Παναθηναϊκός: Η νοοτροπία που δημιουργεί winning teams
Θυμάστε τι λέγαμε πριν από δύο εβομάδες; Συγκεκριμένα μόλις λίγες ώρες μετά τη βαριά ήττα από τη Φενέρμπαχτσε, η οποία ήταν η 5η σε 6 παιχνίδια! Ότι έπρεπε αυτή η «σφαλιάρα» να αποτελέσει το μεγαλύτερο μάθημα ώστε να μην επαναληφθούν παρόμοιες εμφανίσεις μέσα στη σεζόν.
Προσέξτε: Κάποια στιγμή θα χάσει ο Παναθηναϊκός. Ξανά. Και είναι λογικό να συμβεί. Όπως συμβαίνει και θα συμβαίνει με όλες τις ομάδες. Όμως όχι παρουσιάζοντας απάθεια και αδιαφορία μέσα στο ματς. Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, το παιχνίδι στην Πόλη ίσως και να «τράνταξε» τα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ. Δεν ξέρω τι έγινε και πώς μπορεί να γύρισε ο διακόπτης, αλλά από εκείνο το σημείο και έπειτα ο Παναθηναϊκός είναι ΑΛΛΗ ομάδα. Για να ακριβολογήσω έγινε ΑΛΛΗ ομάδα από το δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με την Βίρτους Μπολόνια και μετά.
Ξεκινώντας από την άμυνά του. Η άμυνα είναι εκείνη που τον γεμίζει αυτοπεποίθηση και του δίνει μεγάλη σιγουριά στην επίθεση. Το είδαμε όταν γύρισε το ματς με την ιταλική ομάδα, το εμφυσήσαμε απέναντι στην Βιλερμπάν για το 2/2 της «διαβολοβδομάδας» ενώ στο Κάουνας ο Παναθηναϊκός απέδειξε ότι τίποτα απ' ότι είχε προηγηθεί δεν ήταν τυχαίο.
Απλά χρειάζεται διάρκεια και συνέπεια. Εκεί που λέγαμε ότι έκανε ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω, τώρα έχει φτάσει στο σημείο να έχει κάνει (όχι τρία που είναι οι τρεις σερί νίκες, αλλά) πολλά προς τα εμπρός. Και όχι τόσο λόγω των αποτελεσμάτων, όσο λόγω του βελτιωμένου προσώπου που παρουσιάζει στα τελευταία παιχνίδια. Άλλωστε, το ένα φέρνει το άλλο. Και όσο καλύτερα θα παίζεις, είναι λογικό να έρχονται και οι νίκες. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Παναθηναϊκός έγινε ξάφνου ομάδα playoffs. Μπορεί να πλησίασε στην 8η θέση της κατάταξης, αλλά ο μαραθώνιος της Euroleague έχει πολλά ακόμη χιλιόμετρα.
Οι τρεις αρχές του Κάουνας
Τρία είναι τα πράγματα που κρατάω περισσότερο από το ματς του Κάουνας.
- Αυταπάρνηση: Οι παίκτες του Ράντονιτς έβαζαν το σώμα τους στη φωτιά. Βούταγαν για τις μπάλες. Πίεζαν. Είχαν τη νοοτροπία, «όχι δεν θα βάλετε καλάθι, θα σας κάνουμε τη ζωή δύσκολη». Δεν χάριζαν τίποτα στον αντίπαλο. Και όχι τίποτε άλλο, αλλά κοιτάς το ματς με τη Φενέρμπαχτσε και αναρωτιέσαι και λες «μας πώς είναι δυνατόν να ήταν η ίδια ομάδα και οι ίδιοι παίκτες στο παρκέ;» Μιλάμε για την άκρως αντίθετη κατάσταση. Με αυτήν και ΜΟΝΟ με αυτήν την νοοτροπία ο Παναθηναϊκός θα μπορέσει να «χτίσει» την επόμενη ημέρα. Την επόμενη προπόνηση. Το επόμενο ματς. Την επόμενη κατοχή. Με αυτή την νοοτροπία θα μπορέσει να γίνει μακροπρόθεσμα «winning team» της Euroleague και να μην μένει (προς το παρόν τουλάχιστον) σε κάποια ξεσπάσματα.
Παπαγιάννης: «Υπήρχαν φήμες ότι δεν μπορούσαμε να νικήσουμε σε sold out γήπεδο»
- «Διάβασμα» και extra πάσα: Η αλήθεια είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν έπαιζε καλό μπάσκετ από το ξεκίνημα της σεζόν. Καθόλου καλό. Εννέα φορές στις 10 επιθέσεις η μπάλα «κόλλαγε» στα χέρια με αποτέλεσμα να καταλήγουν σε κάποιο σουτ της απελπισίας με τη λήξη των 24 δευτερολέπτων. Δεν υπήρχε καθόλου κίνηση, οι παίκτες έδειχναν ότι δεν είχαν αυτοματισμούς, το spacing ήταν ανύπαρκτο και το γεγονός αυτό οδηγούσε σε «σκοτωμένες» επιθέσεις. Αυτό έχει βελτιωθεί. Πλέον υπάρχουν συνεργασίες, τις οποίες ο Παναθηναϊκός άρχισε να δείχνει κόντρα στη Βιλερμπάν και τις πιστοποίησε στο Κάουνας. Ειδικά η φάση στο πρώτο ημίχρονο όπου οι παίκτες των «πρασίνων» άλλαξαν οκτώ πάσες με κινηματογραφική ταχύτητα και τον Παπαγιάννη σε ρόλο μπαλαντέρ να «μοιράζει» τη μπάλα από μέσα προς τα έξω, δείχνει και το πόσο έχει δουλέψει ο Παναθηναϊκός στο συγκεκριμένο κομμάτι. Κρατάω ότι υπήρχε η διάθεση και ομαδικό πνεύμα. Γρήγορες πάσες, σωστή «εκτέλεση» του πλάνου ενώ σε μια-δυο περιπτώσεις οι παίκτες το παραέκαναν και με... αχρειάστη extra πάσα. Αν μη τι άλλο τα μυνήματα που έστειλαν οι «πράσινοι» ήταν ευοίωνα αναφορικά με το πώς αντιλαμβάνονται το επιθετικό παιχνίδι. Ακόμη και ο Μπέικον που έχει το μυαλό πρώτα στο σκοράρισμα και στο iso παιχνίδι (που ναι, το επιχείρησε πολλές φορές) «βλέπει» και γήπεδο.
Γουόλτερς: «Δεν ήμασταν καλοί εκτός έδρας και είναι μια τεράστια νίκη»
- Χαρακτήρας: Ομολογώ ότι τη στιγμή που η Ζάλγκιρις μείωσε στους τέσσερις πόντους έχοντας επιστρέψει από το -19, περισσότερες πιθανότητες έδινα για ντέρμπι έως το τέλος, παρά στη διαχείριση που έκαναν οι «πράσινοι» στο ματς. Διαψεύστηκα και (χαίρομαι που) διαψεύστηκα πανηγυρικά. Σαν να μην κυλούσε αίμα στις φλέβες των παικτών, αλλά... πάγος. Σαν να μην έγινε τίποτε απολύτως. Σαν να γνώριζαν ότι είναι καλύτεροι σε αυτό το ματς και ότι δεν υπήρχε περίπτωση να φτάσουν σε ένα (άνευ προηγουμένου) «χαρακίρι». Με καθαρό μυαλό, σωστές άμυνες και στοχευμένες επιθέσεις, ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στο +10 και στο +12 βάζοντας τέλος στη σεμνή τελετή του Κάουνας. Αυτόν τον χαρακτήρα τον έχουν βγάλει και σε άλλα ματς, με τη μόνη διαφορά ότι σπατατούσαν ολόκληρα δεκάλεπτα ή και ημίχρονα μέχρι να επιστρέψουν στη διεκδίκηση της νίκης. Τώρα το έκαναν τη στιγμή που ένιωσαν την απειλή του αντιπάλου. Και ξαναλάω. Έτσι και μόνο με αυτήν την νοοτροπία ο Παναθηναϊκός θα μπορέσει να επιστρέψει στην κουβέντα της οκτάδας. Μόνο έτσι θα μπορεί να πραγματοποιεί εμφανίσεις ώστε να φτάνει σε παράσταση νίκης.
Το Κλειστό rotaion και το αουτσάιντερ του ΣΕΦ
Είπαμε. Κανείς δεν εγγυάται ότι θα συμβαίνει κάθε βράδυ. Όμως ο Παναθηναϊκός πιστοποίησε ότι βρίσκεται σε καλό φεγγάρι και σ' ένα μομέντουμ που καλείται να εκμεταλλευτεί. Ήδη μετράει τρεις σερί νίκες στην Euroleague για πρώτη φορά μετά από τον Ιανουάριο του 2020 και πέντε στο σύνολο εάν συνυπολογιστούν και τα δύο παιχνίδια της Basket League. Ο Παναθηναϊκός επιτέλους ξεκίνησε να παίζει κανονικό μπάσκετ και όχι κάτι σαν... μπάσκετ. Με συγκεκριμένους ρόλους αλλά και με κλειστό rotation εννέα παικτών εκ των οποίων οι έξι με 23+ λεπτά συμμετοχής. Και δεν ξέρω πόσο θα βοηθήσει ενεργειακά το «τριφύλλι» στο μεγάλο ντέρμπι της Δευτέρας.
Το ανέφερα και τη προηγούμενη φορά. Στην εξίσωση πρέπει να μπουν και άλλοι παίκτες. Γιατί θα υπάρξουν βραδιές που ούτε ο Ντέρικ Γουίλιαμς θα συνεχίσει να πραγματοποιεί τις καλύτερες ευρωπαϊκές του εμφανίσεις (σ.σ. παρεμπιπτόντως είχε 6/6 δίποντα!), αλλά ούτε θα βγαίνουν τα πάντα στον Μπέικον. Είδαμε στην 3η περίοδο που είχε 0/4 και στην 4η απλά.. συνέχισε το κρεσέντο του ημιχρόνου. Αν και ήταν σχετικά άστοχος με 8/20 εντός παιδιάς.
Ράντονιτς: «Είχαμε πολύ καλό ημίχρονο σε άμυνα και επίθεση»
Ειδική μνεία αξίζει και με το παραπάνω ο Νέιτ Γουόλτερς ο οποίος είχε (και πάλι) το μεγαλύτερό +/- από οποιονδήποτε άλλον συμπαίκτη του με +14 κάθε φορά που ήταν στο παρκε, ενώ του ανήκει και η φάση με την τάπα στα... ίσια στον Έβανς και το λέι απ στη συνέχεια. Εξαιρετικός και ο Παπαγιάννης όταν μπήκε στην αμυντική εξίσωση με αποτέλεσμα να πραγματοποιήσει ένα γεμάτο παιχνίδι (6π., 13ριμπ., 3ασ., 4κοψ.)
Τώρα ο Παναθηναϊκός καλείται να ανασυνταχθεί, να κρατήσει την ψυχολογία που βρίσκεται στα ύψη, να συνεχίσει να δουλεύει όπως δούλευε τις τελευταίες εβδομάδες και να πάει στο ΣΕΦ να διεκδικήσει ό,τι καλύτερο. Παρά το καλο momentum ΔΕΝ ειναι το φαβορί. Το φαβορί ήταν, είναι και παραμένει ο Ολυμπιακός. Τόσο γιατί παίζει στην έδρα του, όσο και επειδή έχει δείξει μεγαλύτερη συνέπεια και καλύτερο (στο σύνολο) μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός θα διεκδικήσει τις πιθανότητές του προκειμένου να πάρει προβάδισμα για το πλεονέκτημα της έδρας στα playoffs. Και ό,τι γίνει. Άλλωστε ακόμα είναι νωρίς για το ελληνικό πρωτάθλημα...
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.