Κώστας Αντετοκούνμπο: «Ο Ολυμπιακός αξίζει να πάρει την Euroleague!» (gTV)

Έφυγε στα 16 του από την Ελλάδα, οπότε η μπασκετική του κουλτούρα μπορεί να χαρακτηριστεί περισσότερο αμερικανική και λιγότερο ευρωπαϊκή. Τελείωσε το σχολείο σε ένα κοντινό προάστιο βόρεια του Μιλγουόκι κι έπαιξε για έναν χρόνο στο κολεγιακό πρωτάθλημα με τα χρώματα του Ντέιτον.

Εν συνεχεία έγινε draft (νο60) από τους Ντάλας Μάβερικς (2018) και πέρασε το μεγαλύτερο διάστημα της παρθενικής επαγγελματικής του σεζόν (2018-2019) στην G-League για λογαριασμό της θυγατρικής τους ομάδας (Τέξας Λέτζεντς), παρέα με τον Ντάριλ Μέικον τζούνιορ του Παναθηναϊκού.

Η επόμενη διετία (2019-2021) τον βρήκε στο Λος Άντζελες για λογαριασμό των Λέικερς, με την φανέλα των οποίων έγινε ο πρώτος Έλληνας μπασκετμπολίστας που στέφθηκε πρωταθλητής του ΝΒΑ (2020).

Ο λόγος για τον Κώστα Αντετοκούνμπο, ο οποίος έκανε το περασμένο καλοκαίρι το ντεμπούτο του με την Εθνική ανδρών στο προολυμπιακό τουρνουά του Καναδά και λίγους μήνες αργότερα, συμφώνησε να συνεχίσει την καριέρα του στην Βιλερμπάν, που τον «έκλεψε» από τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό που είχαν εκδηλώσει έντονο ενδιαφέρον.

Με αφορμή τον τελευταίο εφετινό αγώνα του εναντίον ελληνικής ομάδας, η bwin, ο Επίσημος Εθνικός Χορηγός της Euroleague, συντόνισε μία αποκλειστική συνέντευξη μαζί του στο πλαίσιο της οποίας ο 24χρονος Έλληνας διεθνής σέντερ μιλάει για όλα όσα θέλετε να ξέρετε για την εφετινή του πορεία (μ.ο. 5,3π., 2,8ρ. & 0,8κο.ψ με 57,1% βολ & 71% διπ. σε 12,6'), το αποψινό (21.00) ματς, την απόφασή του να παίξει στη Γαλλία, την προοπτική συνύπαρξης των Antetokounbros στο ερχόμενο Eurobasket και πολλά άλλα στο video που ακολουθεί:

Τεχνική επιμέλεια: Παύλος Σφενδιλάκης

Εσύ Κώστα είσαι ένα παιδί που μπασκετικά, λόγω της μετακόμισης της οικογένειας στο Μιλγουόκι, μπασκετικά μπορούμε να πούμε ότι ανδρώθηκες στην Αμερική. Έπαιξες high-school, κολέγιο, έγινες draft, μπήκες στο ΝΒΑ, έγινες ο πρώτος Έλληνας μπασκετμπολίστας που κατέκτησε δαχτυλίδι και στα 23 σου, αφότου ενίσχυσες για πρώτη φορά την Εθνική ανδρών πήρες την απόφαση να έρθεις στην Ευρώπη. Επέλεξες την Βιλερμπάν αντί των δύο μεγάλων ελληνικών ομάδων, επομένως θέλω να μου πεις πως κυλάει η σεζόν για σένα προσωπικά και για την ομάδα σου;

«Δεν θα έλεγα ότι η σεζόν στην Euroleague πάει τέλεια, υπό την έννοια ότι δεν έχουμε ελπίδες πρόκρισης στα playoffs, επομένως έχουμε επικεντρώσει το ενδιαφέρον μας στο γαλλικό πρωτάθλημα. Σε ατομικό επίπεδο, η χρονιά πάει μία χαρά, δουλεύω σκληρά στην προπόνηση και βελτιώνομαι μέσα από τα παιχνίδια. Για την ώρα δεν μπορώ να ζητήσω κάτι περισσότερο για τον εαυτό μου, αλλά σίγουρα θα ήθελα να τα είχαμε πάει καλύτερα στην Euroleague.»

Έπαιξε ρόλο ο Τόνι Πάρκερ στην επιλογή σου; Γενικά δεν είναι λίγο περίεργο να είσαι παίκτης και ο πρόεδρος της ομάδας να είναι ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους παίκτες όλων των εποχών που έπαιξαν στο ΝΒΑ και σίγουρα ο κορυφαίος Γάλλος;

«Σίγουρα έπαιξε ρόλο! Είναι ένας Ευρωπαίος παίκτης με μεγάλη καριέρα στο NBA και καταλαβαίνει απόλυτα και τι mindset έχεις, ερχόμενος από την Αμερική. Καθίσαμε και μιλήσαμε, μου άρεσαν αυτά που άκουσα κι έτσι πήρα την απόφαση να συμφωνήσω με την Βιλερμπάν. Όσον αφορά αυτό που λες για την ποιότητα που είχε σαν παίκτης, στην αρχή της σεζόν που ερχόταν στα αποδυτήρια η αλήθεια είναι ότι μας έπιανε ένα δέος, γιατί όπως και να το κάνουμε πρόκειται για ένα “θρύλο” και μελλοντικό All of Famer! Αλλά όταν τον βλέπεις συνέχεια, σιγά-σιγά το συνηθίζεις...»

Αυτό που έχουμε παρατηρήσει εμείς, είναι ότι λόγω των πολλών ψηλών που υπάρχουν στο ρόστερ, δεν είχες μέχρι στιγμής σχεδόν καθόλου σταθερό χρόνο συμμετοχής. Στους πρώτους δύο μήνες που έπαιζες περισσότερο έκανες σπουδαίες εμφανίσεις όπως με την Εφές και τον Παναθηναϊκό, αλλά στη συνέχεια και προς τα μέσα της σεζόν, ο χρόνος σου μειώθηκε με αποτέλεσμα να δυσκολεύεσαι να βρεις ρυθμό. Με δεδομένο ότι πάντα υπάρχουν δυσκολίες στην προσαρμογή, αυτό το κομμάτι ήταν το δυσκολότερο;

«Σίγουρα, όλο αυτό που περιγράφεις το βιώνω και υπ' αυτές τις συνθήκες, η προσαρμογή δεν είναι το ευκολότερο πράγμα! Αλλά σαν παίκτες, οφείλεις να ελέγξεις αυτό που μπορείς. Κι εγώ δεν μπορώ να ελέγξω πότε και πόσο θα με βάλει ο προπονητής. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προετοιμάζομαι σωστά και όταν ακούσω το όνομά μου, να είμαι έτοιμος να βοηθήσω όσο μπορώ.»

Πάμε στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό που έχει εντελώς διαφορετικούς στόχους από σας. Πως το αντιμετωπίζετε, τι λένε οι συμπαίκτες σου για την ελληνική ομάδα και πως την βλέπεις εσύ με δεδομένο ότι θα μπορούσες κάλλιστα να είσαι μέλος της...

«Για μας είναι ένα παιχνίδι σαν όλα τα αλλά στα οποία θέλουμε πολύ τη νίκη. Σε έναν βαθμό μπορώ να πω ότι η Μονακό μας έδειξε τον δρόμο. Ήταν ένα αποτέλεσμα, που η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί στο μπάσκετ. Από την άλλη, πλευρά, βέβαια, ο Ολυμπιακός έχει πολύ καλή ομάδα με μεγάλη ποιότητα και φέτος έχει δείξει ότι ανήκει στις ομάδες που αξίζουν να κατακτήσουν την Euroleague.»

Η Euroleague ή το ΝΒΑ σου ταιριάζει περισσότερο πιστεύεις;

«Νομίζω η Euroleague. H αθλητικότητά μου και η ικανότητά μου να συνδυάζω το ύψος με την γρήγορη κίνηση και την άμυνα σε κοντύτερους αντιπάλους, ταιριάζει πολύ στην Ευρώπη και πολλές ομάδες ψάχνουν παίκτες με αυτά τα χαρακτηριστικά.»

Ελλάδα θα παίξεις ποτέ; Γιατί και ο Παναθηναϊκός σε είχε προσεγγίσει...

«Δεν ξέρω (γελάει!!)... Αλλά μπορεί... Κάποια μέρα ίσως...»

Μια και ανέφερα Παναθηναϊκό, θυμάμαι εκείνο το ποστάρισμα του Γιάννη για τα ταλαιπωρημένα στεφάνια του ΟΑΚΑ...

«Ήταν πολύ αστείο!»

Γενικά τα ματς απέναντι σε ελληνική κερκίδα σου δίνουν έξτρα κίνητρο;

«Ναι και θα σου πω το γιατί... Πήγαμε στην Σερβία και παίξαμε με τον Ερυθρό Αστέρα που έχει πολύ φανατικούς φιλάθλους, που φωνάζουν, βρίζουν, αλλά κανείς δεν καταλαβαίνει τι λένε. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα για τους άλλους. Όχι όμως και για μένα, που καταλαβαίνω τα πάντα και αυτό μου δίνει ώθηση και κίνητρο να παίξω καλύτερα.»

Τα «γαλανόλευκα», πάντως, σου πάνε πολύ. Σε είδαμε πέρυσι στο προολυμπιακό τουρνουά στο ντεμπούτο με την Εθνική ανδρών. Πιστεύεις ότι πλησιάζει η στιγμή που θα δούμε Γιάννη, Θανάση και Κώστα σε μία μεγάλη διοργάνωση; Στο Eurobasket κατ' αρχάς, με προπονητή τον Δημήτρη Ιτούδη...

«Πιστεύω πως ναι! Δεν έχω κάτσει ακόμη με τα παιδιά να συζητήσω, βέβαια, αλλά το να παίξουμε και οι τρεις και να κατακτήσουμε ένα μετάλλιο, είναι κάτι που θέλουμε πολύ!»

Να σε πάω και λίγο στο Μιλγούοκι, όπου θα επιστρέψεις το καλοκαίρι. Εσύ ήσουν ο πρώτος πρωταθλητής της οικογένειας και μάλιστα αποθεώθηκες από τα αδέρφια σου στο αεροδρόμιο όταν επέστρεψες Ελλάδα. Πες μας καμία πλάκα, κανένα καλαμπούρι που σου έκαναν Γιάννης και Θανάσης όταν έφεραν στο σπίτι το δικό τους δαχτυλίδι;

«(Χαμογελάει!!)... Δεν μου έκαναν κάτι ιδιαίτερο! Ο Θανάσης, βέβαια, ήταν στο σπίτι γιατί είχε κορονοϊό. Ήταν, όμως, πολύ χαρούμενοι και μου έλεγαν συνέχεια ότι πλέον δεν είσαι μόνος σου! Είμαστε κι εμείς πρωταθλητές τώρα...»

Τι έχει και αν έχει κάτι από Γιάννη, ο Βίκτορ Ουεμπανιάμα, με τον οποίο προπονείσαι κάθε μέρα και θεωρείται το μεγαλύτερο ταλέντο του κόσμου αυτή την στιγμή στην ηλικία κάτω των 20 ετών;

«Είναι πραγματικά πολύ καλός παίκτης! Έχει όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο μπασκετμπολίστα και θυμίζει κάτι μεταξύ Κέβιν Ντουράντ και Γιάννη Αντετοκούνμπο. Έχει προδιαγραφές να φτάσει πολύ ψηλά και δουλεύει πολύ σκληρά γι' αυτό.»

Ποιος είναι καλύτερος συμπαίκτης ο ΛεΜπρόν ή ο Ντόντσιτς;

«Δύσκολο να πω... Με τον ΛεΜπρόν δεν ήμουν συνέχεια γιατί είναι πολύ μεγαλύτερος, ενώ με τον Ντόντσιτς έκανα περισσότερη παρέα στο Ντάλας, γιατί είμαστε κοντά στην ηλικία. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, όμως, ο ΛεΜπρόν είναι ο ΛεΜπρόν. Τεράστιος παίκτης και σε όποια ομάδα πάει την κάνει δέκα φορές καλύτερη. Οπότε πρέπει να πω ΛεΜπρόν Τζέιμς!»