Οι στόχοι της νέας Euroleague και η «αιώνια» σύμπραξη των θαυμάτων!

• Που αποσκοπεί η νέα τάξη πραγμάτων
• Τα κριτήρια της επιλογής του Μάρσαλ Γκλίκμαν
• Ο ρόλος του Ντέγιαν Μποντιρόγκα

Η άλωση της Πόλης, που συνέβη στις 29 Μαϊου του 1453, αποτέλεσε το πρώτο ιστορικό γεγονός που «γέννησε» το διαχρονικής εφαρμογής ρητό, σύμφωνα με το οποίο «τα κάστρα πέφτουν πάντα από μέσα»!

Η σημειολογική σύνδεση με την Κωνσταντινούπολη, δε, είναι πραγματικά εντυπωσιακή, από την άποψη ότι η τουρκική μεγαλούπολη αποτελεί μία από τις αγαπημένες πόλεις του επί 22 χρόνια «μεγάλου αφεντικού» της Euroleague και μάλιστα είχε επιλεγεί ανεπισήμως για την φιλοξενία του Final 4 του 2023 (για τρίτη φορά μέσα σε διάστημα 11 ετών), πριν μετουσιωθεί η οριστική αποκαθήλωσή του από την ηγεσία της ECA και εν συνεχεία η αποχώρησή του από το «οικοδόμημα», το οποίο ο ίδιος δημιούργησε!

Ο λόγος φυσικά για τον Τζόρντι Μπερτομέου, ο οποίος μετά από απόφαση πλειοψηφίας (6-5) των 11 ομάδων της EL, την 30η του περασμένου Ιούνη παύτηκε από τα καθήκοντά του προέδρου και του CEO της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης και εδώ και λίγες μέρες, υπέβαλε την παραίτησή του και αποχαιρέτησε τους συναδέλφους του στα γραφεία της οδού dels Quatre Camins 9-13 (των τεσσάρων μονοπατιών) στην Βαρκελώνη.

Το “Bertomeu out” αποτέλεσε τον στόχο μίας προσπάθειας, που ξεκίνησε πριν από περίπου 20 μήνες και στηρίχθηκε στην απόλυτη διοικητική συνεργασία του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού, που μαζί με την Μακάμπι, την Αρμάνι Μιλάνου, την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και την Ζάλγκιρις αποτέλεσαν τους «πυλώνες» στους οποίους θεμελιώθηκε η προσπάθεια αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού του κορυφαίου προϊόντος στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Που αποσκοπεί η νέα τάξη πραγμάτων

Οι «κοσμοϊστορικές» αλλαγές που θα επέλθουν μέσα στο επόμενο διάστημα (και σε επίπεδο στελεχών που επί 22 χρόνια σχετίζονταν με τον στενό περίγυρο του Μπερτομέου), έρχονται σε απόλυτη σύνδεση με τις βασικές επιδιώξεις των ομάδων εδώ και αρκετά χρόνια και οι οποίες δεν υλοποιούνταν από τον 63χρονο Καταλανό δικηγόρο, που τόσα χρόνια διοικούσε την Euroleague στην λογική του «αποφασίζω και διατάζω».

Οι βασικές δομές των «μεταρρυθμίσεων» αποσκοπούν στην κατακόρυφη αύξηση των εσόδων της λίγκας και ταυτόχρονα την αντίστοιχη μείωση των εξόδων, την διαφάνεια σε όλες τις εσωτερικές διαδικασίες, τον έλεγχο των οικονομικών, την λήψη αποφάσεων (π.χ. για την έδρα του Final 4) και γενικότερα την στρατηγική της ECA σε πολλούς τομείς με φόντο τα εμπορικά έσοδα και το marketing.

Ο απώτερος στόχος των 11+2 ομάδων του συνεταιρισμού, έγκειται στην δημιουργία ενός προϊόντος που θα γίνεται ολοένα και πιο ελκυστικό για το κοινό και ενός πρωταθλήματος που θα λειτουργεί με σταθερές που θα αποδίδουν περισσότερα κέρδη στις ομάδες.

Με άλλα λόγια, αλλάζει εντελώς το μοντέλο διοίκησης και παύει να ισχύει η αρχή του ενός ανδρός. Κατ' αυτόν τον τρόπο, οι σύλλογοι-εταίροι της Euroleague επιτυγχάνουν μία μεγαλύτερη συμμετοχή στις σημαντικές κατευθυντήριες γραμμές που θα χαράσσονται, με φόντο πάντα και το συμφέρον των ομάδων.

Τα κριτήρια της επιλογής του Μάρσαλ Γκλίκμαν

Όπως ανακοινώθηκε χθες (14/09), το διοικητικό δίδυμο του Σέρβου «θρύλου» του ευρωπαϊκού μπάσκετ και του Αμερικανού «γκουρού» του επιχειρείν στα επαγγελματικά δρώμενα του αθλητισμού, έπιασε και επίσημα δουλειά.

Ο 62χρονος πρώην αντιπρόεδρος των Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς (1988-1995) και γιος του Χάρι Μάρσαλ, που θεωρείται ο «πατέρας του επαγγελματικού αθλητισμού» στην Πολιτεία του Όρεγκον , όπου και εδρεύει η NIKE, επιστρέφει στον οργανισμό 18 χρόνια μετά την πρώτη συμβουλευτική του θητεία (στην διετία 2002-2004).

Θα είναι ουσιαστικά ο αντικαταστάτης του Τζόρντι Μπερτομέου και από το Πόρτλαντ, όπου ήταν η βάση του, θα εγκατασταθεί μόνιμα στην πρωτεύουσα της Καταλωνίας. Η επιλογή του έγινε με βάση την τεράστια εμπειρία που «κουβαλάει» στο αθλητικό επιχειρείν (αναμένεται να γίνουν και αντίστοιχες προσλήψεις στελεχών που έχουν τον συγκεκριμένο επαγγελματικό προσανατολισμό) και την αμιγώς χρηματοοικονομική νοοτροπία που τον χαρακτηρίζει.

Άλλωστε, από τις βασικές επιδιώξεις της νέας εποχής στην οποία πέρασε ήδη ο οργανισμός, είναι η επανεξέταση του financial fair play, που είχε καθιερώσει ο προκάτοχος του Μάρσαλ Γκλίκμαν και η δόμησή του πάνω στην λογική του salary cap που εφαρμόζει το ΝΒΑ.

Στόχος είναι η αύξηση του ανταγωνισμού μέσω της μείωσης των αποστάσεων που χαρακτηρίζουν τα budget των συλλόγων. Με άλλα λόγια το φαινόμενο των ομάδων που συμμετέχουν με προϋπολογισμό τα μίνιμουμ 5 εκατομμύρια Ευρώ για το αγωνιστικό τμήμα, ταυτόχρονα με κάποιες άλλες που αγγίζουν τα 30, πρέπει να εκλείψει και ο έλεγχος του ανώτατου ορίου των μισθών, φαίνεται ότι πολύ σύντομα θα αποτελέσει προαπαιτούμενο.

Ο Γκλίκμαν έχει την απαιτούμενη εμπειρία και προϋπηρεσία για να διαχειριστεί και την συνεργασία της EL με την πολυεθνική IMG, η οποία έχει τα εμπορικά δικαιώματα της διοργάνωσης μέχρι το 2026.

Ο ρόλος του Ντέγιαν Μποντιρόγκα

Από την πρώτη στιγμή που το όνομα του “Ντέκι” διέρρευσε για την διάδοχη κατάσταση στην διοίκηση της Euroleague, το Gazzetta σας ενημέρωσε ότι ο 49χρονος «θρύλος» του σερβικού μπάσκετ, δεν προορίζεται για την θέση του CEO.

Ωστόσο, η επιθυμία του να ασχοληθεί με την νέα τάξη πραγμάτων στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, ήχησαν πολύ θετικά στα αυτιά των μετόχων. Ο Μποντιρόγκα αποτελεί μία τεράστια μπασκετική προσωπικότητα που εκπέμπει απεριόριστο σεβασμό σε ολόκληρη την Ευρώπη και πέραν του ότι υπήρξε superstar του αθλήματος, έχει σύνδεση με τέσσερις εκ των πιο σημαντικών αγορών στην Γηραιά Ήπειρο.

Πέραν της πατρίδας του, ο 3 φορές πρωταθλητής της Euroleague, έπαιξε μπάσκετ στην Ιταλία (Στεφανέλ Τριέστε, Αρμάνι Μιλάνο και Ρόμα), στην Ισπανία (Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα) και φυσικά στην Ελλάδα (Παναθηναϊκός).

Με δεδομένο ότι ήταν πάντα σοβαρός και μετρημένος στα λόγια και τις επιλογές του, σαν παίκτης, η υποψηφιότητά του έτυχε σχεδόν πλήρους αποδοχής. Στα συν του προσμετρήθηκε το γεγονός ότι έχει διοικήσει στο υψηλότερο επίπεδο (general manager για 2 χρόνια στην Ρόμα, αντιπρόεδρος για 4 χρόνια στην σερβική ομοσπονδία και πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας), ενώ ταυτόχρονα γνωρίζει πολύ καλά το κομμάτι του business, διατηρώντας δικές του επιχειρήσεις.

Η νεοσύστατη θέση του προέδρου (που στην προηγούμενη τάξη πραγμάτων πήγαινε πακέτο με τον CEO), θα έχει θεσμικό χαρακτήρα και ουσιαστικά απευθύνεται σε ένα πρόσωπο που θα βοηθήσει πολύ – με το κύρος, τις γνώσεις και το ενωτικό προφίλ του – στο διάστημα της μετάβασης στην νέα εποχή, αλλά και στην βελτίωση των σχέσεων με την FIBA.