Ολυμπιακός: Ευκαιρία για restart

• Όταν πάσαραν, μάγευαν
• Τα περισσότερα από τα 20 λάθη ήταν… κακά λάθη
• Η μία σωστή απόφαση και οι πολλές λανθασμένες
• Η άποψη μου για τις διαιτητικές αποφάσεις στο τέλος
• Δεν την «τελείωσε» και τελείωσε

Δεν ξέρω αν εσείς καταλάβατε πως έχασε ο Ολυμπιακός από τη Βαλένθια, αλλά εγώ ακόμη να το συνειδητοποιήσω. Όχι λόγω ποιότητας του αντιπάλου, αλλά λόγω εξέλιξης της αναμέτρησης για 35 λεπτά. Το χθεσινό παιχνίδι μου θύμισε πολύ έντονα τη μοναδική νίκη του Παναθηναϊκού επί των «ερυθρόλευκων» στα τελευταία εννιά ματς. Και τότε αναρωτιόμουν πως είχε χαθεί εκείνο το παιχνίδι στο ΣΕΦ.

Όλα χάνονται όμως αν δεν είσαι προσεκτικός και αν αλλάξεις προσανατολισμό. Ο Ολυμπιακός μέχρι και πέρυσι ήταν η ομάδα που έριχνε (μπασκετικό) ξύλο και φέτος της ρίχνουν. Ο Ολυμπιακός μέχρι και πέρυσι ξεκινούσε να βρίσκει ρυθμό από την άμυνα και φέτος τον αναζητά από την επίθεση. Δεν είναι λάθος, ούτε κακό είναι. Δεν παύει όμως να αποτελεί μία διαφοροποίηση.

• Βαθμολογία EuroLeague: Έχασε «έδαφος» ο Ολυμπιακός, έπεσε στο 4-2

Πριν μπω σε αγωνιστικά μονοπάτια, οφείλω να αναφέρω κάτι το οποίο έχω παρατηρήσει και χθες έκανε «κρα». Κάθε φορά που η ομάδα αποκτά μία διψήφια διαφορά πόντων, η ομαδικότητα χάνει έδαφος, εμφανίζεται μία μικρή χαλάρωση και κάτι σαν εγωισμός που οδηγεί τους παίκτες στο κάτι παραπάνω στην επίθεση. Γιατί αν συνέβαινε στην άμυνα θα ήταν καλοδεχούμενο.

Και για να το κλείσω. Ο εγωισμός στον αθλητισμό είναι καλό πράγμα, μπορεί να σε οδηγήσει εκεί που δεν είχες φανταστεί. Αν ξεπεραστούν τα όρια όμως μπορεί να αποδειχθεί καταστροφικός. Ας το έχουν αυτό κατά νου στον Ολυμπιακό…

Όταν πάσαραν, μάγευαν

Το φετινό ρόστερ διαθέτει ταλέντο. Στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα οι Πειραιώτες έπαιξαν καλό μπάσκετ και η επιθετική τους λειτουργία ήταν σε πολύ καλό επίπεδο. Με 52% στα τρίποντα τελείωσαν τον αγώνα και 24 ασίστ. Το «κλειδί» σε όλα αυτά ήταν φυσικά η κυκλοφορία της μπάλας. Οι παίκτες του Μπαρτζώκα μετακινούσαν την μπάλα με ταχύτητα και όποτε το έκαναν έβγαιναν κερδισμένοι βρίσκοντας σουτ με άριστες προϋποθέσεις.

Υπήρχαν όμως και τα διαστήματα που αυτός ο «λανθάνων» εγωισμός στον οποίο αναφέρθηκα πιο πάνω τρύπωνε στο κεφάλι τους. Αντί για πάσα, ντρίμπλα. Αντί για κίνηση, στατική επίθεση. Και αντί για μία απλή πάσα, προσπάθεια να δώσουν την ασίστ και... λάθος.

Τα περισσότερα από τα 20 λάθη ήταν… κακά λάθη

Στο μπάσκετ υπάρχουν διαφόρων ειδών λάθη. Τα «καλύτερα» λάθη είναι αυτά στα οποία νεκρώνει η μπάλα. Όταν δηλαδή σταματά ο χρόνος (βήματα, πάσα εκτός γηπέδου, επιθετικό φάουλ) γιατί έχεις την ευκαιρία να γυρίσεις στην άμυνα και να το διορθώσεις με το να μη δεχτείς καλάθι. Τα χειρότερα λάθη είναι αυτά στα οποία η μπάλα μένει ζωντανή και το ματς κυλάει. Η πάσα στον αντίπαλο δηλαδή.

Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε με 20 λάθη, πάρα πολλά. Τα περισσότερα εκ των οποίων ανήκουν στην κατηγορία των «κακών» λαθών. Υπήρχαν στιγμές που ετοιμαζόταν ο κόσμος να πανηγυρίσει καλάθι και τελικά το δεχόταν η ομάδα. Για να καταλάβετε τι εννοώ θα αναφέρω τη φάση που κλέβει ο Παπανικολάου και πάει να την πετάξει μέσα στον Βεζένκοβ που έχει μείνει… οφσάιντ και τελικά την κλέβουν οι Ισπανοί και σκοράρουν στη συνέχεια.

Η μία σωστή απόφαση και οι πολλές λανθασμένες

Στο μπάσκετ παίκτες και προπονητές καλούνται να πάρουν αποφάσεις σε ένα δευτερόλεπτο, μπορεί και λιγότερο. Ο Ολυμπιακός χθες βράδυ και ειδικά στο τελευταίο πεντάλεπτο είχε πολλές κακές αποφάσεις. Από το 79-70 κι έπειτα οι κακές επιλογές στην επίθεση ήταν περισσότερες από τις καλές. Και οι κακές αποφάσεις στην άμυνα περισσότερες από τις καλές επίσης.

Πάμε στο τελευταίο λεπτό. Η επιλογή του Μπαρτζώκα να κάνει φάουλ στο 81-79 ήταν ολόσωστη. Ο coach με αυτόν τον τρόπο αφαιρούσε το τρίποντο της Βαλένθια η οποία διαθέτει πολλούς σουτέρ ικανούς να κάνουν τη ζημιά. Ουσιαστικά αποφάσισε με το σκορ ισόπαλο (αν ευστοχούσε ο Τζόουνς και στις δύο) να έχει αυτός την τελευταία επίθεση και στη χειρότερη… παράταση.

Ο Τζόουνς έκανε 1/2, το ριμπάουντ κατέληξε σε «ερυθρόλευκα» χέρια και όλα έμοιαζαν ιδανικά μέχρι που αστόχησε ο Σλούκας σε μία βολή και έκανε το 82-80. Η επόμενη κακή απόφαση ήταν να μη γίνει φάουλ στο κέντρο παρά επέτρεψαν στον Τζόουνς να πλησιάσει. Στη συνέχεια ο Βεζένκοβ έκανε φάουλ σε τέτοιο timing που άφηνε την αμφιβολία στο μυαλό των διαιτητών, την αμφιβολία μεταξύ 2 ή 3 βολών.

Η άποψη μου για τις διαιτητικές αποφάσεις στο τέλος

Η «καραμέλα» πως ευνοείται ο Ολυμπιακός στην Ευρωλίγκα είχε αρχίσει να λιώνει από το ματς με τη Μονακό. Αν είχε εύνοια τότε χθες με ένα σφύριγμα στο τελευταίο λεπτό το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό.

• Στα 66΄΄ για το τέλος το φάουλ στον Σλούκα είναι ξεκάθαρα βολές, ωστόσο οι διαιτητές έκριναν πως είχε γίνει χαμηλά και ακολούθησε επαναφορά της μπάλας απ’ έξω. Ο προπονητής δεν έχει δικαίωμα challenge σε αυτή την περίπτωση (βολές ή επαναφορά).
  
• Το φάουλ του Βεζένκοβ στον Τζόουνς για μένα είναι 3 βολές. Οριακό σφύριγμα βέβαια. Κανείς δεν θα έλεγε τίποτα αν έδινε δύο βολές αντί για τρεις κι εδώ έρχεται αυτό που ανέφερα πιο πάνω. Αν είχε εύνοια ο Ολυμπιακός θα έδιναν 2 βολές και «βγάλτε τα μάτια σας στην παράταση».
  
• Στο σουτ του Σλούκα δεν μπορώ να καταλάβω αν έχει επαφή ο Κλαβέρ. Ο τρόπος με τον οποίο χάνει τον έλεγχο της μπάλας ο Σλούκας μου δείχνει πως του χτύπησε ανεπαίσθητα το χέρι ισορροπίας (το αντίθετο από αυτό που σουτάρει). Δεν μπορώ να βγάλω συμπέρασμα.
  
• Στο τέλος το κόψιμο του Γουέμπ στον Πίτερς είναι καθαρό. Παίρνει μόνο τη μπάλα.

Δεν την «τελείωσε» και τελείωσε

Ο Ολυμπιακός έπρεπε να προηγείται με 15-17 πόντους στο 35’ κι όχι με 79-70. Είχε τις ευκαιρίες να πάει την διαφορά τόσο ψηλά, αλλά ας όψονται κάποιες εγωιστικές αποφάσεις. Η Βαλένθια από την στιγμή που αισθάνθηκε πως είχε ελπίδα, ένιωσε πιο άνετα και κυρίως πίστεψε. Σε τέτοιες περιπτώσεις αν αφήσεις τον αντίπαλο να πιστέψει στη νίκη αντί να τον αποτελειώσεις, θα τιμωρηθείς. Κι ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε.

Πλέον συνιστώ ψυχραιμία και restart. Φωνές, εντάσεις κλπ δεν θα βοηθήσουν το παραμικρό όπως δεν βοηθούν και αντιδράσεις εν ώρα αγώνα. Χρειάζεται ηρεμία και καθαρό μυαλό. Επίσης χρειάζεται μία υπενθύμιση του «ποιοι είμαστε και τι κάνουμε». Εννοείται και δεν έχει χάσει κάποιος τον προσανατολισμό του, αλλά υπάρχει η τάση.

ΥΓ: Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε σε ματς με 52% στα τρίποντα, 24 ασίστ κι έχοντας τα τρία σέντερ του σε πολύ καλή κατάσταση αν και ο Φαλ στην άμυνα ήταν κακός στο δεύτερο ημίχρονο.

ΥΓ 2: Η ιδέα του Μουμπρού να παίξει με τρεις ψηλούς (Γουέμπ, Ντούμπλιεβιτς, Αλεξάντερ) στα τελευταία 3:30 βοήθησε την ομάδα του. Ισορρόπησε τα ριμπάουντ, απέκτησε μεγαλύτερο μέγεθος στη ρακέτα αμυντικά και ουσιαστικά απαγόρευσε στους Πειραιώτες να εκτελέσουν από μέσα.

ΥΓ 3: Το μπρος πίσω που έκαναν χωρίς λόγο, αντέχεται. Το καλάθι του Αλεξάντερ στο 24' μετά την επαναφορά του Πρέπελιτς στο 24’ με πάσα ολόκληρου γηπέδου με όλη την άμυνα να βρίσκεται «αλλού», δεν αντέχεται.