Τζέιμς στο Gazzetta: «Όταν έπαιζα εγώ στον Παναθηναϊκό, το ΟΑΚΑ γέμιζε περισσότερο»

Ένα σουτ όσο το χρονόμετρο κυλά προς τη λήξη του. Μέσα από αυτή την κατάσταση "γεννιούνται" οι ηγετικές φιγούρες του παρκέ και μέσα σε αυτή ζει και πεθαίνει το πιο... ατίθασο παιδί του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Τα παραπάνω στοιχεία απεικονίζουν τον Μάικ Τζέιμς, ο οποίος βρίσκεται στο "year 10" καριέρας του και για δεύτερη σεζόν αγωνίζεται με τη φανέλα της Μονακό. Η 4η αγωνιστική της EuroLeague φέρνει εκείνον και τους λοιπούς Μονεγάσκους αντιμέτωπους με τον Παναθηναϊκό (21/10, 21:00 Novasports 4HD, Live στο Gazzetta).

Ένα σύνολο ανανεωμένο που δύσκολα κανείς μπορεί να αποφασίσει αν ξεχωρίζει από το επιθετικό του ταλέντο (ένεκα Τζόρνταν Λόιντ, Έλι Οκόμπο και Τζέιμς στην περιφέρεια) ή τις αμυντικές αρετές (με τους Τζον Μπράουν, Τζάρεντ Μπλόσομγκεϊμ και Ντόντα Χολ κοντά στο καλάθι).

Έχοντας φτάσει ένα βήμα πριν το Final 4, η Μονακό ευελπιστεί σε μία ανάλογη επιτυχία. Με τον Αμερικανό γκαρντ να "κρυφοκοιτάζει" το τρόπαιο. Ο Τζέιμς φιλοξενήθηκε από το Gazzetta λίγο πριν τη συνάντησή του με τον άλλοτε συμπαίκτη και φίλο του, Πάρις Λι, κουβαλώντας τις αναμνήσεις του και τα φιλικά πρόσωπα.

Μεταξύ άλλων, σχολίασε το ΟΑΚΑ που δεν θυμίζει την εποχή που πέρασε ο ίδιος από τους "πράσινους", τον... πανικό που μπορεί να φέρει ένα κακό ξεκίνημα στη σεζόν, αλλά και το twitter που περνά μεγάλο κομμάτι της μέρας του.

Η σεζόν έχει ξεκινήσει καλά για την Μονακό με την πρώτη ήττα σε όλες τις διοργανώσεις να έρχεται στο περασμένο ματς εκτός έδρας. Τί αίσθηση σου αφήνει η ομάδα μέχρι στιγμής;

«Νιώθω ότι έχουμε ταλέντο ως ομάδα. Έχουμε μεγάλη προοπτική, αλλά είναι νωρίς. Οπότε είναι δύσκολο να πω το τί θα μπορούσαμε να παρουσιάσουμε, όμως έχουμε πολύ ταλέντο και προσπαθούμε να διασφαλίσουμε ότι θα το συνδυάσουμε και θα το βγάλουμε όλο αυτό στο παρκέ».

Αντιμετωπίζετε τον Παναθηναϊκό σε μία, ούτως ή άλλως ιδιαίτερη αναμέτρηση για σένα. Ωστόσο θα βρεθείς απέναντι στον Πάρις Λι...

«Είμαι χαρούμενος που βρήκε μία νέα ομάδα, χαίρομαι που είναι ακόμα στην EuroLeague… Θα έχει πλάκα ποιυ θα παίξουμε απέναντι. Ακόμη κρατάμε πολύ καλή φιλική σχέση. Μιλάμε λίγο-πολύ δυο φορές την εβδομάδα. Προσπάθησα να τον βοηθήσω την περασμένη σεζόν γιατί ήταν η πρώτη του χρονιά στην διοργάνωση, να του “περάσω” όσα περισσότερα γνώριζα και μπορούσα. Έκανε μία πολύ καλή πρώτη χρονιά και έχει μέλλον στην EuroLeague αν το θέλει και εκείνος».

Ο Παναθηναϊκός είναι μία νέα ομάδα, με πολλά καινούργια πρόσωπα. Ξεχωρίζεις κάποιον μέχρι τώρα; Ίσως με τη μεγαλύτερη προοπτική;

«Θα έλεγα τον Άντριου Άντριους. Τον γνωρίζω εδώ και καιρό, είμαστε από την ίδια πόλη, οπότε… Έχει προοπτική να εξελιχθεί, εδικά από τη στιγμή ποιυ είναι η πρώτη του σεζόν. Δεν μπορείς ποτέ να ξέρεις τί θα συμβεί με έναν τέτοιο παίκτη. Έδωσε τα πρώτα του δείγματα πέρσι στο EuroCup και ακόμη το παιχνίδι του ωριμάζει, οπότε έχει όλο τον χώρο να εξελιχθεί».

Έχεις αγωνιστεί ως αντίπαλος στο ΟΑΚΑ αρκετές φορές πλέον. Ποιο είναι το συναίσθημά σου;

«Δεν ξέρω. Νομίζω ότι όταν έπαιζα εδώ το γήπεδο γέμιζε περισσότερο. Όσες φορές έχω επιστρέψει τελευταία, δεν μοιάζει το ίδιο. Η προσέλευση δεν είναι όπως συνήθιζε να είναι τότε. Οπότε δεν έχει την ίδια επίδραση πλέον, για οποιονδήποτε λόγο είναι αυτό. Αλλά έχω καλές αναμνήσεις από αυτό το γήπεδο, με μεγάλα παιχνίδια οπότε νιώθω ωραία».

Η εκκίνηση της σεζόν για τον Παναθηναϊκό δεν μοιάζει η ιδανική προς το παρόν. Πιστεύεις ότι η ομάδα μπορεί να ανακάμψει και να δείξει μία καλύτερη εικόνα;

«Πιστεύω ότι ένα πράγμα που χαρακτηρίζει το ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι ότι πανικοβάλλονται πολύ γρήγορα. Πέρασαν τρεις αγωνιστικές και έχασαν δύο ματς. Είναι μία καινούργια ομάδα, οπότε είναι δύσκολο να πούμε πώς θα μπορούσε να είναι και τί γίνεται με αυτή τελικά. Έχουν και καινούργιο προπονητή. Ξέρεις, πρέπει να δώσεις χρόνο για να φανεί τελικά αν θα μπορούσαν να κάνουν κάτι παραπάνω ή ποια είναι η προοπτική τους».

Και η Μονακό εμφανίζει νέα πρόσωπα και εσύ έχεις δίπλα σου παίκτες όπως ο Λόιντ και ο Οκόμπο. Πώς λειτουργεί αυτή η σύνθεση στην περιφέρεια;

«Νομίζω ότι πάει καλά η συνύπαρξή μας. Προφανώς δεν είμαστε ένα ολοκληρωμένο… προΪόν ακόμα, οπότε έχουμε περιθώρια να καταλάβουμε ο ένας για τον άλλον για να παίξουμε και καλύτερα όλοι μαζί στο παρκέ. Αλλά έχουμε σεβασμό μεταξύ μας αρκετά και το μπασκετικό στυλ του καθενός. Προσπαθούμε να κάνουμε τον άλλον να νιώσει άνετα και αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας».

Ποιος είναι ο προσωπικός σου στόχος για αυτή τη χρονιά; Έχοντας φτάσει την περασμένη σεζόν ένα βήμα πριν το Final 4;

«Κάθε χρόνο ο στόχος είναι η κατάκτηση της EuroLeague. Το να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο, όμως, τώρα τον Οκτώβρη είναι λίγο τρελό…»

Αλλά το τρελό είναι το στοιχείο σου, σωστά;

«(Γέλια) Όχι, όχι δεν είναι. Προσπαθούμε να γινόμαστε καλύτεροι κάθε μέρα και να ωριμάζουμε σαν σύνολο. Αν όλα πάνε καλά, θα έχουμε την ευκαιρία να παλέψουμε για το Final 4».

Μιλώντας λίγο πριν για την τελική τετράδα, ο Ολυμπιακός που σταμάτησε τη δική σας πορεία την περασμένη χρονιά φαίνεται ξανά σε καλή φόρμα. Βάσει των δειγμάτων, μπορούν να επαναλάβουν αυτή την επιτυχία;

«Ειλικρινά δεν ξέρω (γέλια). Ο Οκτώβρης δεν λέει πολλά για μένα. Προφανώς έχουν ένα καλό ρόστερ και καλό προπονητικό τιμ. Όμως, ό,τι συμβαίνει στις αρχές της σεζόν δεν έχει καμία σχέση με ό,τι θα γίνει τον Μάρτιο, τον Απρίλιο, τον Μάιο… Θα δούμε πώς θα συνεχίσουν και τί θα γίνει στο τέλος».

Να σε πάω και λίγο στα social media και την αγάπη σου για το τουίτερ...

«Διασκεδάζω με το τουίτερ. Μπορείς να εκφράσεις διαφορετικές απόψεις, να δεις την οπτική πολλών ανθρώπων για όσα συμβαίνουν. Είναι κάτι σαν τις ειδήσεις αυτή τη στιγμή. Χαζεύεις στο τουίτερ και ανακαλύπτεις το τί γίνεται στον κόσμο. Οπότε απλά το απολαμβάνω».

Έχεις προτείνει και στην EuroLeague να αντικαταστήσει τα ονόματά σας με ψευδώνυμα. Το κρατάς ακόμη;

«Θα είχε πλάκα αυτό αλήθεια! Το δικό μου θα ήταν “natural” σίγουρα (γέλια)».

Γιατί το συγκεγκριμένο;

«Επειδή αυτό είναι το ψευδώνυμό μου από όταν ήμουν 7 χρονών! Απλά πιστεύω ότι θα είχε πλάκα αν το δοκιμάζαμε έστω για ένα παιχνίδι. Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να το καθιερώσουμε για όλη τη σεζόν, αλλά για έναν αγώνα θα ήταν ωραίο».

Και για να κλείσουμε με μία ανάμνηση. Τί είναι αυτό που θυμάσαι περισσότερο από το πέρασμά σου από τον Παναθηναϊκό;

«Νομίζω ότι είναι οι ομάδες και οι φιλίες που δημιούργησα εδώ. Με τους περισσότερους που αγωνίστηκα εδώ έχουμε ακόμη ομαδικές συνομιλίες. Σκέψου είναι σίγουρα 6-7 άτομα και μιλάμε πολύ, ακόμη τηλεφωνούμε ο ένας στον άλλον. Οπότε ο δεσμός και οι σχέσεις που έφτιαξα εδώ, αυτό κρατάω!».