Ολυμπιακός: «Ερυθρόλευκα» pit bull

• Ομάδες των προπονητών
• Τα στοιχεία που έκριναν την αναμέτρηση
• Δεν τον επιλέγουν, τον αποφεύγουν

Η φετινή σεζόν του Ολυμπιακού αποτελεί τον ορισμό της υπέρβασης. Για την ακρίβεια βιώνουμε την υπέρβαση της υπέρβασης αφού η ομάδα που δημιούργησε ο Γιώργος Μπαρτζώκας εδώ και μήνες «τρυπάει» το ταβάνι της, ξεπερνάει τα όρια της. Οι «ερυθρόλευκοι» πραγματικά προσφέρουν χαρά στους οπαδούς τους, αλλά και στους αγνούς φίλους του μπάσκετ. Τους κάνουν να χαμογελούν, τους κάνουν να ονειρεύονται «Βελιγράδια» και κούπες που πριν οκτώ μήνες δεν τολμούσαν καν να διανοηθούν. Τους κάνουν να προσδοκούν, να ανυπομονούν για το επόμενο παιχνίδι τους.

Φεύγοντας χθες από το ΣΕΦ σιγοτραγουδούσα τις «Μικρές νοθείες» εμπνευσμένος από όσα είχα δει νωρίτερα και από όσα βλέπω 8-9 μήνες τώρα. «Βάζει σημάδια με στιλό πάνω στον τοίχο του, μετράει το ύψος του που πόντο-πόντο χάνει. Μα κάθε βράδυ όταν βγαίνει απ' τον ύπνο του στέκεται όρθιος και τρυπάει το ταβάνι».

Προφανώς και ο Οδυσσέας Ιωάννου είχε διαφορετικά ερεθίσματα, αλλά πείτε την αλήθεια, δεν ταιριάζει απόλυτα στη φετινή ομάδα; Κάθε μα κάθε βράδυ ξεπερνάει τον εαυτό της, ξεπερνάει τα προβλήματά της, τις απουσίες της και παρουσιάζει στο παρκέ ένα μοναδικό θέαμα. Ο Ολυμπιακός θα τερματίσει 3ος ή 2ος στην Euroleague! Απίστευτο!

Ομάδες των προπονητών

Χθες στο ΣΕΦ παρακολούθησα τις δύο καλύτερες ομάδες της Euroleague αυτή την εποχή σε ένα παιχνίδι απίστευτης έντασης με αμέτρητο «μπασκετικό» ξύλο. Σαν δύο βουβάλια που χαμηλώνουν το κέντρο βάρους τους, διοχετεύουν όλη τη δύναμη στα κεφάλια τους και προσπαθούν να επιβληθούν. Σαν pit bull που δυστυχώς έχουν πάρει την λάθος οδηγία από το «αφεντικό» τους.

Στο παιχνίδι κυριαρχούσαν οι άμυνες, ωστόσο σε αρκετές κατοχές είδαμε επιθετικό ρεσιτάλ. Η επιθετική λειτουργία είχε μία αρμονία κίνησης που βλέπεις μόνο στο επίπεδο της Euroleague. Ειλικρινά σας μεταφέρω, η κίνηση της Μπαρτσελόνα στην μπροστινή πλευρά του παρκέ ήταν μαγική. Πέντε παίκτες δεμένοι με μία αόρατη κλωστή κινούνταν σαν σε θεατρική παράσταση στην οποία ο καθένας ήξερε τι ακριβώς να κάνει.

Αλλά κι ο Ολυμπιακός είχε παρόμοιες φάσεις με προεξέχουσα όλων την κατοχή στο πρώτο δεκάλεπτο στην οποία «έκρυψαν» την μπάλα με εφτά πάσες.

7 passes.
No one has more than one dribble.
An open shot.

THIS. IS. BASKETBALL. pic.twitter.com/A6ZB3wpt3Y

— Marco Pagliariccio (@loupaya) April 1, 2022

Γιώργος Μπαρτζώκας και Σαρούνας Γιασικεβίτσιους ανήκουν στο κορυφαίο επίπεδο της προπονητικής. Ιδιαίτεροι χαρακτήρες και οι παίκτες οφείλουν να τους διαχειρίζονται, όπως βέβαια και το αντίθετο. Κι αυτοί διαχειρίζονται τεράστιες προσωπικότητες με πολλές ιδιαιτερότητες. Ισως για αυτό να ανήκουν στο κορυφαίο επίπεδο.

Θα σταθώ λίγο περισσότερο στον Μπαρτζώκα γιατί ο Λιθουανός έχει και 30.000.000 μπάτζετ. Του είναι κάπως πιο εύκολο. Ο φετινός Ολυμπιακός είναι δημιούργημα του προπονητή του. Από τις τρεις μεταγραφές που έκανε το καλοκαίρι και ήταν ό,τι ακριβώς έλειπε από την ομάδα, από την φιλοσοφία του η οποία καθρεφτίζεται στα παρκέ της Ευρώπης, από την διαχείριση στις στιγμές κρίσης ή γκρίνιας που έχουν υπάρξει.

Οι παίκτες πάντα θα έχουν παράπονα από τους προπονητές τους. Οι προπονητές θα έχουν πάντα παράπονα από τους παίκτες τους. Σε όλες τις ομάδες. Χρειάζεται μία ισορροπία και ο coach με τους αθλητές του, την έχουν βρει.

Τα στοιχεία που έκριναν την αναμέτρηση

Πάμε να μπούμε και σε πιο αγωνιστικά μονοπάτια, να προσπαθήσω να εξηγήσω με ορισμένα πράγματα που αντιλήφθηκα στην τακτική και θεωρώ πως έπαιξαν ρόλο στο αποτέλεσμα.

• Επαφή στην επαφή, δύναμη στη δύναμη

Οι δύο χθεσινοί αντίπαλοι φημίζονται για την άμυνά τους, για την σκληράδα που βγάζουν. Πριν καν το τζάμπολ όλοι γνώριζαν πως το παιχνίδι θα είχε πολλές επαφές και οι παίκτες του Ολυμπιακού παρουσιάστηκαν έτοιμοι να αντιτάξουν περισσότερη δύναμη στη δύναμη της Μπαρτσελόνα, να «δείρουν» μπασκετικά τουλάχιστον όσο κι οι αντίπαλοί τους. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν υπέκυψαν, δεν υποχώρησαν και αντέδρασαν ιδανικά.

• Ο Κώστας Παπανικολάου

Στο σύγχρονο μπάσκετ, ο παίκτης που βάζει τους περισσότερους πόντους δεν είναι ο μοναδικός πρωταγωνιστής. Τρομερός ο ΜακΚίσικ και όχι τυχαία (θα εξηγήσω παρακάτω το γιατί), κομβικός ο Βεζένκοβ, αλλά ο άνθρωπος – κλειδί του αγώνα ήταν ο Κώστας Παπανικολάου. Ο 31χρονος φόργουορντ έχει αναγάγει την άμυνα σε επιστήμη και πλέον της δίνει τη λάμψη που της κλέβει η επίθεση, τα τρίποντα και τα καρφώματα. Ο «Παπ» ήταν παντού. Μάρκαρε point guard, μάρκαρε κάθε σουτ, μάρκαρε στο low post μετά από τις αλλαγές στα σκριν. Μάρκαρε και στα τάιμ άουτ που λέει ο λόγος.

Σε παρόμοιο επίπεδο κυμάνθηκε και η άμυνα του Χασάν Μάρτιν στο κομμάτι των αλλαγών και πέρασε κάπως απαρατήρητο.

• «Ενας εναντίον ενός» μέσα από κίνηση

Ο Ολυμπιακός στην επίθεσή του έβγαλε πολλές φάσεις iso (δηλ. απομόνωση και «1on1») κάτι το οποίο δεν ήταν τυχαίο. Η οδηγία ήταν να πάνε σε προσωπικές επιθέσεις, αλλά ύστερα από κίνηση της μπάλας και των παικτών προκειμένου να υπάρξει και ανάλογη κίνηση των αμυντικών και να τους βρουν πιο ευάλωτους.

Είναι άλλο πράγμα να παίρνεις την μπάλα, να λες «ανοίξτε» και να παίζεις «ένας εναντίον ενός» και άλλο να φτάνεις σε απομόνωση μετά από κίνηση, έχοντας ρυθμό. Αυτό εκμεταλλεύτηκε αρκετά ο ΜακΚίσικ κάτι το οποίο γνώριζε εδώ και δύο χρόνια Γιασικεβίτσιους. Ο «ταύρος» του Ολυμπιακού ήταν άπιαστος σε τέτοιες καταστάσεις.

• Οι απουσίες του ενός και το rotation του άλλου

Ο Κώστας Σλούκας και ο Μουσταφά Φαλ είναι παίκτες με τεράστια επιρροή στον τρόπο παιχνιδιού των «ερυθρόλευκων». Ο Ελληνας είναι μακράν ο κορυφαίος δημιουργός του και ο Γάλλος μακράν ο κορυφαίος αμυντικός του κοντά στο καλάθι. Ο Ολυμπιακός κάλυψε τα κενά τους γιατί πολύ απλά ο μεν Μπαρτζώκας βρήκε ορισμένους εναλλακτικούς τρόπους επίθεσης, οι δε παίκτες έκαναν τεράστιο step up, βγήκαν μπροστά και θυσιάστηκαν για να μη φανεί το κενό των δύο παικτών που έλειπαν.

Να τα λέμε όλα και να μην κοροϊδευόμαστε. Ο Γιασικεβίτσιους έκανε rotation που εξυπηρέτησε τον Ολυμπιακό. Αλλαγές με το ρολόι, μοίρασε το χρόνο συμμετοχής. Κανένας παίκτης του δεν έπαιξε περισσότερα από 20 λεπτά και αυτό ήταν ξεκάθαρα προγραμματισμένο πριν το τζάμπολ. Καλοδεχούμενο φυσικά.

• Ο κόσμος μόνο καλάθι δεν έβαλε

Λες και το έχει η μοίρα της Μπαρτσελόνα. Το 2015 στη χαμένη βολή του Ναβάρο πριν το τρίποντο του Πρίντεζη στο Game 4, έχω βιώσει την συγκλονιστικότερη ατμόσφαιρα στο ΣΕΦ. Σε εκείνη τη βολή ακόμη και σήμερα πιστεύω, πως ο κόσμος έστειλε την μπάλα στο σίδερο και όχι στο διχτάκι.

Χθες για δύο ώρες το γήπεδο έτρεμε. Φάνηκε από το χειροκρότημα όταν μπήκαν για προθέρμανση, πιο δυνατό από ποτέ. Φάνηκε όταν η Μπαρτσελόνα ξέφυγε τρεις φορές με 8-9 πόντους. Φάνηκε σε όλο το τελευταίο δεκάλεπτο.

Για να μην παρεξηγηθώ. Σε καμία περίπτωση δεν επηρεάστηκαν οι αντίπαλοι. Ανέκαθεν πίστευα πως οι αντίπαλοι «φτιάχνονται» με τέτοιες συνθήκες αντί να τρομάζουν. Σίγουρα όμως επηρεάστηκαν οι παίκτες του Μπαρτζώκα αποκτώντας επιπλέον δύναμη, βγάζοντας... φτερά και εκεί που έμοιαζαν κατάκοποι, η ενθάρρυνση 10.000 οπαδών τούς πρόσφερε ένα αόρατο χτύπημα στην πλάτη κι έναν ψίθυρο «πάμε λίγο ακόμη ρε μάγκες».

Δεν τον επιλέγουν, τον αποφεύγουν

Στην Euroleague η ομάδα η οποία θα μπει στο «τριπάκι» να επιλέξει αντίπαλο 8/10 θα βρεθεί σε δύσκολη θέση. Μπορεί να μην αποκλειστεί, αλλά θα της βγει η πίστη να προκριθεί. Ο Ολυμπιακός δεν γνωρίζει τον αντίπαλο του στα playoffs και σίγουρα δεν μπορεί (ευτυχώς) να τον επιλέξει γιατί θα είναι θεατής στην τελευταία αγωνιστική.

Αντιθέτως μπορούν να τον επιλέξουν οι αντίπαλοί του, αλλά αλήθεια για ποιο λόγο να το κάνουν; Ειδικά αυτή την περίοδο που η ομάδα έχει βρει ρυθμό και παίζει μπασκετάρα. Ειδικά με την αυτοπεποίθηση που έχει αποκτήσει με το 13-1 στο ΣΕΦ.

Στην παρούσα φάση πιο εύκολα επιλέγεις Ρεάλ (που φτάσαμε) και Αρμάνι, παρά Ολυμπιακό. Καλά για την Μπαρτσελόνα δεν το συζητώ, πρέπει να έχει αυτοκτονικές τάσεις κάποιος για να προσπαθήσει να πέσει πάνω της.

Ενα πράγμα με ανησυχεί στα playoffs. Ο Ολυμπιακός δεν ανταποκρίνεται καλά όταν κουβαλά τον ρόλο του φαβορί.

ΥΓ: Ο Τόμας Ουόκαπ είχε επιπλέον κίνητρο στο συγκεκριμένο παιχνίδι αν και το γνώριζαν ελάχιστοι. Το δεύτερο τηλεφώνημα του Γιασικεβίτσιους δεν έγινε ποτέ. Πάλι καλά, γιατί ήρθε στον Πειραιά.

ΥΓ 2: Αυτό που κάνει ο Λούντζης είναι παράδειγμα προς μίμηση για παιδιά της ηλικίας του και του ρόλου του. Δεν παίζει συχνά, αλλά ο άτιμος έχει έναν μοναδικό τρόπο να είναι πάντα έτοιμος όταν τον ρίχνει στο παρκέ ο Μπαρτζώκας. Χωρίς ρυθμό λόγω του μικρού χρόνου συμμετοχής, αλλά το διαχειρίζεται τέλεια. Ήταν εκπληκτικός στην άμυνα χθες.

ΥΓ 3: Ο Ολυμπιακός θέλει μόνο νίκες στο γήπεδό του για να πάει στο Final 4 κι ένα διπλό στο ΟΑΚΑ για να πάρει το πρωτάθλημα.