Ο Ολυμπιακός ξέρει από θαύματα

• Περίεργα τα δύο παιχνίδια της regular season
• Ερωτηματικό τα ματσαρίσματα
• Η άμυνα στον Μίτσιτς
• Η Εφές έχει ανάγκη δύο χειριστών στο παρκέ
• Να πάρει βοήθεια από τα 6.75

Θα είμαι ειλικρινής. Τον περασμένο Σεπτέμβριο αν μου έλεγες «Κωνσταντίνε τον Μάιο θα είσαι στο Final 4 στο οποίο θα συμμετέχει ο Ολυμπιακός», θα του έδινα μία κάρτα ενός φίλου μου ψυχίατρου. Τελικά η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα θα στείλει εμένα στον φίλο μου.

Ο Ολυμπιακός έχει ξεπεράσει κάθε όριο, κάθε δυσκολία, έχει «τρυπήσει» κάθε ταβάνι και θα προσπαθήσει να το επαναλάβει. Δύο ακόμη φορές. Δύο ακόμη φορές για να δημιουργήσει ένα ακόμη θαύμα θαυμάτων (μην με ρωτήσετε ποια εννοώ, το ξέρουμε όλοι).

Το συγκεκριμένο blog έχει χαρακτήρα μικρής αγωνιστικής ανάλυσης, οπότε δεν χρειάζεται να αναλωθώ σε κλίμα, εικόνες κλπ. Ετσι κι αλλιώς δεν σας ενδιαφέρει πως περνάω εγώ και η ομαδάρα του Gazzetta με μπροστάρη τον Big Sofo, αλλά ο Ολυμπιακός.

Βέβαια τα παιδιά του τμήματος μπάσκετ που έχουν μείνει πίσω στην Αθήνα είναι ακόμη πιο σπουδαία ομάδα από αυτή που βρίσκεται στο Βελιγράδι.

Περίεργα τα δύο παιχνίδια της regular season

Αν επιμένω εδώ και χρόνια πως τα παιχνίδια των playoffs είναι διαφορετικά από αυτά της κανονικής περιόδου, φανταστείτε τι ισχύει για τους αγώνες του Final 4. Βέβαια εδώ υπάρχει κι ένας αστερίσκος. Τα δύο ματς της regular season ήταν απίθανα ιδιαίτερα και δεν μπορώ να καταλάβω αν αποτελούν κριτήριο.

Για παράδειγμα στην Κωνσταντινούπολη το σκορ ήταν 68-66 στην έναρξη της τελευταίας περιόδου και το παιχνίδι έληξε με 88-69. Σε μία περίοδο ο Ολυμπιακός είχε καταρρεύσει, σκόραρε 3 πόντους και η Εφές τον είχε περάσει από πάνω.

• Προσδεθείτε! Για τις επόμενες 10 μέρες, το Gazzetta θα είναι παντού!

Στο ΣΕΦ οι Πειραιώτες νίκησαν με 87-85 στην παράταση χάρη σε buzzer beater του Κώστα Σλούκα. Ποια ήταν η ιδιαιτερότητα εκείνης της αναμέτρησης; Δεν έπαιζε ο Τόμας Ουόκαπ! Απορώ πως είχε νικήσει ο Ολυμπιακός χωρίς τον καλύτερό του αμυντικό και απέναντι στους Μίτσιτς και Λάρκιν.

Ερωτηματικό τα ματσαρίσματα

Ξεκινάω με μία προσπάθεια να «διαβάσουμε» τα ζευγάρια στο παρκέ. Ο Ολυμπιακός θα ξεκινήσει με Ουόκαπ, Ντόρσεϊ, Παπανικολάου, Βεζένκοβ και Φαλ. Η Εφές με Μίτσιτς, Λάρκιν, Αντερσον ή Μπράιαντ (μοναδικό ερωτηματικό), Μοερμάν και Πλάις.

Ουόκαπ και «Παπ» θα αναλάβουν Μίτσιτς και Λάρκιν λογικά. Βέβαια στο ΣΕΦ είχε πάει καλά κι ο Ντόρσεϊ πάνω στον Λάρκιν. Υπάρχει όμως κι η άλλη ανάγνωση… Ποιος θα μαρκάρει τον Σλούκα όταν περάσει στο παρκέ; Εχει πλεονέκτημα εκεί ο Ολυμπιακός.

Ο Φαλ θα πρέπει να βγει έξω να μαρκάρει τον «σουτέρ» Πλάις, όμως κι ο Γερμανός κοντά στο καλάθι θα έχει πρόβλημα με τον Γάλλο σέντερ των «ερυθρόλευκων».

• Ντάνστον σε Σόφο: «Ευτυχώς που δεν παίζεις, ο πιο δύσκολος αντίπαλος» (vid)

Η άμυνα στον Μίτσιτς

Στην Τουρκία ο Σέρβος γκαρντ είχε κάνει πάρτι στην άμυνα του Ολυμπιακού. Στο ΣΕΦ τα είχε βρει σκούρα παρά το γεγονός ότι απουσίαζε ο Τόμας Ουόκαπ. Σε εκείνο το παιχνίδι οι Πειραιώτες είχαν πάει σε άμυνα με αλλαγές από νωρίς ενώ έπαιξε κομβικό ρόλο, ο ΜακΚίσικ.

Ο Βασίλιε Μίτσιτς είναι παικταράς, έχει ελάχιστες αδυναμίες. Για την ακρίβεια δεν έχει αδυναμίες, έχει κάπως λιγότερη ικανότητα σε ορισμένα πράγματα. Για παράδειγμα λατρεύει να παίρνει τον δεξιό διάδρομο. Από τον αριστερό νιώθει κάπως άβολα, προτιμά την πάσα από το να τελειώσει. Δεδομένα η οδηγία θα είναι να του περιορίσουν τον δεξιό διάδρομο γιατί να του τον κόψουν εντελώς το αποκλείω.

Η Εφές έχει ανάγκη δύο χειριστών στο παρκέ

Θυμάμαι πριν λίγο καιρό και κατά την διάρκεια των playoffs με τη Μονακό, την αλλαγή φιλοσοφίας του Γιώργου Μπαρτζώκα και την ταυτόχρονη παρουσία στο παρκέ δύο χειριστών της μπάλας. Αιτία φυσικά η ασφυκτική πίεση της Μονακό, ειδικά στα γκαρντ.

Ακριβώς το ίδιο πρόβλημα θεωρώ πως θα έχει η Αναντολού Εφές απόψε. Η άμυνα των «ερυθρόλευκων» θα παίξει στα όρια, θα δημιουργήσει δυσκολίες στην περιφέρεια των Τούρκων και θα την βγάλει από τη βολή της, από τις συνήθειές της.

Ο Αταμάν μπορεί να πουλάει «παραμύθα» με τις δηλώσεις του, αλλά είναι εξαιρετικός προπονητής. Ξέρει πως χρειάζεται δύο χειριστές της μπάλας ταυτόχρονα στο παρκέ. Μόνο που δεν βγαίνουν τα... κουκιά. Λάρκιν και Μίτσιτς θα παίξουν μίνιμουμ 32-33 λεπτά. Μένουν περίπου 15’ και ο μοναδικός χειριστής που υπάρχει είναι ο Μπομπουά ο οποίος είναι ανέτοιμος. Ο Γάλλος γκαρντ έχει να παίξει από το Game 2 με την Αρμάνι, περίπου 25 μέρες. Δεν έχει ρυθμό και θα είναι πρόβλημα. Βέβαια έχει το ταλέντο και το ένστικτο να σε «καθαρίσει». Οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος του.

Αντερσον και Μπράιαντ δεν είναι χειριστές. Ισως ρίξει στο παρκέ τον Τουντσέρ, αλλά είναι άπειρος. Το ερώτημα λοιπόν είναι ποιος θα είναι ο χειριστής της Εφές στα λίγα λεπτά που θα ξεκουραστεί ένας εκ των δύο σούπερσταρ της.

Να πάρει βοήθεια από τα 6.75

Ο Ολυμπιακός περισσότερο από ποτέ χρειάζεται σήμερα ένα ποσοστό της τάξης του 37-38% από τα 6.75. Κακά τα ψέματα για να πιάσει τέτοιο όριο χρειάζεται να βάλει ο Ντόρσεϊ. Ο ομογενής γκαρντ εδώ και καιρό δεν πατάει καλά, αλλά έχει τέτοια προσωπικότητα, είναι τόσο απρόβλεπτος μπασκετικά που τον έχω ικανό στον ημιτελικό να ξεκινήσει με 3/3, 3/4 και να ξεκινήσει το πάρτι.

Αν ο Ολυμπιακός βρει στόχο από μακριά, θα υποχρεώσει την άμυνα να μαρκάρει πιο έξω και αυτομάτως θα «μεγαλώσουν» οι διαστάσεις του γηπέδου. Θα μεγαλώσουν οι αποστάσεις των αμυντικών, η weak side πλευρά θα είναι ένα κλικ πιο πίσω στις περιστροφές και όλα αυτά θα μπορέσει ο Ολυμπιακός να τα εκμεταλλευτεί είτε με διείσδυση είτε ακουμπώντας την μπάλα στο low post.

ΥΓ: Η χρονιά είναι μαγική, είναι απολαυστική. Πλέον δεν μετρά το αποτέλεσμα για να την χαρακτηρίσεις πετυχημένη. Απλά ο Ολυμπιακός βρίσκεται δύο νίκες μακριά από το να πετύχει ένα ακόμη θαύμα, παρόμοιο με αυτό του 2012.

ΥΓ 2: Αυτό που συμβαίνει με τους οπαδούς του Ολυμπιακού είναι αδιανόητο. Με αμάξια, με αεροπλάνα, από τη Νέα Ζηλανδία, με πούλμαν. Σκάνε παντού και από παντού. Για πρώτη φορά στην ιστορία ο Ολυμπιακός θα παίξει εντός έδρας σε Final 4.

ΥΓ 3: Η ανάδειξη του Γιώργου Μπαρτζώκα σε προπονητή της χρονιάς είναι η απόλυτη δικαιοσύνη για έναν άνθρωπο που η ζωή δεν του έφερε τίποτα εύκολα. Βραβείο κατόπιν ψηφοφορίας συναδέλφων του και όχι φιλάθλων. Βραβείο πριν να γίνει γνωστή η νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης και όχι μετά.