Ολυμπιακός: Κάποια στιγμή θα «πλήρωνε» την άμυνά του

Είχε μαλλιάσει η γλώσσα του Μπαρτζώκα που όποτε του δινόταν η ευκαιρία, δεν σταματούσε να επαναλαμβάνει ότι ο Ολυμπιακός δεν είναι η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη. Και φυσικά ποιος ξέρει καλύτερα να κρίνει την ομάδα του από τον ίδιο τον προπονητή της.

Το τελικό 76-81 υπέρ της Μονακό στο σχεδόν κατάμεστο ΣΕΦ (το πρώτο εφετινό ευρωπαϊκό ματς των «ερυθρολεύκων» με τον κόσμο στο πλευρό τους), έφερε την πρώτη ήττα των Πειραιωτών και παράλληλα ανέδειξε πιο τρανταχτά τα πρώτα κακώς κείμενα, που μέχρι τώρα, λόγω του νικηφόρου σερί, δεν ήταν ευδιάκριτα στον πολύ κόσμο.

Όχι, όμως και στον προπονητή τους, που έβλεπε την ομάδα του να βρίσκει τους τρόπους να κερδίζει, λόγω της εξαιρετικής «χημείας» και ομοιογένειας (απόρροια του σταθερού κορμού της και της ποιότητας που της προσέδωσαν οι προσθήκες της), αλλά ήξερε από πρώτο χέρι ότι ο Ολυμπιακός δεν ήταν τόσο έτοιμος όσο πίστευε ο πολύς ο κόσμος.

Απλά ο ρυθμός, η διάθεση και η σύνδεση των παλιών με τους νέους, έκαναν το αποτέλεσμα να φαίνεται περισσότερο ελκυστικό απ’ ό,τι ίσως ήταν. Σε συνδυασμό και με την ανετοιμότητα των περισσότερων ομάδων στην δεδομένη χρονική στιγμή.

Το ματς με την Μονακό, που είναι μία πολύ καλή ομάδα με πληρέστατο ρόστερ που ξεχειλίζει από αθλητικότητα, ποιότητα και ταλέντο, ενώ έχει και τον ίδιο προπονητή με πέρυσι, έδειξε ότι ο Ολυμπιακός δεν είναι στην παρούσα φάση έτοιμος να κοντράρει για 40 λεπτά ένα σύνολο με τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

Ειδικότερα όταν δεν ελέγχει τα ριμπάουντ, δεν βάζει τα ελεύθερα σουτ και δεν έχει υψηλό ρυθμό στην άμυνα. Στο πρώτο μέρος που οι παίκτες του Μπαρτζώκα περιόρισαν τους Μονεγάσκους στο χαμηλότερο εφετινό παθητικό τους μέχρι την ανάπαυλα (37-33), κατάφεραν να «καμουφλάρουν» τις αδυναμίες τους και να ελέγξουν το παιχνίδι σε μία μέτρια επιθετικά βραδιά.

Στο 2ο μέρος, όμως, που τα προβλήματα στις προσωπικές άμυνες αλλά και στα ριμπάουντ συνεχίστηκαν και ταυτόχρονα τα πολλά ελεύθερα μακρινά σουτ δεν κατέληγαν στο διχτάκι, ήταν φυσικό κι επόμενο η διαφορά να ανοίξει και η ομάδα του Ομπράντοβιτς να φύγει νικήτρια, αποδεικνύοντας ότι πριν από δύο εβδομάδες δεν νίκησε τυχαία την πρωταθλήτρια Ευρώπης Εφές Αναντολού.

Ο εφετινός Ολυμπιακός έχει σπουδαία προοπτική, ωστόσο, σε βάθος χρόνου θα πρέπει να βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό την ενέργεια και την έντασή του στο αμυντικό κομμάτι, γιατί θα ήταν παρά φύσιν να νικήσει 4ο σερί παιχνίδι, δεχόμενος περισσότερους από 80 πόντους.

Ο συνδυασμός της άμυνας με την κυριαρχία στα ριμπάουντ θα πρέπει να θεωρείται δεδομένος στις βραδιές που η επίθεση «δεν πετάει φωτιές». Το ότι ο Ολυμπιακός είχε την 3η χειρότερη άμυνα πριν το τζάμπολ της 5ης αγωνιστικής και παρέμενε αήττητος, εξηγούνταν από το ότι ταυτόχρονα είχε την 2η επίθεση, την καλύτερη αξιολόγηση, ενώ ήταν τρίτος στην συλλογή των ριμπάουντ.

Στην πρώτη βραδιά που παρουσιάστηκε κατώτερος των περιστάσεων και στις τέσσερις παραπάνω κατηγορίες και τέθηκε αντιμέτωπος μίας ομάδας με υψηλές δυνατότητες και φιλοδοξίες που φτάνουν μέχρι και το Final 4, ήταν φυσικό κι επόμενο να στραβοπατήσει.

Κλείνοντας θεωρώ ότι αυτή η ήττα θα κατεβάσει τους υψηλούς τόνους περί ομάδας που δεν χάνει και μοιραία θα βάλει τους Πειραιώτες στην διαδικασία να βελτιωθούν στα σημεία που το έχουν ανάγκη, έτσι ώστε να μην απομακρυνθούν από τις πρώτες θέσεις.

Η προίκα των τριών εκτός έδρας επιτυχιών, άλλωστε, έχει μεγάλη αξία και ο Ολυμπιακός έχει αρκετά αναπαυτικό μαξιλάρι για να ακουμπήσει μετά το πρώτο εκτός έδρας στραβοπάτημα. Είναι πολύ νωρίς ακόμη για συμπεράσματα, αλλά το +2 στον συντελεστή των νικών μακριά από το Φάληρο, αποτελεί διόλου ευκαταφρόνητο πλεονέκτημα.