Ντουέιν Μπέϊκον στο Gazzetta: «Αποδοκιμάστε όσο περισσότερο γίνεται τον Τζέιμς!»

Η έλευση του στην Ευρώπη τον περασμένο Οκτώβριο, αν μη τι άλλο έκανε αίσθηση. Δεν βλέπουμε συχνά στα ευρωπαϊκά γήπεδα παίκτες του δικού του βεληνεκούς και σε τόσο καλή ηλικία... Και μάλιστα μετά από μία χρονιά με διψήφιο αριθμό σε μέσο όρο πόντων στο ΝΒΑ (μ.ο. 10,9π., 3,1ρ. & 1,3ασ. σε 72 αγ.).

Ο λόγος για τον Ντουέιν Μπέϊκον, που πέρυσι έπαιζε σχεδόν 26 λεπτά ανά παιχνίδι στους Ορλάντο Μάτζικ, ήταν βασικός σε 50 παιχνίδια και απέδειξε ότι αξίζει να πάρει υψηλότερες αποδοχές από εκείνες που ορίζει η 4ετής μισθολογική κλίμακα που ακολουθεί τους παίκτες από την επιλογή τους στο draft.

Επειδή στην Αμερική η ευκαιρία δεν του προέκυψε, όμως, ο 26χρονος guard πήρε την μεγάλη απόφαση να περάσει τον Ατλαντικό και η συμφωνία του με την περυσινή κάτοχο του Eurocup αποδείχτηκε win-win τόσο για την ομάδα όσο και για τον ίδιο προσωπικά.

Ο πρώην παίκτης των Σάρλοτ Χόρνετς (το 2017 τον επέλεξαν στο νο40 του draft) προσαρμόστηκε πολύ γρήγορα στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα και ολοκλήρωσε την κανονική περίοδο της Euroleague, ως 2ος σκόρερ των Μονεγάσκων (μ.ο. 13,8π. με 41,4% τριπ.) και μαζί με τον παλαιό μας γνώριμο, Μάικ Τζέιμς (μ.ο. 16,2π. & 5,8ασ.), αλλά και τους Μοτιεγιούνας (μ.ο. 10,4π. & 4,8ρ.), Ντιαλό (μ.ο. 9,7π. & 4,8ρ.) και Χολ (μ.ο. 8,2π. & 5,2ρ.), αποτελούν τους στυλοβάτες της εφετινής εκπληκτικής πορείας των πρωτάρηδων της διοργάνωσης.

Το Gazzetta συνομίλησε μαζί του λίγες ώρες πριν επιβιβαστεί στην πτήση τσάρτερ της Μονακό για το «Ελευθέριος Βενιζέλος» και σας παρουσιάζει πως βιώνει την πρώτη συμμετοχή της καριέρας του στην postseason.

Απέχουμε λίγες ώρες από την έναρξη της σειράς των αγώνων με τον Ολυμπιακό, που είναι μία ιστορική σειρά για την Μονάκο με την έννοια της πρώτης συμμετοχής της στα playoffs της Euroleague στην παρθενική της σεζόν στην διοργάνωση. Εσύ είσαι πρωτοεμφανιζόμενος στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, πως βιώνεις αυτή την ατμόσφαιρα και σε τι κατάσταση είναι η ομάδα σου;

«Η μέχρι τώρα εμπειρία μου στην Euroleague είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Πολύς κόσμος μου έλεγε ότι το επίπεδο του ευρωπαϊκού μπάσκετ δεν απέχει πολύ από το ΝΒΑ και το έχω διαπιστώσει ιδίοις όμμασι. Νομίζω ότι προσαρμόστηκα αρκετά γρήγορα, βοήθησα την ομάδα και χαίρομαι που είμαι μέρος όλης αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης που βιώνει η Μονακό. Το παιχνίδι στον Πειραιά ήταν μόλις το δεύτερο εφετινό μου και θυμάμαι ότι είχα παίξει σχεδόν 10 λεπτά, αλλά μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση η ατμόσφαιρα και ανυπομονώ να την ξαναζήσω. Γι' αυτά τα μεγάλα παιχνίδια που σε καταξιώνουν σαν παίκτη, ζούμε όλοι οι αθλητές άλλωστε.»

Πως έχεις δει τον Ολυμπιακό στα δύο παιχνίδια που παίξατε, τι διαφορές έχει με την Μονακό και που εντοπίζεις τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του;

«Η μεγάλη διαφορά που χωρίζει τις δύο ομάδες εντοπίζεται στην εμπειρία. Σε επίπεδο ποιότητας και ταλέντου, δεν θεωρώ ότι υστερούμε. Ίσα-ίσα που πιστεύω ότι υπερέχουμε. Σε αυτά τα ματς, όμως, παίζει μεγάλο ρόλο η εμπειρία και η “τεχνογνωσία”. Απ' αυτή την άποψη, λοιπόν, το ότι είμαστε ένα σύνολο με 12 νέα πρόσωπα δεν λογίζεται στα συν μας. Δεν θα ακούσετε ποτέ από το στόμα μου, όμως, ότι δεν έχουμε τύχη να προκριθούμε...»

Που πιστεύεις ότι μπορεί να κριθεί η σειρά και με δεδομένο ότι στην Ευρώπη το πλεονέκτημα έδρας έχει μεγαλύτερη αξία από ό,τι στο ΝΒΑ, αν θεωρείς ότι η Μονακό έχει τύχη να αποκλείσει να τον Ολυμπιακό των 10 Final 4, των 8 τελικών και των τριών ευρωπαϊκών τίτλων;

«Μπροστά μας έχουμε μία μεγάλη ευκαιρία και παρ' ότι ξέρουμε ότι θα έχουμε δύσκολη αποστολή απέναντι σε έναν καταξιωμένο αντίπαλο στην Euroleague, έχουμε πίστη στις δυνατότητές μας. Χάσαμε εύκολα στην Ελλάδα, νικήσαμε το ίδιο εύκολα στην έδρα μας, οπότε τεράστιο ρόλο θα παίξει η συγκέντρωση. Αν είμαστε προσεκτικοί και παίξουμε με τον σωστό τρόπο, σίγουρα θα αυξήσουμε τις πιθανότητές μας... Έστω κι αν, πράγματι, το πλεονέκτημα έδρας στην Ευρώπη είναι μία τελείως διαφορετική ιστορία σε σχέση με την Αμερική, όπου οι φίλαθλοι δεν έχουν τόσο επιδραστικό ρόλο. Άκουσα ότι έχουν πουληθεί όλα τα εισιτήρια για τα δύο πρώτα ματς, οπότε περιμένω πως και πως να μπω στο γήπεδο.»

Περισσότερο ο Μάικ Τζέιμς και λιγότερο ο Άλφα Ντιαλό έχουν παίξει στην Ελλάδα και στην έδρα του αντιπάλου σας. Τι σας έχουν πει να προσέξετε;

«Όλοι περιμένουμε και ξέρουμε ότι θα τα ακούσει ο Μάϊκ (σ.σ.: Τζέιμς)! Σχεδόν σε όλα τα γήπεδα γίνεται αυτό, επομένως το έχουμε συνηθίσει. Στην έδρα του Ολυμπιακού, βέβαια, οι αποδοκιμασίες ίσως να είναι και πιο έντονες λόγω του παρελθόντος του στον Παναθηναϊκό. Αυτά συμβαίνουν μόνο στους πολύ ξεχωριστούς παίκτες, που συνήθως... ενοχλούν! Δεν μας πειράζει καθόλου, όμως, γιατί υπό τέτοιες συνθήκες βρίσκει μεγαλύτερο κίνητρο. Όσο περισσότερο τον αποδοκιμάσουν, τόσο καλύτερα για μας..»

Πόσο μεγαλύτερη αξία παίρνει η επιτυχία σας να βρίσκεστε στα playoffs, με ένα ρόστερ με 12 νέους παίκτες και μετά από μία απόφαση της Euroleague που σας στοίχισε και σας οπισθοχώρησε στην βαθμολογία από την άποψη ότι είχατε 4 νίκες σε 5 αγώνες με τις ρωσικές ομάδες;

«Όλο αυτό που έγινε μας πείσμωσε και μας έδωσε κίνητρο να αποδείξουμε ότι ανήκουμε στα playoffs. Και τα καταφέραμε. Δείξαμε πόσο καλό μπάσκετ μπορούμε να παίξουμε, πόσο κυριαρχικοί μπορούμε να γίνουμε, πόσοι διαφορετικοί παίκτες μπορούν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο και πλέον έχουμε αποκτήσει μεγάλη αυτοπεποίθηση. Σκέψου ότι όταν ανακοινώθηκε η απόφαση, από την 6η θέση βγήκαμε εκτός 8άδας! Αυτό σημαίνει ότι το ταλέντο μας, φτάνει και περισσεύει για να νικήσουμε οποιονδήποτε και οπουδήποτε!»

Είναι λίγο παράξενο που ένας παίκτης του δικού σου βεληνεκούς, με πολύ καλά νούμερα στην 4η σεζόν του στο ΝΒΑ, δεν συνέχισε στην Αμερική και βρίσκεται στην Euroleague. Πως συνέβη αυτό;

«Δεν μπήκα ποτέ στην διαδικασία να το εξηγήσω, οπότε δεν θα το κάνω ούτε τώρα. Είμαι της άποψης ότι ο Θεός δεν κάνει λάθη! Επομένως βρίσκομαι εκεί που ήθελε να είμαι. Πράγματι, όπως είπες, τα νούμερά μου έδειχναν ότι ανήκα στο ΝΒΑ, αλλά από την στιγμή που ο δρόμος μου με έφερε στην Ευρώπη, προσπάθησα να είμαι όσο πιο αποτελεσματικός γινόταν στο υψηλότερο επίπεδο.»

Έπαιξες υπό την καθοδήγηση και των δύο προπονητών, του Ζβέζνταν Μίτροβιτς και του Σάσα Ομπράντοβιτς, που ανήκουν λίγο-πολύ στην ίδια σχολή αυτή του πρώην γιουγκοσλαβικού μπάσκετ. Ήταν προφανές ότι η ομάδα απέδωσε καλύτερα υπό τις οδηγίες του 2ου. Γιατί συνέβη αυτό και αν πράγματι η αλλαγή σας βοήθησε περισσότερο στο κομμάτι της διαχείρισης της ομάδας;

«O coach Ομπράντοβιτς έφερε στην ομάδα ένα ξεκάθαρο πλάνο. Μοίρασε από την αρχή τους ρόλους, έδωσε σε όλους κατεύθυνση, έβαλε την ομάδα στον σωστό δρόμο και ουσιαστικά την απογείωσε! Με τον πρώτο coach δεν υπήρχαν ρόλοι και ο καθένας έκανε ό,τι του κατέβαινε! Σε κάθε παιχνίδι είχαμε διαφορετική πεντάδα, με αποτέλεσμα να μην αποκτήσουμε ποτέ αυτοματισμούς. Τώρα έχουμε αρχή, μέση και τέλος, ξέρουμε ποια είναι τα βασικά μας όπλα και ποιες οι εφεδρείες και έχουμε βρει μία ισορροπία. Χωρίς την αλλαγή προπονητή δεν θα είχαμε φτάσει στα playoffs.»

Δεν ξέρω τι γνώμη έχεις για τον Αντετοκούνμπο, αλλά σίγουρα έχεις παίξει αντίπαλός του και θέλουμε να την μάθουμε. Πολλή συζήτηση γίνεται φέτος γύρω από το αν το ΝΒΑ είναι πλέον η λίγκα του; Έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο ή απέχουμε;

«Ο τύπος είναι... κίνδυνος-θάνατος μέσα στο παρκέ. Κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό! Το γεγονός ότι αποτελεί εδώ και χρόνια έναν από τους πιο κυριαρχικούς παίκτες του κόσμου και είναι μόλις 27 ετών, νομίζω ότι τα λέει όλα! Τώρα το αν του ανήκει η λίγκα; Σίγουρα είναι ένας από τους 5-6 παίκτες που μπορούν κάλλιστα να θεωρηθούν “ιδιοκτήτες” της!»