Παναθηναϊκός: Ο Παπαγιάννης έγινε ο καλύτερος ψηλός στην Ευρώπη. Τελεία και παύλα!

• Ποιος... Ταβάρες; «Big Papa»
• Ο Μέικον έδωσε... ώθηση για το ντέρμπι

Αργά ή γρήγορα θα το λέγαμε. Απλά ήταν θέμα χρόνου. Χρόνου και προσωπικής δουλειάς του ίδιου...

Η αλήθεια είναι ότι πέρασε πολλά, άκουσε... περισσότερα, αλλά εκείνος όχι μόνο δεν το έβαλε κάτω, όχι μόνο δεν απογοητεύτηκε, αλλά έφτασε στο σημείο να αναγκάσει όλη την μπασκετική Ευρώπη να μιλάει για εκείνον με τα καλύτερα λόγια και να αποτελεί τον καλύτερο ψηλό της EuroLeague.

Κάποιοι άλλοι μπορεί να έχουν διαφορετική άποψη. Σεβαστό. Όμως στα δικά μου μάτια ο Γιώργος Παπαγιάννης είναι ο καλύτερος ψηλός στην Ευρώπη. Για την ακρίβεια, έγινε ο καλύτερος ψηλός στην Ευρώπη. Έγινε γιατί δούλεψε. Και δούλεψε σκληρά. Αμέτρητες ώρες. Με ατομικές προπονήσεις, με προγράμματα διατροφής, με personal training με ένα χίλια-δύο πράγματα τα δύο τελευταία χρόνια.

Άλλωστε στο χέρι του ήταν. Ταλέντο είχε πάντα. Εάν δούλευε σκληρά θα γινόταν ο καλύτερος ψηλός, αρχικά στην Ελλάδα και στη συνέχεια σε ολόκληρη την Ευρώπη. Όχι απλά καλύτερος, αλλά Ο καλύτερος. Να μην... έβλεπε κανέναν. Να ανάγκαζε τους άλλους να έκαναν τον σταυρό τους κάθε φορά που θα τον αντιμετώπιζαν. Να έλεγαν «ωχ ο Παπαγιάννης». Και να που τα κατάφερε...

Ποιος... Ταβάρες; «Big Papa»

Πέρα από την προσωπική γνώμη του καθενός, υπάρχουν και οι... αποδείξεις. Η κανονική περίοδος της σεζόν 2021-22 έκλεισε με τον Έλληνα σέντερ να είναι ο πρώτος ριμπάουντερ της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης και ο πρώτος μπλοκέρ εκθρονίζοντας και από τις δύο θέσεις τον Έντι Ταβάρες. Πλέον το πρόβλημα το έχει εκείνος. Και όχι ο Παπαγιάννης. Κάτι που, έτσι και αλλιώς, είδαμε στην μεταξύ τους αναμέτρηση στο ΟΑΚΑ. Ο παίκτης της Ρεάλ ακόμα (θα) ψάχνεται εξαιτίας του κακού... μπελά που τον είχε βρει αντιμετωπίζοντας τον «Big Papa».

Όπως και αυτόν, όπως και οποιονδήποτε άλλον τον αντιμετώπισε. Ποιος άλλος σέντερ είναι καλύτερός του; Ο Φαλ δεν είναι τόσο επιδραστικός όσο ο Παπαγιάννης. Ο Μιλουτίνοφ έχει επηρεαστεί από τους τραυματισμούς και δεν είναι ο γνωστός Μιλουτίνοφ στην τελευταία του χρονιά στον Ολυμπιακό. Ο Ταβάρες είναι ο... Ταβάρες. Ξέρεις, σχεδόν πάντα, τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει. Ο Ζίζιτς της Μακάμπι έχει ελκυστικό «πακέτο» αλλά δεν αποτελεί φόβητρο και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ο Βέσελι έχει ταλαιπωρηθεί πολύ από τραυματισμούς. Δεν είναι ο γνωστός Βέσελι, ασχέτως εάν στο τελευταίο ματς της EuroLeague έπαιξε καλά.

Από εκεί και πέρα ποιος άλλος θα μπορούσε να μπει στην εξίσωση; Ο Πλάις; Ο Ταρζέσφσκι; Ο Γκουντάιτις; Ο Σανλί; Δεν λέω, εξαιρετικοί παίκτες, αλλά αυτή τη σιγουριά που αποπνέει ο Παπαγιάννης έχοντας βάλει πολλά πράγματα στο ρεπορτόριό του (και φυσικά συνεχίζει να βάζει) και αυτή η επιδραστικότητα που έχει στο παιχνίδι, δεν την διαθέτει κανείς άλλος. Πρόσθεσε το σουτ από τα πέντε-έξι μέτρα, παίζει περισσότερο με πρόσωπο στο καλάθι και δεν φοβάται να καρφώσει και να πάρει μαζί του οποιονδήποτε βρεθεί απέναντί του, βελτίωσε το σώμα του στο 100%, ανεπτυξε ταχύτητα, παίζει εξαιρετικά τις αλλαγές στην άμυνα και δεν... τολμάει κανείς κοντός να «χτυπήσει» τα πόδια του γιατί γνωρίζει ότι πλέον είναι πολύ γρήγορος (ακόμα και στα πλάγια βήματα) και στο τέλος θα... εισπράξει την τάπα του. Επαναλαμβάνω. Όλα αυτά ήρθαν μέσα από τη σκληρή, καθημερινή, ενίοτε και επίπονη δουλειά που έχει κάνει. Και δεν αργεί η στιγμή που θα τον δούμε να ποστάρει με άμεση και να... σκοράρει και έξω από τη γραμμή των 6.75 μέτρων.

Άλλωστε «τα αγαθά κόποις κτώνται» και πλέον ο Παπαγιάννης μπορεί να απολαύσει τους καρπούς της δουλειάς του. Τουλάχιστον όσον αφορά το ατομικό επίπεδο. Το είχε στόχο. Και δεν το έκρυψε. Ήθελε να γίνει ο καλύτερος μπλοκέρ της διοργάνωσης, αλλά... τρώγωντας (του) ήρθε η όρεξη και κάπως έτσι πήρε και τον τίτλο του καλύτερου ριμπάουντερ! Άλλωστε το είχε πει και στη μεγάλη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο Gazzetta την Πρωτοχρονιά του 2021, όταν και είχε πει μεταξύ άλλων ότι τόσο καιρό αδικούσε τον εαυτό του και ότι ήθελε να γίνει κυρίαρχος στη ρακέτα. Δεν ξέρω αν είναι ακόμα «dominant» όπως λένε και στην Αμερική, αλλά σίγουρα δεν απέχει πολύ από το να αποτελεί τον απόλυτα κυρίαρχο του «ζωγραφιστού».

Το... καλό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι δεσμεύεται με συμβόλαιο έως και το καλοκαίρι του 2023. Ναι μεν υπάρχει ρήτρα για το ΝΒΑ από αυτό το καλοκαίρι ωστόσο είναι τόσο υψηλή που θεωρείται σχεδόν απίθανο να αποχωρήσει. Είχα ξαναγράψει ότι εάν ήταν διαφορετικά τα οικονομικά δεδομένα, θα του είχε γίνει πρόταση ανανέωσης... χθες! Αμφιβάλει κανείς ότι όταν βγει στην αγορά και έχοντας βάλει στην πλάτη του άλλη μια σούπερ χρονιά όπως η φετινή δεν θα βρει στην Ευρώπη «παχυλό» συμβόλαιο; Αν και προσωπικά θεωρώ ότι εάν ο Παπαγιάννης αποχωρήσει από τον Παναθηναϊκό, τότε θα κοιτάξει περισσότερο την επιστροφή στο ΝΒΑ όπου έχει πολλά πράγματα να δείξει και να μοιράσει απαντήσεις, παρά να πάει σε άλλη ευρωπαϊκή ομάδα. Δεν είναι ρεπορτάζ. Μόνο διαίσθηση. Και δυστυχώς όσο τα πάντα παραμένουν «ρευστά» στα οικονομικά της ομάδας, τόσο δεν είναι εύκολο (για την ακρίβεια ειναι αδύνατον) να του γίνει πρόωρη πρόταση ανανέωσης. Πάντως μιλάμε αυτή τη στιγμή για τον παίκτη που κάνει την διαφορά και την μεγαλύτερη αίσθηση σε όλες τις frontlines.

Ο Μέικον έδωσε... ώθηση για το ντέρμπι

Όσο για το παιχνίδι στην Πόλη απέναντι στη Φενέρ; Θαρρώ ότι γράφτηκε ο καλύτερος επίλογος. Όχι τόσο για τη νίκη ως νίκη, αλλά για τον τρόπο με τον οποίο ήρθε αυτή η νίκη. Τρίποντο στο τέλος και... αντίο. Ήταν μια φάση που θα δώσει επιπλέον (ψυχολογική και όχι μόνο) ώθηση στον Παναθηναϊκό ενόψει του μεγάλου ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Ε, όπως και αν το κάνουμε λειτουργεί αλλιώς στην ψυχολογία μίας ομάδας και ενός παίκτη. Και ο Μέικον είχε ΠΟΛΥ ανάγκη ένα τέτοιο σουτ. Και ήρθε την... πλέον κατάλληλη στιγμή! Μόλις λίγα 24ωρα πριν από το ντέρμπι που θα κρίνει την 1η θέση στην κανονική περίοδο της Basket League.

Ο Αμερικανός εκτός από ψυχολογία πήρε και αυτοπεποίθηση. Όπως αυτοπεποίθηση πήρε συνολικά η ομάδα γιατί βρέθηκε στο -8 στο 34' σκοράροντας μόλις 6 πόντους σε μια ολόκληρη περίοδο και μπόρεσε να κάνει δυνατό «φίνις» για τη σπουδαία νίκη. Σπουδαία γιατί ήρθε πριν από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, σπουδαία επειδή ήρθε χωρίς τους Νέντοβιτς, Γιόβιτς και ουσιαστικά και Σαντ-Ρος, σπουδαία επειδή έστειλαν και ένα μήνυμα στους φίλους της ομάδας να σπεύσουν να γεμίσουν το ΟΑΚΑ στο (δύσκολο η αλήθεια είναι) ντέρμπι των «αιωνίων».

Το επίσης ευχάριστο της βραδιάς στην Πόλη αφορούσε τον Ιωάννη Παπαπέτρου, ο ο οποίος ανεβάζει στροφές και βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Το απέδειξε με τους 21 πόντους οι οποίοι ισοδυναμούν με το 3ο καλύτερο σκοράρισμα της καριέρας του στην EuroLeague και με τις 6 ασίστ που μοίρασε κάνοντας ρεκόρ καριέρας μετά τις πέντε που έχει μοιράσει από δύο φορές.

Όσο για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό; Οι παίκτες του Παναθηναϊκού θα πρέπει να μπουν με το μαχαίρι στα δόντια στο παρκέ, να βάλουν από νωρίς και τον κόσμο στην εξίσωση και να μην φτάσουν στο σημείο να «κυνηγούν» το σκορ. Αντίθετα θα πρέπει να «διαβάσουν» από την αρχή καλά το παιχνίδι, να βρουν καλά σουτ, να μην επιτρέψουν στον Ολυμπιακό να ανανεώνει επιθέσεις και να αποφύγουν τα αβίαστα (σ.σ. σύνηθες φαινόμενο) λάθη ώστε να «χτίσουν» διαφορά.

Φυσικά μεγάλο ρόλο θα παίξει η κατάσταση του Νέντοβιτς και αν θα παρουσιαστεί στο παρκέ ως ο γνωστό... Νέντοβιτς. Αν υπάρξει αυτός ο συνδυασμός, τότε ο Παναθηναϊκός έχει κάθε λόγο να ελπίζει στη νίκη και στην 1η θέση στην κανονική περίοδο...