλά αυτή τη στιγμή, αν με ρωτήσεις ποιος υποφέρει, θα σου απαντήσω ότι είναι οι άνθρωποι στην Ουκρανία και όχι τα μέλη των αθλητικών οργανισμών».

Πιστεύεις πως η κατάσταση θα επηρεάσει το μπάσκετ στο μέλλον; Πώς θα αντιδράσουν οι ομάδες της EuroLeague;

«Θα πρέπει να περιμένουμε για να το διαπιστώσουμε. Δεν μπορώ να ξέρω τι θα συμβεί. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να βοηθήσουμε να τελειώσει όσο πιο γρήγορα γίνεται αυτή η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί».

Έχεις φίλους, είτε στη Ρωσία, είτε στην Ουκρανία με τους οποίους διατηρείς επαφή;

«Φυσικά, αρκετοί Γεωργιανοί ζουν στη Ρωσία, επίσης στην Ουκρανία. Αρκετοί συμπαίκτες μου έχουν μείνει πίσω και συνεχίζουν να παίζουν. Είναι μία τραγική κατάσταση για όλους, κανείς δεν θέλει να βρίσκεται στη μέση της».

Οι Έλληνες της Γεωργίας

Κεφάλαιο Εθνική Γεωργίας. Πώς είναι να παίζεις για δύο Έλληνες προπονητής, τον κόουτς Ηλία Ζούρο και τον βοηθό του, Γιώργο Λιμνιάτη;

«Έχω μόνο καλά λόγια να πω για τον κόουτς Ζούρο και τον Γιώργο. Από την πρώτη στιγμή νομίζω ότι κάναμε "κλικ". Εμείς ως ομάδα, αυτοί ως προπονητές. Έχουν τον σεβασμό μας. Δεν μπορείς να καταλάβεις ότι είναι Έλληνες που κοουτσάρουν την ομάδα της Γεωργίας.

Όσο για τους στόχους μας, θέλουμε να δούμε τα πάντα βήμα-βήμα. Πρώτα θέλουμε να πάρουμε την πρόκριση για το Mundobasket και φυσικά έχουμε τη μεγάλη πρόκληση, τον όμιλο του EuroBasket 2022 στη χώρα μας, τη Γεωργία».

Αφού πλέον δεν παίζεις στη EuroLeague, και έχοντας αντιμετωπίσει όλες τις ομάδες, τι πιστεύεις ότι θα γίνει, ποιος θα είναι ο νικητής;

«Μακάρι να ήξερα. Αυτή η σεζόν, με τον κορονοϊό, ήταν δύσκολη. Τώρα με την αποβολή των ομάδων στο μείγμα, έγινε ακόμη πιο απρόβλεπτη, σίγουρα θα είναι ενδιαφέρουσα μέχρι το φινάλε».

Ας μιλήσουμε και για το EuroCup και τη Βίρτους. Φαίνεται να είστε το φαβορί, όπως και πέρσι. Πώς βλέπεις τη διοργάνωση;

«Το φαβορί είναι φαβορί. Αυτό που μάθαμε ότι είναι ότι όλοι μπορούν να παίξουν μπάσκετ και δεν πρέπει να υποτιμήσεις κανέναν. Αν δεν σεβαστείς τον αντίπαλό σου, όλα μπορούν να συμβούν».