Ουλάνοβας στο Gazzetta: «Γιατί όχι η Ζάλγκιρις στο F4 κι εγώ στα media μετά το μπάσκετ;»

H έλευση του Κάζις Μακσβίτις, που ήταν ο προπονητής του στα πρώτα του βήματα σε έναν μικρό σύλλογο του Κάουνας, αλλά και η εμπειρία που έχει αποκομίσει μετά 8 γεμάτα χρόνια στην Euroleague, έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να πάρει το περιβραχιόνιο του αρχηγού.

Ο «νέος σερίφης» της πιο αυθεντικής μπασκετούπολης στην Ευρώπη, είναι ένας τύπος που ζει και αναπνέει για το μπάσκετ. Μέλος όλων των μικρών Εθνικών ομάδων της Λιθουανίας από τα 15 του και μετά (έχει τέσσερα χρυσά μετάλλια σε ισάριθμες συμμετοχές Eurobasket παίδων, εφήβων και νέων) αλλά και της ανδρών στο Πανευρωπαϊκό του 2017, στον ελεύθερό του χρόνο ασχολείται και πάλι με την πορτοκαλί μπάλα.

Θεωρείται ο παίκτης με τις μεγαλύτερες γνώσεις γύρω από το τι συμβαίνει (με λεπτομέρειες) στο παγκόσμιο μπάσκετ, καθώς σπάνια του ξεφεύγει είδηση! Αυτός είναι και ο λόγος που πριν από ενάμιση χρόνο, αποτέλεσε ιδρυτικό στέλεχος της μπασκετικής ιστοσελίδας “Basketnews”, που πλέον έχει αποκτήσει πανευρωπαϊκή εμβέλεια.

Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι ο “Ula” για τους συμπαίκτες και κατά κόσμον, Εντγκάρας Ουλάνοβας, συστήνεται στο Gazzetta και μιλάει για την εφετινή ξεχωριστή χρονιά της αρχηγίας του στην Ζάλγκιρις και της συνεργασίας του με τον πρώτο του προπονητή, Κάζις Μακσβίτις, αλλά και για το κίνητρο της ανάληψης του Final 4 από την γενέτειρά του, το Κάουνας.

Bonus, η ατάκα του για τους δύο Λιθουανούς του Παναθηναϊκού (Γκουντάιτις και Γκριγκόνις) και η διαφήμιση που κάνει ο Λούκας Λεκαβίτσιους για τα δύο χρόνια που πέρασε με την «πράσινη» φανέλα (2017-2019).

Τι έχει αλλάξει φέτος στην Ζάλγκιρις, όπως διαφαίνεται από την πορεία στην εφετινή Euroleague, που δείχνει πιο ανταγωνιστική από ποτέ;

«Η εφετινή ομάδα είναι σίγουρα πιο νεανική και αποτελείται από ένα σύνολο παικτών με μεγάλη δίψα! Όχι μόνο για να κάνουν γνωστά τα ονόματά τους αλλά κυρίως για να αποδείξουν ότι δικαίως αγωνίζονται στο κορυφαίο επίπεδο της Ευρώπης. Αυτή η μεγάλη επιθυμία για διάκριση, θεωρώ ότι είναι το στοιχείο που διαφοροποιεί το εφετινό μας ρόστερ και αυτό, μέχρι στιγμής, φαίνεται και στα αποτελέσματα. Ωστόσο, είναι ακόμη νωρίς για συμπεράσματα! Πολλά μπορούν να συμβούν σε μία μαραθώνια κανονική περίοδο όπως αυτή της Euroleague και πολλές είναι οι παράμετροι που θα καθορίσουν το τελικό αποτέλεσμα. Οπότε πρέπει να είμαστε ενωμένοι, να μην σκεφτόμαστε μακριά και να μένουμε συγκεντρωμένοι στο επόμενο ματς.»

Το περίεργο είναι ότι έχετε κάνει το καλύτερο ξεκίνημα στους πρώτους 10 αγώνες της διοργάνωσης (ρεκόρ 6-4), μετά από 10 χρόνια (2012-2013). Και όλα αυτά με ένα ρόστερ κατά βάση λιθουανικό με μόλις 3 Αμερικανούς... Πως εξηγείται όλο αυτό;

«Δεν νομίζω ότι η έως τώρα πορεία μας έχει να κάνει με το αν ο προπονητής στηρίζεται περισσότερο σε Λιθουανούς ή Αμερικανούς παίκτες. Τα στοιχεία που καθορίζουν ένα επιτυχημένο ρόστερ με καλή “χημεία”΄, έχουν να κάνουν με τις προσωπικότητες, το ομαδικό πνεύμα, τον κοινό στόχο και μετά έρχονται και τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά. Δεν είναι πάντα εύκολα να πετύχεις διάνα σε όλα αυτά, αν μπορώ να σε διαβεβαιώσω για κάτι, όμως, είναι ότι η ατμόσφαιρα στα αποδυτήριά μας είναι φανταστική, όλοι απολαμβάνουν την διαδρομή και είναι διατεθειμένοι να θυσιαστούν για την ομάδα και να βοηθήσουν με όποιον τρόπο τους ζητηθεί.»

Επίσης ο προπονητής είναι rookie σε αυτό το επίπεδο; Τι θα μπορούσες να μας πεις για τον coach Μακσβίτις, μιας και τον γνωρίζει από μικρός...

«Χαίρομαι πολύ που συναντιόμαστε ξανά μετά από πολλά χρόνια και τον βλέπω να έχει φτάσει σε τόσο υψηλό επίπεδο, γιατί ήταν ο προπονητής μου στα πρώτα μου βήματα. Η βελτίωσή του σε όλα τα επίπεδα είναι εντυπωσιακή και παρ' ότι ακόμη μαθαίνει και προσαρμόζεται στις απαιτήσεις της Euroleague, είναι ξεκάθαρο ότι δεν βρίσκεται τυχαία στον πάγκο της Ζάλγκιρις και της Εθνικής Λιθουανίας. Είναι πολύ αφοσιωμένος σε αυτό που κάνει, οι ομιλίες του στα αποδυτήρια μας μεταδίδουν το πάθος του για τη νίκη, ενώ ταυτόχρονα έχει έναν δικό του ξεχωριστό τρόπο για να ενεργοποιήσει τον καθένα από μας στις μικρές λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά: από την βουτιά στο παρκέ και το φάουλ που πρέπει να γίνει σε μία σωστή στιγμή, μέχρι την μεταξύ μας επικοινωνία στην διάρκεια του ματς. Είναι μία σχέση που απολαμβάνουμε και είναι πολύ πετυχημένη μέχρι τώρα αλλά ξαναλέω ότι η σεζόν είναι μεγάλη και έχουμε ακόμη πολύ χρόνο για ασφαλή συμπεράσματα.»

Πως είναι ο ρόλος του «νέου σερίφη της πόλης»; Μετά την απόσυρση του Γιανκούνας, είσαι ο πιο παλιός παίκτης και το «πρόσωπο» της ομάδας;

«Σίγουρα είναι μεγάλη τιμή και ταυτόχρονα ακόμη μεγαλύτερη ευθύνη να είμαι ο αρχηγός στην ομάδα της πόλης που γεννήθηκα! Από παιχνίδι σε παιχνίδι έχω αρχίσει να το συνηθίζω και μου αρέσει να έχω αυτόν τον ρόλο της φωνής του coach στο γήπεδο και στα αποδυτήρια. Μερικές φορές έχει χρειαστεί ακόμη και να ουρλιάξω, αλλά σε γενικές γραμμές έχω πολύ καλή σχέση με όλα τα παιδιά και προσπαθώ να τους μεταφέρω την εμπειρία μου, με φόντο το συμφέρον της ομάδας. Ο καλός αρχηγός, άλλωστε, φαίνεται από κλίμα που υπάρχει στα αποδυτήρια και την ατμόσφαιρα μεταξύ των παικτών. Οπότε, απ' αυτή την άποψη, μέχρι στιγμής όλα βαίνουν καλώς...»

Η σεζόν απέκτησε έξτρα κίνητρο από την στιγμή που προέκυψε το θέμα της διοργάνωσης του Final 4 στο γήπεδό σας;

«Σε πρώτη φάση θα σου πω ότι ο στόχος μας, στο ξεκίνημα της σεζόν, ήταν η είσοδος στα playoffs. Κακά τα ψέματα δεν είμαστε η ομάδα που έχει αποκτήσει το ειδικό βάρος ώστε να μιλάει για το Final 4! Εδώ καλά-καλά δεν το κάνουν οργανισμοί που τα έχουν καταφέρει παραπάνω από μία φορές! Τρώγοντας, βέβαια, πάντα ανοίγει η όρεξη και όταν παίζεις καλά, είσαι σε τροχιά για τα playoffs και μαθαίνεις ότι το Final 4 θα γίνει στο γήπεδο σου, είναι ανθρώπινο να το σκέφτεσαι και να το ονειρεύεσαι. Από μόνο του σαν γεγονός, άλλωστε, θα είναι το αθλητικό event της χρονιάς για την χώρα μας, όχι μόνο για το Κάουνας! Θα είναι φανταστικό να τα καταφέρουμε, αλλά στην παρούσα φάση είναι πάρα πολύ πρώιμο να το σκεφτόμαστε. Έχουμε τόσα πολλά πράγματα να βελτιώσουμε ώστε να φτάσουμε στο επίπεδο να το θεωρούμε έξτρα κίνητρο!»

Μπορεί η Ζάλγκιρις να ξαναζήσει μέρες του 2018 με τον Saras; Ήταν σαν κατάκτηση της Euroleague, εκείνη η πρόκριση στο Βελιγράδι;

«Τώρα που το θέτεις, μπορώ να σου πω ότι στην εφετινή ομάδα βλέπω κάποιες ομοιότητες με εκείνη του 2018 που έφτασε στο Final 4. Θέλω να πω ότι πετύχαμε σπουδαίες νίκες μετά κακές ήττες (επί της Βίρτους και της Μπάρτσα μετά το αρχικό 0/2 και επί της Βαλένθια εκτός μετά την πιο βαριά εφετινή αποτυχία στην Βιτόρια) και αυτό δείχνει ότι διαθέτουμε χαρακτήρα! Αυτό είναι ένα στοιχείο που χαρακτήριζε και εκείνη την σπουδαία ομάδα του Saras. Μακάρι να φτάσουμε στα playoffs, γιατί τότε θα έχουμε θα το κυνηγήσουμε πολύ δυνατά!»

Τι σας λέει ο Λεκαβίτσιους για τον Παναθηναϊκό; Έχετε inside information;

«(Γελάει!)... Μόνο καλά λόγια! Ο Λούκας πέρασε δύο πολύ όμορφα χρόνια στον Παναθηναϊκό, νιώθει περήφανος που ήταν μέλος ενός τόσο ιστορικού συλλόγου και όπου βρεθεί και σταθεί μοιράζεται τις όμορφες στιγμές που έζησε στην Αθήνα. Αλλά δεν είναι μόνο ο Λεκαβίτσιους, έχω και δύο πολύ καλούς φίλους που είναι ενεργά μέλη της ελληνικής ομάδας και με τους οποίους επικοινωνώ συχνά-πυκνα. Αναφέρομαι στον Γκριγκόνις και τον Γκουντάϊτις, οι οποίοι κρατούν ψηλά το λάβαρο του λιθουανικού μπάσκετ, παίζοντας σε έναν τόσο μεγάλο οργανισμό. Είναι μεγάλη τιμή για μία μπασκετική χώρα σαν την δική μας, η επιλογή τους από τον Παναθηναϊκό.»

Στα σοβαρά τώρα, ο Παναθηναϊκός θα ταξιδέψει στο Κάουνας έχοντας βρει το καλύτερο momentum της σεζόν και με τον Ντουέιν Μπέϊκον να έχει αποκτήσει πολύ καλό ρυθμό. Κομβικό ματς;

«Έτσι όπως έχει γίνει η Euroleague, δε νομίζω ότι υπάρχει πλέον η δυνατότητα στόχευσης σε κάποια ματς, πολύ απλά γιατί μπορείς να χάσει από οποιοδήποτε ομάδα και οπουδήποτε. Αυτό φαίνεται και από την βαθμολογική απόσταση που χωρίζει την 8η ομάδα με την τελευταία της κατάταξης, που είναι πολύ μικρή. Επομένως, δεν υπάρχει μη σημαντικό ή μη κομβικό παιχνίδι. Αν κάτι δίνει έξτρα προσοχή στο ματς με τον Παναθηναϊκό, αυτό έχει να κάνει με το ότι η ελληνική ομάδα παίζει καλά το τελευταίο διάστημα, δείχνει να έχει βρει έναν καλό ρυθμό με την προσαρμογή του Μπέικον, οπότε πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα επιδραστικοί στην άμυνα και να κάνουμε το παιχνίδι μας στην επίθεση.»

Τι σου έμαθε η σεζόν στην Τουρκία και γιατί γύρισες στην Λιθουανία;

«Σπουδαία εμπειρία! Θυμάμαι όλες τις στιγμές που πέρασα στην Κωνσταντινούπολη, γνώρισα εξαιρετικούς ανθρώπους κι έκανα φιλίες και πέρα από το αγωνιστικό μέρος, μου άρεσε πολύ που ήρθα σε επαφή με μία τελείως διαφορετική κουλτούρα ζωής. Μέσα στις τέσσερις γραμμές ήταν μία δύσκολη σεζόν γιατί έμεινα έξω σχεδόν τον μισό χρόνο, λόγω τραυματισμού και όταν επέστρεψα είχα χάσει τον ρυθμό και ήταν δύσκολο να με εμπιστευτεί ο προπονητής. Αν και ήρθαμε σε συμφωνία με την διοίκηση για να μην εξαντλήσω την διετία του συμβολαίου, όμως, έχω μόνο θετικές αναμνήσεις. Στην Φενερμπαχτσέ έμαθα πως είναι να είσαι αθλητής σε μία ξένη χώρα και να προσαρμόζεσαι σε διαφορετικές συνθήκες.»

Είχες από μικρός μέσα σου το δημοσιογραφικό δαιμόνιο ή το απέκτησες στην διάρκεια της καριέρας σου και με τις συναναστροφές σου με τους δημοσιογράφους. Σε ρωτάω γιατί εδώ και δύο χρόνια έχεις επενδύσει σε αμιγώς μπασκετικό website ευρωπαϊκής εμβέλειας (basketnews). Τα media είναι ένας χώρος που σε ενδιαφέρει;

«Μπορεί να είμαι ένας αθλητής που του αρέσει πολύ να ενημερώνεται και να διαβάζει τα μπασκετικά νέα στην Ευρώπη και την Αμερική, τις φήμες και τις αναλύσεις, αλλά δεν με πήραν και τα χρόνια για να το γυρίσω τόσο σύντομα (γέλια...)! Είμαι ακόμη 30, απολαμβάνω στο μέγιστο την καριέρα μου, οπότε θέλω να πιστεύω ότι έχω τουλάχιστον 5-6 χρόνια μπάσκετ μέσα μου... Τώρα τι θα γίνει όταν κρεμάσω την φανέλα μου; Δεν το ξέρω ακόμη! Απ' έξω απ' έξω, εξετάζω ακόμη και το σενάριο της προπονητικής! Το να βρίσκομαι μέσα στο παρκέ και να διαχειρίζομαι μία ομάδα είναι προτιμότερο και ίσως πιο βατό για μένα, από το να γράφω ή να μιλάω για μπάσκετ. Αν δεν πάω προς αυτή την κατεύθυνση, θα το σκεφτώ σοβαρά πάντως. Η ζωή μπορεί να αποδειχθεί αστεία όταν προεξοφλείς κάτι, οπότε το να σας “φάω την δουλειά” μπορεί να αποτελέσει μία πιθανή επιλογή (γέλια...)!»