Ολυμπιακός: Για αυτό πήρε τον Κάνααν

Ολυμπιακός: Για αυτό πήρε τον Κάνααν

Ολυμπιακός: Για αυτό πήρε τον Κάνααν
Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες αναλύει τον τρόπο παιχνιδιού του Αϊζάια Κάνααν και στέκεται στις τρομερές αντιδράσεις του Ολυμπιακού και τη φετινή μεταγραφική περίοδο.

Σίγουρα η αφορμή για αυτό το κείμενο είναι η προσθήκη του Αϊζάια Κάνααν, αλλά θα ήθελα να μου επιτρέψετε να ξεκινήσω με κάτι το οποίο θεωρώ λίγο πιο σημαντικό. Ο Ολυμπιακός από τον Ιανουάριο του 2020 μέχρι και τώρα δείχνει εντυπωσιακά αντανακλαστικά σε όσα έχουν να κάνουν με τις προσθήκες. Αυτό ξεκινά από τους Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο, συνεχίζεται στον Γιώργο Μπαρτζώκα (ο οποίος κάθισε στον πάγκο της ομάδας τον Ιανουάριο του 2020) και τελειώνει στους άμεσους συνεργάτες τους.

Το έγραψα και στο πρόσφατο blog για τον Μπολομπόι, «ο Ολυμπιακός δεν πανικοβάλλεται αν στραβώσει κάτι στον σχεδιασμό κι είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει κάθε αλλαγή πλάνου».

Οι «ερυθρόλευκοι» παρουσιάστηκαν πανέτοιμοι όταν οριστικοποιήθηκε η παραμονή του Μιλουτίνοφ στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας και πήραν τον Μπολομπόι. Το πρωί ενημερώθηκαν από τον Ντόρσεϊ για την επιθυμία του να μείνει στο ΝΒΑ και το βράδυ είχαν κλείσει τον Κάνααν. Με συνοπτικές διαδικασίες έφεραν τον Πίτερς για να πλαισιώσει τον Βεζένκοβ. Και τελικά μένει κι ο Σάσα και ισχυροποιήθηκε ακόμη περισσότερο η ομάδα.

Αυτά είναι στοιχεία ενός σύγχρονου οργανισμού, γεμάτου υγεία.

Ο Κάνααν στην επίθεση

Ο Ολυμπιακός ήθελε έναν παίκτη που να διαθέτει τα στοιχεία του Ντόρσεϊ. Στην Euroleague στο δικό μου μυαλό υπήρχαν ελάχιστες περιπτώσεις. Ο Λόιντ που έχει συμφωνήσει στη Μονακό, ο Κάνααν και ο Χίγκινς που είναι άλλο επίπεδο φυσικά, αλλά δεσμεύεται με την Μπαρτσελόνα.

Τι κοινό έχουν οι παραπάνω; Δημιουργούν μόνοι τους τις προϋποθέσεις για να εκτελέσουν.

Ο Κάνααν διαθέτει την ικανότητα να σουτάρει μετά από ντρίμπλα έχοντας παίξει προηγουμένως «1on1» τον προσωπικό του αντίπαλο. Αυτός είναι ένας επιπλέον τρόπος να «πληγώνει» ο Ολυμπιακός την αντίπαλη άμυνα και με εξαίρεση τον Σλούκα δεν το έχει άλλος παίκτης στο ρόστερ.

Επίσης, ο Κάνααν είναι σκόρερ, κουβαλάει αυτό το απρόσμενο που είχε κι ο Ντόρσεϊ. Σε ένα δίλεπτο μπορεί να σκοράρει τρία καλάθια και να αλλάξει όλο το παιχνίδι. Σουτάρει εξαιρετικά με ποσοστό άνω του 40% και σουτάρει σχεδόν με όλους τους τρόπους. Ιδανικός στατικός σουτέρ να δεχτεί την πάσα του Σλούκα ή του Γουόκαπ ακροβολισμένος, μετά από δική του ντρίμπλα όπως ανέφερα παραπάνω, μετά από pick ‘n’ roll και μετά από έξοδο χάρη σε κάποιο σκριν μακριά από την μπάλα αν προκύψει σε επιθετικό σύστημα.

Ο 31άχρονος γκαρντ έχει άριστο χειρισμό της μπάλας και η αλήθεια είναι πως ο Ολυμπιακός χρειαζόταν έναν επιπλέον παίκτη που να μπορεί να κατεβάσει την μπάλα με άνεση και να οργανώσει την επίθεση.

Canaan

Το στοιχείο το οποίο είναι καλύτερο από τον Ντόρσεϊ είναι το κάθετο παιχνίδι του. Ο Κάνααν δεν έχει το μέγεθος (κάτι στο οποίο δίνει σημασία ο coach), αλλά έχει τρομερή δύναμη σε πόδια, κορμό και ώμους με αποτέλεσμα να διαθέτει την ικανότητα της κάθετης κίνησης. Δεν φοβάται την επαφή και του αρέσει να τελειώνει τις φάσεις είτε σκοράροντας είτε κερδίζοντας φάουλ.

Η δύναμή του είναι αυτή που τον βοηθάει και στον αιφνιδιασμό. Αν θυμάστε ο Ντόρσεϊ έχανε κάποια εύκολα καλάθια στον αιφνιδιασμό γιατί τον κόντραρε στον αέρα το κορμί του αμυντικού, έχανε την ισορροπία του και σούταρε άτσαλα. Ο Κάνααν χάρη στη δύναμή του τελειώνει καλύτερα τέτοιες φάσεις.

Στην επίθεση η αδυναμία του, νομίζω πως είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει μία κακή βραδιά του. Σε ορισμένες περιπτώσεις σε αγώνες της Ούνικς, όταν δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα για τον ίδιο, έχανε τον προσανατολισμό του, «τρελαινόταν» και δεν βοηθούσε. Αυτό το κομμάτι της πνευματικής προσέγγισης είναι κάτι το οποίο οφείλει να δουλέψει.

Ο Κάνααν στην άμυνα

Αρχικά, να ξεκαθαρίσω κάτι για να βάλω σε ένα μονοπάτι την ανάλυση. Ο Ολυμπιακός δεν έχασε κάποιον αμυντικό ογκόλιθο με τη φυγή του Ντόρσεϊ. Αν ήταν τέτοιος τότε θα μιλούσαμε για μειονέκτημα, αλλά δεν ισχύει. Πάνω κάτω ο Κάνααν είναι αμυντικός επιπέδου Ντόρσεϊ. Σε καμία περίπτωση δεν είναι καλός αμυντικός, σε καμία περίπτωση δεν είναι… τρύπα όμως.

Ο Αμερικανός διαθέτει νοοτροπία νικητή η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις λειτουργεί ως γκάζι στην προσωπική του άμυνα. Αν αισθανθεί πως θίγεται ο εγωισμός του, αν μπει σε μία διαδικασία trash talking με αντίπαλο τότε θα παίξει άμυνα καλύτερη από αυτή που παίζει συνήθως.

Αδυναμία του στα μετόπισθεν είναι σίγουρα το μέγεθος, αλλά την καλύπτει με τη δύναμή του έως ένα βαθμό και υπολείπεται αρκετά στην άμυνα μακριά από την μπάλα. Ενώ πάνω στην μπάλα είναι αξιοπρεπής, όταν είναι να μαρκάρει παίκτη που κινείται μακριά από την δράση, μερικές φορές χάνεται κι αργεί να ακολουθήσει.

Ιδανική προσθήκη

Δεν μου αρέσουν οι συγκρίσεις. Κάθε παίκτης είναι διαφορετικός. Δεν ξέρω αν ο Κάνααν είναι καλύτερος του Ντόρσεϊ, ξέρω με σιγουριά όμως πως δεν είναι χειρότερος. Αφήνω έξω από την εξίσωση το ελληνικό διαβατήριο το οποίο έκανε όντως την διαφορά για τους «ερυθρόλευκους».

Ο Ολυμπιακός προχώρησε σε μία ιδανική προσθήκη, κινήθηκε γρήγορα στην αγορά, «νίκησε» αν θέλετε και την πανίσχυρη οικονομικά Φενέρμπαχτσε η οποία ήθελε τον Αμερικανό και σχεδόν ολοκλήρωσε το ρόστερ του. Δεδομένη και η προσθήκη του Αλεκ Πίτερς φυσικά.

Μία προσθήκη Ελληνα παίκτη μένει και τέλος. Ενδεχομένως αυτός να είναι ο Κώστας Αντετοκούνμπο αν και ακόμη υπάρχει δρόμος. Το σημαντικό είναι πως Αγγελόπουλοι και Μπαρτζώκας σε λίγες μέρες δημιούργησαν ένα ρόστερ πιο αναβαθμισμένο από το περσινό και ειδικά στην front line.

Κακά τα ψέμματα, ο Ολυμπιακός πήρε το νταμπλ, ήρθε 2ος στην Euroleague και πήγε στο Final 4 με ένα ουσιαστικά «τεσσάρι» και «ενάμισι» πεντάρι. Η βασική επιθυμία του Μπαρτζώκα ήταν να ενισχύσει την ρακέτα του και το έκανε με Πίτερς, Μπολομπόι και ίσως Αντετοκούνμπο (ή ακαραίο σενάριο με έβδομο ξένο). Η θέση του γκαρντ τον ενδιέφερε φυσικά, αλλά είχε λιγότερη ανησυχία.

Λίγα λόγια για τον Νέντοβιτς

θα μου επιτρέψετε να μπω λίγο σε «πράσινα» χωράφια, αλλά τον Νέντοβιτς τον έχω σε τρομερή εκτίμηση. Ο Παναθηναϊκός το μόνο που κέρδισε από αυτή την υπόθεση είναι 1.000.000 από το buy out και το συμβόλαιο που θα πλήρωνε. Ωστόσο τον οπαδό δεν τον ενδιαφέρει το χρήμα γιατί δεν βγαίνει από την τσέπη του, ούτε μπαίνει.

Αυτό το «γυάλινος» που διαβάζω, δεν είδα να ισχύει πέρυσι αφού έπαιξε 26/32 του παιχνίδια.

Γενικά θεωρώ πως ο Παναθηναίκός έχασε έναν παικταρά ο οποίος αν δεν είχε τραυματισμούς θα έπαιρνε πάνω από εκατομμύριο σε Ρεάλ, Μπάρτσα, ΤΣΣΚΑ κλπ. Εχασε τον μοναδικό παίκτη με τον οποίο «δέθηκε» η πράσινη η εξέδρα την τελευταία διετία και αυτό είναι κάτι που έχει ανάγκη κάθε ομάδα.

Τέλος, να αναφέρω πως αυτή τη στιγμή στο «ασόδυο» υπάρχει μόνο ο Πάρις Λι (ενδεχομένως κι ο Καλαϊτζάκης) που σημαίνει πως ψάχνει τρεις παίκτες! Είτε Καλάθη και δύο ξένους, είτε τρεις ξένους. Η αγορά είναι πολύ μικρή για να ψάχνει οποιαδήποτε ομάδα όχι μόνο ο Παναθηναϊκός, τρεις παίκτες στην ίδια θέση στα μέσα Ιουλίου.

ΥΓ: Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ πρόσφερε στον Ολυμπιακό. Ο Ολυμπιακός πρόσφερε στον Τάιλερ Ντόρσεϊ. Το παιδί παρουσιάστηκε πλήρως συνειδητοποιημένος ως προς τις επιθυμίες του. Φώναζε πως ήθελε να επιστρέψει στο ΝΒΑ και αυτό κατάφερε και μπράβο του. Δεν κορόιδεψε κανέναν.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κωνσταντίνος Μελάγιες
Κωνσταντίνος Μελάγιες

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες γεννήθηκε το 1977 και από μικρή ηλικία ερωτεύτηκε το μπάσκετ το οποίο υπηρέτησε ως παίκτης, ως προπονητής (για λίγο) και πλέον ως δημοσιογράφος. Ασχολείται με το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού από το 2002 και είναι ερωτευμένος με τη δουλειά του όπως ήταν ακριβώς και την πρώτη μέρα που ασχολήθηκε με αυτή.

Πέραν του μπάσκετ του αρέσει να βλέπει (και να παίζει) τένις, μπιλιάρδο και ποδόσφαιρο. Τα τελευταία χρόνια δεν έχει την άρνηση για το ΝΒΑ που είχε πιο παλιά, αλλά σαν την Euroleague... δεν έχει.