Παναθηναϊκός: Η επιστροφή του μπάσκετ
- Αν έχεις πλέι μέικερ... διάβαινε
- Άρχισε να θυμίζει κανονική ομάδα
- Το «εργαλείο» Πονίτκα και η «αφύπνιση» του Γκριγκόνις
Το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό απέναντι στους Βάσκους ήταν ένα και μοναδικό. Η νίκη. Την είχε ανάγκη. Όχι μόνο για βαθμολογικούς λόγους από τη στιγμή που κοίταζε με «κυάλια» την πρώτη οκτάδα, αλλά κυρίως για ψυχολογικούς. Για λόγους αυτοπεποίθησης. Καλώς ή κακώς το «πρέπει» ήταν μεγάλο και το «must win» φρονώ ότι θα είχε γραφτεί με κεφαλαία γράμματα στα αποδυτήρια της ομάδας.
Όπως ανέφερα και στον τίτλο της ανάλυσης του αγώνα ήταν «επιτέλους... Παναθηναϊκός». Και όχι μόνο λόγω της νίκης, αλλά κυρίως λόγω της εμφάνισης. Ε, δεν είναι και το πλέον σύνηθες να σημειώνει μια ομάδα 60 πόντους σε ένα ημίχρονο. Και ειδικά από τη στιγμή που είχε (και αυτούς με το ζόρι) κατά μέσο όρο 75.5 πόντους παρουσιάζοντας πολλά προβλήματα στην επίθεση. Ουσιαστικά οι «πράσινοι» δεν είχαν δείξει κάτι το θελκτικό από το ξεκίνημα της σεζόν ή έστω κάτι που να... θύμιζε μπάσκετ. Αν όχι σε όλα, σίγουρα στα περισσότερα ματς, ο βαθμός απόδοσης ήταν (πολύ) κάτω του μετρίου.
Αν έχεις πλέι μέικερ... διάβαινε
Ναι μεν έδειχνε κάποια σημάδια βελτίωσης, ναι μεν «γύριζε» τα παιχνίδια, ναι μεν διεκδικούσε τη νίκη έως το τέλος αλλά το αποτέλεσμα ήταν ίδιο και απαράλλαχτο. Κυρίως πληρώνοντας τις κάκιστες εκκινήσεις, ειδικά στο ΟΑΚΑ. Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, ο Ράντονιτς και οι παίκτες δούλεψαν και μάλιστα δούλεψαν καλά την τελευταία εβδομάδα. Άλλωστε είχαν τη δυνατότητα να το κάνουν από τη στιγμή που είχε αναβληθεί το ματς με τον Προμηθέα Πάτρας. Με αυτόν τον τρόπο μπόρεσε να «μπει» περισσότερο στο κλίμα της ομάδας ο Ντουέιν Μπέικον, ενώ την ίδια ώρα έγιναν... εντατικά μαθήματα στην επιθετική λειτουργία της ομάδας. Ειδικά όταν στο παρκέ υπήρχε ο Γουόλτερς.
Ναι. Ο Παναθηναϊκός μπορεί να πει ότι έχει πλέι μέικερ. Έναν άνθρωπο που ξέρει να «κουμαντάρει» μια ομάδα. Εναν παίκτη ο οποίος θα κοιτάξει να εκμεταλλευτεί τους συμπαίκτες. Έναν παίκτη ο οποίος ξέρει να στήνει pick n roll. Έναν παίκτη ο οποίος έχει τη μπάλα στα χέρια του και δεν τρέμει το φυλλοκάρδι των φιλάθλων. Και εδώ φαίνεται το πόσο πολύ έλειψε το περασμένο διάστημα και πόσο διαφορετικός θα ήταν (τότε και τώρα) ο Παναθηναϊκός εάν δεν είχε μείνει έναν μήνα εκτός αγωνιστικής δράσης.
Είναι διαφορετικό για τον Πάρις Λι (που είχε κληθεί να γεμίσει τα παπούτσια του συμπατριώτη του) να παίζει 20 λεπτά και διαφορετικό 30 λεπτά. Διαφορετικό να έχει όλη την ευθύνη της οργάνωσης και διαφορετικό να έχει «φρέσκα» πόδια και μυαλό. Διαφορετικό για τον Πονίτκα να χρησιμοποιείται κατ' ανάγκη πλέι μέικερ και διαφορετικό να παίζει στην θέση του.
Άρχισε να θυμίζει κανονική ομάδα
Και ξέρετε αν ενώσουμε ένα-ένα όλα αυτά τα κομμάτια, αυτομάτως το παζλ θα αρχίσει να συμπληρώνεται και δεν θα είναι ελλιπέστατο όπως ήταν και ο Παναθηναϊκός το προηγούμενο διάστημα. Είχα γράψει ότι οι «πράσινοι» είχαν το άλλοθι των απουσιών και των προβλημάτων, τα οποία μάλιστα αυξάνονταν από τη στιγμή που υπήρχαν και κακοτεχνίες στο ρόστερ. Και ακόμα υπάρχουν. Παρόλα αυτά ειναι ξεκάθαρο ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ των «πρασίνων» οι οποίοι θα έχουν άλλη μια «γεμάτη» εβδομάδα να δουλέψουν στις προπονήσεις έως το επόμενο επίσημο παιχνίδι.
Και στην παρούσα φάση ο χρόνος είναι πολύτιμος για τους «πράσινους». Για έναν και μοναδικό λόγο. Από τη στιγμή που η ομάδα παρουσιάζεται πλήρης ύστερα από πολύ καιρό, ουσιαστικά διανύει περίοδο δεύτερης προετοιμασίας. Ξανά-μανά από την αρχή συστήματα και τακτική. Όχι όμως φυσική κατάσταση. Αυτή (θα) έρχεται (πλέον) μέσα από τα παιχνίδια. Και όπως φαίνεται μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ, όσο περισσότερο περνούν οι παίκτες μεταξύ τους στις προπονήσεις, άλλο τόσο και καλύτεροι (ως σύνολο) παρουσιάζονται.
Δεν λέω ότι με αυτή τη νίκη επί της Μπασκόνια ότι ο Παναθηναϊκός έγινε ανίκητος και άλλα τέτοια κουραφέξαλα. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται πολλή δουλειά ακόμα. Το να σημειώσει 98 πόντους (σ.σ. δεύτερο καλύτερο σκοράρισμα του «τριφυλλιού» την τελευταία διετία στην Euroleague) σε μια άμυνα η οποία είναι «μπάτε σκύλοι αλέστε» δεν μου λέει κάτι. Αν και εδώ που τα λέμε δεν σημειώνουν κάθε μέρα στην Euroleague 60 πόντους σε ένα ημίχρονο. Μου λέει ωστόσο ότι «κατέβασε» την Μπασκόνια οκτώ πόντους από τους μέσους όρους της ως καλύτερη επίθεση της διοργάνωσης και όπως μου λέει επίσης το γεγονός ότι δεν έκαναν οι παίκτες ό,τι τους κατέβαζε η γκλάβα τους.
Υπήρξε στόχευση. Και σίγουρα στο 80%-85% των 90 κατοχών (σ.σ. καλύτερη επίδοση του Παναθηναϊκού στην φετινή Euroleague) είδαμε κάτι. Είδαμε (επιτέλους) μπασκετικό πλάνο και όχι πλάνο... αεροπλάνο όπως στα (περισσότερα από τα) προηγούμενα παιχνίδια. Ναι, υπήρξαν στιγμές που «κόλλησε» η μπάλα στην επίθεση και στιγμές που οι παίκτες έβγαλαν το ατομικό τους ταλέντο, αλλά ήταν και λογικό να συμβεί.
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να χρησιμοποιήσει αυτή τη νίκη και αυτήν την εμφάνιση ως οδηγό ψυχολογίας και αυτοπεποίθησης για τη συνέχεια και να μην την πετάξει με ελαφρά την καρδία στον κάλαθο των αχρήστων ενόψει του αγώνα με τη Φενέρμπαχτσε όπως είχε κάνει την προηγούμενη φορά όταν νίκησε στο Βελιγράδι και στη συνέχεια υπέστη πανωλεθρία στο Βερολίνο. Δεν λέω να πάει και να κερδίσει στην Πόλη (αν και θα ήταν ευχής έργον) αλλά τουλάχιστον να δείξει ότι «επέστρεψε το κανονικό μπάσκετ».
Το «εργαλείο» Πονίτκα και η «αφύπνιση» του Γκριγκόνις
Βέβαια η σκληροτράχηλη άμυνα του Ιτούδη δεν θα είναι ίδια με αυτήν της Μπασκόνια οπότε και θα χρειαστεί πολύ καλύτερο «διάβασμα» του ματς, ακόμα περισσότερη συγκέντρωση και σε καμία περίπτωση «κατηφορικό» ξεκίνημα. Και εδώ που τα λέμε εάν ο Παναθηναϊκός θέλει να διατηρήσει τις ελπίδες της οκτάδας «ζωντανές» θα χρειαστούν και νίκες εκτός... προγράμματος. Και τώρα θα έχει και ψυχολογία.
Από εκεί και πέρα θα σταθώ σε μερικά ακόμα πρόσωπα. Μπέικον και Γουίλιαμς είναι εκτός εξίσωσης. Είναι εκείνοι που «κουβαλάνε» περισσότερο το σκοράρισμα και από εκείνους που περιμένει ο Παναθηναϊκός το κάτι παραπάνω. Ο Ματέους Πονίτκα είναι μακράν του δεύτερου ο πιο σταθερός παίκτης της ομάδας. Πρώτος στο «πράσινο» PIR με 15.9 βαθμούς και εκείνος που κάνει τα πάντα βγάζοντας τρομερή ενέργεια σε κάθε ματς. Ειδικά στην άμυνα. Κάθε φορά που «πατάει» στο παρκέ ανεβαίνει αμυντικό επίπεδο ολόκληρη η ομάδα!
Και φυσικά δεν γίνεται να μην αναφερθώ στον Μάριους Γκριγκόνις ο οποίος περίμενε και χρειαζόταν ένα καλό ματς για να «ξεμπουκώσει». Αυτός και αν το είχε ανάγκη. Γι' αυτό και θεωρώ ότι η απόδοση του Λιθουανού (ο οποίος πέτυχε τους 12 από τους 13 πόντους από το «buzzer beater» της 3ης περιόδου και μετά) αποτελεί και την καλύτερη είδηση της βραδιάς. Τον έχει τεράστια ανάγκη ο Παναθηναϊκός και φάνηκε στο τελευταίο δεκάλεπτο, όταν και διατηρούσε μόνος τη διαφορά σε διψήφια νούμερα.
Τέλος θέλω να σταθώ και στο σχήμα του Ράντονιτς που έκανε την διαφορά. Τα κιτάπια μου λένε ότι το σχήμα με τον Γουόλτερς στον «άσο», τον Πονίτκα στο «δύο», τον Μπέικον στο «τρία», τον Γουίλιαμς στο «τέσσερα» και τον Παπαγιάννη στο «πέντε» στην 3η περίοδο είχε +13 πόντους στο +/- του ματς με 18 πόντους σε 15 κατοχές, 11 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 2 κλεψίματα σε σχεδόν έξι λεπτά. Ήταν και το διάστημα το οποίο ο Παναθηναϊκός «γύρισε» το ματς και πήρε την κατάσταση στα χέρια του...
ΥΓ: Περίεργα ήχησε η είδηση της επιστροφής του Νίκου Παππά στον Παναθηναϊκό. Όπως και αν το δει κανείς, μόνο σε καλό μπορεί να βγει όλο αυτό. Τόσο για τον ίδιο που αυτομάτως αποκτά τεράστιο κίνητρο, όσο και για την ομάδα που θα έχει στις τάξεις έναν (ακόμα) παίκτη (μαζί με τον Παπαγιάννη) ο οποίος γνωρίζει από πρώτο χέρι «τι εστί Παναθηναϊκός» και το πόσο επιδραστικός και μεταδοτικός μπορεί να γίνει και στους ξένους μέσα στα αποδυτήρια. Συν το γεγονός της εξέδρας η οποία «ζεστάθηκε» μεταφορικά και κυριολεκτικά με την παρουσία του (προς το παρόν) δίπλα από τον πάγκο.
ΥΓ2: Αρκετά σουρεάλ η εικόνα της αποθέωσης του Ντέγιαν Μποντιρόγκα. Είναι ο πρόεδρος της Euroleague πια. Όμως για τους φίλους του Παναθηναϊκού θα είναι ο ΔΙΚΟΣ ΤΟΥΣ Ντέγιαν Μποντιρόγκα.
ΥΓ3: Πάλι πρόβλημα με τις βολές. Παλι κάτω από 70%. Πάλι εννέα χαμένες. Αν συνεχίσει έτσι θα χάσει (και άλλα) ματς από την αστοχία του από τα 4.5 μέτρα. Πρέπει να αλλάξει και άμεσα!
ΥΓ4: Ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης μπορεί να μην έκανε αισθητή την παρουσία του επιθετικά, αλλά αμυντικά προσπάθησε πολύ ενώ πήρε το 4ο φάουλ του Χάουαρντ στο 25' το οποίο τον έθεσε εκτός ματς και κάπου εκεί γύρισε ολοκληρωτικά ο διακόπτης.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
