Ολυμπιακός: Το Βελιγράδι δεν είναι «σιγουράκι», θέλει κόπο και χαμηλωμένα κεφάλια

Ο Ολυμπιακός μπορεί να μην έπαιζε την τελευταία αγωνιστική, αλλά εκεί γύρω στις 23:30 παίκτες, προπονητές διοικούντες και οπαδοί παρακολουθούσαν με ένταση όσα γίνονταν σε Μαδρίτη και Βελιγράδι. Ο ανεκδιήγητος τρόπος με τον οποίο εδώ και πολλά χρόνια διεξάγεται η τελευταία αγωνιστική της Euroleague επιτρέπει μπόλικο «μάγειρεμα».

Να ξέρετε είμαι υπέρ του «μαγειρέματος». Από την στιγμή που η διοργάνωση δίνει το δικαίωμα στις ομάδες να επιλέξουν αντίπαλο, ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΟΥΝ και επιλέγουν. Την χρονιά τους παίζουν, τα συμβόλαιά τους, τα bonus τους, την επόμενη δουλειά τους.

Δηλαδή αν ήταν ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊκός (σε προηγούμενες εποχές) μεταξύ του να αντιμετωπίσει με νίκη την τελευταία αγωνιστική την Μπαρτσελόνα ή με ήττα την Μονακό (επίτηδες ανέφερα δύο ομάδες που δεν ενεπλάκησαν), θα έπρεπε να νικήσει.

Ας έχανε. Δεν είναι ωραίο, δεν δείχνει σεβασμό στο ίδιο το παιχνίδι, αλλά διακυβεύονται πολλά και αναφερόμαστε σε επαγγελματικό αθλητισμό. Βέβαια πρέπει και να ξέρεις να το κάνεις. Η Ρεάλ δεν έχασε επίτηδες, έχει προβλήματα, διώχνει τον Ερτέλ και έχει κι άλλους στην «μπούκα» η διοίκηση. Αλλά η Εφές έχασε επίτηδες όταν έμαθε το αποτέλεσμα στην Μαδρίτη. Και έχασε θυμίζοντας το πρόσφατο ματς στην Μάλτα. Ούτε σουτ δεν έκαναν που λέει ο λόγος. Βέβαια οι Τούρκοι θα πέσουν πάνω στην Ρεάλ έτσι κι αλλιώς γιατί η Μακάμπι την Τετάρτη (13/04) λογικά θα επιλέξει και αυτή την Αρμάνι από τους Μαδριλένους.

Οι Σέλτικς στο τελευταίο τους παιχνίδι αν χάσουν από τους Γκρίζλις θα παίξουν με τους Μπουλς, αν νικήσουν ίσως παίξουν με τους Νετς. Να δούμε αν νικήσουν. Θα το ρισκάρουν; Θα έχει ενδιαφέρον και η νοοτροπία στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Τα πλεονεκτήματα του Ολυμπιακού

Αρκετά με αυτά. Ώρα να επικεντρωθούμε στον Ολυμπιακό και τη Μονακό. Ξεκινάω με 2-3 αγωνιστικά στοιχεία και μετά θα εκφράσω ορισμένες σκέψεις και ανησυχίες μου.

Η σειρά με τους Γάλλους εξαρτάται από τους «ερυθρόλευκους» και όχι από τους αντιπάλους τους. Οσο καλά κι αν παίξει ο Μάικ Τζέιμς και η παρέα του, αν ο Ολυμπιακός είναι αυτός που πρέπει θα βρεθεί στο Βελιγράδι. Προσωπικά, έχει δύο πλεονεκτήματα στο πλευρό της η ομάδα.

• Το πρώτο είναι η εμπειρία. Τα playoffs είναι μία εντελώς διαφορετική διαδικασία από αυτή που βλέπουμε εδώ και οκτώ μήνες στην regular season. Άλλες απαιτήσεις, διαφορετική διαχείριση, μηδενικό περιθώριο λάθους, στον «ουρανό» η πίεση.

Ο Ολυμπιακός έχει παίκτες και προπονητή με εμπειρία σε τέτοιες καταστάσεις. Οχι όλοι, αλλά πολλοί περισσότεροι από τον εξής έναν, τον Μάικ Τζέιμς. Πέραν του Αμερικανού δε νομίζω πως έχει άλλος παίκτης της Μονακό συμμετοχή σε playoffs Euroleague. Α, κι οι Μότουμ, Τόμας, Βέστερμαν σε περιορισμένο ρόλο. Οχι δηλαδή σε αυτόν που έχουν συνηθίσει Παπανικολάου, Σλούκας, Πρίντεζης και Μπαρτζώκας.

• Το δεύτερο πλεονέκτημα βρίσκεται στην άκρη του πάγκου. Χωρίς να υποτιμώ τον Ομπράντοβιτς, θεωρώ πως είναι τεράστια η διαφορά που τον χωρίζει από τον Μπαρτζώκα.

Οι ανησυχίες μου

1. Διακρίνω στον κόσμο (κυρίως) μία σιγουριά για το Final 4. Σαν να έχει πάει ήδη η ομάδα στο Βελιγράδι. Δεν είναι έτσι. Ο Ολυμπιακός θα πρέπει να προσπαθήσει πολύ στο παρκέ για να προκριθεί. Χρειάζεται ηρεμία και όχι ενθουσιασμό. Χρειάζεται ταπεινότητα και όχι αλαζονεία (έλα μωρέ ποια Μονακό τώρα κλπ.). Να σας θυμίσω το πάθημα του 2018. Ο Ολυμπιακός στα playoffs είχε πάλι πλεονέκτημα έδρας, αντιμετώπιζε την Ζαλγκίρις κι όλοι θεωρούσαν το Βελιγράδι (και τότε) σιγουράκι. Τελικά είδαν το Final 4 από την τηλεόραση.
   
2. Ο Ολυμπιακός αποδεδειγμένα δεν διαχειρίζεται καλά την ταμπέλα του φαβορί. Και στη σειρά με τη Μονακό είναι φαβορί.
   
3. Η Μονακό διαθέτει τον κορυφαίο γκαρντ της Euroleague. (Για εμένα). Παίζει καλό μπάσκετ, διαθέτει αθλητικότητα, το γήπεδό της είναι παράξενο και αρκετά χαμηλοτάβανο και μην ξεχνάμε πως πρόκειται για την ομάδα που ζημιώθηκε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη με την απόφαση της αποβολής των Ρώσων αφού είχε ρεκόρ 4-1 απέναντί τους.
   
   Βέβαια κι ο Ολυμπιακός έχει τον Σλούκα ο οποίος εδώ και πολλά χρόνια έχει μόνιμα ραντεβού με τα Final 4 και διαθέτει παρόμοια ηγετικά χαρακτηριστικά με αυτά του Αμερικανού των Μονεγάσκων.

Ο Ολυμπιακός φέτος έχει τρυπήσει το «ταβάνι» του και όχι μία φορά. Η είσοδος στα playoffs ήταν ο στόχος μόνο που τον υλοποίησε από τον Φεβρουάριο. Πήρε πλεονέκτημα έδρας περίπου 4-5 αγωνιστικές πριν το φινάλε. Τερμάτισε στην δεύτερη θέση σε έναν απαιτητικό μαραθώνιο. Στην υψηλότερη θέση που έχει καταταγεί ελληνική ομάδα τα τελευταία έξι χρόνια όταν και άλλαξε το σύστημα διεξαγωγής.

Αν καταφέρει και προκριθεί θα έχει ξεπεράσει μία ακόμη φορά τα όριά του. Στα δικά μου μάτια στο στενάχωρο σενάριο του αποκλεισμού, δεν θα πρέπει να βαφτίσουμε αποτυχημένη την ευρωπαϊκή χρονιά της ομάδας.

Κατανοώ πως εδώ που έφτασαν, βρίσκονται πολύ κοντά. Κατανοώ πως η Μονακό δεν είναι κάποιο θηρίο, αλλά μην μηδενίσουμε τους οκτώ προηγούμενους μήνες.

Με το μυαλό μέσα το κεφάλι, ακολουθεί ΟΑΚΑ

Το ζευγάρωμα με τη Μονακό δημιούργησε ένα hype, μία έκρηξη ενθουσιασμού και όμορφων συναισθημάτων. Αυτά πρέπει να σταματήσουν άμεσα. Οχι στον κόσμο, στην ομάδα. Ακολουθεί ντέρμπι στο ΟΑΚΑ και ο Μπαρτζώκας με τους παίκτες του πρέπει να πάνε με το μυαλό στον Παναθηναϊκό κι όχι στη Μονακό.

Προσωπικά το πλεονέκτημα έδρας στο ελληνικό πρωτάθλημα δεν το εκτιμώ καθόλου. Οι εκτός έδρας νίκες και των δύο ομάδων είναι πάρα πολλές για να σταματήσουν ξαφνικά στους φετινούς τελικούς. Καλοδεχούμενο μεν, αλλά δεν είναι και καταστροφική η απώλειά του. Και για τις δύο ομάδες.

Ο Παναθηναϊκός εδώ και 20-25 μέρες παίζει ωραίο μπάσκετ, είναι ανεβασμένος με εξαίρεση το ματς στο Βερολίνο. Ο Παπαπέτρου έχει μπει φουριόζος και η νίκη επί της Ρεάλ του εκτόξευσε την ψυχολογία. Φαντάζομαι κι η χθεσινή επί της πιο αδύναμης (σε σχέση με τη Ρεάλ) Φενέρμπαχτσε εκτός έδρας.

Ο Παναθηναϊκός δεν είναι τόσο κακός όσο πιστεύει ο περισσότερος κόσμος. Δεν λέω πως είναι καλός, αλλά σίγουρα δεν είναι τόσο κακός όσο νομίζουν αρκετοί.

ΥΓ: Αν θυμάστε ήμουν σίγουρος πως δεν θα έπεφτε με την Εφές στα playoffs όταν όλοι έβλεπαν αυτή για αντίπαλο. Είχα προβλέψει Μακάμπι κι έκατσε Μονακό.

ΥΓ 2: Τα ζευγάρια των ημιτελικών: Μπαρτσελόνα εναντίον Ρεάλ ή Εφές και Ολυμπιακός ή Μονακό εναντίον Αρμάνι ή Μακάμπι.