Να γίνει ο Ντόρσεϊ... Ουόκαπ κι έφυγε για Final 4!

• Οι διαπιστώσεις και τα επιθετικά «λάφυρα» του Game 3
• Τα “must do” της συνέχειας

Αν πρέπει να κρατήσουμε το στοιχείο με την μεγαλύτερη σημασία απ' όλα όσα έγιναν στο έκτο εφετινό παιχνίδι ανάμεσα στους Μονεγάσκους και τους «ερυθρόλευκους» (ένα φιλικό προετοιμασίας στο ΣΕΦ, δύο στην κανονική περίοδο και τρία στα playoffs της Euroleague), αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός απέχει μόλις ένα βήμα από το 11ο Final 4 της ιστορίας του και στην διάθεσή του έχει δύο ευκαιρίες, ώστε να «σφραγίσει» το εισιτήριό του για το Βελιγράδι (19-21 Μαϊου).

Αν από τις δέκα προηγούμενες προκρίσεις, απομονώσουμε τις έξι που εξασφαλίστηκαν στην σύγχρονη εποχή της διοργάνωσης (2009, 2010, 2012, 2013, 2015 & 2017), από τότε δηλαδή που λειτουργεί το best-of-five σύστημα στην προημιτελική φάση, οι Πειραιώτες βρίσκονται για πρώτη φορά στην ευχάριστη θέση να έχουν κερδίσει το 3ο παιχνίδι της σειράς και μάλιστα εκτός έδρας.

Αυτό σημαίνει ότι έχουν την πολυτέλεια να αντιμετωπίσουν το Game 4 χωρίς να παίζουν με την πλάτη στον τοίχο, χωρίς το άγχος του αποκλεισμού και χωρίς την πίεση του «πρέπει», από την άποψη ότι σε περίπτωση ήττας, θα διεκδικήσουν την πρόκριση την ερχόμενη εβδομάδα μέσα στο κατάμεστο Στάδιο «Ειρήνης και Φιλίας».

H παραπάνω νοοτροπία, όμως, είναι αυτή ακριβώς που πρέπει να αποφύγουν οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα, μπαίνοντας αύριο το βράδυ (29/04, 22.00) στο παρκέ της “Salle Gaston Medecin”! Κοινώς το «είμαστε καλά, έχουμε το προβάδισμα και μπορούμε να πάρουμε μία ανάσα επειδή έχουμε την “καβάτζα” του ΣΕΦ», αποτελεί το mindset που πρέπει να γίνει delete από τον «ερυθρόλευκο» εγκέφαλο.

Ο εφετινός Ολυμπιακός της 2ης θέσης στην regular season (καλύτερη ever που έχει πάρει με το ισχύον format), του πλεονεκτήματος έδρας και της διαφαινόμενης επιστροφής στο Final 4 μετά από 5 χρόνια και ειδικότερα στην πρώτη σεζόν της μετά Σπανούλη εποχής, πρέπει να μπει στον αγωνιστικό χώρο αποφασισμένος να αποτελειώσει την ήδη «πληγωμένη» νικήτρια του περυσινού Eurocup και χωρίς να της δώσει την ευκαιρία να κλείσει τις «πληγές» της.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι αν η ομάδα του Σάσα Ομπράντοβιτς φέρει την σειρά στα ίσα, τώρα που «πονάει» θα πάρει μεγάλη ώθηση ενόψει του Game 5 κι επειδή διαθέτει ποιότητα, μέγεθος και αθλητικότητα, μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη. Κάτι που άλλωστε απέδειξε με τον πλέον επιβλητικό τρόπο στο δεύτερο παιχνίδι που έγινε στο Φάληρο και στο οποίο επικράτησε ολοκληρωτικά.

Πάμε όμως, να δούμε τα σημαντικότερα “takeaways” της χθεσινοβραδινής νίκης (87-83), η οποία έφερε τους Κυπελλούχους Ελλάδας πολύ κοντά στο να φτάσουν θεωρούνται και επισήμως διεκδικητές του ευρωπαϊκού τροπαίου μετά από τέσσερα συναπτά έτη απουσίας από την postseason και μετά από μία πολύ δύσκολη διετία (από την άποψη της οικειοθελούς απουσίας από την Basket League).

Οι διαπιστώσεις και τα επιθετικά «λάφυρα» του Game 3

Αν υπάρχει ένα πολύ ενθαρρυντικό στοιχείο ενόψει της συνέχειας αυτό έχει να κάνει με το ότι ο Ολυμπιακός πήρε το προβάδισμα (2-1) στην σειρά, συνίσταται στο ότι το 6ο εφετινό «διπλό» εκτός των συνόρων, βασίστηκε στην δική του επίθεση και χωρίς ταυτόχρονα να περιοριστεί η παραγωγικότητα των αντιπάλων.

Κοινώς οι Πειραιώτες, με τους 87 πόντους που πέτυχαν έφτασαν την 4η καλύτερη επιθετική τους επίδοση μακριά από την έδρα τους, σκοράροντας 6 πόντους περισσότερους από την μέση παραγωγικότητά τους στην κανονική περίοδο και σχεδόν 11, κατά μέσο όρο, από τα δύο πρώτα ματς στο Φάληρο.

Σούταραν για πρώτη φορά πάνω από 50% εντός πεδιάς (για την ακρίβεια με 50,9%, έχοντας 58,1% στα διπ. & 41,7% στα τριπ.), ενώ πήραν σκορ συνολικά από 8 παίκτες, έχοντας σχεδόν πέντε διψήφιους (Σλούκας 21π., Βεζένκοβ 17π., Ουόκαπ 13π., Ντόρσεϊ 11π. και Φαλ 9π.).

Μία άλλη παράμετρος που χρήζει ιδιαίτερης αναφοράς έχει να κάνει με το ότι το 2-1 υπέρ της ελληνικής ομάδας, έχει διαμορφωθεί χωρίς οι «ερυθρόλευκοι» να έχουν πάρει αυτά που θέλουν και στα οποία υπολογίζουν από την θέση “2”. Αν εξαιρέσουμε τον θετικό ΜακΚίσικ (αν και χρησιμοποιείται περισσότερο στο “3”) του Game 1, ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν έχει δει ακόμη τον Ντόρσεϊ που ξέρει (13,4π. & 2,1ασ. με 40,4% τριπ.) στην σειρά και ακόμη τον περιμένει.

Στα τρία ματς, ο 26χρονος Ελληνοαμερικανός άσος έχει υποχωρήσει στους 9,0 πόντους με πολύ χαμηλά ποσοστά (30% βολ., 38,3% διπ. και 26% τριπ. με 11/33 εντός πεδιάς), με αποτέλεσμα η επιθετική του ανάκαμψη να κρίνεται άκρως απαραίτητη.

Αντιστρόφως ανάλογη είναι η πορεία του Τόμας Ουόκαπ, ο οποίος έχει υπερδιπλασιάσει την επιθετική του συνεισφορά (από τους 5,4 πόντους και τις 2,6 ασίστ, πήγε στους 11 και τις 4 τελικές πάσες), έχοντας παράλληλα και εξαιρετικά ποσοστά (100% διπ. & 39,5% τριπ.).

Λαμβάνοντας υπ' όψιν ότι το «κακό φεγγάρι» του Καλιφορνέζου guard δεν μπορεί να συνεχιστεί, ένα ενδεχόμενο “step up” στο Game 4, θα φέρει την ομάδα του πολύ πιο κοντά στην πρόκριση από την στιγμή που οι υπόλοιποι βασικοί πυλώνες (Σλούκας, Βεζένκοβ, Φαλ και Παπανικολάου) έχουν την εμπειρία ώστε να διατηρήσουν την αγωνιστική τους συνέπεια.

Οι δύο πρώτοι ανέβασαν ή πλησίασαν τα standards στα οποία τους είχαμε συνηθίσει όλη την σεζόν, ο “Παπ” έχει την γνωστή all around συνεισφορά και όπως σημείωσε και ο “Big Sofo” στο live του Gazzetta μετά το Game 3, χρειάζεται να βρει την επαφή του από μακριά, ενώ ο “Μους” πραγματοποίησε την πιο επιδραστική του εμφάνιση, κόντρα στην Μονακό.

Όχι μόνο επειδή η μπάλα περνούσε από τα χέρια του και οι συμπαίκτες του τον πόσταραν, αναγκάζοντας την αντίπαλη άμυνα να κλείνει πάνω του και αυξάνοντας τα ελεύθερα σουτ από την περιφέρεια, αλλά εξίσου, λόγω και της επιβλητικής αμυντικής του παρουσίας (το τεράστιο κορμί του μπαινοβγαίνει από την ρακέτα και τα μεγάλα χέρια του κρύβουν, το οπτικό πεδίο και δυσκολεύουν ή αλλοιώνουν τα σουτ).

Τα “must do” της συνέχειας

Συμπερασματικά, ο Ολυμπιακός απέχει μόλις μία νίκη από τον στόχο χωρίς στα δύο τελευταία παιχνίδια να έχει παίξει την γνωστή σκυλίσια άμυνά του (2ος στην καν. περίοδο με μ.ο. 73,8π.), υπό την έννοια ότι μετά το παθητικό των 54 πόντων στο Game 1, δέχεται κατά μ.ο. 87,5 πόντους!

Αυτό που όμως πρέπει να του αναγνωριστεί στον Μπαρτζώκα και τους συνεργάτες του είναι το άκρως αποτελεσματικό πλάνο του όσον αφορά στο μαρκάρισμα του Μάικ Τζέιμς. Το εντυπωσιακό με τον 31χρονο Αμερικανό guard που είναι πρώτος σκόρερ και πασέρ της γαλλικής ομάδας και ήταν non-factor στις δύο νίκες των Πειραιωτών, είναι ότι δεν έχει κατέβει αισθητά από τα νούμερα της regular season (από τους 16,2π. και τις 5,8ασ., έχει πάει στους 15,3π. και τις 5 τελικές).

Η μεγάλη διαφορά, όμως, έχει να κάνει με την δυσκολία των προσπαθειών που παίρνει και τους κλειστούς διαδρόμους που συναντά, γεγονός που τον αναγκάζει είτε να παίρνει σουτ υπό κακές προϋποθέσεις, είτε να μην βρίσκει τους χώρους για να δημιουργήσει. Από το 50% στα δίποντα και το 42,2% εντός πεδιάς, έχει πέσει στο 32,5% και το 36,3% αντίστοιχα.

Αν ο Ολυμπιακός συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο και πάρει περισσότερα από τον Ντόρσεϊ, τότε είναι δύσκολο να επιστρέψει από το Μοντεκάρλο χωρίς την πρόκριση. Πολλώ δε μάλλον, αν παρουσιαστεί βελτιωμένος και στα μετόπισθεν... Αρκεί να μην επαναπαυτεί και να λειτουργήσει σαν να είναι ακόμη στο 1-1. Ή και στο 1-2...