Παναθηναϊκός, Παπαπέτρου: Μια σχέση «δούναι και λαβείν»

• Έδωσαν τα πάντα και προχώρησαν παρακάτω...
• Η τελευταία εντύπωση
• Αναβάθμιση με Ντέρικ Γουίλιαμς
• Το ΟΑΚΑ και η υπογραφή που απομένει

Με μια πρώτη σκέψη, η είδηση για την αποχώρηση του Ιωάννη Παπαπέτρου και για την οποία έγραψε πρώτο το Gazzetta, έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στις τάξεις των φιλάθλων. Και όχι μόνο στους φίλους του Παναθηναϊκού, αλλά και στην πλειοψηφία του ευρωπαϊκού μπασκετόκοσμου...
Από την άλλη ωστόσο και κάνοντας ένα μίνι flashback στο περσινό καλοκαίρι, δεν γίνεται να ξεχάσουμε ότι έως και στις 23:59 της 19ης Αυγούστου 2021, οι «πράσινοι» έμεναν «stand by» από τον αρχηγό της ομάδας, ο οποίος περίμενε έως και τη τελευταία στιγμή μια πρόταση (που να τον ικανοποιούσε και να πληρούσε τις απαιτήσεις του) από το ΝΒΑ.

Τι δείχνει αυτό; Ότι αργά ή γρήγορα ο Παπαπέτρου θα αποχωρούσε. Το είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του, το έψαχνε, το κοιτούσε και στην περίπτωση που θα έβρισκε την κατάλληλη στιγμή και τις ιδανικές -για εκείνον- συνθήκες, κάποια στιγμή ήταν μαθηματικά βέβαιο ότι θα συνέβαινε. Για ποιον λόγο άλλωστε να υπήρχε όρος για αποχώρηση από την ομάδα έναν χρόνο μετά την υπογραφή του προηγούμενου συμβολαίου του; Και σίγουρα ήταν κάτι που υπήρχε και στη σκέψη των ανθρώπων της ομάδας. Αργά ή γρήγορα θα γινόταν...

Έδωσαν τα πάντα και προχώρησαν παρακάτω...

Από εκεί και πέρα, το αν έπρεπε ή δεν έπρεπε να φύγει ο Παπαπέτρου από τον Παναθηναϊκό, είναι μια άλλη κουβέντα. Προσωπικά είμαι από τους ανθρώπους που «δένονται» περισσότερο με τους Έλληνες μπασκετμπολίστες. Από αυτήν την άποψη, δεν θα ήθελα να αποχωρήσει. Όμως είναι διαφορετικό το τι πιστεύω εγώ που δεν είμαι προπονητής αλλά ούτε και βρίσκομαι μέσα στην ομάδα και είναι τελείως διαφορετικό το τι πιστεύουν και θεωρούν καλύτερο για το αγωνιστικό κομμάτι οι άνθρωποι του συλλόγου. Ε, θαρρώ ότι κάπου εκεί «συναντήθηκαν» τα «θέλω» των δύο πλευρών και γι' αυτόν τον λόγο ο αρχηγός των «πρασίνων» αποχώρησε άμεσα και χωρίς άλλες χρονοτριβές.

• Όλη η αλήθεια για την αποχώρηση του Ιωάννη Παπαπέτρου

Ο Παναθηναϊκός πρέπει και οφείλει να αναγνωρίσει στον Παπαπέτρου ότι έμεινε στα δύσκολα. Όταν το καλοκαίρι του 2020 η ομάδα βρέθηκε με το ενάμιση πόδι στον γκρεμό έχοντας μπροστά της μια τελείως διαφορετική οικονομική κατάσταση, εκείνος βγήκε μπροστά, πήρε το ρόλο του αρχηγού και προσπάθησε να την στηρίξει. Ακόμα και το καλοκαίρι του 2021 δέχθηκε να ανανεώσει το συμβόλαιό του και να μην ψάξει άμεσα για κάτι καλύτερο στην Euroleague. Θα μπορούσε να το κάνει, αλλά δεν το έκανε. Και απλά ήθελε -ως όρος- να υπάρχει NBA out. Μήπως και πραγματοποιούσε το «american dream» με συμβόλαιο και ρόλο στο καλύτερο πρωτάθλημα.

Βέβαια υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Ο Παναθηναϊκός βοήθησε και μάλιστα βοήθησε πολύ τον Παπαπέτρου να αλλάξει το αγωνιστικό του status. Εκεί που ήταν (ουσιαστικά) ένας «ρολίστας» στον Ολυμπιακό, πήρε στους «πράσινους» ηγετικό ρόλο και έκανε το δικό του αγωνιστικό step up. Ήταν εκείνος που έπαιρνε τις αποφάσεις για την ομάδα και πάνω στον οποίο οι «πράσινοι» είχαν στηριχθεί και περίμεναν τα περισσότερα. Λίγο-πολύ ήταν μια σχέση «δούναι και λαβείν». Και ο Παναθηναϊκός πρόσφερε στον Παπαπέτρου, αλλά και ο Παπαπέτρου πρόσφερε στον Παναθηναϊκό.

Η τελευταία εντύπωση

Ίσως και δη τη δεδομένη χρονική στιγμή, να μην είχαν κάτι παραπάνω να δώσουν ο ένας στον άλλον. Και συνήθως, ακόμα και στις προσωπικές σχέσεις των ανθρώπων, όταν συμβαίνει αυτό στη συνέχεια ακολουθούν χωριστούς δρόμους. Ο μεν Παναθηναϊκός θα αλλάξει ολοκληρωτικά το προφίλ και την αγωνιστική του φιλοσοφία, ο δε Παπαπέτρου θα κοιτάξει την επόμενη πρόκληση της καριέρας του.

Τώρα το πώς θα προσαρμοστεί το παιχνίδι της ομάδας και πώς θα κατανεμηθούν οι νέοι ρόλοι εντός των «πράσινων» τειχών, είναι κάτι που θα φανεί μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Ο Ράντονιτς με τον Πεδουλάκη έχουν κάτι άλλο στο μυαλό τους και μένει να δούμε εάν και εφόσον θα λειτουργήσει και στο τέλος της σεζόν θα είναι και αποτελεσματικό για λογαριασμό του Παναθηναϊκού. Έχω την αίσθηση ότι κάποια στιγμή οι δρόμοι των δύο πλευρών θα συναντηθούν ξανά στο μέλλον...

• Έργα και ημέρες του Παπαπέτρου στον Παναθηναϊκό

Βέβαια η αποχώρηση του Παπαπέτρου «μούδιασε» τους φίλους της ομάδας οι οποίοι δεν μπόρεσαν να χαρούν όσο θα ήθελαν την απόκτηση του Ντέρικ Γουίλιαμς. Και εδώ που τα λέμε, όσο και αν μπορεί να βοηθήσει αγωνιστικά (σ.σ. βάσει των όσων έχουν στο μυαλό τους στο τεχνικό τιμ) τον Παναθηναϊκό η εν λόγω κίνηση, υπάρχει και το επικοινωνιακό κομμάτι στη μέση. Ο κόσμος έχει ανάγκη να «ζεσταθεί» ξανά. Και ας ξέρει ότι θα έχει (πολύ) καλύτερη ομάδα από πέρυσι. Η τελευταία εντύπωση είναι αυτή που μένει. Και ας είχε προηγηθεί και η απόκτηση του εξαιρετικού Γκριγκόνις για τον οποίο η «πράσινη» ΚΑΕ έκανε τη μία υπέρβαση μετά την άλλη προκειμένου να αποκτηθεί.

Αναβάθμιση με Ντέρικ Γουίλιαμς

Ο Παναθηναϊκός προχώρησε σε μια ακόμα κίνηση με την οποία δυνάμωσε και μάλιστα δυνάμωσε σημαντικά στη θέση «τέσσερα». Ο Ντέρικ Γουίλιαμς είναι από τους παίκτες οι οποίοι μπορούν να κάνουν upgrade σε οποιαδήποτε ομάδα της EuroLeague. Μιλάμε για έναν παίκτη ο οποίος έχει επιλeγεί στο νούμερο «2» του draft του ΝΒΑ. Με βιογραφικό 428 ματς στο καλύτερο πρωτάθλημα του πλανήτη και έχοντας κατά μέσο όρο 8.9 πόντους, 4 ριμπάουντ και 44% εντός παιδιάς.

Ένας παίκτης τον οποίο είχε φέρει στην Ευρώπη ο... νυν προπονητής του στον Παναθηναϊκό, Ντέγιαν Ράντονιτς! Και μάλιστα έχοντας πραγματοποιήσει υπό τις οδηγίες του την καλύτερη ευρωπαϊκή σεζόν της καριέρας του με 13.4 πόντους, 4.2 ριμπάουντ και 46% στα σουτ. Κάτι (θα) ήξερε ο Μαυροβούνιος προπονητής ο οποίος επέμενε προκειμένου να αποκτηθεί! Έκτοτε ο Γιουίλιαμς έχει συμπληρώσει τέσσερα χρόνια στην EuroLeague, όπερ σημαίνει ότι δεν είναι ο... κλασσικός ΝΒΑer αλλά ένας Αμερικανός ο οποίος γνωρίζει -πλέον- πολύ καλά (και) το ευρωπαϊκό μπάσκετ.

• Στους «πράσινους» ο Ντέρικ Γουίλιαμς

Αν μη τι άλλο πρόκειται για έναν άκρως «εκρηκτικό» και θεαματικό παίκτη, ο οποίος αρέσκεται στο παιχνίδι πάνω από την στεφάνη. Είναι γρήγορος, δυνατός αλτικός και είναι χαρακτηριστικό ότι στα τέσσερα χρόνια του στην EuroLeague κυνηγάει τα «deflections» για το κλέψιμο προκειμένου να «τελειώσει» φάσεις στο transition. Επιπλέον εξαρτάται πολύ από τα πλέι μέικερ της ομάδας του καθώς η αγαπημένη του κίνηση είναι να «κόβει» από την baseline περιμένοντας να υποδεχθεί ψηλά τη μπάλα, ενω παράλληλα είναι ο παίκτης που θα προσπαθήσει να ποστάρει αλλά και να σουτάρει από την περιφέρεια με catch and shoot. Από εκεί και πέρα θα παίξει ρόλο από το πώς και αν θα πλαισιωθεί ο Γουίλιαμς από ένα ακόμα «τεσσάρι» με διαφορετικά χαρακτηριστικά (και να «πατάει» στο «πέντε») ή εάν θα μοιραστεί τη θέση (έαν δεν δοθεί δανεικός) με τον Νίκο Χουγκάζ.

Το ΟΑΚΑ και η υπογραφή που απομένει

Στο μεταξύ γίνεται λόγος για το ΟΑΚΑ και το αν έχει περάσει στα χέρια των ανθρώπων της «πράσινης» ΚΑΕ. Όχι. Ακόμα δεν έχει γίνει αυτό, αλλά πρόκειται για τυπικό -και μόνο- θέμα. Ουσιαστικά απομένει μία τελευταία υπογραφή σε μια σύμβαση προκειμένου να επισημοποιηθεί η παραχώρηση του κλειστού στον Παναθηναϊκό για τα επόμενα 49 χρόνια. Από τη στιγμή που ακόμα δεν υπάρχει αυτή η υπογραφή, είναι λογικό και επόμενο να μην μπορεί ο Παναθηναϊκός να ξεκινήσει τα έργα της ανακαίνισης και της διαμόρφωσης του κλειστού στα... πράσινα.

Και εγκυμονεί ο κίνδυνος ότι εάν και εφόσον δεν πέσουν άμεσα οι υπογραφές, δεν θα υπάρχει στη συνέχεια και ο χρόνος για να προχωρήσουν τα εν λόγω έργα. Κάτι που εκτός των άλλων επηρεάζει και τα έσοδα στις τάξεις της ΚΑΕ μέσα από τη διαμόρφωση του ΟΑΚΑ και το business plan που υπάρχει για το «λίφτινγκ» του γηπέδου. Είναι δεδομένο ότι από τα τέσσερα εκατομμύρια ευρώ που έχει «ρίξει» φέτος ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ως βοήθεια στον φετινό Παναθηναϊκό, κάποιο από αυτό το ποσό θα πάει και στην διαμόρφωση του κλειστού του ΟΑΚΑ.